INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2013 r. (data wpływu 28 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni, będąca osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej: Wnioskodawczyni), będzie wspólnikiem w spółce osobowej z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka Osobowa). Wspólnikami Spółki Osobowej będą również: mąż Wnioskodawczyni, z którym pozostaje we wspólności ustawowej, oraz inna osoba fizyczna będąca w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej.

Spółka Osobowa będzie posiadać pożyczki udzielone przez Wnioskodawczynię i jej męża oraz pozostałego wspólnika, o którym mowa powyżej. Wskazane pożyczki będą spłacane przez Spółkę Osobową na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża oraz pozostałego wspólnika wraz z należnymi odsetkami.

Wnioskodawczyni i jej małżonek nie prowadzą i nie będą prowadzić działalności w zakresie udzielania pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy odsetki od pożyczki zapłacone na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża przez Spółkę Osobową będą stanowiły dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika Spółki Osobowej, koszty uzyskania przychodów dla celów PDOF w części, w jakiej Wnioskodawczyni i jej mąż będą uczestniczyli w zysku Spółki Osobowej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, odsetki od pożyczki zapłacone na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża przez Spółkę Osobową nie będą stanowiły dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika Spółki Osobowej, kosztów uzyskania przychodów dla celów PDOF w części, w jakiej Wnioskodawczyni i jej mąż będą uczestniczyli w zysku Spółki Osobowej.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustaw podatkowych spółki osobowe (niebędące osobami prawnymi) co do zasady nie są traktowane jako podatnicy podatku dochodowego. Jednocześnie zgodnie z właściwymi regulacjami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: Kodeks spółek handlowych lub KSH), spółkami osobowymi są spółki jawne, spółki partnerskie, spółki komandytowe oraz spółki komandytowo-akcyjne.

W przypadku spółek osobowych (niebędących osobami prawnymi) podatnikami są natomiast odpowiednio wspólnicy tych spółek. W związku z powyższym, wszelkie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych należy rozpatrywać w odniesieniu do wspólników tych spółek (w przypadku wspólników będących osobami fizycznymi - w oparciu o przepisy ustawy o PDOF).

Jednocześnie zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o PDOF, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF, czyli za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz (z zastrzeżeniem wskazanym w ustawie) łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o PDOF wskazane powyżej zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, jak również ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie przy tym z art. 23 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ze względu na fakt, że osobowe spółki prawa handlowego na gruncie ustawy o PDOF są transparentne podatkowo, umowa pożyczki zawarta pomiędzy wspólnikiem spółki osobowej a samą spółką sprowadza się do tego, że wspólnik pożycza sam sobie pieniądze w części, w jakiej posiada udziały w spółce. Tym samym, w ocenie Wnioskodawczyni, pożyczkę udzieloną spółce osobowej przez jej wspólnika należy uznać za własny kapitał włożony przez podatnika w źródło przychodów. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawczyni, odsetki od pożyczki zapłacone na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża przez Spółkę Osobową będą stanowić odsetki od ich własnego kapitału włożonego przez Wnioskodawczynię i jej męża w źródło przychodów.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, odsetki od pożyczki zapłacone na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża przez Spółkę Osobową nie będą stanowiły dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika Spółki Osobowej, kosztów uzyskania przychodów dla celów PDOF w części, w jakiej Wnioskodawczyni i jej mąż będą uczestniczyli w zysku Spółki Osobowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż wniosek w części dotyczącej skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów rozstrzygnięto odrębną interpretacją indywidualną z dnia 28 maja 2013 r. ILPB1/415-246/13-3/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.