INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012r. (data wpływu do tut. organu 6 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2012r. (data wpływu 26 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla robót blacharsko-dekarskich wykonywanych w budynku szpitala aresztu śledczego sklasyfikowanego w PKOB 1130 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla robót blacharsko-dekarskich wykonywanych w budynku szpitala aresztu śledczego sklasyfikowanego w PKOB 1130.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 czerwca 2012r. (data wpływu 26 czerwca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 czerwca 2012r. znak: IBPP2/443-330/12/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 6 października 2011 roku doszło do zawarcia umowy na wykonanie dla Zamawiającego tj. Aresztu Śledczego robót blacharsko-dekarskich dachu budynku szpitala aresztu śledczego. Szczegółowy zakres prac remontowych obejmował: rozebranie obróbek blacharskich okapów rynnowych, rozebranie rynien z blachy, rozebranie obróbek blacharskich gzymsów, rozbiórka pokrycia z papy, wymiana części deskowania, pokrycie dachów papą termozgrzewalną podkładową i wierzchnią, montaż rynien, obróbka kominów i okapów oraz wywóz zerwanej papy. W dniu 15 listopada 2011 roku protokołem odbioru robót dokonano odbioru wykonanych prac. Protokół określił przedmiot robót oraz obiekt na którym były wykonywane prace jako "roboty blacharsko-dekarskie na budynku Aresztu Śledczego w /…./".

Budynek aresztu śledczego na którym były wykonywane roboty jest jedynym budynkiem. W jednej z części znajduje się część szpitalna przeznaczona dla więźniów stale przebywających w areszcie. Szpital nie stanowi części wyodrębnionego budynku. Budynek aresztu śledczego według informacji przedstawionych przez Zamawiającego został sklasyfikowany jako obiekt PKOB 1130. Powyższa kwalifikacja wynika z faktu, iż przeważająca część powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych co mieści się w definicji budynków zbiorowego zamieszkania określonej jako "budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych”.

W zawartej umowie – z uwagi na kwalifikację budynku – zawarto zapis, iż za wykonanie robót blacharsko-dekarskich Zamawiający zapłaci Wykonawcy wynagrodzenie uwzględniające stawkę 8% VAT. Na tej podstawie wystawiono w dniu 18 listopada 2011 roku fakturę VAT zawierającą stawkę VAT 8%.

Natomiast w piśmie z dnia 20 czerwca 2012r. (stanowiącym uzupełnienie Wnioskodawca poinformował, iż:

1. Cena za roboty blacharsko-dekarskie, kalkulowana była kosztorysem w poziomie 4 kwartału 2011 roku z uwzględnieniem rządowych zmian instrumentów finansowych wpływających na koszty produkcji. Na cenę składało się między innymi zerwanie starej papy, położenie nowej, wymiana więźby dachowej, przemurowanie kominów itd. Kosztorys opracowano zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004 roku (Dz. U. Nr 130 poz.1389). Wskaźniki wyjściowe w poziomie porównywalnym z publikacjami S.
2. Roboty blacharsko-dekarskie były wykonane zgodnie z umową w ramach remontu dachu.
3. Budynek w którym były roboty blacharsko-dekarskie spełnia definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Zgodnie z powołanym przepisem: „Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust 12b".
   
   

Obiekty budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT obejmują budynki mieszkalne między innymi zbiorowego zamieszkania. Klasa ta obejmuje też budynki mieszkalne na terenie zakładów karnych oraz aresztów śledczych. Tak jak zostało stwierdzone we wniosku przeważająca część powierzchni użytkowej jest wykorzystywana dla celów mieszkalnych w tym również cześć szpitalna aresztu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jako podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca miał prawo do zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług dla robót blacharsko -dekarskich wykonywanych w budynku szpitala aresztu śledczego sklasyfikowanego w PKOB 1130...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 41 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), stawka podatku VAT wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W świetle art. 41 ust. 2 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12. Stosownie do tegoż zapisu, stawkę 8% podatku VAT, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 2 ust.12 ustawy o podatku od towarów i usług definiuje co należy rozumieć pod definicją obiektu budownictwa mieszkaniowego. Przez obiekt budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych dział PKOB 11 obejmuje:

• budynki mieszkalne jednorodzinne -111,
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe -112,
• budynki zbiorowego zamieszkania -113.
  
  

Klasa 113 (Budynki zbiorowego zamieszkania) obejmuje m.in.:

budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp. Budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych.

W tym stanie faktycznym areszt śledczy stanowiący jeden budynek gdzie przeważająca powierzchnia jest przeznaczona i wykorzystywana dla celów mieszkalnych i który został sklasyfikowany jako budynek PKOB 1130, jest możliwym zastosowanie stawki 8% na wykonywane remonty dachu. Część szpitalna aresztu śledczego jest wykorzystywana wyłącznie dla osób przebywających w areszcie, wykorzystywana dla celów mieszkalnych.

Reasumując, w oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że prawidłowym było zastosowanie preferencyjnej stawki 8% podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177. poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

W myśl art. 5a ww. ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny. W przypadku obiektów budowlanych użytkowanych lub przeznaczonych do wielu celów klasyfikuje się je w jednej pozycji, zgodnie z ich głównym użytkowaniem. Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Przy czym, w dziale PKOB 11 zawarte są trzy grupy:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.
  
  

W tym klasa 1130 – Budynki zbiorowego zamieszkania – obejmuje m. in.: budynki zbiorowego zamieszkania w tym: domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, itp.

Z powyższego wynika, że prawo do zastosowania obniżonej do wysokości 8% stawki podatku VAT wystąpi wówczas, gdy inwestycja będzie uznana za obiekt budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, przy założeniu, że usługa będzie wykonywana w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Ponadto zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   • obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   • lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Natomiast w myśl § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja, przebudowa oraz roboty budowlane, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7 ww. artykułu).

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś” – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Zauważa się, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno, ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w dniu 6 października 2011r. Wnioskodawca zawarł umowę na wykonanie robót blacharsko-dekarskich na dachu budynku szpitala aresztu śledczego. Szczegółowy zakres prac remontowych obejmował: rozebranie obróbek blacharskich okapów rynnowych, rozebranie rynien z blachy, rozebranie obróbek blacharskich gzymsów, rozbiórka pokrycia z papy, wymiana części deskowania, pokrycie dachów papą termozgrzewalną podkładową i wierzchnią, montaż rynien, obróbka kominów i okapów oraz wywóz zerwanej papy.

Na cenę za przedmiotowe roboty blacharsko-dekarskie, składało się między innymi zerwanie starej papy, położenie nowej, wymiana więźby dachowej, przemurowanie kominów itd..

Budynek, na którym były wykonane przedmiotowe roboty blacharsko-dekarskie, jak wskazał Wnioskodawca, został sklasyfikowany według PKOB pod symbolem 1130 i budynek ten spełnia definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Przedmiotowe roboty blacharsko-dekarskie były wykonane zgodnie z umową w ramach remontu dachu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca oczekuje rozstrzygnięcia, czy miał prawo zastosowania do ww. robót blacharsko-dekarskich preferencyjnej stawki podatku VAT 8%.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Aby zatem skorzystać z obniżonej stawki podatku 8% należy spełnić 2 warunki, tj. wykonywane czynności muszą być wykonywane w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT oraz muszą być wykonane w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji gdy, jak wynika z wniosku, przedmiotowe roboty blacharsko-dekarskie wykonywane były w ramach remontu, na budynku mieszkalnym oznaczonym symbolem PKOB 1130, który to budynek spełniał definicję obiektów budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to podlegały opodatkowaniu stawką podatku VAT 8%. Wykonane w tym przypadku roboty blacharsko-dekarskie zostały wykonane w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT i dotyczyły budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż do ww. robót prawidłowym było zastosowanie stawki podatku VAT 8% należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego a także zmiany stanu prawnego.

Należy jednocześnie zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania budynku według PKOB. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków, według PKOB, gdyż zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.