NTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniach 27 stycznia oraz 13 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 27 stycznia oraz 13 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest państwową jednostką budżetową. W latach 2007-2008 realizował projekt (w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006, Priorytetu I Rozbudowa i modernizacja infrastruktury służącej wzmacnianiu konkurencyjności regionów, Działanie 1.4 Rozwój turystyki i kultury), współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W ramach projektu został wykonany remont kapitalny, renowacja, modernizacja i adaptacja zabytkowego budynku dawnej stacji hydrobiologicznej, zagospodarowano teren wokół stacji, wykonano wystawy, urządzono punkt informacji turystycznej, zainstalowano system zabezpieczeń przed pożarem i kradzieżą, a także wyposażono wnętrza. Łączny koszt inwestycji wyniósł 9.293.577,94 zł, z czego środki EFRR wyniosły 5.096.451,96 zł. Z uwagi na to, że budynek służy celom edukacyjnym, to czynności takie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług były wówczas zwolnione, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług, dotyczących realizacji inwestycji, jak również z uwagi na to, że środki EFRR są funduszem strukturalnym, czyli poakcesyjnym i zgodnie z przepisem § 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego, podatek VAT był wydatkiem kwalifikowanym w projekcie. Po zakończeniu inwestycji budynek nieodpłatnie został przekazany do użytkowania gospodarstwu pomocniczemu funkcjonującemu przy Wnioskodawcy. Gospodarstwo było czynnym podatnikiem VAT, nie miało możliwości dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących realizacji inwestycji. Na mocy art. 87 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241) gospodarstwo pomocnicze zostało zlikwidowane z dniem 31 grudnia 2010 r. Powodem likwidacji gospodarstwa pomocniczego były zmiany w systemie jednostek sektora finansów publicznych - ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240) nie przewiduje w sektorze finansów publicznych takich jednostek jak gospodarstwa pomocnicze. Stosownie do art. 89 ust. 4 powołanej ustawy przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych pozostałe po likwidacji składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego przejmuje jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało gospodarstwo. Przejęcie nastąpiło na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Wnioskodawca jako państwowa jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało gospodarstwo pomocnicze z dniem 31 grudnia 2010 r. przejął po zlikwidowanym gospodarstwie środki trwałe, środki obrotowe, należności i zobowiązania, w tym budynek stacji edukacyjnej. Od dnia 1 stycznia 2011 r. budynek stacji jest zarządzany przez Wnioskodawcę. Aktualnie w budynku wykonywana jest działalność opodatkowana podatkiem VAT w stawkach 5%, 8% i 23%. Działalność ta polega na: sprzedaży kart wstępu do parku, biletów do muzeum oraz materiałów informacyjnych (mapy, przewodniki turystyczne, książki, itp.), prowadzeniu zajęć edukacyjnych w budynku muzeum i na wodnej ścieżce edukacyjnej oraz sprzedaży usług przewodnictwa turystycznego. Ponadto w uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż projekt był realizowany w latach 2007-2008. Na mocy wówczas obowiązujących przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących przedmiotowego projektu. Od 1 stycznia 2011 r. w związku ze zmianą stawek podatku VAT na czynności edukacyjne w budynku muzeum są wykonywane czynności opodatkowane podatkiem VAT. W wyniku zaleceń pokontrolnych Wnioskodawca został zobowiązany do wystąpienia o indywidualną interpretację w zakresie kwalifikowalności podatku VAT w ramach projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, zweryfikowane ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku z dnia 13 lutego 2012 r.:

Czy Wnioskodawcy, będącemu podatnikiem podatku VAT przysługuje prawo do odliczenia bądź zwrotu podatku w jakiejkolwiek formie w związku z dokonanymi i rozliczonymi w latach 2007-2008 nakładami inwestycyjnymi dotyczącymi, inwestycji”...

Przedstawiając własne stanowisko, sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku z dnia 13 lutego 2012 r., Wnioskodawca wskazał, iż stosownie do treści art. 26 ust. 1 i 2 oraz art. 27 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r. gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna. Tworząc gospodarstwo pomocnicze kierownik jednostki budżetowej określa nazwę i siedzibę gospodarstwa, przedmiot działalności oraz składniki majątkowe przydzielone gospodarstwu. Natomiast składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa przejmuje jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało gospodarstwo. Zlikwidowane gospodarstwo pomocnicze Wnioskodawcy wyposażone było w środki trwałe, środki obrotowe, należności i zobowiązania. A zatem majątek gospodarstwa wyodrębniony był organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie. Był zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy VAT przekazanie Wnioskodawcy zespołu składników majątkowych pozostałych po likwidacji gospodarstwa nie rodziło obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT. W opisanym stanie faktycznym nie zachodzi także sukcesja praw i obowiązków podatkowych, która występuje tylko w enumeratywnie wyliczonych przypadkach w rozdziale 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Przejęcie majątku likwidowanego gospodarstwa pomocniczego przez macierzystą jednostkę budżetową nie spełnia żadnej z przesłanek powodującej przejęcia praw i obowiązków podatkowych likwidowanego gospodarstwa przez jednostkę budżetową. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, iż nie przysługuje prawo do obniżenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących realizacji inwestycji, przekazanej protokołem zdawczo-odbiorczym po likwidacji gospodarstwa pomocniczego. Podatek VAT nadal jest wydatkiem kwalifikowanym w ramach projektu, który jest realizowany w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zapłaconego przy zakupie towarów i usług dotyczących realizacji inwestycji, albowiem zmiana stawki począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnionej na opodatkowaną nie umożliwia podatnikowi odliczenia podatku zapłaconego przy zakupach dokonanych w latach 2007-2008, a które to w tych datach były związane ze sprzedażą zwolnioną (i nie przysługiwało w latach tych prawo do odliczenia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

Z powyższego wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Szczegółowy sposób wyliczenia wskazanej proporcji zawarty został w dalszych przepisach art. 90 od ust. 4 do 10 powołanej ustawy.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Szczególną uwagę należy w tym miejscu zwrócić na art. 91 ust. 2 ustawy, w myśl którego w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

W myśl przepisu art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż (…) – art. 91 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku, gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji gdy podatnik nabywając towar lub usługę z przeznaczeniem do działalności zwolnionej nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez rozpoczęcie wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W myśl art. 91 ust. 7a ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (ust. 7c ww. artykułu).

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (ust. 7d ww. artykułu).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zrealizował w latach 2007-2008 projekt”, w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego 2004-2006, Priorytetu I Rozbudowa i modernizacja infrastruktury służącej wzmacnianiu konkurencyjności regionów, Działanie 1.4 Rozwój turystyki i kultury, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. W ramach projektu został wykonany remont kapitalny, renowacja, modernizacja i adaptacja zabytkowego budynku dawnej stacji hydrobiologicznej, zagospodarowano teren wokół stacji, wykonano wystawy, urządzono punkt informacji turystycznej, zainstalowano system zabezpieczeń przed pożarem i kradzieżą, a także wyposażono wnętrza. Łączny koszt inwestycji wyniósł 9.293.577,94 zł, z czego środki EFRR wyniosły 5.096.451,96 zł. Po zakończeniu inwestycji budynek został przekazany do użytkowania nieodpłatnie gospodarstwu pomocniczemu funkcjonującemu przy Wnioskodawcy. W związku z likwidacją gospodarstwa pomocniczego od dnia 1 stycznia 2011 r. budynek stacji jest zarządzany przez Wnioskodawcę. Aktualnie w budynku wykonywana jest działalność opodatkowana dot. sprzedaży kart wstępu do parku, biletów do muzeum oraz materiałów informacyjnych (mapy, przewodniki turystyczne, książki, itp.), prowadzeniu zajęć edukacyjnych w budynku muzeum i na wodnej ścieżce edukacyjnej oraz sprzedaży usług przewodnictwa turystycznego.

Z powyższego wynika, iż w momencie zakupu towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu, w ramach którego dokonano adaptacji budynku, który został następnie nieodpłatnie przekazany do użytkowania gospodarstwu pomocniczemu, Wnioskodawca nie miał możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących ww. zakupy na podstawie cyt. wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednak z uwagi na fakt, iż – jak wynika z wniosku – przejęty z dniem 1 stycznia 2011 r. w wyniku likwidacji gospodarstwa pomocniczego budynek przez Wnioskodawcę jest wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, w kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi ww. inwestycji, której łączny koszt wyniósł 9.293.577,94 zł, znajdą zastosowanie przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności ust. 2 oraz 7a, bowiem nie upłynął 10-letni okres korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w związku ze zmianą przeznaczenia budynku ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego poprzez dokonanie korekty, przy uwzględnianiu dyspozycji art. 91 ust. 7a oraz ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w takiej części w jakiej budynek wykorzystywany jest do czynności podlegających opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.