Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/415-15/13/MT
z 8 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 12 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy związanych z wypłatą na rzecz posiadaczy gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego wynagrodzeń z tytułu ustanowienia na jego rzecz służebności przesyłu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy związanych z wypłatą na rzecz posiadaczy gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego wynagrodzeń z tytułu ustanowienia na jego rzecz służebności przesyłu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

E. S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest przedsiębiorstwem energetycznym w rozumieniu przepisu art. 3 pkt 12 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm.), prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji energii elektrycznej.
W celu uregulowania stosunków prawnych dotyczących urządzeń przesyłowych między Spółką a posiadaczami gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, na których takie urządzenia się znajdują, Spółka zawiera umowy o ustanowienie służebności przesyłu, stosownie do art. 3051–3054 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Umowa służebności przesyłu zawierana jest w formie aktu notarialnego. Określa ona zakres, w jakim Spółka może korzystać z cudzej nieruchomości, na której znajdują się (lub mają się znajdować) jej urządzenia przesyłowe oraz przewiduje wysokość i zasady płatności wynagrodzenia na rzecz posiadacza gruntu rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłata posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, na Spółce nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Stosownie bowiem do przywołanego wyżej artykułu, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

-w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.). Przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe zwolnienie obejmuje nie tylko służebność gruntową, ale także służebność przesyłu, na co wskazuje wykładnia systemowa, celowościowa i historyczna powołanego przepisu. Należy bowiem wskazać, że brzmienie przepisu odnosi się wyłącznie do służebności gruntowej przede wszystkim dlatego, że kiedy przepis ten był ustanawiany nie istniała jeszcze instytucja służebności przesyłu. Celem ustawodawcy było natomiast objęcie zwolnieniem takich służebności, które obecnie mieszczą się w kategorii służebności przesyłu.

Jak podnosi Spółka, stanowisko takie prezentują również sądy administracyjne (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II FSK 654/10 oraz z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt II FSK 88/10; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 282/12; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 października 2011 r. sygn. akt I SA/Bk 259/11). W powołanych orzeczeniach podkreśla się, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych, lecz jedynie służebności przesyłu stanowiącej odmianę służebności gruntowej. Nie sposób zatem przyjąć, że w wyniku wprowadzenia do Kodeksu cywilnego instytucji służebności przesyłu, przedmiotowa ulga podatkowa zostałaby pozbawiona swego praktycznego znaczenia.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu będzie miało zawsze charakter odszkodowania za ograniczenie prawa własności na rzecz przedsiębiorcy, bez względu na to, że zostanie nazwane „wynagrodzeniem” (por. powołane wyroki o sygnaturach II FSK 88/10 oraz I SA/Gd 282/12). Jak podkreśla Spółka, we wspomnianych wyrokach słusznie podkreśla się, że wynagrodzenie za ustanowienie służebności stanowi odszkodowanie (ustalone szacunkowo, „z góry”) za szkody, jakie poniesie posiadacz gruntów rolnych wskutek realizacji inwestycji przez przedsiębiorstwo, w szczególności za utracone korzyści (lucrum cessans). Bez względu więc na sposób nazwania wypłacanego świadczenia, stanowić będzie ono odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, wypłacane na rzecz posiadaczy gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca będący osobą prawną i przedsiębiorstwem energetycznym w rozumieniu art. 3 pkt 12 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm.) wypłaca posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego – na podstawie zawartych z nimi umów – wynagrodzenie z tytułu ustanowienia na jego rzecz służebności przesyłu w związku z usytuowaniem na ww. gruntach urządzeń przesyłowych.

Wnioskodawca rozważa, czy w związku z dokonywaną wypłatą ww. wynagrodzeń na rzecz osób fizycznych, ciąży na nim obowiązek wystawienia informacji PIT-8C, czy też nie ma takiego obowiązku w związku ze zwolnieniem przedmiotowych wynagrodzeń od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Zgodnie bowiem z art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wzór informacji, o której mowa w ww. przepisie został określony mocą rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. Nr 252, poz. 1514 ze zm.). Nosi nazwę informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C) i stanowi załącznik nr 8 do ww. rozporządzenia.

Należności i świadczenia z art. 20 ust. 1, to przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, za które uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są natomiast otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy).

Otrzymane przez osobę fizyczną wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 omawianej ustawy. Jednocześnie, analiza art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zawierającego zamknięty katalog źródeł przychodów) w zw. z art. 12-15, 17-20 tej ustawy (zawierającymi regulacje charakteryzujące poszczególne źródła przychodów) prowadzi do wniosku, że przedmiotowe wynagrodzenie jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1.

W związku z powyższym, dla rozstrzygnięcia kwestii istnienia po stronie Wnioskodawcy obowiązku sporządzenia informacji o wysokości dokonanych przez niego wypłat wynagrodzeń z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, stanowiących dla otrzymujących je osób fizycznych (posiadaczy gruntów rolnych, na których ustanowiono te służebności) przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1, istotna jest ocena, czy wynagrodzenia te są objęte zakresem zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

W analizowanym przypadku nie ma wątpliwości, że należności:

•   są wypłacane na podstawie zawartych umów;
  
• są wypłacane posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego;
  
• są związane z budową (wybudowaniem, usytuowaniem) na ww. gruntach urządzeń przesyłowych (tj. urządzeń mieszczących się w pojęciu urządzeń infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami) podmiotu mającego status przedsiębiorstwa energetycznego
  

Przedmiotem analizy Wnioskodawcy zawartej w jego stanowisku w sprawie jest analiza, czy w opisanej sytuacji faktycznej:


• ustanowienie służebności przesyłu mieści się w pojęciu „ustanowienia służebności gruntowej” w rozumieniu ww. przepisu;
  
• wypłacane wynagrodzenie mieści się w pojęciu „odszkodowania” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy.
  

Analizując pierwszą z ww. kwestii, należy wskazać, że wobec braku zdefiniowania „służebności gruntowej” na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w celu wyjaśnienia tego pojęcia konieczne jest odniesienie się do unormowań prawa cywilnego. Służebności jako ograniczone prawa rzeczowe są bowiem instytucjami prawa cywilnego.

Służebność gruntowa jest jednym z trzech rodzajów służebności uregulowanych w Dziale III Tytułu III Księgi Drugiej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Instytucji służebności gruntowej poświęcony został Rozdział I ww. Działu. I tak, zgodnie z art. 285 § 1 tej ustawy nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Obok służebności gruntowych (uregulowanych w Rozdziale I ww. Działu), ustawodawca wyodrębnił: służebności osobiste (uregulowane w Rozdziale II) i służebność przesyłu (uregulowaną w Rozdziale III, dodanym do omawianej ustawy z dniem 3 sierpnia 2008 r. mocą ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. z 2008 r. Nr 116, poz. 731).

Zgodnie z art. 3051 Kodeksu cywilnego, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem (art. 3052 § 1 ww. ustawy). Z kolei, zgodnie z § 2 cytowanego przepisu, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu.

Do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych (art. 3054 ww. ustawy).

Jak wynika z powołanych przepisów, służebność przesyłu nie jest ani służebnością gruntową, ani służebnością osobistą, lecz stanowi odrębny od nich rodzaj służebności. Wskazuje na to zarówno treść, jak i systematyka przepisów Kodeksu Cywilnego. W szczególności, zastosowany przez ustawodawcę sposób wprowadzenia do Kodeksu cywilnego przepisów o służebności przesyłu (tj. dodanie nowego Rozdziału do Działu III – Służebności) wskazuje, że intencją ustawodawcy było oddzielenie instytucji służebności przesyłu od pozostałych istniejących w polskim systemie prawnym służebności. Gdyby służebność przesyłu stanowiła odmianę służebności gruntowych, ustawodawca dałby temu wyraz w treści i sposobie dodania wprowadzanych w 2008 roku przepisów.

Jednocześnie należy zauważyć, że wprowadzenie do Kodeksu cywilnego instytucji służebności przesyłu, nie wiązało się ze zmianą treści art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności, ustawodawca nie zdecydował się na rozszerzenie katalogu tytułów należności objętych przedmiotowym zwolnieniem (pomimo, że treść art. 21 ust. 1 pkt 120 była przedmiotem prac legislacyjnych prowadzonych w 2008 roku, czego efektem była zmiana tego przepisu mocą ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – Dz.U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) ani na wprowadzenie do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych autonomicznej definicji „służebności gruntowej”.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są odszkodowania z tytułu ustanowienia służebności gruntowej. Hipoteza normy zawartej w tym przepisie obejmuje zatem służebność, o której mowa w art. 285 § 1 Kodeksu cywilnego. Omawiany przepis prawa podatkowego nie ma natomiast zastosowania do odszkodowań z tytułu innych rodzajów służebności, tj. zarówno z tytułu służebności osobistych, jak i – ustanawianych w opisanym stanie faktycznym – służebności przesyłu.

Rozważając problem znaczenia użytego w art. 21 ust. 1 pkt 120 pojęcia „odszkodowanie” należy natomiast podkreślić, że w przepisie tym mowa jest o:


• odszkodowaniu z tytułu ustanowienia służebności gruntowej,
  
•  odszkodowaniu z tytułu rekultywacji gruntów,
  
•  odszkodowaniu z tytułu szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie.
  

Wobec powyższego, pojęcie „odszkodowania” nie może być wyjaśniane w oderwaniu od tych tytułów.

W przypadku służebności gruntowej przepisy Kodeksu cywilnego wskazują, że może być ona odpłatna. Ustawodawca nie nadał tej odpłatności szczególnej nazwy (wyjątkiem są przepisy o ustanowieniu służebności drogi koniecznej, gdzie nazwano takie świadczenie wynagrodzeniem - art. 145 § 1 Kodeksu cywilnego). Niemniej jednak, określając istotę odpłatności z tytułu ustanowienia służebności gruntowej można stwierdzić, że jest to forma ekwiwalentu dla właściciela nieruchomości obciążonej służebnością za ograniczenie prawa własności tej nieruchomości.

Co istotne, „odszkodowanie”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może być wypłacone zarówno na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów lub ugód. Należy mieć zatem na uwadze, że świadczenie z tytułu ustanowienia służebności gruntowej może być – zwłaszcza na gruncie umów, gdzie decydująca jest w tym zakresie wola stron – nazywane w różny sposób (np. ekwiwalent, wynagrodzenie, odszkodowanie, opłata). Niemniej jednak, to nie nazwa, ale charakter realizowanego świadczenia powinien być decydujący dla oceny, czy stanowi ono „odszkodowanie z tytułu ustanowienia służebności gruntowej” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 120 omawianej ustawy podatkowej.

Wobec powyższego, okoliczność, że w opisanym stanie faktycznym odpłatność wypłacana przez Wnioskodawcę na rzecz posiadaczy nieruchomości obciążanych służebnością nosi nazwę wynagrodzenia, nie stanowi okoliczności wyłączającej te należności spod zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie to ma dla otrzymujących je osób fizycznych charakter ekwiwalentu za obciążenie ich nieruchomości ograniczonym prawem rzeczowym (za ograniczenie ich praw do nieruchomości). Niemniej jednak, jak wskazano powyżej, wynagrodzenie to nie dotyczy służebności gruntowej, ale odrębnego rodzaju służebności, jakim jest służebność przesyłu. Przesądza to o braku objęcia przedmiotowych wynagrodzeń omawianym zwolnieniem.

Podsumowując, wypłata przez Wnioskodawcę wynagrodzeń z tytułu ustanowienia służebności przesyłu spowoduje po stronie otrzymujących je osób fizycznych powstanie przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nieobjętego zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 120 tej ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia informacji PIT-8C, stosownie do art. 42a ww. ustawy.

Końcowo należy podkreślić, że wydając przedmiotową interpretację indywidualną, tutejszy organ przeanalizował m.in. podane przez Spółkę wyroki sądów administracyjnych. Niemniej jednak, obowiązek przeanalizowania i uwzględnienia stanowisk prezentowanych w orzecznictwie sądów administracyjnych nie jest jednoznaczny z obowiązkiem przyjęcia tych stanowisk w interpretacji indywidualnej. Tutejszy organ nie podziela przedstawionych we wskazanych przez Spółkę orzeczeniach poglądu odnośnie możliwości uznania służebności przesyłu za służebność gruntową w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.