2013.06.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-224/13/LSz
z 14 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 6 marca 2013r., uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2013r. (data wpływu 21 maja 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur oraz sposobu dokumentowania tych usług – jest nieprawidłowe,
ustalenia stawki dla ww. usługi oraz ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonej usługi wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur oraz sposobu dokumentowania tych usług, ustalenia stawki dla ww. usługi a także w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonej usługi wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2013r. (data wpływu 21 maja 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-224/13/LSz z dnia 8 maja 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Komenda jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Jednym z zadań realizowanych przez Komendę w K. jest wykonywanie ekspertyz na zlecenie sądów i prokuratur.

Za wykonanie badań i wydanie opinii na podstawie „Postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego” zleceniodawcę obciąża się kosztami wykonanych prac zgodnie z Decyzją w K. nr … z dnia 30 grudnia 2010r. w sprawie określenia kosztów wykonania ekspertyz wykonywanych przez Laboratorium w K., koszty wykonanych badań zawierają poniesione koszty zużytych materiałów , biurowych, informatycznych, użycia sprzętu oraz inne wydatki, w tym koszty ogólne i opłatę pocztową - w przypadku jednostek spoza Policji. Dla tak wyliczonych kosztów zgodnie z cytowaną Decyzją wystawiane są noty obciążeniowe stanowiące podstawę do zapłaty dla zleceniodawców (sądów, prokuratur).

Zapłata za wykonaną usługę następuje w terminie 21 dni po dacie uprawomocnienia się postanowienia sądu, prokuratora o przyznaniu wynagrodzenia.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że zgodnie z art. 14 ust. 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji, Policja wykonuje również czynności na polecenie sądu, prokuratora, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach. Komenda w K. wykonuje ekspertyzy zlecane Policji w trybie art. 193 § 1 i 2 Kodeksu Postępowania Karnego.

Opłatę za świadczoną usługę „wykonanie badań i wydanie opinii” pobiera się na podstawie przepisu Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. nr 46, poz. 254).

W oparciu o przytoczony przepis art. 14 ust. 2 Ustawy o Policji ww. czynności są wykonywane w ramach działalności statutowej.

Komenda w K. posiada status państwowej jednostki budżetowej. Sądy i Prokuratury są państwowymi jednostkami budżetowymi.

Komenda w K. wykonuje ekspertyzy na potrzeby własne wynikające z zadań pełnionych jako organ administracji publicznej oraz na zlecenie sądów i prokuratur. Z uwagi na brak jednoznacznego określenia w przepisach, że Policja jest jedynym uprawnionym organem do wykonywania badań i wydawania opinii na rzecz sądów i prokuratur możliwe jest wykonywanie takich ekspertyz przez inne podmioty, jak: …. w K., T. Sp. z o.o. w K., C. E. Sp. z o.o. w K.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Komendę w K. usługi „wykonanie badań i wydanie opinii” na zlecenie sądów i prokuratur podlegają wyłączeniu z przepisów Ustawy od podatku od towarów i usług?
W przypadku jeżeli obowiązkiem Komendy w K. byłoby wystawienie faktury VAT za „wykonanie badań i opinii” na zlecenie sądów i prokuratur, jaką stawką należy opodatkować ww. usługę oraz kiedy powstanie obowiązek podatkowy z tytułu świadczonej usługi?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Zgodnie z art. 15 ust 6 Ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powyższego przepisu wynika, że Komenda jako organ administracji publicznej realizując zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych jest podatnikiem VAT.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji, Policja wykonuje również czynności na polecenie sądu, prokuratora, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach. Komenda w K. wykonuje ekspertyzy zlecane Policji w trybie art. 193 § 1 i 2 Kodeksu Postępowania Karnego.

Odpłatny charakter tej usługi regulują przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. nr 46, poz. 254).

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że ekspertyzy wykonywane przez Komendę w K. wynikają z zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa co daje podstawę do wyłączenia tego rodzaju czynności zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT z przepisów ustawy o VAT. Ponadto wydanie opinii w sprawie na zlecenie sądów i prokuratur w tym wykonanie ekspertyzy nie jest czynnością powszechnie wykonywaną w kraju przez inne podmioty gospodarcze, a jedynie przez uprawnione do tego organy.

Komenda w zakresie czynności wykonywanych na zlecenie organów procesowych nie jest podatnikiem podatku VAT co oznacza, że nie ma podstaw do wystawienia faktury VAT.

Reasumując ekspertyzy wykonywane na rzecz organów procesowych (sądów, prokuratur) winny być dokumentowane notą księgową lub rachunkiem.

Ad. 2 W oparciu o § 13 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku m. in. usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi.

Wobec powyższego usługa „wykonanie badań i wydanie opinii” świadczona przez Komendę w K. na rzecz sądów i prokuratur winna podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług na rzecz sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, którym sądy te lub prokurator na podstawie właściwych przepisów zleciły wykonanie określonych czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty. W myśl powyższego przepisu obowiązek podatkowy z tytułu wykonanej ekspertyzy powstanie w momencie zapłaty za ww. usługę przez zleceniodawcę (na podstawie wystawionej faktury VAT ze stawką zwolnioną).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur oraz sposobu dokumentowania tych usług – za nieprawidłowe,
ustalenia stawki dla ww. usługi oraz ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonej usługi wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur – za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważyć, iż generalnie – poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013r., działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo – przedmiotowego i jako stanowiące odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinno być interpretowane bardzo ściśle. Organy te mogą występować w dwoistym charakterze:

podmiotów nie będących podatnikiem podatku od towarów i usług, gdy realizują zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane (w ramach reżimu publicznoprawnego);
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (w ramach reżimu prywatnoprawnego).

Istota problemu sprowadza się zatem do ustalenia, czy Wnioskodawca pobierając opłatę za świadczone przez Wnioskodawcę usługi wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur, spełnia wskazaną w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT przesłankę, tj. czy jest organem władzy publicznej.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji organów władzy publicznej. Pod tym pojęciem należy rozumieć organy władzy ustawodawczej, sądowniczej i wykonawczej, w tym organy administracji publicznej, rządowej i samorządowej, powołane w Konstytucji RP, ustawach lub na ich podstawie, których wykonywane w określonych formach czynności uważane są za działania państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Natomiast pod pojęciem urzędu obsługującego organ władzy publicznej należy rozumieć jednostkę organizacyjną spełniającą funkcje pomocnicze w stosunku do organu władzy publicznej.

Administrację rządową można podzielić, ze względu na zakres jej działania, na administrację rządową centralną (Prezes Rady Ministrów, Rada Ministrów, ministrowie oraz centralne organy administracji rządowej) oraz na administrację rządową terenową (wojewoda i podległe mu służby, organy administracji niezespolonej). Organy administracji rządowej centralnej obejmują swoim zasięgiem całe terytorium kraju, natomiast organy administracji rządowej terenowej działają tylko na ściśle określonym terytorium. W przypadku administracji rządowej terenowej można wyróżnić jeszcze dodatkowy podział na administrację zespoloną i niezespoloną. Administrację zespoloną tworzą działający pod zwierzchnictwem wojewody kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży, wykonujący zadania i kompetencje określone w ustawach. Do tej kategorii należy m.in. Komendant .

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca – Komenda jest czynnym podatnikiem VAT. Jednym z zadań realizowanych przez Wnioskodawcę jest wykonywanie ekspertyz na zlecenie sądów i prokuratur. Czynności te są wykonywane w ramach działalności statutowej w oparciu o przepis art. 14 ust. 2 Ustawy o Policji. Wnioskodawca wykonuje czynności na polecenie sądu, prokuratora, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego zgodnie z art. 14 ust. 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach. Wnioskodawca wykonuje ekspertyzy zlecane Policji w trybie art. 193 § 1 i 2 Kodeksu Postępowania Karnego. Wnioskodawca wykonuje ekspertyzy na potrzeby własne wynikające z zadań pełnionych jako organ administracji publicznej oraz na zlecenie sądów i prokuratur. Z uwagi na brak jednoznacznego określenia w przepisach, że Policja jest jedynym uprawnionym organem do wykonywania badań i wydawania opinii na rzecz sądów i prokuratur możliwe jest wykonywanie takich ekspertyz przez inne podmioty.

Za wykonanie badań i wydanie opinii na podstawie „Postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego” zleceniodawcę obciąża się kosztami wykonanych prac zgodnie z Decyzją z dnia 30 grudnia 2010r. w sprawie określenia kosztów wykonania ekspertyz wykonywanych przez Laboratorium KWP. Koszty wykonanych badań zawierają poniesione koszty zużytych materiałów , biurowych, informatycznych, użycia sprzętu oraz inne wydatki, w tym koszty ogólne i opłatę pocztową - w przypadku jednostek spoza Policji. Opłatę za świadczoną usługę „wykonanie badań i wydanie opinii” pobiera się na podstawie przepisu Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. nr 46, poz. 254).

Przenosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny na grunt obowiązujących przepisów ustawy o VAT należy stwierdzić, iż generalnie organy oraz urzędy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to tej sfery, w której występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego.

Kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że czynności wykonywania ekspertyz na polecenie sądu, prokuratur są zlecane Policji w trybie art. 193 § 1 i 2 Kodeksu Postępowania Karnego, a także wykonywane w oparciu o przepis art. 14 ust. 2 Ustawy o Policji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (t. j. Dz. U. z 2011r., Nr 287, poz. 1687 ze zm.), tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do podstawowych zadań Policji należą:

ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra;
ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania;
inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi;
wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców;
nadzór nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych przepisach;
kontrola przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych związanych z działalnością publiczną lub obowiązujących w miejscach publicznych;
współdziałanie z policjami innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi, a także z organami i instytucjami Unii Europejskiej na podstawie umów i porozumień międzynarodowych oraz odrębnych przepisów;
gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych;
(uchylony),
prowadzenie bazy danych zawierającej informacje o wynikach analizy kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA),
(uchylony).

Stosownie do art. 14 ust. 2 ww. ustawy, Policja wykonuje również czynności na polecenie sądu, prokuratora, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach.

Zgodnie z art. 193 § 1 i § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 ze zm.), jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego albo biegłych. W celu wydania opinii można też zwrócić się do instytucji naukowej lub specjalistycznej.

Z powyższego wynika, że biegłego powołuje się w sytuacji, gdy stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych. W tym celu można także się zwrócić do instytucji naukowej lub specjalistycznej.

Opinię może zatem wydać zarówno biegły indywidualny jak i instytucja naukowa lub specjalistyczna. Wyodrębnienie w § 1 art. 193 KPK biegłych indywidualnych, a następnie w odrębnej jednostce redakcyjnej instytucji naukowej lub specjalistycznej stanowi podkreślenie nadania tym instytucjom szczególnej roli i korzystania z ich opinii w sprawach skomplikowanych.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że z uwagi na brak jednoznacznego określenia w przepisach, że Policja jest jedynym uprawnionym organem do wykonywania badań i wydawania opinii na rzecz sądów i prokuratur, możliwe jest wykonywanie takich ekspertyz przez inne podmioty, jak: …. Uniwersytet Medyczny w K., T. Sp. z o.o. w K., C. E. Sp. z o.o. w K. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że za wykonanie badań i wydanie opinii na podstawie „Postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego” zleceniodawcę Wnioskodawca obciąża kosztami wykonanych prac.

Z powyższego wynika, że ww. czynności wykonania ekspertyz nie są świadczone wyłącznie przez Wnioskodawcę ale także mogą być wykonywane przez inne instytucje (podmioty gospodarcze) w oparciu o przepis art. 193 § 2 KPK.

Tym samym kryterium decydujące o uznaniu Wnioskodawcy za podatnika VAT zostało spełnione, gdyż zachowywanie Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie wskazuje, że nie należy traktować Wnioskodawcy jak organu władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorcę) świadczący przedmiotową usługę za wynagrodzeniem, gdyż ma miejsce czynność pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami, a czynności te są wykonywane odpłatnie.

Jak wynika z wniosku, opłatę za wykonanie badań i wydanie opinii Wnioskodawca pobiera na podstawie przepisu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym.

Zatem należy uznać, iż dla czynności polegających na wykonywaniu ekspertyz przez Komendę na rzecz sądów i prokuratur zastosowanie znajdą przepisy ogólne dotyczące opodatkowania czynności zawarte w art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż ekspertyzy wykonywane przez Komendę wynikają z zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa co daje podstawę do wyłączenia tego rodzaju czynności zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT z przepisów ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie kwestii sposobu dokumentowania ww. usług wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur przez Wnioskodawcę należy wskazać, że stosownie do art. 106 cyt. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji wynikającej z art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r., w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), w którym ustalił szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Natomiast w § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, wskazano elementy jakie faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać.

W myśl § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

Z ww. przepisów wynika zatem, iż podmiot, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zobowiązany jest do wystawienia faktury nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jak wskazano wyżej Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności pobierania opłat za wykonania ekspertyz , które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze, że faktura VAT winna dokumentować dokonanie sprzedaży (czyli m.in. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju), Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktur VAT z tytułu pobierania ww. opłat.

Tym samym usługi wykonania ekspertyz Wnioskodawca winien udokumentować fakturą VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, zawierającą dane określone w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. wystawioną nie później niż siódmego dnia od dnia wykonania usługi.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ekspertyzy wykonywane na rzecz organów procesowych (sądów, prokuratur) winny być dokumentowane notą księgową lub rachunkiem należało uznać za nieprawidłowe.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustalenia stawki dla czynności polegających na wykonaniu usług wykonania ekspertyz przez Komendę na rzecz sądów i prokuratur, należy wskazać, iż jak stanowi art. 41. ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

jednostkami budżetowymi,
samorządowymi zakładami budżetowymi,
jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi

-z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów: „jednostka budżetowa”, czy „zakład budżetowy”. W związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

W świetle art. 9 ww. ustawy, sektor finansów publicznych tworzą m. in.:

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
jednostki budżetowe;
samorządowe zakłady budżetowe.

Jednostkami budżetowymi – zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 1 cyt. ustawy – są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Z okoliczności sprawy wynika, iż usługi wykonania ekspertyz są wykonywane przez Wnioskodawcę będącego jednostką budżetową na rzecz sądów i prokuratur również jednostek budżetowych.

Mając na uwadze cyt. przepisy rozporządzenia Ministra Finansów należy stwierdzić, iż usługi polegające na wykonaniu ekspertyz wykonywane przez Komendę – jednostkę budżetową na rzecz na rzecz sądów i prokuratur, tj. innych jednostek budżetowych, korzystają ze zwolnienia wynikającego z przepisu § 13 ust. 1 pkt 13 cyt. rozporządzenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż wykonane usługi ekspertyz na rzecz innych jednostek budżetowych winny podlegać zwolnieniu na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Przystępując do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług wykonania ekspertyz na zlecenia sądów i prokuratur należy wskazać, że zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

Od tej jednak zasady ustawodawca przewidział pewne odstępstwa, m. in. w oparciu o delegację ustawową zawartą w art. 19 ust. 22 ustawy o VAT. Minister Finansów w § 3 ust. 2 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013, poz. 247 ze zm.) określił, że w przypadku świadczenia usług na rzecz sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, którym sądy te lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zleciły wykonanie określonych czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca wykonuje usługi ekspertyz na zlecenie sądów i prokuratur.

Za wykonanie badań i wydanie opinii na podstawie „Postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego” zleceniodawcę obciąża się kosztami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowego ustalenia momentu, w którym należy rozpoznać obowiązek podatkowy od usług wykonanych dla sądów i prokuratur udokumentowanych fakturami VAT.

W powołanym przepisie § 3 ust. 2 rozporządzenia enumeratywnie wymieniono podmioty, na rzecz których świadczenie usług m.in. przez jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, objęte jest szczególnym momentem powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty. Tymi podmiotami są sądy powszechne, sądy administracyjne, sądy wojskowe lub prokuratura.

Skoro zatem ustawodawca w przepisie wyszczególnił wyłącznie następujące podmioty: sądy powszechne, administracyjne, wojskowe i prokuraturę, to wyłącznie przy świadczeniu przez Wnioskodawcę na zlecenie tych podmiotów, określonych przepisem czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, obowiązek podatkowy z tytułu wykonania tych czynności przez Wnioskodawcę powstanie z chwilą otrzymania przez niego od tych podmiotów całości lub części zapłaty za te usługi.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż obowiązek podatkowy z tytułu wykonanej ekspertyzy na zlecenia sądów i prokuratur powstanie w momencie zapłaty za ww. usługę przez zleceniodawcę, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin