Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-346/13-5/UNR
z 7 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2013r. (data wpływu do BKIP w Piotrkowie Tryb. 27 maja 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 24 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa od kupującego, udzielonego Wnioskodawczyni, oznaczonej we wniosku symbolem „B” w zakresie:

• braku opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia kosztów przesyłki zakupionego towaru – jest prawidłowe;

• braku opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia pozostałych kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, tj. kosztów eksploatacyjnych pojazdu, opakowania, transportu i innych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2013 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:

1. podatku od towarów i usług w zakresie:
   • braku opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa od kupującego, udzielonego Wnioskodawczyni, oznaczonej we wniosku symbolem „B”;
   • braku opodatkowania podatkiem VAT u osób oznaczonych we wniosku symbolami „A”, „C”, „D” przekazanej kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru;
2. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z niewykorzystanymi kwotami przekazanymi przez kupującego na opłacenie wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru na adres wskazany przez kupującego.
   
   

Pismem z dnia 21 maja 2013 r., Nr IPPB1/071-8/13-1/IF, Nr IPPP2/443-426/13-2/RR,

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), przekazał ww. wniosek, celem załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 27 maja 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz rozlicza się na podstawie książki przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na internetowej sprzedaży towarów. Zgodnie z regulaminem sprzedaży, kosztami związanymi z wysyłką towarów za pośrednictwem danego operatora pocztowego obciążany jest nabywca towaru zgodnie z art. 547 kodeksu cywilnego. Zapłata za towar następuje na rachunek bankowy bądź przekazem pocztowym. Zapłata za dostawę następuje łącznie z zapłatą za towar. W opisie aukcji wraz z opisem sprzedawanego towaru bądź w regulaminie sklepu internetowego, Wnioskodawczyni umieszcza informację klauzulę następującej treści: „Kupujący udziela pełnomocnictwa sprzedającemu i wymienionym w wiadomości dla kupującego (dalej załącznikiem do umowy) do zawarcia w Jego imieniu i na Jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym (dalej OP) i przesłaniem w Jego imieniu zakupionych przedmiotów, przy czym Kupujący ponosi wszystkie koszty związane z zawarciem umowy z OP tj. koszty eksploatacyjne pojazdu, opakowania, transportu i inne”. Wnioskodawczyni określa koszty dostawy hipotetycznie z dołu. Wnioskodawczyni umocowana stosownym pełnomocnictwem jako osoba fizyczna (dalej A) będzie korzystała ze znaczków pocztowych danego operatora pocztowego. Wnioskodawczyni jako osoba prowadząca działalność gospodarczą (dalej B) będzie miała zawartą umowę z operatorem pocztowym, w celu zminimalizowania czasochłonnej pracy związanej z naklejaniem znaczków, czy czasochłonnego przekazania listów operatorowi pocztowemu polegającego na długoczasowym przebywaniu przed okienkiem pocztowym w celu przekazania listów, doklejenia znaczków w przypadku niedostosowania opłaty do przedziału wagowego i odebrania list nadawczych. Umowa z operatorem pocztowym będzie dotyczyła zryczałtowanej opłaty pocztowej, a jej zaletami będzie stemplowanie pieczątki zamiast naklejania znaczków i brak obecności przy przyjmowaniu listów. W przypadku udzielenia pełnomocnictwa innej osobie fizycznej niż Wnioskodawczyni tj. użytkownikowi w serwisie internetowym o danej niepowtarzalnej nazwie będącym osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (dalej C) bądź osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej z imienia i nazwiska (dalej D), Wnioskodawczyni przekaże środki pieniężne danemu pełnomocnikowi, otrzymane od kupującego na opłacenie wszystkich kosztów ponoszonych ze zrealizowaniem i przesłaniem w Jego imieniu zakupionych przedmiotów w wysokości równej jak otrzymane. Dany pełnomocnik C i D będzie korzystał ze znaczków pocztowych danego operatora pocztowego. Nadwyżka od A, C i D nie będzie zwracana, a od B będzie zwracana do końca roku rozliczeniowego pod warunkiem, że taka wystąpi, nie będzie większa od kosztów przelewu bankowego/przekazu pocztowego, kupujący wskaże gdzie i w jaki sposób zostanie zwrócona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku, oznaczone jako pytanie nr 2)

Czy udzielone przez kupującego pełnomocnictwo, w którym kupujący upoważnia B do zawarcia umowy o świadczenie usług pocztowych w jego imieniu, zwalnia B z opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru na adres wskazany przez kupującego?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Art. 79 lit. c) Dyrektywy Rady 2006/112AA/E z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.) wymaga spełnienia trzech warunków tj. 1) potwierdzenia zapłaty muszą być księgowane na koncie przejściowym rozrachunkowym, 2) dowód posiadanego pełnomocnictwa, 3) rzeczywiste ponoszone koszty - wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2013 r. sygn. I FSK 318/12. Warunek wskazany przedstawienia dowodów na rzeczywistą kwotę kosztów można interpretować na dwa sposoby, a mianowicie: 1) określające indywidualnego nabywcę lub usługobiorcę, 2) określające wszystkich nabywców lub usługobiorców w danym okresie rozliczeniowym (zbiorowe zestawienie kosztów bądź faktura). W odniesieniu do usług oferowanych przez operatorów pocztowych wyróżnia się listy nieewidencjonowane nierejestrowane zwane potocznie list zwykły (list ekonomiczny, list priorytetowy) i listy ewidencjonowane rejestrowane (list polecony ekonomiczny, list polecony priorytetowy). Dla listów nieewidencjonowanych nierejestrowanych nie można określić jednolicie kwoty kosztów, ponieważ są nierejestrowane i nie przyporządkowane są im potwierdzenia z danymi osobowymi adresata. Dla listów ewidencjonowanych rejestrowanych można określić kwotę kosztów indywidualnie dla danego listu, gdyż wynika to z wymaganego indywidualnego potwierdzenia nadania obejmującego dane osobowe adresata w tym koszt opłat, bądź z listy nadawczej, która obejmuje dane osobowe adresatów w tym indywidualny koszt opłaty. Założenia przedstawienia dowodów na rzeczywistą kwotę kosztów w odniesieniu do wszystkich nabywców lub usługobiorców, korzystającego z listów ewidencjonowanych rejestrowanych w danym okresie rozliczeniowym (zbiorowe zestawienie kosztów bądź faktura) nie narusza zasady neutralności i proporcjonalności. Założenia przedstawienia dowodów na rzeczywistą kwotę kosztów w odniesieniu do indywidualnego nabywcy lub usługobiorcy, korzystającego z listów nieewidencjonowanych nierejestrowanych według Wnioskodawczyni narusza zasadę neutralności i proporcjonalności w ten sposób, że ogranicza wykorzystanie pełnego wachlarza usług operatora pocztowego, ograniczając się jedynie do listów ewidencjonowanych rejestrowanych, z których potwierdzeń wynika kogo i jaki koszt obejmuje potwierdzenie. Zdaniem Wnioskodawczyni brak implementacji art. 79 lit. c) do prawa polskiego nie można w żaden sposób ograniczać jej korzystania z wachlarza usług danego operatora pocztowego z zakresu listów nieewidencjonowanych nieposiadających potwierdzenia nadania jak i wyszczególnionej rzeczywistej kwoty kosztów. Neutralność podatku od towarów i usług oznacza, że przepisy krajowe nie mogą wymagać spełnienia przez podatnika żadnych dodatkowych warunków merytorycznych w celu uzyskania zwrotu podatku (por. wyrok ETS z dnia 21 marca 2000 r. sprawy połączone C-110/98 do C-147/98, Gabalfrisa SL i inni przeciwko Agenda Estatal do Administracion Tributaria; Zb. Orz. 2000 r., s. 1-1577). Zasada ta, jako jedna z podstawowych zasad podatku VAT, znajdowała odzwierciedlenie zarówno w przepisach art. 2 I Dyrektywy Rady z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (87/227/EEC dalej: I Dyrektywa Rady), jak również w przepisach art. 17 (2) VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG dalej: VI Dyrektywa Rady). Znajduje także odzwierciedlenie w przepisach Dyrektywy 112. Na podstawowy charakter tej zasady dla istoty podatku od towarów i usług, jako podatku o charakterze konsumpcyjnym, zwracał również wielokrotne uwagę Europejski Trybunał Sprawiedliwości (zob. wyroki w sprawach: C-268/83, C-342/87 i C-317/94). W tym miejscu należy zauważyć, iż zasada neutralności opodatkowania nie oznacza, że podatek ten jest neutralny z budżetowego punktu widzenia. Podatek VAT ma być neutralny dla podatnika i obciążać konsumenta a nie podatnika. W sprawie Elida Gibas vs. Commissioners of Customs and Excise z 24 października 1996 r. C 317/94, ETS uznał, ze prawo do obniżenia obrotu o kwotę udzielonych rabatów przysługuje także wówczas, gdy nie jest możliwe wystawienie faktury korygującej, podnosząc, że art. 11 część C ust. 1 VI Dyrektywy zgodnie, z którym w przypadku odwołania, odmowy albo całkowitego lub częściowego braku zapłaty, lub w przypadku obniżki ceny po dokonaniu dostawy towarów lub wykonania usługi, podstawę opodatkowania pomniejsza się odpowiednio, zgodnie z warunkami określonymi przez Państwa Członkowskie. Jednakże stwierdzenie, że w przypadku całkowitego lub częściowego braku zapłaty, Państwa Członkowskie mogą odstąpić od powyższej zasady odnosi się do zwyczajnych stosunków umownych zawieranych bezpośrednio między umawiającymi się stronami, które ulegają późniejszym zmianom i jest on również wyrazem zasady ogólnej, że sytuacja podatnika powinna być neutralna. Aby zapewnić realizację zasady neutralności, należy w przypadkach wyliczenia podstawy opodatkowania dla potrzeb VAT, wziąć pod uwagę sytuację podatnika. Brak uwzględnienia tej sytuacji spowoduje, że administracja podatkowa pobierałaby z tytułu VAT kwotę wyższą od kwoty rzeczywiście zapłaconej przez ostatecznego konsumenta i to kosztem podatnika (A. Bącal, D. Dominik, M. Militz, M. Bącal „Orzecznictwo ETS a polska ustawa o VAT”, Unimex 2009 r. s. 233). Podatek VAT powinien być proporcjonalny do faktycznej ceny towarów i usług oraz neutralny dla podatników. Podstawę opodatkowania VAT stanowi wynagrodzenie należne z tytułu konkretnej dostawy czy świadczenia usługi. W przypadku zmiany warunków umowy powodującej zmianę ceny, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana jednakże warunki określane są przez Państwa Członkowskie. Powyższe wynika z faktu, że system VAT zmierza do obciążenia podatkiem jedynie ostatecznego konsumenta. Stąd też podstawa opodatkowania VAT postrzegana przez organy podatkowe nie może być wyższa od wynagrodzenia rzeczywiście zapłaconego przez konsumenta, (por. m.in. cytowany wyżej wyrok ETS sprawie Elida Gibas vs. Commissioners of Customs and Excise z 24 października 1996 r. C 317/94 [w:] A. Bącal, D. Dominik, M. Militz, M. Bącal „Orzecznictwo ETS a polska ustawa o VAT”, Unimex 2009 s. 211, 232). Kwota przekazywana przez mocodawcę na poczet uregulowania należności za usługi pocztowe nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT w przypadku, gdy mocodawca uiszcza należności za usługi pocztowe w imieniu i na rzecz rzeczywistego odbiorcy (kupującego) na podstawie udzielonego pełnomocnictwa. W tym wypadku czynność nadawczą dokonuje sam mocodawca/rzeczywisty odbiorca, lecz przez ręce A, B, C i D. Będzie to koszt związany z całością, szeregiem działań wykonanej realizacji nadania/przekazania towaru pośrednikowi operatorowi pocztowemu. Kwestia pełnomocnictwa do zawarcia umowy z pośrednikiem, operatorem pocztowym w imieniu faktycznego odbiorcy, w celu nadania przesyłki, została uregulowana w przepisach art. 98 - art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności cywilnoprawnych z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego. Natomiast art. 96 ww. ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo nie nosi znamion faktury i nie ma obowiązku jego archiwizowanie w myśl kodeksu cywilnego. Analiza sposobu zawierania umów cywilnoprawnych czy też forma udzielenia pełnomocnictwa nie mieszczą się bowiem w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Warunek wskazany w art. 79 lit. c) dotyczący przedstawienia dowodów na rzeczywistą kwotę kosztów, ale nie mówi nic o przedstawieniu (archiwizowania jako dowodu) pełnomocnictwa nabywcy. Należy również odnieść się do warunków technicznych związanych z wygenerowaniem udzielanego pełnomocnictwa, mianowicie, że brak jest możliwości technicznych generowania danej klauzuli w przypadku zamieszczenia jej w regulaminie, odrębnych postanowieniach umownych. Każda osoba fizyczna korzystająca z usług operatora pocztowego np. Poczty Polskiej, zawiera umowę z Pocztą Polską i wynika to wprost z ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. Prawo pocztowe Dz. U. 2003 nr 130 poz. 1188. Taka umowa zobowiązuje wykonawcę do wywiązania się z opłaconej usługi oraz upoważnia danego usługobiorcę do złożenia reklamacji w przypadku zniszczenia czy zaginięcia listu. Zawarta umowa pomiędzy A, B, C i D, a operatorem usług pocztowych np. Poczty Polskiej nie ma istotnego znaczenia, ponieważ A, B, C i D działając w imieniu klienta zawiera umowę o usługi na rzecz klienta, a opłata za tę usługę regulowana będzie przez A, B, C i D i nie ma tu znaczenia w jakiej formie czy z dołu czy z odroczonym terminem płatności. Potwierdzenie nadania listu ewidencjonowanego nadal nie zmieniło swojej formy i obejmuje miejsce na wskazanie nadawcy, adresata i rodzaju listu (ekonomiczny bądź priorytet). Szczególne wątpliwości nasuwają się w przypadku wskazania danych osobowych nadawcy zgodnie z udzielonym pełnomocnictwem. Pełnomocnik zobowiązany jest do przekazania listu operatorowi pocztowemu w imieniu i na rachunek mocodawcy. W rubryce nadawca i adresat pełnomocnik powinien wskazać dane osobowe mocodawcy. Dane nadawcy wskazane na druku nadawczym potwierdzają i oświadczają kto jest nadawcą. Fizycznie mocodawca nie wypełnia druku potwierdzenia nadania, lecz posługuje się pełnomocnikiem. Ponieważ na drukach brak jest rubryki dotyczącej wskazania pełnomocnika wyżej opisane wypełnienie druku nadania narażają pełnomocnika na odpowiedzialność karną, ponieważ pełnomocnik fizycznie zawiera umowę w imieniu mocodawcy podając się za mocodawcę, nie ma możliwości wskazania siebie jako pełnomocnika na druku potwierdzenia nadania to w miejsce nadawcy wskazuje swoje dane osobowe i w ten sposób nie naraża się na odpowiedzialność karną. W związku z powyższym nie ma znaczenia, czy list pełnomocnik przekaże operatorowi pocztowemu i opłacony z odroczoną zryczałtowaną opłatą pocztową (umowa z operatorem pocztowym) czy bezpośrednio w okienku pocztowym (bez umowy z operatorem pocztowym), bo w każdym przypadku jak wykazano powyżej, pełnomocnik zawiera umowę na rzecz mocodawcy. Należy odnieść się również do pełnomocnika podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Absurdem byłoby w jednej części jako sprzedawcę określić go osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, a w drugiej części z zakresu pełnomocnictwa osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Konstrukcja podstawy opodatkowania jest wyrazem fundamentalnej zasady neutralności VAT dla podatników tego podatku. Ekonomiczny ciężar podatku VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. Wobec tego jeżeli mocodawca zwolniony jest z podatku VAT za usługi pocztowe to w myśl łańcucha pełnomocnictwa zwolniony jest również z tego podatku pełnomocnik niezależnie czy przekazuje list operatorowi pocztowemu i opłaci go powołując się na ryczałtowaną opłatą pocztową (pełnomocnik jako osoba prowadząca działalność gospodarczą o nazwie firmy umowa z operatorem pocztowym) czy bezpośrednio w okienku pocztowym (pełnomocnik jako osoba fizyczna bez umowy z operatorem pocztowym). Praktyka określania kosztów dostawy z dołu wynikała z niewiadomej faktycznie ponoszonych kosztów dostawy w stosunku do zakupionego towaru, ponieważ z umów zawieranych na odległość, kontrahent musiał być świadomy i wyrazić zgodę na wskazane w regulaminach koszty dostawy. Nie można wychodzić z założenia, że znana dla kontrahenta jest tylko cena za towar, a koszty dostawy określane są po zawarciu umowy. Powodowałoby to szereg konfliktów ewentualnie odstąpienie od umów zawieranych na odległość przez kontrahentów. Od uzyskanej w efekcie niewykorzystanej kwoty przeznaczonej na opłacenie kosztów dostawy w pieniądzu niepowiązanej z niczym, A, B, C i D będzie odprowadzał podatek dochodowy, ponieważ kwota ta nie będzie stanowiła obrotu, nie będzie to kwota za dodatkowe wynagrodzenie jak również nie będzie to fikcyjna cena towaru, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy.

Tym samym, kwota ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie jest księgowana jako koszty i przychody. Sprzedający jako B uwzględni dochód od niewykorzystanej kwoty przeznaczonej na opłacenie kosztów dostawy w pieniądzu niepowiązanej z niczym w działalności gospodarczej/księgach podatkowych, od którego odprowadzi podatek dochodowy. A, C i D będzie musiał we własnym zakresie odprowadzić podatek dochodowy w Urzędzie Skarbowym właściwym ze względu na swoje miejsce zamieszkania najpóźniej w ostatnim miesiącu roku podatkowego. Potwierdził to Minister Finansów w piśmie PT3/0602/23/672/CZE/1 O/BM19-15437 z dnia 9 grudnia 2010 r. Odnosząc się natomiast do regulacji prawnych mówiących o tym. że dowód sprzedaży wydaje się wraz z towarem, to w przypadku sprzedaży internetowej z uwzględnieniem danego pełnomocnictwa dany sprzedawca zna tylko cenę towaru, nie zna natomiast ceny dostawy przeniesionej na nabywcę. Określenie ceny dostawy hipotetycznie niezgodne byłoby z zasadą neutralności i proporcjonalności. Ponadto, o ile wystąpiłaby nadwyżka to u danego kupującego to w przypadku, gdy kupujący nie upomni się o zwrot nadpłaty, a ma na to czas do końca roku podatkowego, niemożliwe jest zaewidencjonowanie na kasie fiskalnej nadwyżki w przypadku B, gdyż taki dowód należy ponownie wysłać kupującemu przy czym nie można zapomnieć o tym że koszty na dostawę towaru zostały już wykorzystane. Absurdem byłoby również wydać dowód ewidencjonujący w ostatnim miesiącu roku podatkowego grudnia za nadwyżkę uzyskaną w miesiącu marcu tego samego roku podatkowego. Z chwilą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej prawo unijne stało się częścią porządku prawnego obowiązującego w Polsce. Dyrektywy ze względu na art. 249 TWE wiążą państwa członkowskie co do rezultatu, jaki ma być nimi osiągnięty. Państwo członkowskie zobowiązane jest do implementacji dyrektyw. W razie braku przepisów wykonujących dyrektywę lub nieprawidłowej jej implementacji jednostka może powołać się na przepis dyrektywy w celu zakwestionowania sprzecznych z nią przepisów prawa krajowego albo powołać się na te przepisy, o ile przyznają one prawa, których jednostka może dochodzić przeciwko państwu (vide wyrok ETS z 19 stycznia 1982 r. Ursula Becker v Finanzamt Munster-Innestadt, 8/81). Bezpośredni skutek wywołują te przepisy dyrektyw, które są dostatecznie jasne i precyzyjne i są bezwarunkowe (vide wyrok ETS w sprawie Comitato Coordinamento per la Difesa Della Cava, C-236/92). Zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego w swej istocie stanowi nakaz zapewnienia wszystkim normom prawa wspólnotowego przewagi w razie konfliktu z jakąkolwiek wcześniejszą lub późniejszą normą krajową w każdym państwie członkowskim. Należy zarazem podkreślić, iż Trybunał Sprawiedliwości opowiada się za pierwszeństwem stosowania prawa wspólnotowego, a zatem sprzeczna z prawem wspólnotowym norma prawa krajowego nie traci automatycznie mocy obowiązującej, lecz zostaje jedynie wyłączona możliwość jej stosowania w konkretnych przypadkach, które skutkują powstaniem kolizji (por. m. in. wyrok TK z dnia 11 maja 2005, sygn. akt K 18/04, orzekający w pełnym składzie, Lex Polonica 543988; wyrok ETS z dnia 15 lipca 1964, C-6/64 w sprawie Flaminio Costa vs. E.N.E.L., Lex Polonica 2234217).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa od kupującego, udzielonego Wnioskodawczyni, oznaczonej we wniosku symbolem „B” w zakresie:

• braku opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia kosztów przesyłki zakupionego towaru – uznaje się za prawidłowe;

• braku opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia pozostałych kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, tj. kosztów eksploatacyjnych pojazdu, opakowania, transportu i innych – uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przepisu art. 8 ust. 2a ustawy wynika, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 79 lit. c) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jednocześnie, w myśl art. 132 ust. 1 lit. a) Dyrektywy, zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawa towarów z tymi usługami związana, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych.

Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie do usług pocztowych świadczonych przez powołaną do tego instytucję (operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych).

Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie „refaktury”). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak, ze względu na świadczący ją podmiot, usługą wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Kwestia natomiast pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 Kodeksu cywilnego stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na internetowej sprzedaży towarów. Zgodnie z regulaminem sprzedaży, kosztami związanymi z wysyłką towarów za pośrednictwem danego operatora pocztowego obciążany jest nabywca towaru. Zapłata za towar następuje na rachunek bankowy bądź przekazem pocztowym. Zapłata za dostawę następuje łącznie z zapłatą za towar. W opisie aukcji wraz z opisem sprzedawanego towaru bądź w regulaminie sklepu internetowego, Wnioskodawczyni umieszcza informację klauzulę następującej treści: „Kupujący udziela pełnomocnictwa sprzedającemu i wymienionym w wiadomości dla kupującego (dalej załącznikiem do umowy) do zawarcia w Jego imieniu i na Jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym (dalej OP) i przesłaniem w Jego imieniu zakupionych przedmiotów, przy czym Kupujący ponosi wszystkie koszty związane z zawarciem umowy z OP tj. koszty eksploatacyjne pojazdu, opakowania, transportu i inne”. Wnioskodawczyni określa koszty dostawy hipotetycznie z dołu. Wnioskodawczyni umocowana stosownym pełnomocnictwem jako osoba fizyczna (dalej A) będzie korzystała ze znaczków pocztowych danego operatora pocztowego. Wnioskodawczyni jako osoba prowadząca działalność gospodarczą (dalej B) będzie miała zawartą umowę z operatorem pocztowym, w celu zminimalizowania czasochłonnej pracy związanej z naklejaniem znaczków, czy czasochłonnego przekazania listów operatorowi pocztowemu polegającego na długoczasowym przebywaniu przed okienkiem pocztowym w celu przekazania listów, doklejenia znaczków w przypadku niedostosowania opłaty do przedziału wagowego i odebrania list nadawczych. Umowa z operatorem pocztowym będzie dotyczyła zryczałtowanej opłaty pocztowej, a jej zaletami będzie stemplowanie pieczątki zamiast naklejania znaczków i brak obecności przy przyjmowaniu listów. Nadwyżka od A nie będzie zwracana, a od B będzie zwracana do końca roku rozliczeniowego pod warunkiem, że taka wystąpi, nie będzie większa od kosztów przelewu bankowego/przekazu pocztowego, kupujący wskaże gdzie i w jaki sposób zostanie zwrócona.

Odnosząc przedstawioną treść wniosku do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w przypadku kiedy sprzedawca posiada pełnomocnictwo do zawarcia umowy o usługi pocztowe w imieniu i na rachunek kupującego wówczas mamy do czynienia ze zwrotem kosztów. Skutecznie udzielone, przez nabywcę, pełnomocnictwo skutkuje tym, że otrzymana kwota na dostarczenie przesyłki zakupionego towaru nie wchodzi do podstawy opodatkowania, z uwagi na fakt, iż kwota ta nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy. W takim przypadku Wnioskodawczyni nie świadczy usługi pocztowej, a nabywa ją od operatora pocztowego, bezpośrednio kupujący. W przedmiotowym przypadku następuje jedynie zwrot kosztów, który nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta.

Zaznaczyć jednak należy, iż w opisanej sytuacji nie będzie podlegać opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będą pozostałe koszty związane z zawarciem umowy z operatorem pocztowym tj. koszty eksploatacyjne pojazdu, opakowania, transportu i inne ewentualne dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawczyni za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z operatorem pocztowym.

Reasumując, w opisanej sytuacji środki pieniężne przekazywane Wnioskodawczyni na pokrycie zobowiązań kupującego względem operatora pocztowego, nie będą stanowić dla Wnioskodawczyni podstawy opodatkowania i w konsekwencji nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast opodatkowaniu podlegać będą pozostałe koszty związane z zawarciem umowy z operatorem pocztowym tj. koszty eksploatacyjne pojazdu, opakowania, transportu i inne ewentualne dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawczyni za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z operatorem pocztowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie podkreślić, iż w przedmiotowej interpretacji tut. Organ przyjął – jako element zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - że Wnioskodawczyni będzie posiadała skuteczne pełnomocnictwo, zawarte zgodnie z odrębnymi przepisami do występowania w imieniu i na rzecz Kupującego w celu wysłania przesyłki (zawarcia umowy z pocztą lub innym operatorem obowiązanym do świadczenia usług pocztowych). Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia, czy umieszczenie w regulaminie zapisu o udzieleniu przez klienta pełnomocnictwa wystarczy, aby takie pełnomocnictwo było zawarte. Analiza sposobu zawierania umów cywilnoprawnych czy też forma udzielenia pełnomocnictwa nie mieści się w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest kwestia sposobu udzielenia pełnomocnictwa ani kwestia udokumentowania udzielenia tego pełnomocnictwa.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa od kupującego, udzielonego Wnioskodawczyni, oznaczonej we wniosku symbolem „B”. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT u osób oznaczonych we wniosku symbolami „A”, „C”, „D” przekazanej kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z niewykorzystanymi kwotami przekazanymi przez kupującego na opłacenie wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru na adres wskazany przez kupującego został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.