Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-268/13-10/JS
z 26 lipca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2013 r. (data wpływu do BKIP w Bielsku-Białej – 25 marca 2013 r., do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim – 8 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 25 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.), 3 lipca 2013 r. (data wpływu 5 lipca 2013 r.) oraz 17 lipca 2013 r. (data wpływu 22 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 8% stawką podatku dostawy wyrobów artystycznych wytwarzanych przez Wnioskodawczynię – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2013 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 8% stawką podatku dostawy wyrobów artystycznych wytwarzanych przez Wnioskodawczynię.

W związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, pismem z dnia 5 kwietnia 2013 r., przesłało ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 25 maja 2013 r., 3 lipca 2013 r. oraz 17 lipca 2013 r. poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego, sformułowanie pytania i własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (sformułowany w pismach stanowiących uzupełnienie wniosku ORD-IN).

Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT od 1995 roku do dnia złożenia pisma, będącego uzupełnieniem wniosku ORD-IN (w załączeniu przesłano kopie NIP Zainteresowanej, jak i wydruk ze strony komisji europejskiej potwierdzającej ten fakt).

W rozumieniu ustawy z dnia 04.02.1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych wraz z późniejszymi zmianami, Zainteresowana jest twórcą, w załączniku przesłano kopię z Jej regonu, który potwierdza ten fakt, poprzez zarejestrowanie działalności Wnioskodawczyni jako działalność twórcza i literacka. Działalność twórcza Zainteresowanej nie uległa zmianie od 2004 roku, nie uległa też zmianie klasyfikacja w ugrupowaniu PKWiU i PKD (2007), nadana przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urząd Statystyczny. Dzieła Wnioskodawczyni nie stanowią masowo produkowanych reprodukcji i typowych wyrobów rzemieślniczych o charakterze handlowym, jednocześnie działalność gospodarcza Zainteresowanej jest wciąż zakwalifikowana do działalności twórczej w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i jako twórca dokonuje sprzedaży tych wyrobów.

Działalność twórcza Wnioskodawczyni polega na projektowaniu i wykonywaniu techniką dowolną, czyli klasycznymi technikami malarskimi lub nowoczesnymi technikami malarskimi z wykorzystaniem techniki cyfrowej, obrazów i fotografii, stanowiących nowoczesne płyty dekoracyjne o nowoczesnym stylu oraz ręcznie wykonywane ozdoby szklane różnych formatów i przeznaczeń, jako artystyczne szkło użytkowo – dekoracyjne. Są to przede wszystkim zaprojektowane i wykonane ręcznie lub komputerowo collage, nowoczesne płyty dekoracyjne ścienne, podświetlane płyty dekoracyjne, artystyczne ozdoby szklane jak i fotografie wykonane przez Wnioskodawczynię lub innych artystów – twórców i opublikowane.

Zgodnie z klasyfikacją potwierdzoną przez Urząd Statystyczny, wszystkie Jej dzieła artystyczne, takie jak ręcznie lub komputerowo zaprojektowane i wykonane collage, płyty dekoracyjne ścienne, podświetlane płyty dekoracyjne, ręcznie stworzone szkło artystyczne itp. mieszczą się w ugrupowaniu PKWiU 92.31.10 - 00, a po zmianach z 2008 roku nadany PKWiU 90.03.13 - 0 - „dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki” i nie stanowią masowej produkcji i typowych wyrobów rzemieślniczych o charakterze handlowym. Wnioskodawczyni działa jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i artykułu 120 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku VAT i jako twórca dokonuje sprzedaży tych wyrobów – utworów.

Prowadzona przez Zainteresowaną działalność twórcza w żadnym wypadku nie jest działalnością dotyczącą wyrobów sztuki ludowej, rękodzieła rzemiosła ludowego i innych temu podobnych, w myśl ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i artykułu 120 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku VAT, jest twórcą – artystą.

Zainteresowana ponownie wskazała, że zgodnie z klasyfikacją potwierdzoną przez Urząd Statystyczny, wszystkie dzieła artystyczne Wnioskodawczyni, takie jak ręcznie lub komputerowo (technika cyfrowa) zaprojektowane i wykonane collage, płyty dekoracyjne ścienne, podświetlane płyty dekoracyjne, ręcznie stworzone szkło artystyczne itp. mieszczą się w grupowaniu PKWiU obowiązującym do 2008 roku pod nr 92.31.10 - 00, a po zmianach z 2008 roku nadany PKWiU nr brzmi 90.03.13 - 0 - „dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki” i nie stanowią masowej produkcji ani nie stanowią typowych wyrobów rzemieślniczych o charakterze handlowym.

Fotografie wykonane przez Zainteresowaną, czyli w rozumieniu prawa – jako artystę, są publikowane przez Nią i pod Jej nadzorem. Wszystkie fotografie Wnioskodawczyni są podpisane i ponumerowane, a ich ilość jest ograniczona do trzydziestu egzemplarzy, we wszystkich rozmiarach oraz ich oprawach. Po wyczerpaniu tego nakładu, publikowane są inne fotografie.

Ponadto w zakresie wyrobów artystycznych wykonanych przez innych artystów – twórców Wnioskodawczyni wskazała, że:

  1. nie nabywa żadnych wyrobów artystycznych od innych artystów – twórców;
  2. nie importuje żadnych wyrobów osobiście;
  3. nie dokonuje okazjonalnie dostaw przedmiotowych wyrobów artystycznych;
  4. nie rozlicza się z marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.;
  5. jest podatnikiem podatku VAT;
  6. jest uprawniona do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia przedmiotowych wyrobów artystycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 25 maja 2013 r.).

Czy w świetle obowiązujących obecnie, już po wprowadzonych zmianach (czyli po 01.04.2013 roku), przepisów ustawy dotyczącej podatku od towarów i usług, stosowane przez Wnioskodawczynię opodatkowanie w wysokości 8% jest zgodne z obowiązującymi przepisami art. 120 ust. 1a i ust. 3 pkt 1?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 25 maja 2013 r.), w świetle obowiązujących obecnie przepisów już po zmianach (1.04.2013 r.) sprzedaż artykułów, o których mowa w piśmie głównym (utworów artystycznych), jest zgodna z ustawą o podatku od towarów i usług, opodatkowana stawką VAT – 8% zgodnie z art. 120 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy również zauważyć, że art. 5a ustawy stanowi, iż towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl zaś ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

  • stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
  • stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do art. 120 ust. 3 ustawy, stawkę podatku 7% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. – stawkę podatku 8%) stosuje się również do:

  1. dostawy dzieł sztuki dokonywanej:
    1. przez ich twórcę lub spadkobiercę twórcy,
    2. okazjonalnie przez podatnika innego niż podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, którego działalność jest opodatkowana, w przypadku gdy dzieła sztuki zostały osobiście przywiezione przez podatnika lub zostały przez niego nabyte od ich twórcy lub spadkobiercy twórcy, lub też w przypadku gdy uprawniają go one do pełnego odliczenia podatku.


W art. 120 ust. 1 pkt 1 ustawy określono, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez dzieła sztuki rozumie się:

  1. obrazy, kolaże i podobne płyty dekoracyjne, rysunki i pastele, wykonane w całości przez artystę, z wyłączeniem planów i rysunków do celów architektonicznych, inżynieryjnych, przemysłowych, komercyjnych, topograficznych lub podobnych, ręcznie zdobionych produktów rzemiosła artystycznego, tkanin malowanych dla scenografii teatralnej, do wystroju pracowni artystycznych lub im podobnych zastosowań (CN 9701), (PKWiU ex 90.03.13.0),
  2. oryginalne sztychy, druki i litografie, sporządzone w ograniczonej liczbie egzemplarzy, czarno-białe lub kolorowe, złożone z jednego lub kilku arkuszy, w całości wykonane przez artystę, niezależnie od zastosowanego przez niego procesu lub materiału, z wyłączeniem wszelkich procesów mechanicznych lub fotomechanicznych (CN 9702 00 00), (PKWiU ex 90.03.13.0),
  3. oryginalne rzeźby oraz posągi z dowolnego materiału, pod warunkiem że zostały one wykonane w całości przez artystę; odlewy rzeźby, których liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy, a wykonanie było nadzorowane przez artystę lub jego spadkobierców (CN 9703 00 00), (PKWiU ex 90.03.13.0),
  4. gobeliny (CN 5805 00 00), (PKWiU ex 13.92.16.0) oraz tkaniny ścienne (CN 6304), (PKWiU ex 13.92.16.0) wykonane ręcznie na podstawie oryginalnych wzorów dostarczonych przez artystę, pod warunkiem że ich liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy,
  5. fotografie wykonane przez artystę, opublikowane przez niego lub pod jego nadzorem, podpisane i ponumerowane, ograniczone do 30 egzemplarzy we wszystkich rozmiarach oraz oprawach.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru”.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru z danego grupowania.

Jednocześnie należy wskazać, że w załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., pod pozycjami 108-128 mieściły się „Wyroby sztuki ludowej oraz rękodzieła i rzemiosła ludowego i artystycznego, które posiadają atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej”. Od dnia 1 kwietnia 2013 r. ww. poz. 108-128 zostały uchylone przepisem art. 1 pkt 65 lit. c ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.), zwana dalej ustawą o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory plastyczne.

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, iż z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub – jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, albo osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 8 ust. 1 – ust. 3 ustawy o prawie autorskim, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

  • mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
  • stanowić przejaw działalności twórczej,
  • posiadać indywidualny charakter.

Zaznaczyć należy, iż twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl ww. art. 1 ust. 1 tej ustawy. Natomiast użyte w art. 1 ustawy o prawie autorskim określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim, przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT od 1995 roku do dnia złożenia pisma, będącego uzupełnieniem wniosku ORD-IN. W rozumieniu ustawy z dnia 04.02.1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych wraz z późniejszymi zmianami, Zainteresowana jest twórcą. Dzieła Zainteresowanej nie stanowią masowo produkowanych reprodukcji i typowych wyrobów rzemieślniczych o charakterze handlowym, jednocześnie działalność gospodarcza Zainteresowanej jest zakwalifikowana do działalności twórczej w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i jako twórca dokonuje sprzedaży tych wyrobów.

Działalność twórcza Wnioskodawczyni polega na projektowaniu i wykonywaniu techniką dowolną, czyli klasycznymi technikami malarskimi lub nowoczesnymi technikami malarskimi z wykorzystaniem techniki cyfrowej, obrazów i fotografii, stanowiących nowoczesne płyty dekoracyjne o nowoczesnym stylu oraz ręcznie wykonywane ozdoby szklane różnych formatów i przeznaczeń, jako artystyczne szkło użytkowo – dekoracyjne. Są to przede wszystkim zaprojektowane i wykonane ręcznie lub komputerowo collage, nowoczesne płyty dekoracyjne ścienne, podświetlane płyty dekoracyjne, artystyczne ozdoby szklane jak i fotografie wykonane przez Wnioskodawczynię lub innych artystów – twórców i opublikowane. Fotografie wykonane przez Zainteresowaną, czyli w rozumieniu prawa – jako artystę, są publikowane przez Nią i pod Jej nadzorem. Wszystkie fotografie Wnioskodawczyni są podpisane i ponumerowane, a ich ilość jest ograniczona do trzydziestu egzemplarzy, we wszystkich rozmiarach oraz ich oprawach. Po wyczerpaniu tego nakładu, publikowane są inne fotografie.

Zgodnie z klasyfikacją potwierdzoną przez Urząd Statystyczny, wszystkie Jej dzieła artystyczne, takie jak ręcznie lub komputerowo zaprojektowane i wykonane collage, płyty dekoracyjne ścienne, podświetlane płyty dekoracyjne, ręcznie stworzone szkło artystyczne itp. mieszczą się w ugrupowaniu PKWiU 92.31.10 - 00, a po zmianach z 2008 roku w PKWiU 90.03.13 - 0 - „dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki” i nie stanowią masowej produkcji i typowych wyrobów rzemieślniczych o charakterze handlowym. Wnioskodawczyni działa jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i artykułu 120 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku VAT i jako twórca dokonuje sprzedaży tych wyrobów – utworów.

Prowadzona przez Zainteresowaną działalność twórcza w żadnym wypadku nie jest działalnością dotyczącą wyrobów sztuki ludowej, rękodzieła rzemiosła ludowego i innych temu podobnych, w myśl ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i artykułu 120 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku VAT, jest twórcą – artystą.

Ponadto w zakresie wyrobów artystycznych wykonanych przez innych artystów – twórców Wnioskodawczyni wskazała, że nie nabywa żadnych wyrobów artystycznych od innych artystów – twórców, nie importuje żadnych wyrobów osobiście, nie dokonuje okazjonalnie dostaw przedmiotowych wyrobów artystycznych. Nie rozlicza się z marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy. Zainteresowana jest uprawniona do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia przedmiotowych wyrobów artystycznych.

Z okoliczności sprawy wynika, że prowadzona przez Zainteresowaną działalność twórcza w żadnym wypadku nie jest działalnością dotyczącą wyrobów sztuki ludowej, rękodzieła rzemiosła ludowego i innych temu podobnych. Jednocześnie dzieła artystyczne Wnioskodawczyni, takie jak ręcznie lub komputerowo zaprojektowane i wykonane collage, płyty dekoracyjne ścienne, podświetlane płyty dekoracyjne, ręcznie stworzone szkło artystyczne zostały sklasyfikowane przez Zainteresowaną do grupowania PKWiU z 2008 r. – 90.03.13 - 0 - „dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki”. Zatem ww. wyroby artystyczne wykonane przez Wnioskodawczynię spełniają definicję dzieł sztuki w myśl art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy. Ponadto – jak wskazała Wnioskodawczyni – jest twórcą w rozumieniu przepisów o prawach autorskich. Wobec powyższego dostawa przez Zainteresowaną ww. wyrobów artystycznych podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 8% na podstawie art. 120 ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

W odniesieniu natomiast do przedmiotowych fotografii należy stwierdzić, że skoro – jak wskazała Wnioskodawczyni – fotografie są wykonane przez Nią jako artystę, publikowane przez Nią i pod Jej nadzorem; wszystkie fotografie Zainteresowanej są podpisane i ponumerowane, a ich ilość jest ograniczona do trzydziestu egzemplarzy, we wszystkich rozmiarach oraz ich oprawach, to tym samym spełniają definicję dzieł sztuki w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy. Zatem dostawa przedmiotowych fotografii podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 8% na podstawie art. 120 ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto wskazać należy, iż wydana interpretacja dotyczy wymienionych w opisie sprawy towarów. Natomiast zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej przedmiotem interpretacji nie mogą być zdarzenia nieokreślone, nienazwane. Zatem tut. Organ nie dokonywał oceny w zakresie opodatkowania towarów stanowiących katalog otwarty zawierający się w określeniu podanym w opisie sprawy „itp.”.

Z uwagi na fakt, że w uzupełnieniu wniosku ORD-IN Zainteresowana wskazała, iż nie nabywa żadnych wyrobów artystycznych od innych artystów – twórców, niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie kwestii opodatkowania 8% stawką podatku dostawy wyrobów artystycznych wytwarzanych przez Wnioskodawczynię.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto w sprawach klasyfikacji wyrobów i usług, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, bowiem organy podatkowe nie mają kompetencji w zakresie dokonywania tych czynności. Oznacza to, że udzielona odpowiedź jest poprawna tylko pod warunkiem prawidłowego zaklasyfikowania statystycznego czynności będących przedmiotem wniosku. Odpowiedzialność za błędnie wskazany symbol PKWiU ponosi wyłącznie Wnioskodawczyni.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawczyni dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj