Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/49/BRT/2011/718
z 20 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 18 września 2009 r., Nr IPPB2/415-441/09-3/MG wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z tytułu odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości, której udział odpowiadający 1/12 nieruchomości został zwrócony na mocy decyzji administracyjnej, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 18 września 2009 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek z dnia 24 czerwca 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni, na mocy ostatecznej decyzji administracyjnej Starosty Powiatu z dnia 31 października 2007 r. (zwanej dalej: „Decyzją”), działającego na podstawie art. 137 ust. 1, art. 139, art. 142 w związku z art. 216 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm., zwanej dalej: „ugn”), otrzymała zwrot udziału w nieruchomości gruntowej (zwanej dalej „Nieruchomością”), wynoszącego 1/12 tej nieruchomości. Nieruchomość ta została wywłaszczona w 1967 r. bez odszkodowania na rzecz Skarbu Państwa na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Powiatowego z dnia 17 marca 1967 r. Do wywłaszczonych współwłaścicieli nieruchomości zaliczała się m.in. matka Wnioskodawczyni, posiadająca 1/6 udziału w Nieruchomości. Ww. udział w Nieruchomości należał do majątku osobistego matki Wnioskodawczyni (choć w chwili wywłaszczenia była ona mężatką), ponieważ nabyła go w drodze dziedziczenia w roku 1957, a zgodnie z art. 21 ówczesnego Kodeksu rodzinnego (ustawa z dnia 27 czerwca 1950 r. - Kodeks rodzinny Dz. U. z 1950 r. Nr 34, poz. 308) rzeczy i prawa majątkowe nabyte w drodze dziedziczenia nie stawały się częścią majątku wspólnego małżonków, lecz wchodziły do majątku odrębnego spadkobiercy.

Matka Wnioskodawczyni zmarła w 2000 r. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 28 sierpnia 2000 r., Wnioskodawczyni odziedziczyła po matce 1/3 praw i obowiązków spadkowych. Taki sam udział w spadku zmarłej otrzymali brat oraz ojciec Wnioskodawczyni. Natomiast w 2005 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 14 października 2005 r., Wnioskodawczyni nabyła po ojcu 1/2 pozostawionego przez niego spadku. Taki sam udział w spadku zmarłego otrzymał brat Wnioskodawczyni.

Jak już wskazywano, na mocy Decyzji z 2007 r. Wnioskodawczyni otrzymała zwrot udziału w Nieruchomości, odpowiadającego 1/12 tej Nieruchomości. Roszczenie o zwrot tego udziału Wnioskodawczyni nabyła w pierwszej kolejności w spadku po matce (w części dotyczącej 1/18 Nieruchomości), a następnie w spadku po ojcu (w części dotyczącej 1/36 Nieruchomości). Taki sam udział w Nieruchomości, odpowiadający 1/12 tej Nieruchomości, na podstawie wspomnianej Decyzji otrzymał również brat Wnioskodawczyni (jako drugi spadkobierca po rodzicach Wnioskodawczyni).

Ze względu na fakt, iż pozostałe 11/12 Nieruchomości otrzymało łącznie 21 uprawnionych spadkobierców i nie było możliwości fizycznego podziału Nieruchomości, spadkobiercy zdecydowali się znieść odpłatnie współwłasność Nieruchomości. W dniu 17 grudnia 2008 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o zniesieniu współwłasności Nieruchomości, na mocy którego Nieruchomość została przyznana jednemu ze spadkobierców (zwanym dalej „Nabywcą”) z obowiązkiem spłaty pozostałych współwłaścicieli Nieruchomości. Postanowienie stało się prawomocne w dniu 8 stycznia 2009 r. Na jego mocy Wnioskodawczyni, w dniu 1 kwietnia 2009 r., otrzymała od Nabywcy kwotę 100.000 zł.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zadała następujące pytania:

1. Czy otrzymanie przez Wnioskodawczynię na mocy Decyzji zwrotu udziału w Nieruchomości, odpowiadającego 1/12 tej Nieruchomości, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota 100.000 zł z tytułu odpłatnego zniesienia współwłasności Nieruchomości, w której udział (odpowiadający 1/12 tej Nieruchomości) został zwrócony Wnioskodawczyni na mocy Decyzji, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Organ upoważniony wskazał, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania nr 2. Natomiast w zakresie pierwszego pytania została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawczyni, brak jest również obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, od kwoty uzyskanej z tytułu odpłatnego zniesienia współwłasności Nieruchomości, w której udział, wynoszący 1/12 tej Nieruchomości, został zwrócony Wnioskodawczyni na mocy Decyzji. Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w szczególności zaś art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy) nie będą miały w niniejszej sytuacji zastosowania, ponieważ nie nabyła ona wspomnianego udziału w Nieruchomości, lecz udział ten został jej zwrócony. Ww. przepis przewiduje zaś opodatkowanie sprzedaży udziału w nieruchomości, jeżeli od jego nabycia, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie upłynęło 5 lat. Skoro ustawodawca przewidział opodatkowanie zbycia udziału w nieruchomości tylko przez określony czas od jego nabycia, w przypadku braku nabycia takiego udziału, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jego zbycie nie może podlegać opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z orzecznictwem sądowym, obowiązku podatkowego nie można domniemywać. Oznacza to, iż jeśli obowiązek podatkowy nie wynika jasno z ustawy, zastosowanie analogii w celu objęcia opodatkowaniem podobnej czynności jest niedopuszczalne. Odpłatne zniesienie współwłasności Nieruchomości jest dla Wnioskodawczyni formą zbycia zwróconego jej udziału w Nieruchomości. Jednakże z uwagi na sygnalizowany brak nabycia udziału w Nieruchomości zwróconego na podstawie Decyzji, otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota 100.000 zł z tytułu odpłatnego zniesienia współwłasności Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w powoływanej już wcześniej interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2009 r. (sygn. IPPB2/415-49/09-4/MG), w której stwierdził, iż „przychód osiągnięty przez wnioskodawcę, jako następcę prawnego ze sprzedaży udziału w nieruchomości, zwróconego na rzecz wnioskodawcy na podstawie decyzji administracyjnej, nie będzie stanowić źródła przychodu i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

W przeciwnym wypadku, jak podniósł Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 17 grudnia 1996 roku (sygn. FPS 7/96) „ten, kto odzyskał wywłaszczoną nieruchomość, byłby w razie jej sprzedaży lub zamiany w innej, gorszej sytuacji niż ten, kto prawa własności nigdy nie utracił. Rozwiązanie takie mogłoby budzić zasadnicze zastrzeżenia z punktu widzenia zasady równości, wynikającej z art. 1 i art. 67 ust. 2 Konstytucji”.

Chociaż w opinii Wnioskodawczyni w przypadku zwrotu nieruchomości na mocy decyzji administracyjnej nie stosuje się w ogóle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to gdyby jednak uznać, iż ustawa ta ma zastosowanie do sprzedaży udziału w zwróconej Nieruchomości, to i tak w niniejszej sytuacji otrzymana kwota z tytułu odpłatnego zniesienia współwłasności nie byłaby opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to spowodowane tym, iż decyzja restytucyjna, jaką jest decyzja o zwrocie nieruchomości, wywołuje skutki wstecz, tj. przywraca stosunki panujące sprzed wywłaszczenia, czyli sprzed 1967 roku.

Zdaniem Wnioskodawczyni należałoby więc w niniejszej sytuacji przyjąć, iż nabycie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nastąpiło z chwilą nabycia omawianego udziału przez wstępną Wnioskodawczyni, a więc w roku 1957.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymana przez nią kwota z tytułu odpłatnego zniesienia współwłasności Nieruchomości (zwróconej spadkobiercom na mocy Decyzji) w wysokości 100.000 zł nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 18 września 2009 r., Nr IPPB2/415-441/09-3/MG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawczyni, za prawidłowe. Organ upoważniony wskazał m.in. że (…) Odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości jest dla Wnioskodawczyni formą zbycia zwróconego jej udziału w nieruchomości, jednakże z uwagi na restytucyjny charakter zwrotu tej nieruchomości, w którym nie mamy do czynienia z kreowaniem prawa własności, tylko z jego przywróceniem, w wyniku czego nie należy oceniać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni, jako spadkobiercy w kategoriach nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej, tym samym otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota w wysokości 100.000 zł, z tytułu odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. (…).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której Państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Celem zwrotu jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości - w tym przypadku następcy prawnemu poprzedniego właściciela.

Stosownie zatem do art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Nie dochodzi do przeniesienia prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie do restytucji (przywrócenia) stanu sprzed wywłaszczenia. Zwrot wywłaszczonej nieruchomości nie stanowi nabycia nieruchomości. Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lipca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 582/08.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że nieruchomość należąca między innymi w udziale 1/6 do matki Wnioskodawczyni, została wywłaszczona na mocy postanowienia Sądu Powiatowego z dnia 17 marca 1967 r. Matka Wnioskodawczyni zmarła w 2000 r. Wnioskodawczyni, jej brat oraz ojciec odziedziczyli po matce spadek w udziale 1/3. W 2005 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni oraz jej brat nabyli po ojcu spadek w udziale 1/2. Na mocy decyzji Starosty Powiatu z dnia 31 października 2007 r. Wnioskodawczyni otrzymała zwrot udziału w nieruchomości, odpowiadającego 1/12 tej nieruchomości. Roszczenie o zwrot tego udziału Wnioskodawczyni nabyła w pierwszej kolejności w spadku po matce (w części dotyczącej 1/18 nieruchomości), a następnie w spadku po ojcu (w części dotyczącej 1/36 nieruchomości). Z uwagi na fakt, iż pozostałe 11/12 nieruchomości otrzymało łącznie 21 uprawnionych spadkobierców i nie było możliwości fizycznego podziału nieruchomości, dokonano sądowego zniesienia współwłasności.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 17 grudnia 2008 r., które uprawomocniło się w dniu 08 stycznia 2009 r., nieruchomość została przyznana jednemu ze spadkobierców z obowiązkiem spłaty pozostałych współwłaścicieli nieruchomości. Wnioskodawczyni na podstawie tego prawomocnego postanowienia otrzymała w dniu 01 kwietnia 2009 r., kwotę 100.000 zł tytułem spłaty (odpłatnego zbycia) 1/12 udziału w nieruchomości.

Rozważając wyżej przedstawiony stan faktyczny, na gruncie przepisów prawa cywilnego należy stwierdzić, iż stosownie do treści art. 924 i art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nabyła roszczenie o zwrot nieruchomości:

• w udziale 1/18 nieruchomości w 2000 r. (w spadku po matce), oraz
• w udziale 1/36 nieruchomości w 2005 r. (w spadku po ojcu).
  
  

Tym samym, za dzień nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości w części 1/18 należy uznać datę śmierci matki, natomiast w części 1/36 datę śmierci ojca.

Analogiczne stanowisko zawarte zostało w powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2009 r. Nr IPPB2/415-49/09-4/MG wydanej w imieniu Ministra Finansów przez organ upoważniony. Natomiast zauważyć należy, że wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia1996 r. sygn. akt FPS 7/96 zapadł w odmiennym, niż w przedstawionym przez Wnioskodawczynię, stanie faktycznym.

Odnosząc się do kwestii zniesienia współwłasności na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 17 grudnia 2008 r., należy wskazać, iż w myśl przepisu art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły. Dotyczy to wszystkich przypadków przeniesienia własności bez względu na to, czy nabycie nastąpiło pod tytułem odpłatnym czy darmym. Podstawową formą odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw jest sprzedaż i zamiana, a także przeniesienie własności (w tym zniesienie współwłasności). Zniesienie współwłasności polegające na przyznaniu rzeczy jednemu ze współwłaścicieli, podczas gdy pozostali współwłaściciele otrzymują spłatę, jest formą odpłatnego zbycia, bowiem współwłaściciele przenoszący współwłasność otrzymują wynagrodzenie.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn zm.), do źródeł przychodów zalicza się odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ponieważ Wnioskodawczyni 1/36 udziału w nieruchomości nabyła w 2005 r., to jego odpłatne zbycie na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 17 grudnia 2008 r. o zniesieniu współwłasności nieruchomości (tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jego nabycie), stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast z tytułu odpłatnego zbycia 1/18 udziału w nieruchomości nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż od nabycia w 2000 r. do odpłatnego zbycia tego udziału upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym np. wyrok WSA z dnia 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 433/10.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588, z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie prawnym obowiązującym do końca 2006 r., podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Mając na uwadze powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego, potwierdzone przez organ upoważniony do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, jest nieprawidłowe.

Minister Finansów, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej to, stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej dokonuje, z urzędu, jej zmiany, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów administracyjnych.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmieniona interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.