Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-153/13-2/ISN
z 26 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 122 ust. 2 ustawy jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej pośrednictwa w zakupie złota inwestycyjnego,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej pośrednictwa w zakupie srebra.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 122 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi obecnie działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego oraz obsługi księgowej. Jest czynnym podatnikiem VAT. Zamierza ona jednakże rozszerzyć działalność o usługi pozyskiwania klientów dla firmy zajmującej się sprzedażą złota inwestycyjnego oraz innych metali szlachetnych. Złoto inwestycyjne jest kupowane przez firmę, dla której mają być świadczone usługi w Polsce, a przechowywane jest w polskich skarbcach bankowych zaś srebro (drugi podstawowy produkt) kupowane jest u niemieckiego dealera i przechowywane będzie w specjalnej strefie bezcłowej w Szwajcarii. Srebro to nigdy nie przekraczać będzie polskiej strefy celno-podatkowej. Tak więc złoto kupowane jest przez zleceniodawcę Zainteresowanej ze stawką zwolnioną z VAT, zaś srebro bez podatku. Wnioskodawczyni jako pośrednik będzie zawierała umowy z osobami fizycznymi lub firmami, chcącymi lokować pieniądze w kruszce szlachetne, w imieniu i na rzecz firmy sprzedającej. Za sam fakt podpisania umowy nie zostanie jej wypłacone żadne wynagrodzenie. Płatne jest ono dopiero w momencie faktycznego dokonania zakupu złota składowanego w Polsce lub srebra składowanego w Szwajcarii przez pozyskanych klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowana będąc czynnym płatnikiem podatku VAT ma naliczać podatek VAT od uzyskanej prowizji za pośrednictwo w zakupie złota lub srebra, czy czynności te będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa w sprzedaży złota inwestycyjnego oraz srebra inwestycyjnego składowanego w strefie bezcłowej w Szwajcarii powinna korzystać ze zwolnienia z VAT, gdyż oba te metale sprzedaje się ze stawką zwolnioną. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zawiera szczególną procedurę dotycząca złota inwestycyjnego. Z art. 122 ust. 2 wynika, że zwolnienie dotyczące dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu złota inwestycyjnego stosuje się odpowiednio do usług świadczonych przez agentów działających w imieniu i na rzecz innych osób, pośredniczących w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy. Wskazane zwolnienie dotyczy zatem sytuacji, w której w transakcji występuje pośredniczący agent. Pośrednictwo w przedmiotowej sprawie to zlecenie o podjęcie czynności faktycznych, które poprzedzają zawarcie umowy i mają do zawarcia umowy doprowadzić. Czynności świadczone przez Zainteresowaną prowadzą do skojarzenia stron transakcji obrotu złotem inwestycyjnym, a więc otrzymywane przez nią wynagrodzenie powinno korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe – w części dotyczącej pośrednictwa w zakupie złota inwestycyjnego, a za nieprawidłowe – w części dotyczącej pośrednictwa w zakupie srebra.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni będąca czynnym podatnikiem VAT, zamierza rozszerzyć działalność o usługi pozyskiwania klientów dla firmy zajmującej się sprzedażą złota inwestycyjnego oraz innych metali szlachetnych. Jak wskazała Zainteresowana złoto inwestycyjne jest kupowane przez firmę, dla której mają być świadczone usługi w Polsce a przechowywane jest w polskich skarbcach bankowych zaś srebro (drugi podstawowy produkt) kupowane jest u niemieckiego dealera i przechowywane będzie w specjalnej strefie bezcłowej w Szwajcarii. Srebro to nigdy nie przekraczać będzie polskiej strefy celno-podatkowej. Złoto kupowane jest przez zleceniodawcę Wnioskodawczyni ze stawką zwolnioną z VAT, zaś srebro bez podatku. Zainteresowana, jako pośrednik będzie zawierała umowy z osobami fizycznymi lub firmami, chcącymi lokować pieniądze w kruszce szlachetne, w imieniu i na rzecz firmy sprzedającej. Za sam fakt podpisania umowy nie zostanie jej wypłacone żadne wynagrodzenie. Płatne jest ono dopiero w momencie faktycznego dokonania zakupu złota składowanego w Polsce lub srebra składowanego w Szwajcarii przez pozyskanych klientów.

W celu wskazania co należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa”, warto odnieść się do wyroku w sprawie pomiędzy Volker Ludwig a Finanzamt Luckenwalde C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenia słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13B(d)(5), „odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy. Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem”.

Z powyższego wynika, że nie wystąpi pośrednictwo gdy zaistnieją następujące przesłanki:

• podmiot „pośredniczący” przyjmuje rolę którejkolwiek ze stron umowy,
• działalność „pośrednika” polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy dotyczącej produktu,
• działalność „pośrednika” polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów.
  
  

Ponadto, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z niżej wymienionych czynności:

• wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy,
• uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,
• prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,
• nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.
  
  

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż działalność pośrednictwa dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo to ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz przedstawiony stan sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni występować będzie w przedmiotowej sprawie jako pośrednik działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy zajmującego się sprzedażą złota inwestycyjnego oraz innych metali szlachetnych. Bowiem jej działania sprowadzać się będą do podjęcia czynności faktycznych, które poprzedzać będą zawarcie umowy i będą miały doprowadzić do zawarcia umowy, tym samym prowadzić będą one do skojarzenia stron transakcji obrotu złotem inwestycyjnym oraz srebrem.

Art. 122 ust. 1 ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego.

Złotem inwestycyjnym, w świetle art. 121 ust. 1 pkt 1 ustawy, jest złoto w postaci sztabek lub płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych oraz złoto reprezentowane przez papiery wartościowe.

Złotem inwestycyjnym, w myśl ust. 1 pkt 2 powołanego artykułu, są również złote monety, które spełniają łącznie następujące warunki:

1. posiadają próbę co najmniej 900 tysięcznych,
2. zostały wybite po roku 1800,
3. są lub były obowiązującym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia,
4. są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80% wartości rynkowej złota zawartego w monecie.
   
   

Na mocy przepisu art. 122 ust. 2 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do usług świadczonych przez agentów działających w imieniu i na rzecz innych osób, pośredniczących w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy.

Z opisu sprawy wynika, iż sprzedaż złota inwestycyjnego korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Zainteresowaną, jako pośrednika w zakupie złota będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cyt. powyżej przepisu art. 122 ust. 2 ustawy.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Natomiast jak wskazała Zainteresowana, srebro sprzedawane jest bez podatku.

Wskazać w tym miejscu należy, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu bądź zwolnieniu od podatku w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

I tak, w myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zatem w sytuacji, gdy srebro będące przedmiotem sprzedaży znajduje się na terytorium Szwajcarii i nigdy nie przekroczy terytorium kraju, miejscem jego dostawy nie będzie terytorium Polski. Powyższe oznacza natomiast, że sprzedaż srebra nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ani korzystała ze zwolnienia od tego podatku w Polsce na terytorium kraju.

Dodatkowo wskazać należy, iż przepis art. 122 ustawy zwalnia od podatku od towarów i usług na terytorium kraju dostawę złota inwestycyjnego. Przepis ten nie obejmuje zwolnieniem dostawy srebra inwestycyjnego.

W związku faktem, iż dostawa srebra nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 122 ustawy, świadczona przez Zainteresowaną usługa pośrednictwa w zakupie srebra inwestycyjnego nie będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 – art. 41 ust. 1 ustawy.

Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Należy zauważyć, iż ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla usług pośrednictwa w zakupie srebra. Zatem przedmiotowa usługa opodatkowana będzie zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, według 23% stawki podatku, a Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do naliczenia podatku dla wykonywanej usługi pośrednictwa, z tytułu której uzyska wynagrodzenie w postaci prowizji.

W konsekwencji powyższego stanowisko Zainteresowanej, zgodnie z którym prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa w zakupie srebra inwestycyjnego składowanego w strefie bezcłowej w Szwajcarii powinna korzystać ze zwolnienia z VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.