Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1245/12-3/BH
z 29 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6.12.2012r. (data wpływu 10.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu materiałów – nagród wydawanych przez Spółkę laureatom (np. zwycięzcom konkursu) akcji marketingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.12.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu materiałów – nagród wydawanych przez Spółkę laureatom (np. zwycięzcom konkursu) akcji marketingowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako: „Spółka”) w ramach prowadzonej działalności świadczy szeroko rozumiane usługi reklamowe, w tym m.in. usługi organizacji i obsługi konkursów, loterii, programów lojalnościowych i innych akcji promocyjnych marketingowych/ reklamowych/ lojalnościowych (dalej jako: „akcje marketingowe”). Spółka będzie nawiązywać współpracę z kontrahentami, w ramach której będzie świadczyć usługi polegające na organizacji i obsłudze różnego rodzaju akcji marketingowych. Niejednokrotnie Spółce powierzone zostaną niemal wszystkie czynności związane z obsługą danej akcji marketingowej tj. m.in. czynności organizacyjne czy administracyjne związane z kompleksową obsługą tych akcji. W ramach usług świadczonych kontrahentom, Spółka będzie także nabywać materiały promocyjno-reklamowe (dalej jako: „materiały-nagrody”), które następnie będzie wydawać uczestnikom/laureatom tych akcji marketingowych (dalej jako: „laureaci”). Wydanie materiałów-nagród, co do zasady, odbywać się będzie w ten sposób, że Spółka dokona przekazania materiałów na rzecz laureata akcji marketingowej. Spółka będzie dokonywać zakupu tych materiałów-nagród we własnym imieniu, a kontrahent zlecający usługę reklamową nie stanie się właścicielem tych materiałów-nagród. Nie dojdzie do wydania nagród kontrahentowi. Podsumowując, Spółka będzie nabywać materiały-nagrody w ramach realizacji usługi reklamowej i dokonywać ich wydania bezpośrednio laureatom.

Za wyświadczenie kompleksowej usługi reklamowej Spółka będzie wystawiać swoim kontrahentom faktury VAT i opodatkowywać je stawką podstawową. Jednocześnie Spółka przyznaje, że kalkulując należne jej wynagrodzenie, uwzględni koszty związane z obsługą danej akcji marketingowej, swoją marżę oraz wartość nabytych materiałów - nagród.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu materiałów-nagród wydawanych przez Spółkę laureatom (np. zwycięzcom konkursu) akcji marketingowych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu materiałów-nagród. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Spółka wskazuje, że nabywanie materiałów-nagród jest elementem niezbędnym do wykonania przez Spółkę usługi reklamowej podlegającej opodatkowaniu VAT. Tym samym bez nabycia materiałów-nagród Spółka nie mogłaby wykonać usługi reklamowej.

Konsekwentnie Spółka uważa, że podatek VAT naliczony przy nabyciu materiałów-nagród ma związek ze sprzedażą opodatkowaną Spółki (towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych).

Spółka wskazuje, że zajmowane przez nią stanowisko znajduje poparcie w ocenie organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych.

I tak przykładowo:

• WSA w Krakowie w wyroku z dnia 8 lutego 2007 roku, sygn. akt I SA/Kr 963/05 odnosząc się do możliwości odliczania podatku naliczonego od nabywanych nagród, które następnie są przekazywane w ramach kompleksowej usługi reklamowej stwierdził, że „zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, nabywając towary, stanowiące nagrody wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tych zakupów.”

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 lutego 2010 r. nr IBPP4/443-1530/09/EJ uznał, że nabywanie nagród jest niezbędne do wykonania przez Wnioskodawcę usługi reklamowej podlegającej opodatkowaniu VAT według stawki 22%. Bez nabycia nagród Wnioskodawca nie mógłby wykonać usługi reklamowej. W związku z tym zakupy nagród służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanej, potwierdzonej fakturą VAT. Zatem przyjąć należy, że Wnioskodawca dokonując zakupu nagród związanych bezpośrednio z wykonywaniem czynności opodatkowanej podatkiem VAT, w świetle art. 86 ustawy o VAT, nabył prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturze potwierdzającej nabycie przedmiotowych nagród.”
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji z dnia 22 września 2009 r. nr IBPP4/443-1144/09/EJ uznał, że w odniesieniu do świadczonej kompleksowej usługi reklamowej „wnioskodawca rozlicza u siebie i wykazuje czynność opodatkowaną VAT, udokumentowaną fakturą VAT, która obejmuje wartość wydanych nagród, koszt obsługi konkursu, marżę i podatek VAT. I z tego tytułu przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturze dokumentującej zakup nagród.”
  
  
  

Podsumowując, w ocenie Spółki nabywanie materiałów-nagród jest niezbędne do wykonania przez Spółkę usługi reklamowej podlegającej opodatkowaniu VAT i bez nabycia tych materiałów-nagród Spółka nie mogłaby wykonać usługi reklamowej. W związku z tym zakupy materiałów-nagród służą Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych, potwierdzonych fakturą VAT. W rezultacie Spółka uważa, iż należy przyjąć, że dokonując zakupu materiałów-nagród związanych bezpośrednio z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w świetle art. 86 ustawy o VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturze potwierdzającej nabycie przedmiotowych materiałów-nagród.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że stanowisko zgodne ze stanowiskiem Spółki w zakresie objętym niniejszym wnioskiem przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 5 sierpnia 2011 r., nr IPPP2/443-651/11-2/KG oraz interpretacji z dnia 27 lutego 2012 r. nr IPPP2/443-1332/11-2/JW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zajmuje się m. in. świadczeniem za wynagrodzeniem usług reklamowych, polegających na organizowaniu i obsłudze programów lojalnościowych i innych akcji promocyjnych/ reklamowych/lojalnościowych. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług kontrahentom będzie nabywać we własnym imieniu materiały – nagrody, które następnie będzie wydawać uczestnikom/laureatom tych akcji. Nie dojdzie do wydania nagród kontrahentowi.

Za wyświadczenie kompleksowej usługi Spółka będzie wystawiać swoim kontrahentom faktury VAT i opodatkowywać je stawką podstawową. Jednocześnie Spółka przyznaje, że kalkulując należne jej wynagrodzenie, uwzględni koszty związane z obsługą danej akcji marketingowej, swoją marżę oraz wartość nabytych materiałów - nagród.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga kwestia czy nieodpłatne wydanie uczestnikom/laureatom akcji marketingowych nagród przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowa czynność wydania uczestnikom nieodpłatnie przez Wnioskodawcę nagród w ramach akcji marketingowych wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ustawy. Zauważyć bowiem trzeba, że następuje tu przeniesienie na uczestników prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami (nagrodami), których Zainteresowany jest właścicielem od momentu ich zakupu do momentu wydania nagrody uczestnikowi. Podkreślić też należy, że fakt, iż wydanie ww. nagród uczestnikom następuje nieodpłatnie, nie oznacza, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną. Jak wynika bowiem z wniosku, wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy usługi marketingowej obejmuje również koszty nabycia ww. nagród przez Wnioskodawcę. A zatem w przypadku ww. wydania nagród zapłaty nie dokonuje nabywca (uczestnik) lecz osoba trzecia, tj. Zleceniodawca.

W tych okolicznościach przedmiotowa czynność wydania nagród w ramach programu lojalnościowego, jako odpłatna dostawa towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zauważyć należy, że podobna kwestia była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs v. Loyalty Management UK Ltd i Baxi Group (C-53/09, C-55/09). Spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym spółce @1 Ltd. Zarządzanie tym programem przez spółkę @1 obejmowało w szczególności jego promocję wśród klientów poprzez katalogi oraz Internet, rozpatrywanie wniosków o członkostwo w programie, zarządzanie kontami klientów, wybór, nabywanie i dostarczanie prezentów lojalnościowych, jak również prowadzenie infolinii dla klientów.

TSUE rozpatrując sprawę wskazał, iż „płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.”

TSUE wskazał, iż spółka @1, której spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego spółka @1 nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem.

W analizowanej sprawie TSUE stwierdził, iż aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. TSUE stwierdził, iż z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel.

Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów.

TSUE stwierdził, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, by wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a) tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W świetle powyższego TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Analizując przedstawione we wniosku okoliczności sprawy tut. Organ stoi na stanowisku, iż będąca przedmiotem zapytania czynność wydania przez Spółkę towarów w ramach świadczonej usługi marketingowej wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z ustawy o podatku od towarów i usług, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywa towary we własnym imieniu i na własny rachunek. Wydając towary następnie uczestnikom/laureatom Programu przenosi na nich prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Zauważyć należy, iż wydanie towarów następuje nieodpłatnie. Jednakże nie oznacza to, że czynność wydania towarów przez Spółkę jest czynnością nieodpłatną, bowiem jak wynika z treści wniosku wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za świadczone usługi marketingowe obejmuje wartość wydawanych towarów. Zatem w przypadku wydania towarów uczestnikom/lauraetom Programu zapłaty dokonuje nie ten uczestnik/laureat lecz osoba trzecia – Zleceniodawca.

W związku z powyższym czynność wydania przez Wnioskodawcę towarów Uczestnikom/laureatom Programu w ramach świadczonej usługi marketingowej jako wypełniająca dyspozycję art. 7 ust. 1 ustawy dostawa towarów, stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stwierdzić należy, że usługa marketingowa świadczona przez Wnioskodawcę, gdzie wydawanie towarów uczestnikom/laureatom Programu, w ramach różnych przedsięwzięć jest jednym z jej elementów, nie jest uznawana na gruncie przepisów o podatku od towarów usług za jedno świadczenie. W ramach takiego świadczenia wykonywane są dwie czynności: świadczenie usługi na rzecz Zleceniodawcy i dostawa towarów na rzecz uczestnika/laureata Programu. Obie te czynności dokonywane są odpłatnie. Płatności za świadczenie usług i dostawę towarów na rzecz uczestników/laureatów Programu dokonuje Zleceniodawca. W związku z powyższym obie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jedna jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, a druga jako świadczenie usług, o czym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że nabywanie materiałów – nagród, które następnie Wnioskodawca przekaże laureatom poszczególnych akcji marketingowych służą Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych, w postaci odpłatnego świadczenia usługi reklamowej oraz odpłatnej dostawy towarów.

Zatem przyjąć należy, że Wnioskodawca dokonując zakupu materiałów –nagród związanych bezpośrednio z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy, będzie uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie nagród wydawanych następnie uczestnikom akcji marketingowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dokonując zakupu materiałów – nagród związanych bezpośrednio z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturze potwierdzającej nabycie przedmiotowych materiałów – nagród, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo wskazać należy, że w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 9 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 35) dniem 1.04.2013 r. zmianie ulegnie treść art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy. Powyższa zmiana pozostaje bez wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku związanego z nabyciem materiałów – nagród, natomiast w kwestii dotyczącej uznania, czy nieodpłatne wydanie uczestnikom nagród, w ramach akcji marketingowej, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.