Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-142/13/KT
z 23 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 19 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zamiany nieruchomości gruntowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zamiany nieruchomości gruntowych.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielni, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, przysługuje na mocy decyzji administracyjnej Prezydenta Miasta, prawo użytkowania wieczystego (stan prawny uregulowany, ujawniony w księdze wieczystej), składającego się z działek oznaczonych numerami 1394/1 o pow. 0,1253 ha i 1394/2 o pow. 0,5500 ha, położonych w obrębie miasta B. Ww. działki stanowią drogę łączącą dwa osiedla mieszkaniowe z drogą miejską. Przedmiotowa droga, opodatkowana podatkiem od nieruchomości od gruntu, jako środek trwały figuruje na stanie majątku Spółdzielni od 31 grudnia 1970 r. Jej wartość ewidencyjna, po przeszacowaniach ogłoszonych przez Ministra Finansów, wynosi 142.681,30 zł. Jest w całości umorzona. W 2001 r., działka drogowa w części została pokryta nawierzchnią asfaltową, a wartość prac związanych z położeniem asfaltu wyniosła 58.876,27 zł. Pozostała część drogi została utwardzona trelinką w okresie jej powstania (1970 r.). Na całej długości drogi ułożono chodniki dla pieszych z polbruku, wykonane etapowo w latach 2001-2006, na wartość ogółem 274.906,44 zł. Ułożenie polbruku wraz ze zużytym do tego celu materiałem w pasach drogowych dla pieszych, wykonane zostało przez należący do Spółdzielni Zakład Remontowo-Transportowy i zafakturowane zostało w ciężar kosztów funduszu remontowego fakturą wewnętrzną (bez podatku od towarów i usług). Całość prac remontowych, wykonanych na działkach stanowiących drogę i pas drogowy, sfinansowano z funduszu remontowego Spółdzielni, gromadzonego z odpisów na ten fundusz od zasobów mieszkaniowych. Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ponadto Spółdzielnia ponosi koszty corocznej opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu zajmowanego pod drogę. Opłata ta nie zawiera VAT, gdyż dotyczy gruntów używanych, nabytych przed 1 maja 2004 r., czyli przed wejściem w życie zmian do ustawy o podatku od towarów i usług. Grunty położone pod drogą usytuowaną na działkach nr 1394/1 i 1394/2, nie posiadają planu zagospodarowania przestrzennego. Nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, drogi osiedlowej posadowionej na działkach oznaczonych numerami 1394/1 i 1394/2, gdyż całość wydatków poniesionych na remont nawierzchni wraz z chodnikami, nie stanowiła ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Spółdzielnia jest właścicielem działek (stan prawny ujawniony w księdze wieczystej): oznaczonej nr 593/1 - o pow. 0,0044 ha, o wartości 1.803 zł (po denominacji), nabytej dnia 15 maja 1992 r. i nr 594/1 - o pow. 0,0099 ha, o wartości 2.578 zł, nabytej dnia 13 września 1994 r. Działki te są zajmowane pod drogę miejską, na którą nakłady na przystosowanie jej do użytkowania, poniosła w całości Gmina B. Ww. działki posiadają plan zagospodarowania przestrzennego, a zapis ujęty w planie uwidacznia ten grunt jako drogę.

Prawo wieczystego użytkowania działek o numerach 1394/1 i 1394/2, stanowiących drogę osiedlową, ustanowione zostało w 1971 r., a prawo własności działek o numerach 593/1 i 594/1, na których znajduje się droga miejska, zostało nabyte w formie aktu notarialnego w 1992 i 1994 r. Wszystkie przedmiotowe grunty oznaczone są w ewidencji gruntów i budynków Miasta B., jako drogi (dr). Wartość działek nr 1394/2, nr 593/1 i nr 594/1, oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego, wynosi 1.486.800 zł netto. a przybliżona wartość, na podstawie operatu rzeczoznawcy majątkowego, pozostałej części drogi usytuowanej na działce nr 1394/1, wyniesie 338.310 zł. Łącznie wartość wszystkich działek, przeznaczonych do transakcji zamiany z Gminą, wyniesie 1.825.110 zł netto.

Spółdzielnia ma zamiar po dniu 1 kwietnia 2013 r. dokonać sprzedaży na rzecz Gminy prawa użytkowania wieczystego działek nr 1394/1 i 1394/2 oraz prawa własności działek o nr 593/1 i 594/1, na których znajdują się drogi, w oparciu o sporządzony akt notarialny. Zamierza potraktować tę czynność, jako zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Transakcja zbycia drogi osiedlowej, będzie obejmowała nakłady na jej remonty, a nie ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Przedmiotem dostawy na rzecz Gminy w przypadku działek o numerach 593/1 i 594/1, będzie prawo własności gruntu niezabudowanego. Działki przeznaczone do zbycia posadowione są w pasie drogowym ulicy miejskiej.

W drodze zamiany, Gmina przekaże prawo własności gruntu położonego na terenie objętym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczonego pod zabudowę mieszkaniową. Oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego wartość gruntów Gminy wyniesie 1.495.000 zł netto (VAT 343.850 zł), tj. łącznie 1.838.850 zł brutto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja zbycia na rzecz Gminy działek na zasadzie prawa wieczystego użytkowania do gruntu zajmowanego pod drogę osiedlową oraz prawa własności działek gruntowych zajmowanych pod drogę miejską, na których ustanowiono takie prawa przed 1 maja 2004 r., korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jako dostawa towaru używanego?

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zbycie użytkowania wieczystego gruntu i prawa własności gruntu, jeśli ustanowienie tego prawa nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r., a po tym dniu zostało przez użytkownika zbyte na rzecz innego podmiotu, gdyż objęte jest zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa towarów używanych, ponieważ nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w momencie ustanawiania tego prawa. W konsekwencji Spółdzielnia zamierza dokonać transakcji sprzedaży działek oznaczonych numerami 1394/1, 1394/2, 593/1 i 594/1 w kwocie netto, z uwagi na ich zwolnienie od podatku, jako towarów używanych, na podstawie ww. przepisu. W Jej ocenie, nie ma znaczenia, czy ponosiła wydatki na ulepszenie budowli (drogi) stanowiące powyżej 30% wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 K.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Na podstawie art. 232 § 1 tego Kodeksu, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym.

Zgodnie z art. 235 § 1 ww. Kodeksu, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Stosownie do § 2 tego artykułu, przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Z treści art. 603 K.c. wynika, iż przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zapis art. 604 ww. Kodeksu wskazuje, iż do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Umowa zamiany jest więc umową cywilnoprawną wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Dopłata przez jedną ze stron do świadczenia, wynikająca z różnicy wartości rzeczy będącej przedmiotem zamiany nie zmienia charakteru umowy (chyba, że ze względu na jej wartość ma ona charakter ceny jak w umowie sprzedaży).

Z powyższego wynika, iż przeniesienie własności towaru realizowane w oparciu o cywilnoprawną umowę zamiany, stanowi odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, aby istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tą czynność.

Stawka podatku, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do ust. 1 pkt 9 omawianego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z treści art. 2 pkt 33 ustawy wynika, iż przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie ust. 1 pkt 10a ww. artykułu, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b) nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a cyt. ustawy).

W myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z treści wniosku wynika, iż Spółdzielni, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, od 1971 r. przysługuje prawo użytkowania wieczystego działek oznaczonych numerami 1394/1 i 1394/2. Ww. działki stanowią drogę łączącą dwa osiedla mieszkaniowe z drogą miejską. Przedmiotowa droga, jako środek trwały, figuruje w ewidencji Spółdzielni od 31 grudnia 1970 r. W 2001 r., działka drogowa w części została pokryta nawierzchnią asfaltową, a pozostała część została utwardzona trelinką w okresie jej powstania (1970 r.). Na całej długości drogi ułożono chodniki dla pieszych, wykonane etapowo w latach 2001-2006. Całość prac sfinansowano z funduszu remontowego Spółdzielni. Nie przysługiwało Jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Grunty położone pod drogą nie posiadają planu zagospodarowania przestrzennego. Nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie ww. drogi. Nie dokonywano jej ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ponadto Spółdzielnia jest właścicielem działek: oznaczonej nr 593/1, nabytej dnia 15 maja 1992 r. i nr 594/1, nabytej dnia 13 września 1994 r. Działki te są zajmowane pod drogę miejską, na którą nakłady poniosła w całości Gmina. Ww. działki posiadają plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym stanowią drogę. W ewidencji gruntów i budynków wszystkie przedmiotowe grunty oznaczone są jako drogi (dr). Łączna wartość wskazanych powyżej działek wyniesie 1.825.110 zł netto. Spółdzielnia zamierza, w oparciu o sporządzony akt notarialny, po dniu 1 kwietnia 2013 r., dokonać zamiany ww. gruntów z Gminą. W zamian Gmina przekaże prawo własności gruntu położonego na terenie objętym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczonego pod zabudowę mieszkaniową. Oszacowana wartość gruntów Gminy wyniesie łącznie 1.838.850 zł brutto.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że planowana transakcja zbycia drogi osiedlowej posadowionej na działkach nr 1394/1 i nr 1394/2, dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, co powoduje, iż nie będzie zwolniona w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy. Będzie natomiast zwolniona na podstawie dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, bowiem przy jej budowie Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosiła wydatków na jej ulepszenie. W konsekwencji, dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym ww. droga się znajduje, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów, również będzie zwolniona od podatku.

Natomiast zbycie działek nr 593/1 i nr 594/1, na których znajduje się droga miejska, będąca własnością Gminy, pomimo, że będzie dotyczyło jedynie gruntu, nie będzie korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż faktycznie grunt ten jest zabudowany. Ponadto działki te objęte są planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika ich przeznaczenie – droga. W konsekwencji, planowana dostawa tych działek będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ww. ustawy.

Wobec tego, że grunty stanowią nieruchomości, przy dostawie których zastosowanie znajdują uregulowania art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług, stanowisko Spółdzielni, iż transakcja zamiany przedmiotowych nieruchomości gruntowych będzie podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, jako dostawa towaru używanego, w całości należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.