Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-148/13/KT
z 16 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2013 r. (data wpływu 22 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania nazwy skróconej na fakturze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania nazwy skróconej na fakturze.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka, w zgłoszeniu CEIDG dokonała wpisu spółki cywilnej pod pełną nazwą „S. Spółka Cywilna (...)”. W zgłoszeniu VAT-R podała skróconą nazwę „S. S.C.”. Spółka wystawia i otrzymuje faktury VAT, posługując się nazwą skróconą, tj. „S. S.C.”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podmiot może podawać skróconą nazwę spółki cywilnej, niezawierającą imion i nazwisk wspólników, tj. „S. S.C.”, przy wystawianiu i otrzymywaniu faktur VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniającego w szczególności fakt, iż spółka cywilna jest podatnikiem niebędącym osobą fizyczną, w stanie prawnym obowiązującym na dzień sporządzenia niniejszego wniosku, prawidłowe jest posługiwanie się przez spółkę cywilną wyłącznie nazwą skróconą, niezawierającą imion i nazwisk wspólników, tj. „S. S.C.”, przy wystawianiu i otrzymywaniu faktur VAT.

Spółka stwierdziła, iż ustawa o podatku od towarów i usług w sposób szczególny traktuje spółki cywilne. Podatnikiem w tym przypadku jest spółka, a nie jej wspólnicy. Oznacza to, iż spółka cywilna podlega obowiązkowi ewidencyjnemu dla celów podatkowych i przysługuje jej indywidualny NIP. Zgłoszenie identyfikacyjne powinno zawierać m. in. pełną i skróconą nazwę. Spółka wskazała, iż do końca 2012 r. z przepisu § 5 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) wynikało, iż faktura powinna zawierać między innymi „imiona i nazwiska bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy”. Wobec tego, zgodnie z treścią ww. przepisu, Spółka przy wystawianiu faktur posługiwała się nazwą skróconą, tj. „S. S.C.”. Z uwagi na zmianę, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2013 r., przepisu § 5 ust 1 pkt 3 omawianego rozporządzenia, w którym wskazano, iż faktura powinna zawierać m. in. „imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy” Spółka powzięła wątpliwość, czy nadal może posługiwać się nazwą skróconą w zakresie wystawiania i otrzymywania faktur VAT. Jej zdaniem, brak wyraźnego wskazania w zmienionym przepisie, iż podatnik może posługiwać się wyłącznie „nazwą skróconą” nabywcy lub dostawcy nie oznacza, że podawanie wyłącznie nazwy skróconej - czy to dostawcy, czy nabywcy - na fakturze, jest błędne. Na poparcie swojego stanowiska, Spółka powołała się na wyjaśnienie Ministra Finansów, przedstawione w komunikacie pn. „Zmiany w zakresie fakturowania”, zamieszczonym na stronie internetowej Ministerstwa, w którym wskazano, iż w zakresie danych identyfikacyjnych podatnika niebędącego osobą fizyczną, danymi takimi są przede wszystkim nazwa pełna oraz nazwa skrócona. Istotne jest, aby faktury zawierały te same dane identyfikacyjne podatnika, które podatnik zawarł w dokumentach złożonych do urzędu, w związku z wypełnieniem zgłoszenia identyfikacyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust.1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać, określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Stosownie do uregulowania zawartego w § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura powinna zawierać :

1) datę jej wystawienia;

2) kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;

7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku;

13)sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 1314 ze zm.), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Natomiast w myśl ust. 3 ww. artykułu, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych (…).

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539 ze zm.), w § 1 określa wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia (VAT-R). W części B1 tego zgłoszenia – „Dane identyfikacyjne”, w poz. 11 należy podać nazwę pełną, natomiast w poz. 12 nazwę skróconą podatnika.

Zaznaczyć należy, że dane dotyczące podatnika, znajdujące się na wystawianych na (przez) niego fakturach, m. in. pełna lub skrócona nazwa firmy, winny być znane organom podatkowym, czyli muszą być zgodne z danymi podatnika, podanymi w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy nazwa skrócona została wykazana przez Spółkę w zgłoszeniu rejestracyjnym i jest znana organowi podatkowemu, prawidłowe jest posługiwanie się nazwą skróconą firmy na fakturach wystawianych na (przez) Spółkę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.