Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-310/13/AMP
z 21 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2013r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z zakupem lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z zakupem lokalu mieszkalnego.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 12 czerwca 2013r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 czerwca 2013r. znak: IBPBI/1/415-359/13/ZK, IBPBI/1/415-360/13/ZK, IBPP2/443-310/13/AMP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest prawnikiem i prowadzi działalność gospodarczą, której wyłącznym przedmiotem jest działalność prawnicza. Wnioskodawca opodatkowany jest na zasadach ogólnych. Wnioskodawca jest także podatnikiem czynnym podatku VAT. Wnioskodawca zamierza nabyć nowy lokal o charakterze mieszkalnym od dewelopera opodatkowany podatkiem VAT w wysokości 8% o powierzchni 51,5 m², który zamierza przeznaczyć w odpowiedniej części (ok. 25%, 12,75 m², jeden mały pokój lub część dużego, w zależności od ostatecznego układu mieszkania) na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. na prowadzenie biura, a w pozostałej części na cele mieszkalne podatnika. Na prowadzoną działalność gospodarczą Wnioskodawca będzie posiadał wymagane zgody, tj. zgodę wspólnoty mieszkaniowej i dewelopera. Wnioskodawca zamierza sfinansować nabycie lokalu w części (ok. 60%), z tzw. wkładu własnego, a w pozostałej części (40%) z kredytu hipotecznego, który Wnioskodawca zamierza zaciągnąć na ten cel.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy w stanie faktycznym opisanym powyżej Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia kwoty należnego podatku VAT o odpowiednią część (w proporcji do części mieszkania przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej) podatku naliczonego?

Stanowisko Wnioskodawcy (oznaczone we wniosku nr 1):

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej stanie faktycznym będzie on uprawniony do obniżenia kwoty należnego podatku VAT o odpowiednią część kwoty podatku naliczonego (w proporcji do powierzchni lokalu używanej na prowadzenie działalności gospodarczej, czyli przy założeniu, że 25% lokalu będzie wykorzystywane na cele działalności gospodarczej, podatnik będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o 25%). Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako „ustawa o VAT") podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych. Kwotę podatku naliczonego, w myśl postanowień art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Ustęp 10 tego przepisu określa, kiedy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje. Natomiast przepisy art. 88 ustawy o VAT przewidują sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalnie przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. W przypadku, gdy występują okoliczności określone brzmieniem powołanej normy, podatnik w zasadzie nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. Ponieważ prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym prawem podatnika, a także fundamentalnym elementem systemu VAT, który umożliwia zachowanie zasady neutralności tego podatku, stąd regulacje prawne zawarte w art. 88 ustawy, należy uznać za przepisy szczególne i z tych względów powinny one być interpretowane ściśle. Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli podatnik nabywa lokal mieszkalny opodatkowany stawką 8% VAT, a jego wykorzystanie jest inne, tj. do wykonywania czynności opodatkowanych (usługi prawne), to podatnikowi przysługuje prawo od odliczenia podatku.

W ocenie Wnioskodawcy, tylko wystąpienie okoliczności określonych w art. 88 ustawy o VAT uprawniałoby do stwierdzenia, iż wyłączenie z prawa do odliczenia jest w tej sytuacji zasadne. Brak takiej regulacji powoduje, że podatnik, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej zakup mieszkania, które będzie w części przeznaczone na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w ramach której realizowane są czynności opodatkowane podatkiem VAT. Prawo do obniżenia przysługiwałoby Wnioskodawcy tylko w odpowiedniej części, tj. użytkowanie na cele wyłącznie działalności opodatkowanej jednego pomieszczenia stanowiącego 25% powierzchni całego mieszkania uprawniałoby do odliczenia 25% podatku naliczonego. Stanowisko takie znajduje oparcie także w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (np. wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-434/03, C-25/03).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Wskazana wyżej regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z działalnością, jak i na inne cele, w tym cele prywatne podatnika bądź jego pracowników.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż jest prawnikiem i prowadzi działalność gospodarczą, której wyłącznym przedmiotem jest działalność prawnicza. Wnioskodawca opodatkowany jest na zasadach ogólnych. Wnioskodawca jest także podatnikiem czynnym podatku VAT. Wnioskodawca zamierza nabyć nowy lokal o charakterze mieszkalnym od dewelopera opodatkowany podatkiem VAT w wysokości 8% o powierzchni 51,5 m², który zamierza przeznaczyć w odpowiedniej części (ok. 25%, 12,75 m², jeden mały pokój lub część dużego, w zależności od ostatecznego układu mieszkania) na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. na prowadzenie biura, a w pozostałej części na cele mieszkalne podatnika.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy uznać, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dotyczącej nabywanego lokalu w części odpowiadającej procentowemu udziałowi powierzchni wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w całkowitej powierzchni mieszkania, pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń w prawie do odliczenia podatku naliczonego określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.