Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-277/13/WRz
z 11 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 11 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zachowania prawa do opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze wskazanej we wniosku działalności gospodarczej w formie karty podatkowej, pomimo osiągania przychodów z najmu, opodatkowanych na tzw. zasadach ogólnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2013 wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zachowania prawa do opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze wskazanej we wniosku działalności gospodarczej w formie karty podatkowej, pomimo osiągania przychodów z najmu opodatkowanych na tzw. zasadach ogólnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalności gospodarczą w zakresie specjalistycznego sprzątania budynków i obiektów przemysłowych, sklasyfikowaną wg PKD pod symbolem 81.22.Z. Podklasa ta, obejmuje między innymi czyszczenie kominów i palenisk, które to czynności mieszczą się w definicji usług kominiarskich. Głównym miejscem wykonywania działalności jest miasto B. Wnioskodawca opodatkowuje przychody z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym uiszczanym w formie karty podatkowej. Poza prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca osiąga również przychody z najmu lokali mieszkalnych, które znajdują się w należącej do niego kamienicy. W kamienicy tej znajduje się również mieszkanie Wnioskodawcy, w którym zarejestrowana jest jego działalność gospodarcza. Poza tym, że w lokalu zarejestrowana jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy, budynek w którym znajdują się wynajmowane przez niego lokale, nie jest w żaden sposób związany z działalnością gospodarczą. Przychody z najmu Wnioskodawca opodatkowuje na „zasadach ogólnych”, tj. według skali podatkowej. W marcu 2012 r. Wnioskodawca, będąc w związku małżeńskim nabył wraz z żoną udział w nieruchomości, której częścią składową jest budynek mieszkalno usługowy, w którym znajdowały się samodzielne lokale. Spośród znajdujących się w budynku 21 samodzielnych lokali, Wnioskodawca wraz z żoną nabyli we władanie 15 lokali, w tym jeden użytkowy. Małżonkowie nabyli udział w nieruchomości ze środków pochodzących z majątku wspólnego, w małżeńską wspólność ustawową. W związku z tym, że plany dotyczące nabycia nieruchomości nie były sprecyzowane, a ówcześni małżonkowie zakładali możliwość wykorzystania jej w działalności gospodarczej małżonki Wnioskodawcy, taka wzmianka znalazła się w akcie notarialnym na podstawie, którego nastąpiło nabycie. W rzeczywistości jednak nieruchomość w żaden sposób nie była w działalności wykorzystana, a żadne wydatki z tytułu nabycia nie zostały w jej działalności rozliczone. Wnioskodawca rozwiódł się ze swoją żoną. Do dnia sporządzania wniosku majątek wspólny małżonków nie został podzielony. Rozwód małżonków spowodował, że małżeńska współwłasność łączna, która jest bez udziałowa stała się współwłasnością udziałową. W należącym do Wnioskodawcy i jego byłej żony udziale w nieruchomości znajduje się 15 lokali, z których jeden jest użytkowy. Lokale te obecnie nie są zajęte. Wnioskodawca planuje, że lokale mogą zostać wynajęte w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działalność gospodarcza Wnioskodawcy może być opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej, pomimo osiągania przychodów z najmu przedmiotowych lokali? (pytanie oznaczone we wniosku pod nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, osiąganie przychodów z najmu nie pozbawia go prawa do opodatkowania własnej działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy spełnia wszelkie wymogi pozwalające na opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Przede wszystkim przedmiot działalności znajduje się w tabeli załączonej do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej „ustawa o ryczałcie”) oraz spełnione są pozostałe warunki opodatkowania w tej formie wymagane przez ustawę. Zgodnie z art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy o ryczałcie, nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

Z powyższego przepisu oraz z publikacji dotyczących tego przepisu wynika, że podatnik może swoją działalność opodatkowywać w formie karty podatkowej, o ile wykonywany przez niego najem nie znajduje się w źródle przychodów określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PIT”). Przychody z najmu u Wnioskodawcy nie powinny więc pochodzić ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a powinny znajdować się w źródle określonym w art. 10 ust. 1 pkt 6, a mianowicie pochodzić z najmu, prowadzonego poza działalnością gospodarczą. Nawiązując do brzmienia art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT należy wskazać, że dotyczy on najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, w tym również dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Aby przychody z najmu lokali nie były opodatkowane w ramach działalności gospodarczej, lokale te nie mogą być związane z działalnością gospodarczą podatnika. Zgodnie ze wskazanym wyżej stanem faktycznym, nieruchomości należące do Wnioskodawcy nie są związane z działalnością gospodarczą. Nigdy wydatki na nabycie którejkolwiek z tych nieruchomości, czy ich utrzymanie nie były w działalności gospodarczej rozliczane. To samo tyczy się udziału w nieruchomości nabytego w 2012 r., gdyż udział ten nabyty został z majątku wspólnego ówczesnych małżonków i pomimo wzmianki w akcie notarialnym, o zakupie na potrzeby działalności gospodarczej małżonki Wnioskodawcy, nieruchomość ta nigdy nie została w działalności wykorzystania i brak jest jakiegokolwiek związku udziału w nieruchomości z pozarolniczą działalnością gospodarczą małżonki Wnioskodawcy. Zasadnicze znaczenie, ma więc źródło przychodów do jakiego zaliczone zostaną przychody z najmu. Przychody te, jak wskazano wyżej pochodziły będą z tzw. najmu prywatnego, gdyż udział w nieruchomości (lokale) nigdy nie był związany działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł opodatkowywać swoją działalność gospodarczą w formie karty podatkowej, pomimo że osiąga i będzie osiągał przychody z majątku prywatnego (prywatnego najmu).

Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska Wnioskodawca powołał fragment komentarza do ustawy o ryczałcie autorstwa Adama Bartosiewicza i Ryszarda Kubackiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, stosownie do art. 2 pkt 1 tej ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
2. karty podatkowej.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 20 listopada 1998 r., zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej „tabelą”, w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy – przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli. W załączniku Nr 3 do ustawy, tj. tabeli miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, pod poz. 84 wymieniono kominiarstwo, zdefiniowane w poz. 84 załącznika Nr 4 do ustawy, stanowiącego Charakterystykę działalności usługowej i wytwórczo usługowej objętej opodatkowaniem w formie karty podatkowej.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 tej ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli,
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób nie zatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zgodnie z art. 25 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

W świetle powyższego jednym z warunków opodatkowania w formie karty podatkowej jest nie prowadzenie poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23 , innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy czym, stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów najmu, ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem.

Zauważyć jednak należy, iż w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z pozarolniczą działalnością gospodarczą, lub najem jest przedmiotem tej działalności to wówczas wynajmowanie lub wydzierżawianie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, jest współwłaścicielem budynku, w którym znajdują się wynajmowane przez niego lokale. W budynku tym znajduje się również lokal, w którym mieszka. Lokal ten nie jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej w zakresie kominiarstwa, chociaż został on zgłoszony, jako siedziba firmy. Wnioskodawca jest również współwłaścicielem innej nieruchomości, tj. budynku mieszkalno usługowego, w którym znajduje się 21 samodzielnych lokali. 15 z nich (w tym jeden użytkowy) objętych jest współwłasnością Wnioskodawcy oraz jego małżonki, z którą w dniu złożenia wniosku nie pozostawał już w związku małżeńskim. Również i te nieruchomości nie są wykorzystywane w ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, chociaż w akcie notarialnym dotyczącym ich nabycia, znajduje się wzmianka wskazująca, iż (ówcześni) małżonkowie dopuszczali możliwość jej wykorzystywania w działalności gospodarczej małżonki Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje w przyszłości oddać w najem ww. nieruchomości (znajdujące się w niej lokale). Dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje w formie karty podatkowej. Natomiast dochody z najmu lokali na tzw. zasadach ogólnych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie, jak wskazano we wniosku lokal, w którym Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą, nie był (nie jest) faktycznie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, to lokal ten oraz cały budynek w którym się on znajduje nie są składnikami majątku związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, co tym samym oznacza, iż przychody uzyskane z ich wynajmu są przychodami z odrębnego od działalności gospodarczej źródła przychodów, jakim jest najem nieruchomości.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca miał więc i ma nadal prawo do opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze wskazanej we wniosku działalności gospodarczej w formie karty podatkowej, ponieważ nie prowadzi, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r., innej pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 25 ust. 1 pkt 4 tej ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.