INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 15.03.2012 r. (data wpływu 26.03.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia przy użyciu kas fiskalnych ewidencji obrotu uzyskanego z udzielania krótkotrwałych pożyczek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.03.2012 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie obowiązku prowadzenia przy użyciu kas fiskalnych ewidencji obrotu uzyskanego z udzielania krótkotrwałych pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka skupuje różne przedmioty, najczęściej od osób fizycznych, które później są przedmiotem dostawy. Na mocy art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż ta podlega obowiązkowi ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących.

Spółka planuje poszerzyć swoją ofertę o udzielanie krótkoterminowych pożyczek gotówkowych, przeznaczonych głównie dla osób fizycznych. Czynności te będą mieściły się w grupie 64-66 PKWiU, która na mocy rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - w załączniku do tego rozporządzenia, zawierającym katalog czynności zwolnionych, w punkcie nr 23 - jest zwolniona z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących i w kasach fiskalnych rejestrować wyłącznie sprzedaż, która podlega obowiązkowi rejestracji przy pomocy kas rejestrujących, zaś sprzedaży korzystającej na mocy rozporządzenia ze zwolnienia z obowiązku rejestracji przy pomocy kas rejestrujących - nie rejestrować w kasach rejestrujących...

Zdaniem Spółki zwolnienie przewidziane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26-07-2010 r. obowiązuje niezależnie od tego, czy sprzedaż wymieniona w katalogu czynności zwolnionych jest jedynym rodzajem działalności podmiotu, czy też nie. W związku z tym, w opinii zarządu Spółki, powinna ona prowadzić ewidencję przy pomocy kas rejestrujących wyłącznie sprzedaży, która nie korzysta ze zwolnienia z obowiązku takiej ewidencji na mocy rozporządzenia z dnia 26-07-2010. Natomiast usługi z PKWiU 64-66 powinny być zwolnione z takiej ewidencji, nawet wówczas, gdy Spółka ma obowiązek prowadzenia ewidencji z wykorzystaniem kas rejestrujących innych zdarzeń gospodarczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z regulacją art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na mocy ust. 8 powyższego artykułu Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. (…).

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W załączniku do rozporządzenia zawierającym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, w poz. 23 wymieniono usługi finansowe i ubezpieczeniowe – symbol PKWiU 64-66.

Z dyspozycji przepisu z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wynika zatem, że do dnia 31 grudnia 2012 r., bez względu na wysokość obrotu i bez względu na to, czy podatnik stosuje już kasę do ewidencjonowania innych czynności – zwolniona z ewidencjonowania jest sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do tego rozporządzenia.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka skupuje różne przedmioty, najczęściej od osób fizycznych, które później są przedmiotem dostawy. Na mocy art. 111 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż ta podlega obowiązkowi ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących. Spółka planuje poszerzyć swoją ofertę o udzielanie krótkoterminowych pożyczek gotówkowych, przeznaczonych głównie dla osób fizycznych. Czynności te będą mieściły się w grupie 64-66 PKWiU.

Uwzględniając powyższe w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, iż Spółka nie ma obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu, który osiągnie z tytułu świadczenia usług mieszczących się w grupie PKWiU 64-66 polegających na udzielaniu osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej krótkotrwałych pożyczek.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem tut. organ nie dokonywał oceny poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono przyjmują, że podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja jest prawidłowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.