INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2012r. (data wpływu 31 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych - nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowany w Urzędzie Celnym jako pośredniczący podmiot węglowy, który dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych o kodzie CN 2701, 270400 innym pośredniczącym podmiotom węglowym w kraju lub podmiotom zużywającym wyroby węglowe zwolnione od akcyzy zgodnie z art. 31a ust. 2. Wnioskodawca dokonuje również dostaw wewnątrzwspólnotowych wyrobów węglowych na Słowację.

Wyroby węglowe kupuje jako wyroby węglowe zwolnione od akcyzy z art. 31a ust. 1 pkt 1 i sprzedaje jako wyroby węglowe zwolnione od akcyzy, po wpisaniu na załączonym do wysyłki dokumencie dostawy odpowiedniej podstawy prawnej uprawniającej do zwolnienia ich od akcyzy.

Obecnie Wnioskodawca zamierza wydzierżawić plac składowy i maszyny do wykonywania różnych mieszanek wyrobów węglowych. Mieszany będzie węgiel groszek lub orzech z miałem węglowym, albo różne gatunki węgla lub różne klasy miałów węglowych (muł węglowy, miał węglowy i flotokoncentrat).

Efektem mieszania będą wyroby węglowe, które będą miały inne właściwości fizykochemiczne lub inną klasę handlową. Mieszane będą tylko wyroby węglowe o kodzie CN 2701, produkty mieszania będą miały także kod CN 2701. Mieszanki wyrobów węglowych będą dalej sprzedawane jako wyroby węglowe zwolnione od akcyzy odbiorcom podanym zgodnie art. 31a ust. 1 lub 2 po spełnieniu wymaganych warunków dostawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonywanie różnych mieszanek wyrobów węglowych w ramach jednego kodu CN należy zaklasyfikować jako produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust 1 oraz art. 86 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, co zwalnia od akcyzy zakup wyrobów węglowych zużywanych w procesie produkcji wyrobów energetycznych art. 31a ust. 2 pkt 2 ...

Zdaniem Wnioskodawcy, mieszanie wyrobów węglowych w ramach jednego kodu CN należy zaklasyfikować jako produkcję wyrobów energetycznych, ponieważ zmieniają się właściwości fizykochemiczne powstałych wyrobów węglowych.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie dokonywać zakupu wyrobów węglowych przeznaczonych do mieszania po aktualizacji w Urzędzie Celnym na druku AKC-R w poz. B4 jako wyroby zwolnione od akcyzy. Wnioskodawca będzie podawać swoim dostawcom podstawę do zwolnienia art. 31a ust. 2 pkt 2. Wnioskodawca uważa, iż będzie zobowiązany również do prowadzenia ewidencji wyrobów zwolnionych od akcyzy, o której mowa w art. 31a ust. 6.

Ponadto Wnioskodawca uważa, iż ewentualne ubytki wyrobów węglowych powstałe podczas ich mieszania nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Wnioskodawca dalej będzie sprzedawać mieszanki wyrobów węglowych jako podmiot pośredniczący z zastosowaniem ich zwolnienia od akcyzy po podaniu na dokumencie dostawy odpowiedniej podstawy prawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 06 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 02 stycznia 2012r., zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15° C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1. 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
2. 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
3. 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.
   
   

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie „sprzedaży wyrobów węglowych”, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.
   
   

W art. 31a ust. 2 wskazano zwolnienia od akcyzy obejmujące wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 34, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Definicja produkcji wyrobów energetycznych dla potrzeb ustawy o podatku akcyzowym została określona w art. 87 ust. 1, zgodnie z którą produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075, ze zm.).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych o kodzie CN 2701, 270400 innym pośredniczącym podmiotom węglowym w kraju lub podmiotom zużywającym wyroby węglowe zwolnione od akcyzy zgodnie z art. 31a ust. 2. Wnioskodawca dokonuje również dostaw wewnątrzwspólnotowych wyrobów węglowych na Słowację.

Wyroby węglowe kupuje jako wyroby węglowe zwolnione od akcyzy z art. 31a ust. 1 pkt 1 i sprzedaje jako wyroby węglowe zwolnione od akcyzy, po wpisaniu na załączonym do wysyłki dokumencie dostawy odpowiedniej podstawy prawnej uprawniającej do zwolnienia ich od akcyzy.

Obecnie Wnioskodawca zamierza wydzierżawić plac składowy i maszyny do wykonywania różnych mieszanek wyrobów węglowych. Mieszany będzie węgiel groszek lub orzech z miałem węglowym, albo różne gatunki węgla lub różne klasy miałów węglowych (muł węglowy, miał węglowy i flotokoncentrat).

Efektem mieszania będą wyroby węglowe, które będą miały inne właściwości fizykochemiczne lub inną klasę handlową. Mieszane będą tylko wyroby węglowe o kodzie CN 2701, produkty mieszania będą miały także kod CN 2701. Mieszanki wyrobów węglowych będą dalej sprzedawane jako wyroby węglowe zwolnione od akcyzy odbiorcom podanym zgodnie art. 31a ust. 1 lub 2 po spełnieniu wymaganych warunków dostawy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, czy opisane wyżej czynności mieszania różnych mieszanek wyrobów węglowych w ramach jednego kodu CN należy zaklasyfikować jako produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, co zwalnia od akcyzy zakup wyrobów węglowych zużywanych w procesie produkcji wyrobów energetycznych art. 31a ust. 2 pkt 2.

Ponadto Wnioskodawca uważa, iż będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów zwolnionych od akcyzy, o której mowa w art. 31a ust. 6 jak również, że będzie sprzedawać mieszanki wyrobów węglowych jako podmiot pośredniczący z zastosowaniem ich zwolnienia od akcyzy po podaniu na dokumencie dostawy odpowiedniej podstawy prawnej.

Rozważając powyższe, należy zwrócić uwagę, iż warunki, pod którymi w ustawie zastrzeżono możliwość zastosowania zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych można podzielić na dwie grupy.

Pierwsza z nich dotyczy warunków zwolnień związanych z czynnościami, których przedmiotem są wyroby węglowe, a wykonywanymi przez:

• pośredniczące podmioty węglowe,
• podmioty korzystające ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy w przypadku dokonywania nabycia wewnątrzwspólnotowego.
  
  

Do grupy tej należą warunki takie jak konieczność pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; oraz dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Natomiast druga grupa warunków zwolnień dotyczy czynności wykonywanych tylko przez podmioty zużywające w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy.

Powyższy podział warunków związanych ze zwolnieniem od akcyzy wyrobów węglowych jest zarysowany bardzo wyraźnie na gruncie ustawy. Poszczególne warunki zostały każdorazowo zaopatrzone w informację, których zwolnień dotyczą, a tym samym, do jakich adresatów są skierowane.

W świetle powyższego należy zatem w pierwszej kolejności poddać ocenie charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, w celu ustalenia, czy istotnie, jak wskazuje Wnioskodawca, jest on jednym z podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy z tytułu czynności polegających na mieszaniu różnych wyrobów węglowych należących do jednego kodu CN 2701 w celu uzyskania wyrobu węglowego o innych właściwościach fizykochemicznych ale przyporządkowanego do tego samego kodu CN 2701, a w szczególności ww. czynności stanowią procesy produkcji wyrobów energetycznych.

Analizując powyższe na tle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w opisanej we wniosku sytuacji czynności, które Wnioskodawca zamierza wykonywać, polegające na mieszaniu różnych mieszanek wyrobów węglowych należy zaliczyć do czynności związanych z przygotowaniem wyrobów węglowych do sprzedaży i ich magazynowaniem przez pośredniczący podmiot węglowy. Należy bowiem zauważyć, iż w przedstawionym zdarzeniu po wykonaniu opisanych czynności nie zmieni się klasyfikacja wyrobów – będą objęte tą samą pozycją CN, jak również nie ulegnie zmianie stawka podatku akcyzowego.

Mając powyższe na uwadze w ocenie tut. Organu czynności mieszania nabytych wyrobów węglowych o kodzie CN 2701 w celu uzyskania wyrobu węglowego o tym samym kodzie CN 2701 przeznaczonego do dalszej sprzedaży nie można uznać za wytwarzanie wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 87 ust. ustawy.

Także mieszanie różnych wyrobów węglowych nie jest przetwarzaniem wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy, gdyż za takie przetworzenie wyrobów węglowych należy rozumieć ogół procesów technologicznych jakim poddano wyroby węglowe, w wyniku których otrzymano inne wyroby węglowe (o innym kodzie CN) lub inne wyroby energetyczne.

Tym samym w opisanej sytuacji Wnioskodawca nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym z tytułu czynności polegających na mieszaniu wyrobów węglowych, bowiem ww. czynności nie stanowią procesu produkcji wyrobów energetycznych.

Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy również nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych, gdyż jak wyżej wspomniano nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Ponadto Wnioskodawca uważa, iż ewentualne ubytki wyrobów węglowych powstałe podczas ich mieszania nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Należy jednakże zauważyć, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania jest powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy o podatku akcyzowym ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Zgodnie zaś z art. 30 ust. 4 ww. ustawy zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Stosownie do powyższego mając na uwadze § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242 ze zm.) ewentualne ubytki wyrobów węglowych powstające podczas magazynowania wynikające z opisanych czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę należy rozliczyć w oparciu o wydaną przez właściwego naczelnika urzędu celnego decyzję określającą normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych (wyrobów węglowych) powstających podczas ich magazynowania.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.