Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-303/13-2/KO
z 18 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2013 r. (data wpływu 9 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej – jest prawidłowe,

• zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca był do 29 kwietnia 2013 r. wspólnikiem firmy „X.” Spółka Jawna A. B. z siedzibą w O. Spółka powstała 31 marca 2001 r. Umowę Spółki zawarły wówczas 3 osoby: A., B., J. Wkłady wniesione przez wspólników wyniosły po 5.000,00 PLN. Udziały wspólników w zyskach i stratach były równe i wyniosły po 33,33%.

30 czerwca 2007 r. ze Spółki wystąpiła Pani J. a jej miejsce zajął mąż E., który nabył prawa i obowiązki po żonie w takim samym udziale procentowym. Jednocześnie wspólnicy uchwałą Nr 4 z dnia 4 czerwca 2007 r. podjęli decyzję o podwyższeniu z wypracowanego zysku kapitału podstawowego - swoich udziałów do wysokości 350.000,00 PLN. Udział kapitałowy każdego ze wspólników od tej pory wyniósł 116.666,67 PLN. Zapis ten miał swoje odzwierciedlenie w złożonej w US deklaracji PCC-3. Spółka dokonała też stosownych zapisów w umowie, jednocześnie składając o tym wzmiankę do KRS X Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca wypowiedział umowę Spółki z dnia 31 marca 2001 r. z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia wynikającego z umowy Spółki. Pozostali wspólnicy wypowiedzenie przyjęli, jednocześnie podejmując uchwałę o kontynuacji firmy w składzie dwóch osób. Na podstawie porozumienia dodatkowego z dnia 12 marca 2013 r. strony zgodnie ustaliły, że zamiast udziału obliczonego stosownie do art. 65 § 2 ust. 1 Kodeksu spółek handlowych, Wnioskodawcy występującemu ze Spółki zostanie wypłacona suma pieniężna w wysokości wniesionego wkładu, tj. 116.666,67 PLN. Wnioskodawca oświadczył, iż udzielił prolongaty w spłacie sumy pieniężnej na okres 10 lat od dnia wystąpienia ze Spółki. Z uwagi na fakt, iż od chwili Jego wystąpienia nie ma On wpływu na prowadzenie spraw Spółki, strony postanowiły, iż w razie gdyby udział kapitałowy Wnioskodawcy występującego na dzień sporządzenia bilansu wykazał wartość ujemną wspólnicy pozostający w Spółce Go z obowiązku wyrównania Spółce przypadającej na Niego ewentualnej brakującej wartości. Równocześnie Wnioskodawca zrzekł się roszczeń wynikających z dodatniej różnicy pomiędzy Jego udziałem kapitałowym na dzień sporządzenia bilansu, a sumą określoną w wysokości 116.667,67 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku otrzymania całości lub części zwrotu wniesionego wkładu w wysokości 116.666,67 PLN, u Wnioskodawcy wystąpi przychód podatkowy w tej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, ale na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa ust. 1 i 2 nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o dokonane z tytułu udziału w tej spółce. Art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, iż wolne od opodatkowania są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot Jego udziałów w wysokości określonej w porozumieniu w kwocie 116.666,67 PLN nie będzie podlegał opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej,
  

• nieprawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Stosownie do art. 8 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Przy czym, w myśl art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 22 § 1 ww. ustawy, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Z kolei, art. 28 K.s.h. precyzuje, że majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. W świetle powyższych regulacji majątek spółki jawnej jest prawnie wydzielony.

Natomiast na mocy art. 51 § 1 K.s.h., każdy wspólnik spółki jawnej ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Zasada równego udziału wspólników w zyskach i uczestniczenia w stratach może być jednak zmieniona w drodze umowy spółki. Wspólnik może żądać podziału i wypłaty zysku z końcem każdego roku obrotowego (art. 52 § 1 K.s.h.).

Wobec powyższego zysk w spółce jawnej jest dzielony pomiędzy wspólników z końcem każdego roku obrotowego. Przy czym zysk nie musi być koniecznie podzielony i wypłacony wspólnikom. Fakt wypłaty zysku u wspólników spółki jawnej nie skutkuje, co do zasady, powstaniem dochodu do opodatkowania.

Wypłata z tytułu podziału zysku, uregulowana w art. 52 Kodeksu spółek handlowych, stanowi odzwierciedlenie uzyskanego dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej. Od tego dochodu wspólnicy w ciągu roku opłacają zaliczki na podatek, a po zakończeniu roku ewentualnie uiszczają dopłatę podatku, wynikającego z rocznego zeznania podatkowego. W konsekwencji, wypłata na rzecz wspólnika, środków z tytułu podziału zysku spółki jawnej, o której mowa w wyżej przytoczonym art. 52 K.s.h., nie skutkuje powstaniem obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 65 § 1 K.s.h., w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej powoduje obowiązek rozliczenia udziału kapitałowego wspólnika. Rozliczenie poprzedza ustalenie wartości udziału kapitałowego występującego wspólnika, poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym. Ustalony w ten sposób udział kapitałowy powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 ww. ustawy). Udział wypłacany wspólnikowi powinien uwzględniać wniesione do spółki wkłady, a także procentową część nadwyżki majątkowej ponad wniesione przez wspólników wkłady.

Zasadą jest, że udział powinien być wypłacony w pieniądzu. Jednak w przypadku zgodnego działania wszystkich wspólników spółki jawnej, wypłata udziału kapitałowego może nastąpić poprzez wydanie nabytych lub wytworzonych w trakcie trwania spółki środków trwałych i innych składników majątku w naturze.

Spółka jawna, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada zdolności podatkowej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez spółkę niebędącą osobą prawną należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Zgodnie z tą zasadą, dochody z udziału w spółce jawnej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziałów. Udział wspólnika występującego ze spółki w zysku odpowiada wartości majątku wspólnego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, przy uwzględnieniu proporcji, w jakiej wspólnik występujący ze spółki uczestniczył w zyskach spółki.

Analizując skutki podatkowe wystąpienia wspólnika (osoby fizycznej) ze spółki jawnej należy mieć na uwadze, że z dniem 1 stycznia 2011 r. znowelizowana została ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiany dokonane zostały ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478).

Do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodane zostały m.in. przepisy art. 14 ust. 2 pkt 16 i 17 oraz art. 14 ust. 3 pkt 10-12.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 16 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki.

W myśl natomiast art. 14 ust. 3 pkt 11 tej ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce.

Innymi słowy, w przepisie tym ustawodawca wprost zapisał, że wyłączeniu z opodatkowania w przypadku wypłaty udziału kapitałowego podlega przypadająca na występującego wspólnika różnica między przychodem spółki a kosztami jego uzyskania, pomniejszona o wypłaty dokonane wcześniej z tytułu udziału w spółce. To oznacza, że dochód z udziału w spółce, opodatkowany w każdym roku, od którego odprowadzono zaliczki na podatek, bez względu na to, czy pozostał w spółce niewypłacony, czy też jako przekazany na inne kapitały – został wyłączony z opodatkowania przy obliczeniu udziału kapitałowego stanowiącego źródło przychodu w momencie jego wypłaty. Wyłączeniu podlega zatem jedynie ten dochód.

Stosownie do treści art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca do 29 kwietnia 2013 r. był wspólnikiem Spółki Jawnej, która powstała 31 marca 2001 r. Umowę Spółki zawarły wówczas 3 osoby. Wkłady wniesione przez wspólników wyniosły po 5.000,00 PLN. Udziały wspólników w zyskach i stratach były równe i wyniosły po 33,33%.

30 czerwca 2007 r. ze Spółki wystąpiła żona Wnioskodawcy a jej miejsce zajął Wnioskodawca, który nabył prawa i obowiązki po żonie w takim samym udziale procentowym. Jednocześnie wspólnicy uchwałą Nr 4 z dnia 4 czerwca 2007 r. podjęli decyzję o podwyższeniu z wypracowanego zysku kapitału podstawowego - swoich udziałów do wysokości 350.000,00 PLN. Udział kapitałowy każdego ze wspólników od tej pory wyniósł 116.666,67 PLN. Zapis ten miał swoje odzwierciedlenie w złożonej w US deklaracji PCC-3. Spółka dokonała też stosownych zapisów w umowie, jednocześnie składając o tym wzmiankę do KRS X Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca wypowiedział umowę Spółki z dnia 31 marca 2001 r. z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia wynikającego z umowy Spółki. Pozostali wspólnicy wypowiedzenie przyjęli, jednocześnie podejmując uchwałę o kontynuacji firmy w składzie dwóch osób. Na podstawie porozumienia dodatkowego z dnia 12 marca 2013 r. strony zgodnie ustaliły, że zamiast udziału obliczonego stosownie do art. 65 § 2 ust. 1 Kodeksu spółek handlowych, Wnioskodawcy występującemu ze Spółki zostanie wypłacona suma pieniężna w wysokości wniesionego wkładu, tj. 116.666,67 PLN. Wnioskodawca oświadczył, iż udzielił prolongaty w spłacie sumy pieniężnej na okres 10 lat od dnia wystąpienia ze Spółki. Z uwagi na fakt, iż od chwili Jego wystąpienia nie ma On wpływu na prowadzenie spraw Spółki, strony postanowiły, iż w razie gdyby udział kapitałowy Wnioskodawcy występującego na dzień sporządzenia bilansu wykazał wartość ujemną wspólnicy pozostający w Spółce zwalniają Go z obowiązku wyrównania Spółce przypadającej na Niego ewentualnej brakującej wartości. Równocześnie Wnioskodawca zrzekł się roszczeń wynikających z dodatniej różnicy pomiędzy udziałem kapitałowym na dzień sporządzenia bilansu, a sumą określoną w wysokości 116.667,67 PLN.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy, stwierdzić należy, że wypłata Wnioskodawcy środków finansowych z tytułu wystąpienia ze spółki jawnej, której był wspólnikiem, stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej w momencie wypłaty tych środków, przy czym do przychodów tych nie zalicza się – stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – tej części otrzymanych środków pieniężnych, które stanowią równowartość uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżki przychodów nad kosztami ich uzyskania, ustalonymi w myśl art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce. Przy obliczaniu dochodu należy posłużyć się wykładnia przepisu art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu wystąpienia ze spółki jawnej środki pieniężne nie przekroczą wartości określonej w przepisie art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstanie u Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w skutków podatkowych wystąpienia ze spółki jawnej, należało uznać za prawidłowe.

Nie można jednak podzielić stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zastosowania w przedmiotowej sprawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. znowelizowana została ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiany dokonane zostały ww. ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Mianowicie, brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy uległo zmianie, w ten sposób, iż przepis ten nie dotyczy obecnie przychodów uzyskanych w związku ze zwrotem wkładów wnoszonych do spółek osobowych.

Zgodnie bowiem z treścią ww. przepisu, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż na gruncie przedmiotowej sprawy ww. przepis nie znajduje zastosowania, gdyż – jak już wskazano powyżej – przepis ten od dnia 1 stycznia 2011 r. nie dotyczy przychodów uzyskanych w związku ze zwrotem wkładów wnoszonych do spółek osobowych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki jawnej.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi więc ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.