Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-259/13/HK
z 4 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura – 04 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 22 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dostarczenia pracownikom w miejscu pracy artykułów spożywczych: owoce, kawa, herbata, mleko oraz cukier - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dostarczenia pracownikom w miejscu pracy artykułów spożywczych: owoce, kawa, herbata, mleko oraz cukier.

W dniu 22 maja 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca), prowadząca działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, zamierza nabywać dla swoich pracowników owoce, kawę, herbatę, mleko oraz cukier. Artykuły te będą umieszczane w pomieszczeniach socjalnych podmiotu do wykorzystania przez pracowników zarówno w czasie dnia pracy jak i podczas spotkań służbowych odbywających się w siedzibie Spółki. Korzystanie z artykułów będzie dobrowolne, bez określenia limitów. Owoce będą nabywane i przekazywane do zużycia pracownikom raz w tygodniu (w jednym dniu tygodnia).

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dokonywane zakupy artykułów spożywczych i owoców mają związek wyłącznie z opodatkowaną działalnością gospodarczą. Podmiot nie prowadzi działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności opodatkowanej są usługi redakcyjne, informatyczne oraz udostępniania danych.

Podmiot dokonuje zakupów artykułów spożywczych i owoców dobrowolnie. Żadne przepisy nie wskazują na taki obowiązek.

Zużywanie ww. towarów przez pracowników będzie odbywało się wyłącznie w czasie godzin pracy, na terenie zakładu pracy. Pracownicy będą mogli korzystać z nich według własnej woli (na zasadzie dobrowolności).

Dokonywane zakupy już w momencie nabycia będą przeznaczone do wykorzystania przez pracowników - cel ich zużycia jest wiec od razu znany.

Zakup owoców i artykułów spożywczych będzie udokumentowany fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

W czasie spotkań służbowych zwyczajowo będzie udostępniana pracownikom kawa lub herbata (poprzez wyłożenie produktów w pomieszczeniu socjalnym znajdującym się obok sali konferencyjnej). Pracownicy będą mogli w czasie przerw w spotkaniu przyrządzić sobie wybrany napój. Nie zakłada się udostępniania owoców w czasie spotkań służbowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy spożywanie przez pracowników Spółki kawy, herbaty, owoców oraz mleka i cukru należy zakwalifikować jako nieodpłatne świadczenie na ich rzecz, a tym samym doliczyć im wysokość świadczenia (ustalonej jako wartość faktury zakupu podzielona przez liczbę pracowników) do przychodów ze stosunku pracy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zamiarem udostępniania pracownikom artykułów spożywczych (kawy, herbaty, cukru i mleka oraz - raz w tygodniu - owoców) w miejscu ogólnodostępnym do dobrowolnego korzystania, nie ma możliwości ustalenia, kto i w jakiej ilości korzystał z poczęstunku, co uniemożliwia dodanie do przychodu pracownika wartości spożytych napojów i owoców. Ustalenie przychodu jako ilorazu wartości faktury zakupu i ilości pracowników Spółka uważa za całkowicie nieodpowiadające przedstawionej sytuacji.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie przychód po stronie pracownika, w rozumieniu art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowymi od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dostarczenia pracownikom w miejscu pracy artykułów spożywczych: owoce, kawa, herbata, mleko oraz cukier. Natomiast odnośnie pytań dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wskazane kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Tak więc, co do zasady do nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników związanych ze stosunkiem pracy zaliczyć należy wszystkie wydatki poniesione przez pracodawcę na rzecz pracowników.

Jednakże przychód ze stosunku pracy nie powstaje, jeśli m.in. nie ma możliwości przypisania poszczególnym pracownikom określonej wielkości świadczenia na nich przypadającego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza nabywać dla swoich pracowników owoce, kawę, herbatę, mleko oraz cukier. Artykuły te będą umieszczane w pomieszczeniach socjalnych podmiotu do wykorzystania przez pracowników zarówno w czasie dnia pracy jak i podczas spotkań służbowych odbywających się w siedzibie Spółki. Korzystanie z artykułów będzie dobrowolne bez określenia limitów. Owoce będą nabywane i przekazywane do zużycia pracownikom raz w tygodniu (w jednym dniu tygodnia).

Podmiot dokonuje zakupów artykułów spożywczych i owoców dobrowolnie. Żadne przepisy nie wskazują na taki obowiązek.

Zużywanie ww. towarów przez pracowników będzie odbywało się wyłącznie w czasie godzin pracy, na terenie zakładu pracy. Pracownicy będą mogli korzystać z nich według własnej woli (na zasadzie dobrowolności).

W czasie spotkań służbowych zwyczajowo będzie udostępniana pracownikom kawa lub herbata (poprzez wyłożenie produktów w pomieszczeniu socjalnym znajdującym się obok sali konferencyjnej). Pracownicy będą mogli w czasie przerw w spotkaniu przyrządzić sobie wybrany napój. Nie zakłada się udostępniania owoców w czasie spotkań służbowych.

W treści wniosku Spółka wskazała, iż zamierza udostępnić ww. artykuły spożywcze pracownikom - w miejscu ogólnodostępnym – do dobrowolnego korzystania, nie ma zatem możliwości ustalenia, kto korzystał z poczęstunku i w jakiej ilości.

Zatem w sytuacji, gdy zakupione przez pracodawcę artykuły spożywcze (owoce, kawa, herbata, mleko oraz cukier) będą udostępnione w siedzibie Spółki, w pomieszczeniu ogólnodostępnym, przeznaczonym do spożywania posiłków oraz w czasie spotkań służbowych (kawa lub herbata) i o ile istotnie, jak twierdzi Wnioskodawca, nie będzie można przyporządkować ilości zużytych artykułów konkretnej osobie, to w takiej sytuacji po stronie pracownika nie powstanie przychód, gdyż nie ma możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na konkretnego pracownika.

Tym samym pracodawca nie ma obowiązku potrącać od tych świadczeń zaliczek na podatek dochodowy.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.