Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/436-23/13/TJ
z 25 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji leków immunobiologicznych, izopatycznych i metabolicznych oraz homeopatycznych, która stanowi główny i przeważający rodzaj działalności. W ramach prowadzonego przedsiębiorstwa Spółka zawarła umowy oprocentowanych pożyczek, działając raz jako pożyczkodawca, innym razem jako pożyczkobiorca. Udzielanie pożyczek nie zostało ujawnione przez Spółkę w dziale 3 rejestru przedsiębiorców KRS. Również pożyczkodawca (osoba fizyczna, niepowiązana ze Spółką osobowo lub kapitałowo) w dacie udzielania pożyczki nie posiadała ujawnionego przedmiotu działalności w CEIDG w zakresie udzielania pożyczek, a tego rodzaju czynności stanowią dla niej, podobnie jak dla Spółki, jedynie działalność uboczną w stosunku do podstawowej. Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W przypadku, w którym Spółka występowała w charakterze pożyczkobiorcy, podatek od czynności cywilnoprawnych od zawartej umowy pożyczki nie został zapłacony, ze względu na treść art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast pożyczkodawca z tytułu naliczonych odsetek umownych od udzielonej pożyczki wystawił Spółce fakturę VAT, w której wskazano stawkę podatku VAT zwolnioną. Taka sama sytuacja (tj. brak zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych przez pożyczkobiorcę oraz wystawienie przez Spółkę faktury VAT ze stawką "zwolniony") miała miejsce w przypadku, w którym Spółka występowała jako pożyczkodawca.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych:

Czy od zawartej umowy pożyczki, w sytuacji, w której Spółka występuje w charakterze pożyczkobiorcy, powinien być przez Nią zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych, jeżeli ujawniony w rejestrze przedsiębiorców KRS przedmiot działalności pożyczkodawcy nie obejmuje usług pośrednictwa finansowego, lecz mimo to pożyczka została udzielona w ramach prowadzonej przez pożyczkodawcę działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne są zwolnione z podatku, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Stosownie natomiast do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług - usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę podlegają zwolnieniu z podatku VAT. W myśl natomiast art. 5 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlega w szczególności odpłatne świadczenie usług. Z kolei stosownie do postanowień z art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W przekonaniu pytającej Spółki udzielanie pożyczek spełnia definicję świadczenia usług, zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, albowiem ma na celu przekazanie pożyczkobiorcy środków pieniężnych z przeznaczeniem na pokrycie przezeń bieżących lub przyszłych potrzeb finansowych, ułatwiając mu tym samym zachowanie płynności finansowej i prowadzenie działalności. Zatem skoro udzielenie pożyczki przez Spółkę stanowi usługę przewidzianą w ustawie o VAT, to na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy jest jednocześnie usługą zwolnioną z podatku od towarów i usług. W konsekwencji należy stwierdzić, iż stosownie do treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - zawarta umowa pożyczki podlega zwolnieniu także z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Nadto, zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia dla powyżej przedstawionej oceny pozostaje okoliczność, iż udzielanie pożyczek stanowi działalność "uboczną" w stosunku do działalności głównej pożyczkodawcy i nieujawnioną w ewidencji. Zawarcie bowiem przedmiotowej umowy nastąpiło w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a stanowiąc usługę objętą regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, pod tym też kątem winna być oceniana na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (jako czynność zwolniona z opodatkowania).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, co oznacza, że podatkowi temu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymienione w pkt 1 lit. b) tego artykułu umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy, z zastrzeżeniem art. 5, przy umowie pożyczki ciąży on na biorącym pożyczkę.

Podstawa opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określona została w art. 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i stosownie do ust. 1 pkt 7 powołanego wyżej przepisu w przypadku umowy pożyczki stanowi ją jej kwota lub wartość. Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 stawka podatku wynosi 2%.

W ustawie przewidziano również sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (a nie jak twierdzi Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem). Stosownie bowiem do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• (uchylony)
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych;

Zacytowany przepis art. 2 pkt 4 ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Z jego treści wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. W związku z tym należy podkreślić, iż jakkolwiek stanowisko Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, Spółka z o.o. prowadząca działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji leków immunobiologicznych, izopatycznych i metabolicznych oraz homeopatycznych, otrzymała od osoby fizycznej (niepowiązanej ze Spółką osobowo lub kapitałowo), prowadzącej działalność gospodarczą, pożyczkę. Pożyczkodawca jest podatnikiem podatku VAT, jednak udzielanie pożyczek stanowi dla niego jedynie działalność uboczną, nieujawnioną w CEIDG. Z tytułu udzielonych pożyczek pożyczkodawca wystawił jednak Spółce fakturę VAT, w której wskazał stawkę podatku zwolnioną, a podatek od czynności cywilnoprawnych nie został zapłacony ze względu na treść art. 2 pkt 4 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Oceniając tak przedstawione zagadnienie, mając na uwadze zacytowane wyżej przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stwierdzić należy, że jeżeli zawarta umowa pożyczki, jak wskazano w treści wniosku, została objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług i korzystała ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W takiej sytuacji czynność ta korzystała z wyłączenia wynikającego z art. 2 pkt 4 lit b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Spółce nie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy pożyczki, a w konsekwencji nie była zobowiązana do zapłaty tego podatku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.