Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-202/13-2/GJ
z 21 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.03.2013r. (data wpływu 27.03.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej - jest nieprawidłowe,

Uzasadnienie

W dniu 27.03.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (PDOP) i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka planuje wypłatę dywidendy. Część lub całość dywidendy zostanie wypłacona w formie niepieniężnej, na którą będą się składać z wierzytelności z tytułu naliczonych odsetek należnych Spółce w związku z udzielonymi przez nią pożyczkami.

W przypadku wypłaty dywidendy w postaci niepieniężnej zostanie podjęta odpowiednia uchwała o wypłacie zysków w formie dywidendy niepieniężnej. Umowa Spółki będzie przewidywała możliwość wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydanie na rzecz udziałowców Spółki wierzytelności z tytułu naliczonych odsetek należnych Spółce w związku z udzielonymi przez nią pożyczkami w formie dywidendy niepieniężnej spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym wydanie na rzecz udziałowców Spółki wierzytelności z tytułu naliczonych odsetek należnych Spółce w związku z udzielonymi przez nią pożyczkami w formie dywidendy niepieniężnej będzie zdarzeniem neutralnym po stronie Spółki (jako podmiotu wypłacającego dywidendę) na gruncie ustawy o PDOP, w szczególności nie spowoduje po stronie Spółki powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu PDOP.

W opinii Spółki, powyższe stanowisko uzasadniają w szczególności następujące argumenty: Zgodnie z art. 191 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94 poz. 1037, ze zm.; dalej: KSH) wspólnicy w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością mają prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Na gruncie art. 192 KSH kwota przeznaczona do podziału między wspólników nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Przy czym kwotę tę należy pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy KSH nie zabraniają, aby umowa spółki z o.o. przewidywała możliwość wypłaty dywidendy w innej formie niż świadczenie pieniężne. Zgodnie bowiem z art. 191 § 2 KSH, umowa spółki może przewidywać inny niż opisany w KSH sposób podziału zysku. Z powyższego wynika, że wypłata dywidendy może nastąpić zarówno w formie pieniężnej, jak i w formie niepieniężnej (tzw. dywidenda rzeczowa). Należy przy tym zaznaczyć, iż przedmiotowe pojęcie rozumiane jest szeroko - nie tylko jako wydanie w ramach dywidendy rzeczy (czy szerzej, substratów materialnych), lecz także przeniesienie określonych praw. Na gruncie KSH dopuszczalna jest więc wypłata dywidendy zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej. Na możliwość stosowania gratyfikacji w postaci dywidendy niepieniężnej wskazuje doktryna prawa handlowego oraz orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 marca 2012 r., sygn. II FSK 1673/10, stwierdził, że: „ na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (…) nie ulega wątpliwości, że dywidenda stanowi uprawnienie wspólników spółki i może być realizowana zarówno w formie gotówkowej, jak i niepieniężnej, stosownie do postanowień uchwały zgromadzenia wspólników (art. 191 in. Kodeksu spółek handlowych)” . Tym samym postanowienia KSH mogą być zatem odnoszone w równym stopniu zarówno do dywidend wypłacanych w formie pieniężnej, jak i dywidend niepieniężnych. Przechodząc do analizy przepisów ustawy o PDOP, należy wskazać, że katalog przychodów podlegających opodatkowaniu PDOP został zawarty w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOP. Ze względu na użyty w tym przepisie zwrot w szczególności wyliczenie to nie ma charakteru enumeratywnego, a kategorie przychodów w nim wymienione stanowią tylko przykładowe rodzaje przychodów podlegających opodatkowaniu PDOP. Jednocześnie, w przepisach ustawy o POOP nie została zamieszczona definicja przychodu podatkowego, w związku z czym w celu ustalenia zakresu znaczeniowego pojęcia takiego przychodu należy odwołać się do definicji wypracowanej przez doktrynę.

Zgodnie z powszechnie akceptowaną w doktrynie definicją przychodu podlegającego opodatkowaniu PDOP, przychodem takim, jak wskazał np. J. Marciniuk w: Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Komentarz do art. 12, nb. 1, Legalis 2011, są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym.

Z powyżej przytoczonej definicji przychodu oraz z brzmienia art. 12 ust. 1 ustawy o PDOP wynika, że za przychód podlegający opodatkowaniu PDOP uważa się (1) kategorie przychodów wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOP oraz (2) inne otrzymane albo należne, trwałe przysporzenia majątkowe.

Mając na uwadze powyższe Spółka pragnie wskazać, że:

(i) wśród przychodów wskazanych w art. 12 ust. 1 ustawy o POOP nie został wymieniony przychód dla spółki wypłacającej dywidendę z tytułu wypłaty, czy przekazania w formie niepieniężnej dywidendy;

oraz, iż:

(ii) w związku z wypłatą przez Spółkę dywidendy w formie niepieniężnej Spółka nie otrzyma, ani nie będą jej należne żadne przysporzenia majątkowe. Należy bowiem wskazać, że to spółka wypłacająca dywidendę przekazuje udziałowcowi część posiadanego majątku (zysku), czy to w formie pieniężnej czy niepieniężnej, o ile spełnione zostaną przewidziane umową spółki i przepisami prawa wymogi formalne.

W konsekwencji, opisane zdarzenie przyszłe może być źródłem przychodu do opodatkowania wyłącznie po stronie udziałowców (na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PDOP). Dodatkowo, należy zauważyć, że na gruncie prawa cywilnego, obowiązek wypłaty dywidendy jest zobowiązaniem jednostronnym, wynikającym z przepisów ustawowych, umowy spółki i uchwały zgromadzenia wspólników. Wypłata dywidendy jest zatem w istocie świadczeniem dłużnika - spółki na rzecz wierzyciela (wspólnika), któremu nie towarzyszy żadne ekwiwalentne świadczenie wspólnika. W szczególności, wypłata dywidendy nie następuje w wyniku umowy wzajemnej zawartej pomiędzy udziałowcem i Spółką (w znaczeniu prawa cywilnego). W wyniku wypłaty dywidendy po stronie wypłacającego nie następuje zatem żadne przysporzenie majątkowe, gdyż beneficjent świadczenia (tj. udziałowiec) wskutek jego otrzymania nie jest zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, które mogłoby być zakwalifikowane jako przychód należny po stronie spółki wypłacającej dywidendę. Dodatkowo, Spółka pragnie zaznaczyć, że ustawodawca jedynie wyjątkowo zalicza do przychodów pewne wartości, których podatnik nie otrzymał w momencie zaliczenia ich do przychodów. Zawsze w takim przypadku jednak ustawodawca wprost wymienia te przychody w ustawie. Przykładem może być art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP, zgodnie z którym przychodami jest wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów, z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy). Jako inny przykład można powołać art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP, zgodnie z którym do przychodów zalicza się wartość zwróconych wierzytelności, które uprzednio, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lub 43, zostały odpisane jako nieściągalne lub umorzone i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Mając na uwadze powyższe, przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym w przypadku Spółki wypłacającej dywidendę może powstać z tego tytułu przychód, prowadziłoby do niedopuszczalnego rozszerzenia zakresu opodatkowania PDOP, nie znajdującego oparcia w obowiązujących przepisach ustawy o PDOP.

W kontekście skutków podatkowych po stronie Spółki (jako wypłacającej dywidendę niepieniężną), należy dodatkowo zauważyć, że dywidenda jest kwotą wynikającą z wypracowanego zysku osoby prawnej i jest wypłacana z tej części osiągniętego dochodu, która pozostanie po opodatkowaniu PDOP.

Wypłata dywidendy nie jest wydatkiem zaliczanym do kosztów podatkowych. Należy podkreślić, że zysk spółki, z którego wypłacana jest dywidenda to w rzeczywistości dochód tej spółki w rozumieniu przepisów o PDOP, pozostały po zapłaceniu należnych podatków. W konsekwencji, przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym w Spółce powstanie przychód podatkowy z tytułu dywidendy oznaczałoby tym samym niedopuszczalne podwójne opodatkowanie tego samego dochodu u tego samego podatnika, W opinii Spółki należy dodatkowo podkreślić, że w przypadku podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy w formie pieniężnej, zobowiązanie spółki ma od początku charakter pieniężny, natomiast jeżeli podjęta jest uchwała o wypłacie dywidendy w postaci niepieniężnej, zobowiązanie Spółki ma od początku charakter niepieniężny. Wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej nie można w takim przypadku utożsamiać z instytucją świadczenia w miejsce wykonania, o której mowa w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej: Kodeks cywilny), jako że świadczenie, do jakiego Spółka jest zobowiązana na mocy uchwały wspólników od momentu jego powstania jest określone jako niepieniężne. Nie dochodzi zatem do spełnienia innego świadczenia w miejsce tego, do którego Spółka była pierwotnie zobowiązana. Wykonanie tego zobowiązania (to jest wypłata dywidendy) jest świadczeniem jednostronnym, ponieważ skutkuje powstaniem przysporzenia majątkowego jedynie po stronie otrzymującego dywidendę udziałowca. Zdaniem Spółki, ze względu na powyższy charakter prawny dywidendy niepieniężnej, z tytułu jej wypłaty nie dojdzie do rozpoznania po stronie Spółki przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOP, Analogicznie bowiem, jak w przypadku dywidendy pieniężnej, podmiotem podlegającym opodatkowaniu z tytułu tego rodzaju czynności będzie wyłącznie wspólnik otrzymujący dywidendę (tj. udziałowiec Spółki). Podsumowując, w opinii Spółki, nie ulega wątpliwości, iż w przypadku wydania na rzecz udziałowców Spółki wierzytelności z tytułu naliczonych odsetek należnych Spółce w związku z udzielonymi przez nią pożyczkami w formie dywidendy niepieniężnej, po stronie Spółki, czyli podmiotu wypłacającego przedmiotową dywidendę, nie dojdzie do powstania jakichkolwiek przychodów podlegających opodatkowaniu na gruncie ustawy o PDOP. W szczególności, w takiej sytuacji nie można mówić o przychodach otrzymanych (faktycznie uzyskanych), gdyż Spółka z tytułu wypłaty dywidendy nie otrzymuje od wspólnika żadnych pieniędzy, wartości pieniężnych, ani w ogóle jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego. Ponadto, nie można również w takiej sytuacji mówić o powstaniu w Spółce jakichkolwiek przychodów należnych. Wypłata dywidendy jest bowiem czynnością wynikającą wyłącznie z relacji własnościowych (kapitałowych) pomiędzy Spółką a jej wspólnikami, a nie dokonywaną w ramach działalności gospodarczej Spółki - mającej z zasady cel zarobkowy. Jednocześnie należy zaznaczyć, Spółka w żadnym momencie nie otrzyma odsetek (do ich otrzymania staną się uprawnieni udziałowcy Spółki - co wywoła u nich odpowiednie konsekwencje podatkowe). W związku z powyższym przedmiotowe odsetki, jako niezapłacone, nie będą nigdy stanowiły przychodu podatkowego po stronie Spółki.

Spółka pragnie zauważyć, iż przedstawione powyżej stanowisko zostało jednoznacznie potwierdzone w orzecznictwie sądów administracyjnych. W szczególności jednolitą linię interpretacyjną w zakresie neutralności wypłaty dywidendy niepieniężnej po stronie spółki wypłacającej dywidendę prezentuje Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) - jako przykład można wskazać na następujące orzeczenia:

• w wyroku z dnia 12 czerwca 2012 r. sygn. II FSK 1260/11 NSA stwierdził, że: „skoro wprost z przepisów prawa nie wynika, aby wypłacenie dywidendy niepieniężnej powodowało powstanie po stronie podatnika obowiązku podatkowego, to nie można rozszerzać katalogu źródeł przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Za niedopuszczalne należy bowiem uznać opodatkowywanie jednostronnej, nieodpłatnej czynności prawnej również po stronie Spółki, a więc podmiotu uszczuplającego swój majątek i nie otrzymującego z tego tytułu przysporzenia. Spółka wydając prawo majątkowe jako dywidendę reguluje tylko swoje zobowiązanie niczego w zamian nie otrzymując”.
  
• w wyroku z dnia 14 marca 2012 r. sygn. II FSK 1673/10 NSA uznał, że: „przekazanie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością dywidendy w formie prawa własności do znaku towarowego jej wspólnikowi rodzi obowiązek opłacenia podatku wyłącznie u wspólnika. Za niedopuszczalne należy bowiem uznać opodatkowywanie jednostronnej, nieodpłatnej czynności prawnej również po stronie spółki a więc podmiotu uszczuplającego swój majątek i nie otrzymującego z tego tytułu przysporzenia”.
  
• w wyroku z dnia 8 lutego 2012 r. sygn. II FSK 1384/10 NSA doszedł do wniosku, że: Wyplata z zysku w formie niepieniężnej w drodze przeniesienia własności części nieruchomości na udziałowców nie spowoduje po stronie spółki wypłacającej, jak powiedziano wyżej, powstania przychodu z odpłatnego zbycia na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy. Natomiast niedopuszczalność opodatkowania wypłaty z zysku z uwagi na brak z tego tytułu przychodu po stronie spółki nie wyłącza możliwości opodatkowania takiego świadczenia jako po stronie wspólników. Zwrócić również należy uwagę, iż w wyniku wypłaty z zysku w formie rzeczowej wartość rynkowa pozostałych w spółce aktywów nie wzrośnie. Zmianie ulegną jedynie rodzaj i struktura aktywów spółki. Wypłata z zysku w formie rzeczowej spowoduje natomiast przesunięcia danej pozycji z aktywów na pasywa w bilansie spółki. Nie powstanie jednak z tego tytułu żadne przysporzenie majątkowe, a więc przychód podatkowy w spółce. Wypłata dywidendy w naturze nie jest bowiem dla spółki odpłatnym zbyciem nieruchomości. Wypłata dywidendy w formie rzeczowej przez przyznanie udziału w nieruchomości jako substytut świadczenia pieniężnego nie powoduje więc powstania przychodu po stronie spółki”.
  
  

Stanowisko zaprezentowane przez Spółkę zostało również potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów. Jako przykład można wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 października 2012 r., ILPB3/423-451/10/12-S/EK, w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika, zgodnie z którym: „wypłata dywidendy niepieniężnej/rzeczowej na rzecz Akcjonariusza będzie zdarzeniem neutralnym w podatku dochodowym po stronie Spółki (jako podmiotu wypłacającego), w szczególności nie spowoduje po Jej stronie powstania przychodu do opodatkowania”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Dywidenda jest częścią zysku netto (po opodatkowaniu podatkiem dochodowym) spółki kapitałowej przeznaczoną do podziału pomiędzy udziałowców lub akcjonariuszy.

Zgodnie z art. 191 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. – Kodeks spółek handlowych – dalej k.s.h. (Dz. U. nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Oznacza to, że podjęcie uchwały zgromadzenia wspólników o podziale zysku ( dywidendy) powoduje, że po stronie wspólnika powstaje roszczenie o wypłatę dywidendy a po stronie spółki uchwała skutkuje powstaniem zobowiązania. Roszczenie o wypłatę dywidendy, które udziałowiec nabywa w następstwie podjęcia uchwały zgromadzenia wspólników jest uprawnieniem o charakterze obligacyjnym. W sytuacji, gdy spółka nie wypłaci dywidendy, udziałowiec może dochodzić tego roszczenia na drodze sądowej.

Rozpatrując skutki „ wypłaty” dywidendy rzeczowej na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. Dz. U. z 2011r., nr 74, poz. 397 z późn. zm.) na wstępie należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Ustawodawca w art. 12 ust. 1 pkt 1-9 updop podaje jedynie przykładowe kategorie pożytków, których otrzymanie kreuje przychód podatkowy. Jednocześnie w art. 14 ust. 1 określa sposób ustalania przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy i prawa majątkowych.

W przedmiotowej sprawie chodzi o skutki podatkowe zdarzenia wydania na udziałowców Spółki wierzytelności z tytułu naliczonych odsetek należnych Spółce w związku z udzielonymi przez nią pozyczkami, w ramach realizacji zobowiązania Spółki do „wypłaty” dywidendy. W tym miejscu należy wyraźnie podkreślić, że organ rozpatrując „wypłatę” dywidendy rzeczowej czyni to w kontekście czynności rozporządzającej przeniesienia własności składnika majątkowego z jednego podmiotu na inny. Należy bowiem zauważyć, że dywidenda pieniężna, która stanowi czysty zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym jest dla Spółki wypłacającej neutralna podatkowo. Wiąże się to z zasadą zakazu podwójnego opodatkowania. Dywidenda pieniężna została już opodatkowana podatkiem dochodowym, zatem jej wypłata nie wiąże się z powstaniem przychodu po stronie Spółki ją wypłacającej. W sytuacji zaś dywidendy rzeczowej, składnik majątkowy traktowany jako dywidenda nie został opodatkowany. Zatem „wyzbycie” się go przez Spółkę rodzi obowiązek podatkowy. Spółka jako dłużnik przenosząc na udziałowca jako wierzyciela własność swojego składnika majątku realizuje swoje zobowiązanie wypłaty dywidendy. Nie można przy tym uznać, że w takim przypadku składniki majątkowe pełnią de facto funkcję pieniądza i dywidenda rzeczowa podobnie jak pieniężna jest neutralna podatkowo. Składniki majątkowe przekazane wspólnikowi na własność stanowią element majątku Spółki, który wcześniej nie podlegał opodatkowaniu. Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku WSA w Krakowie z dnia 24.11.2011r., sygn. akt I SA/Kr 1619/11, (wydanym co prawda na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co jednakże nie zmienia istoty rozważanego problemu, gdyż analogiczne przepisy znajdują się w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych) w którym wyraźnie wskazano że „wypłata (dywidendy – przyp. organu) w formie pieniężnej pochodzi z wypracowanego zysku spółki jawnej i jest wypłacana z tej części osiągniętego dochodu, która pozostanie po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast odmienna sytuacja ma miejsce, gdy spółka dokonuje wypłaty zysku w formie niepieniężnej, kosztem swojego majątku. Składniki majątkowe przekazane wspólnikom na własność stanowią bowiem element majątku Spółki, który wcześniej nie podlegał opodatkowaniu (nie generował dochodu podlegającego opodatkowaniu w szczególności z jego ewentualnego zbycia)”.

W ocenie organu wydania na udziałowców Spółki wierzytelności z tytułu naliczonych odsetek należnych Spółce w związku z udzielonymi przez nią pozyczkami, w ramach realizacji zobowiązania Spółki do „wypłaty” dywidendy skutkuje po stronie przenoszącego własność dłużnika – Spółki powstaniem przychodu z odpłatnego zbycia praw majątkowych na podstawie art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 14 ust 1 ustawy. W Spółce powstanie przychód podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych w wysokości odsetek, a jednocześnie odpowiadającej wartości dywidendy przeznaczonej do wypłaty. Przy czym należy wskazać, iż pojęcie „zbycie” nie oznacza tylko umowy sprzedaży w rozumieniu ustawy z dnia 23.04.1964r. -Kodeks cywilny ( Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w której z jednej strony następuje wydanie rzeczy, a z drugiej zapłata ceny tj. określonej kwoty pieniężnej. W art. 14 ust. 1 updop mowa jest o odpłatnym zbyciu, a termin „zbycie” oznacza każdą formę przeniesienia własności (por. wyroki WSA w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 2677/10, czy też wyrok III SA/Wa 2520/11).

Cena zaś nie zawsze musi być wyrażona w pieniądzu. Może również przybrać postać korzyści w postaci zmniejszenia się zobowiązań Spółki, czyli zmniejszenie pasywów.

Reasumując, w ocenie organu wypłata dywidendy w formie rzeczowej powoduje powstanie dla Spółki przychodu podatkowego.

Końcowo należy zauważyć, że stanowisko prezentowane w niniejszej interpretacji jest zbieżne ze wszystkimi wydawanymi aktualnie przez Ministra Finansów interpretacjami indywidualnymi (por. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 25.04.2013r., IPTPB3/423-57/13-2/IR; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20.03.2013r., IPPB3/423-13/13-2/GJ; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 10.10.2012r., ILPB3/423-253/12-4/JS; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30.10.2012r., IPPB3/423-548/12-2/GJ). Wskazana przez Spółkę interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu została wydana w uwzględnieniem prawomocnego wyroku sądowego, wiążącym organ podatkowy w sprawie zaskarżonej indywidualnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.