Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-117/13-4/MN
z 22 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2013 r. (data wpływu 12 lutego 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2013 r. (data wpływu 16 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku VAT zapłaconego przy nabyciu nieruchomości przeznaczonej na cele prowadzonej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku VAT zapłaconego przy nabyciu nieruchomości przeznaczonej na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 kwietnia 2013 r. (data wpływu 16 kwietnia 2013 r.) o należną opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W styczniu 2013 r. Wnioskodawca dokonał razem z małżonką zakupu lokalu mieszkalnego. Mając wspólnotę majątkową operacja kupna została udokumentowana aktem notarialnym podpisanym w dniu 17 stycznia 2013 r. oraz wystawionymi dwoma fakturami VAT na osoby fizyczne. Faktury wystawione były z dniem przelewów środków na konto sprzedającego, tj. 20 grudnia 2012 r. oraz 31 grudnia 2012 r. Zakupiony lokal jest w trakcie modernizacji oraz przekształcania na lokal usługowy (gabinet kosmetyczny). Jest to zgodne z pierwotnym celem jego zakupu (znajduje się on w ciągu lokali usługowych, a możliwość jego przekształcenia zapisana jest również w akcie notarialnym). Kupujący prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest płatnikiem podatku VAT od marca 2006 roku. Zakupiony lokal po wykonaniu niezbędnych prac modernizacyjnych w całości przeznaczony będzie na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Zakończenie modernizacji planowane jest w połowie roku 2013. Dochody uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem VAT w stawce 23%, a przychód ma charakter ciągły. Lokal zostanie również wpisany do środków trwałych i będzie podlegał amortyzacji.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż lokal został nabyty do majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki. Na fakturach VAT wskazany jest zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka (pełne dane łącznie z numerami identyfikacji podatkowej). Lokal będzie w 100% wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od marca 2006 roku. Przedmiotowy lokal będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług – usługi kosmetologiczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje zwrot podatku VAT zapłaconego przy nabyciu nieruchomości przeznaczonej w całości na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z powołanymi wyżej przepisami przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli takich, które generują podatek należny. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Mając powyższe na uwadze oraz powołane przepisy prawa podatkowego, jak i to, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyta nieruchomość będzie w całości służyła prowadzeniu tej działalności – zdaniem Zainteresowanego – przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tej faktury, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zainteresowanemu przysługuje zwrot podatku VAT zapłaconego przy nabyciu nieruchomości przeznaczonej na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, ponieważ ww. nieruchomość przeznaczona będzie w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Według art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jak stanowi art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. Trybunał zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar czy usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Według art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-10a ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż w styczniu 2013 r. Wnioskodawca dokonał razem z małżonką zakupu lokalu mieszkalnego. Mając wspólnotę majątkową operacja kupna została udokumentowana aktem notarialnym podpisanym w dniu 17 stycznia 2013 r. oraz wystawionymi dwoma fakturami VAT na osoby fizyczne. Faktury wystawione były z dniem przelewów środków na konto sprzedającego, tj. 20 grudnia 2012 r. oraz 31 grudnia 2012 r. Zakupiony lokal jest w trakcie modernizacji oraz przekształcania na lokal usługowy (gabinet kosmetyczny). Jest to zgodne z pierwotnym celem jego zakupu (znajduje się on w ciągu lokali usługowych, a możliwość jego przekształcenia zapisana jest również w akcie notarialnym). Kupujący prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT od marca 2006 roku. Zakupiony lokal po wykonaniu niezbędnych prac modernizacyjnych w całości przeznaczony będzie na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Zakończenie modernizacji planowane jest w połowie roku 2013. Dochody uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem VAT w stawce 23%, a przychód ma charakter ciągły. Lokal zostanie również wpisany do środków trwałych i będzie podlegał amortyzacji. Zainteresowany wskazał, iż lokal został nabyty do majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki. Na fakturach VAT wskazany jest zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka (pełne dane łącznie z numerami identyfikacji podatkowej). Lokal będzie w 100% wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (usługi kosmetologiczne).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia zostały spełnione, gdyż nabyty lokal będzie związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego lokalu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawne, a także mając na uwadze zasadę neutralności podatku VAT, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych z tytułu zakupu przedmiotowego lokalu, bowiem nabycie tego lokalu jest związane z działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, w sytuacji, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawca ma prawo do zwrotu tej różnicy na rachunek bankowy, na zasadach określonych w art. 87 ustawy lub w przypadku gdy Zainteresowany nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, na zasadach określonych w art. 87 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.