Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-35/13-4/ES
z 19 kwietnia 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2013 r. (data wpływu 15 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2013 r. (data wpływu 4 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 29 marca 2013 r. nr ILPB2/415-35/13-2/ES, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.
Wezwanie wysłano w dniu 29 marca 2013 r., skutecznie doręczono w dniu 2 kwietnia 2013 r., natomiast pismo stanowiące uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 4 kwietnia 2013 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej w dniu 3 kwietnia 2013 r.).
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W 1994 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. W małżeństwie obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej.
W 2005 r. małżonkowie kupili ze środków pochodzących z majątku wspólnego dwie działki budowlane (…).
W 2006 r. małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską, skutkiem której od tego momentu w ich małżeństwie obowiązywał ustrój małżeńskiej rozdzielności.
W 2008 r. małżonkowie zawarli umowę o podział majątku wspólnego, na mocy której Wnioskodawczyni nabyła na wyłączną własność m.in. działkę, z tytułu dokonanego podziału całego majątku wspólnego, nie nastąpiły żadne spłaty ani dopłaty oraz małżonkowie nie wnosili wobec siebie żadnych roszczeń.
W grudniu 2012 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę sprzedaży działki.
W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wyjaśniła, że wartość otrzymanej nieruchomości w wyniku podziału majątku wspólnego dokonanego w 2008 r. mieściła się w udziale jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżeńskim.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w związku z przedstawionymi okolicznościami nabycia działki w 2005 r. a sprzedanej w 2012 r. Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawczyni, pierwotne nabycie sprzedanej w 2012 r. działki budowlanej nastąpiło w 2005 r. Fakt podziału majątku wspólnego bez żadnych spłat czy dopłat nie powoduje nowego przysporzenia majątkowego. Zatem okres pięciu lat z upływem, których nie zachodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży nieruchomości winien być liczony od 2005 r., czyli upłynął z końcem 2010 r. Tak więc nie zachodzi obowiązek zapłaty podatku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.
W przypadku zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment i forma ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.
W tym miejscu należy wyjaśnić, iż stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Za datę nabycia nieruchomości w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału, mieści się w udziale, jaki przysługuje byłemu małżonkowi w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez byłego małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego.
Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni, w 2005 r. wspólnie z małżonkiem nabyli dwie działki budowlane. W 2006 r. małżonkowie zawarli umowę o rozdzielności majątkowej małżeńskiej, po czym w 2008 r. nastąpił podział ich majątku wspólnego. W wyniku tego podziału Zainteresowana nabyła na wyłączną własność m.in. działkę, której wartość mieściła się w udziale jaki przysługiwał Jej pierwotnie. Przedmiotową działkę, w 2012 r. Wnioskodawczyni sprzedała.
Mając na uwadze powyższe oraz uregulowania prawne w tym zakresie stwierdzić należy, iż kwota uzyskana ze sprzedaży działki - nabytej w 2005 r. - nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w tym przepisie.
Tak więc, zbycie przedmiotowej działki w 2012 r. - nie powoduje po stronie Zainteresowanej obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła dokument (Akt notarialny). Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.