INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu, przedstawione we wniosku z dnia 17.04.2013 r. (data wpływu 22.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników w związku z uczestnictwem w imprezie okolicznościowej– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników w związku z uczestnictwem w imprezie okolicznościowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Instytut jest instytutem badawczym w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2010 r. Nr 96, poz. 618 z późn. zm.). Przedmiotem podstawowej działalności Instytutu jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w zakresie techniki lotniczej, lotniskowej, uzbrojenia lotniczego i innego sprzętu wojskowego na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, w tym w szczególności zmierzających do zaspokojenia potrzeb resortu obrony narodowej - przystosowanie ich wyników do wdrażania w praktyce.

Instytut zamierza zorganizować w dniu 14 czerwca 2013 r. imprezę okolicznościową w związku z obchodzoną w bieżącym roku 60 rocznicą jego istnienia. W ramach uroczystości rocznicowej Instytut planuje przeprowadzenie Sympozjum Naukowego na temat,, Perspektywy modernizacji techniki lotniczej w Siłach Zbrojnych RP”. Ponadto celem uroczystości jest zapoznanie wszystkich jej uczestników z historią Instytutu, całościowymi osiągnięciami oraz zamierzeniami na przyszłość. Przewidywane wydatki obejmują: przygotowanie infrastruktury obiektu (wynajem hal i namiotów, oprawę artystyczną sceny, nagłośnienie, oświetlenie), catering dla uczestników (menu, napoje, ławy, stoły, parasole, bieżące utrzymanie czystości), upominki z logo Instytutu, albumy z historią Instytutu, opracowanie i druk monografii, fotograficzną dokumentację przebiegu uroczystości, ubezpieczenie uroczystości, opiekę medyczną, ochronę i transport uczestników. Na obchody jubileuszu zostają zaproszeni wszyscy czynni pracownicy i emeryci Instytutu. Poza tym zostają zaproszeni goście honorowi m.in.: Prezydent RP z małżonką, członkowie rządu, parlamentarzyści, przedstawiciele organów samorządowych, Wojska Polskiego, Policji, Straży Pożarnej i firm współpracujących z Instytutem. W/w uroczystość okolicznościowa ma charakter otwarty i uczestnictwo w niej jest dobrowolne i nieodpłatne. Wszystkie wydatki związane z organizacją imprezy zostaną sfinansowane ze środków obrotowych Instytutu.

Obchody jubileuszu są organizowane w Instytucie przede wszystkim w celu realizacji działalności statutowej Instytutu, będąc jednocześnie okazją do prezentacji ambitnych planów naukowej działalności Instytutu w najbliższej przyszłości. Po części oficjalnej, Wnioskodawca planuje zaprosić wszystkich na poczęstunek w formie stołu szwedzkiego w celu przeprowadzenia dyskusji i wymiany zdań wśród przybyłych osób na temat prowadzonej działalności przez Instytut, w tym przyszłych możliwości rozwoju.

Instytut nie jest w stanie precyzyjnie określić ilu pracowników i gości z zewnątrz przybędzie na uroczystość. Nie będzie możliwości stwierdzenia, czy poszczególne osoby brały udział w imprezie (otrzymały świadczenie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sfinansowanie imprezy okolicznościowej będzie dla pracowników wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy sfinansowanie imprezy okolicznościowej dla pracowników będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż impreza ma charakter otwarty i nie jest możliwe przyporządkowanie wartości przychodu dla każdego pracownika. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Sfinansowanie imprezy okolicznościowej można uznać za świadczenie w naturze na rzecz pracowników. Jednak w sytuacji, gdy impreza okolicznościowa ma charakter otwarty i dobrowolny, trudno jest określić, jaka faktyczna liczba pracowników brała w niej udział oraz jaka kwota przychodu przypada na konkretnego pracownika. Nie ma możliwości przypisania konkretnego przychodu poszczególnym uczestnikom. Wszyscy pracownicy mogą wziąć w niej udział, ale nie wszyscy mają obowiązek się stawić. Ponieważ jubileusz jest zorganizowany dla ogółu (większej grupy) pracowników, nie jest możliwe określenie, jaka kwota przychodu (jakie konkretnie świadczenia) przypada na pojedynczego pracownika. Zdaniem Instytutu nie jest dopuszczalne dzielenie kosztów poniesionych przez Instytut przez szacunkową liczbę uczestników i przyjęcie takiej kwoty za przychód pracownika. Takie stanowisko wyraziło również Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30 sierpnia 1995 r., PO 5/1-3157/0650/95, w którym stwierdza się: „Wydatki na dofinansowanie imprez turystycznych, sportowych i kulturalnych organizowanych przez zakład pracy, jeżeli nie są imiennie adresowane do podatnika, nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...). W związku z tym, w takim przypadku nie zachodzi potrzeba dzielenia kwoty wydatkowanej na liczbę uczestników i doliczenia do wynagrodzenia pracownika”.

Z uwagi na wskazane wyżej okoliczności - zdaniem Instytutu - przychód u pracowników z tytułu uczestnictwa w uroczystości jubileuszu nie powstanie. Świadczenia były bowiem adresowane do ogółu (większej grupy) pracowników, a nie do każdego z nich pojedynczo. Dzielenie sumy świadczeń przez liczbę uczestników imprezy jest zaś niedopuszczalne. Stanowisko Instytutu, iż poniesione przez nią wydatki związane z organizacją imprezy okolicznościowej znajdują oparcie zarówno w licznych pismach Ministerstwa Finansów jak i licznych interpretacjach opracowanych przez Urzędy Skarbowe, w tym:

1. wyjaśnienie Ministerstwa Finansów zaprezentowane w piśmie z dnia 02 stycznia 2006 r., zamieszczone w Przeglądzie Podatkowym Nr 2 z dnia 20 stycznia 2006 r.;
2. Postanowienie Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego - postanowienie z dnia 13 lutego 2007 r., Nr RO/423-64/06;
3. Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach - pismo z dnia 9 czerwca 2008 r., Nr IBPB2/415-475/08/DB;
4. Postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi - pismo z dnia 5 lipca 2012 r., Nr IPTPB1/4I5-222/12-5/ASZ;
5. Pismo Ministerstwa Finansów PB3/GN-8213-298/05/1680 z dnia 30 grudnia 2005 r.;
6. Pismo Ministerstwa Finansów DD6-8213-279/GM/06/552 z dnia 23 sierpnia 2006 r.;
7. Pismo Ministerstwa Finansów PO 5/1-3157/0650/95 z dnia 30 sierpnia 1995 r.
   
   

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodami, z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo nieodpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju usługi zakupione od zewnętrznego podmiotu polegające na umożliwieniu pracownikom udziału w imprezie okolicznościowej.

Przepis art. 11 ust. 1 stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym art. 11 ust. 2 pkt 2 przedmiotowej ustawy mówi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Jednakże za przychód ze stosunku pracy - w ocenie Wnioskodawcy - nie można uznać zakupionych od zewnętrznego podmiotu usług polegających na umożliwieniu pracownikom udziału w imprezie okolicznościowej z okazji jubileuszu firmy, w sytuacji gdy określenie przez pracodawcę wysokości danej usługi przypadającej na poszczególnego pracownika nie jest możliwe. Sytuacja taka ma miejsce np. wówczas, gdy impreza ma charakter otwarty, a wysokość kosztów ustalona została w sposób zryczałtowany i niezależny od ilości osób biorących udział w imprezie. Tym samym w sytuacji gdy Wnioskodawca nie może zindywidualizować i przyporządkować wartość danej usługi do osób biorących udział w imprezie okolicznościowej, u pracownika nie powstanie przychód ze stosunku pracy w postaci świadczenia w naturze.

W przedmiotowej sprawie Instytut zamierza bowiem zorganizować dla swoich pracowników oraz zaproszonych gości imprezę okolicznościową związana z jubileuszem Instytutu sfinansowaną z jego środków obrotowych. Jak zostało wykazane nie ma możliwości określenia, w jakim stopniu poszczególni pracownicy będą korzystać z oferowanych świadczeń, a zatem uznać należy, iż wartość tych świadczeń nie stanowi dla pracowników źródła przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na brak możliwości zindywidualizowania przedmiotowych świadczeń. Tym samym - w ocenie wnioskodawcy - pracodawca nie ma obowiązku potrącać od tych świadczeń zaliczek na podatek. Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż koszty poniesione na zorganizowanie imprez o charakterze promocyjno - reklamowym oraz okolicznościowo integracyjnym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wskazuje się ponadto że wydatki te są związane z prowadzoną działalnością, gdyż wpływają na poprawę atmosfery w pracy, lepsze stosunki z kontrahentami oraz zintegrowanie pracowników, a przez to zwiększenie efektywności ich pracy. Wydatki te mają tym samym bezpośredni związek z działalnością Instytutu gdyż wiążą się z 60- tą rocznicą istnienia Instytutu, zaś obchody tej rocznicy są głównym celem zorganizowania przedmiotowej imprezy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Stosownie zaś do pkt 9 tegoż artykułu źródłem przychodów są również inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość (koszt organizacji). Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa, wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b cyt. ustawy. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Powyższe postanowienia zastosować należy zarówno do nieodpłatnych świadczeń stanowiących przychód z innych źródeł, jak i tych, które na mocy art. 12 ust. 3 ww. ustawy, stanowią przychód ze stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest instytutem badawczym w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych. Instytut zamierza zorganizować w dniu 14 czerwca 2013 r. imprezę okolicznościową w związku z obchodzoną w bieżącym roku 60 rocznicą jego istnienia. W ramach uroczystości rocznicowej Instytut planuje przeprowadzenie Sympozjum Naukowego na temat ,,Perspektywy modernizacji techniki lotniczej w Silach Zbrojnych RP”. Ponadto celem uroczystości jest zapoznanie wszystkich jej uczestników z historią Instytutu, całościowymi osiągnięciami oraz zamierzeniami na przyszłość. Przewidywane wydatki obejmują: przygotowanie infrastruktury obiektu (wynajem hal i namiotów, oprawę artystyczną sceny, nagłośnienie, oświetlenie), catering dla uczestników (menu, napoje, ławy, stoły, parasole, bieżące utrzymanie czystości), upominki z logo Instytutu, albumy z historią Instytutu, opracowanie i druk monografii, fotograficzną dokumentację przebiegu uroczystości, ubezpieczenie uroczystości, opiekę medyczną, ochronę i transport uczestników. Na obchody jubileuszu zostają zaproszeni wszyscy czynni pracownicy i emeryci Instytutu. Poza tym zostają zaproszeni goście honorowi m.in.: Prezydent RP z małżonką, członkowie rządu, parlamentarzyści, przedstawiciele organów samorządowych, Wojska Polskiego, Policji, Straży Pożarnej i firm współpracujących z Instytutem. W/w uroczystość okolicznościowa ma charakter otwarty i uczestnictwo w niej jest dobrowolne i nieodpłatne. Wszystkie wydatki związane z organizacją imprezy zostaną sfinansowane ze środków obrotowych Instytutu. Obchody jubileuszu są organizowane w Instytucie przede wszystkim w celu realizacji działalności statutowej Instytutu, będąc jednocześnie okazją do prezentacji ambitnych planów naukowej działalności Instytutu w najbliższej przyszłości. Po części oficjalnej, Wnioskodawca planuje zaprosić wszystkich na poczęstunek w formie stołu szwedzkiego w celu przeprowadzenia dyskusji i wymiany zdań wśród przybyłych osób na temat prowadzonej działalności przez Instytut, w tym przyszłych możliwości rozwoju. Instytut nie jest w stanie precyzyjnie określić ilu pracowników i gości z zewnątrz przybędzie na uroczystość. Nie będzie możliwości stwierdzenia, czy poszczególne osoby brały udział w imprezie.

Zatem w rozpatrywanej sprawie krąg podmiotów objętych imprezą okolicznościową, z okazji 60 rocznicy istnienia Instytutu nie tworzy zbioru zamkniętego, jest nieograniczony. W tej sytuacji, ustalenie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci opłaconych przez Wnioskodawcę kosztów imprezy, nie jest możliwe.

Tylko w takiej sytuacji, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że Wnioskodawca nie jest w stanie określić wartości nieodpłatnych świadczeń przypadających na jednego pracownika, gdyż nie jest w stanie określić, ile osób w rzeczywistości weźmie udział w imprezie okolicznościowej. Tym samym wartość poniesionych wydatków płaconych przez Wnioskodawcę nie stanowi dla pracowników uczestniczących w imprezie okolicznościowej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, które zdaniem Wnioskodawcy przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku podkreślić należy, iż jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.