INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu 30 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 0% stawki podatku dla robót wykonywanych w ramach projektu „Modernizacja toru wodnego” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 0% stawki podatku dla robót wykonywanych w ramach projektu „Modernizacja toru wodnego”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza przystąpić do przetargu nieograniczonego rozpisanego na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych i złożyć ofertę w odpowiedzi na ogłoszenie Urzędu Morskiego. Przedmiotem niniejszego zamówienia publicznego jest wykonanie robót budowlanych w ramach inwestycji pod nazwą: „Modernizacja toru wodnego". Urząd Morski ubiega się o współfinansowanie przedmiotowego zamówienia przez Unię Europejską ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (PO MS), oś priorytetowa VII - „Transport przyjazny środowisku", działanie 7.2 - „Rozwój transportu morskiego".

Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia wskazany został m.in. w części III SIWZ. Inwestycja usytuowana jest częściowo w granicach portu morskiego (o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej), w pasie technicznym wybrzeża oraz na obszarze morskich wód wewnętrznych RP. Poszczególne odcinki toru wodnego, stanowiącego infrastrukturę zapewniającą dostęp do portów morskich, wskazane zostały w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie określenia obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 4, poz. 41 ze zm.). Tor wodny składa się z trzech zasadniczych odcinków, które obejmują:

1. tor podejściowy o długości 25,2 km,
2. tor podejściowy północny o długości 35,6 km,
3. podejściowy tor wodny usytuowany na morskich wodach wewnętrznych: w km 0.000-67.700, o łącznej długości 67,7 km, licząc od główek falochronu w kierunku południowym.

Obszar objęty przestrzennym zakresem projektu zlokalizowany jest na odcinku toru opisanym w punkcie c), w części przebiegającej w km 5.043-13.015 toru wodnego.

Projekt jest kontynuacją zrealizowanego w latach 2000-2004 etapu I, który obejmował budowę nowych falochronów oraz przebudowę umocnień brzegowych jednego z kanałów na odcinku 16.034 km-13.015 km oraz 16.178 km-12.950 km. II etap modernizacji obejmie przebudowę umocnień brzegowych pozostałego odcinka tego kanału, tj. do km 9.000 oraz drugiego kanału do km 5.043 toru wodnego (odcinek długości ponad 8 km toru wodnego obejmujący brzegi obu kanałów po wschodniej i zachodniej stronie).

Planowanym efektem przebudowy jest w szczególności: zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi do portów morskich, zatrzymanie zaawansowanej i nadal postępującej degradacji umocnień brzegowych i eliminacja niekorzystnych zjawisk (spłycenia, przegłębienia, uszkodzenia i obsunięcia umocnień, itp.) oraz zapewnienie warunków ochrony środowiska, oszczędność kosztów, zwiększenie racjonalności i efektywności wydatków ponoszonych na utrzymanie toru wodnego w należytym stanie technicznym, eliminacja zagrożeń występujących w okresie wezbrań powodziowych, zapewnienie utrzymania obecnej głębokości toru z możliwością pogłębienia do 12.5 m, zabezpieczenie przed zniweczeniem efektów uzyskanych w wyniku realizacji I etapu. Docelowo, w związku z poprawą warunków nawigacyjnych (m.in. większa głębokość toru i poprawa jego geometrii) możliwe będzie wchodzenie do portów statków o większych parametrach (zanurzenie, długość). Realizacja zamierzenia inwestycyjnego jest przedsięwzięciem koniecznym i pilnym m.in. z uwagi na awaryjny stan umocnień, co grozi w wielu miejscach katastrofą budowlaną i może uniemożliwić utrzymanie parametrów głównego toru wodnego także na obecnym poziomie.

Prace modernizacyjne obejmą przebudowę umocnień brzegowych w kanałach oraz zmianę parametrów geometrii toru wodnego w północnej części obszaru objętego projektem. Skarpy umocnień brzegowych stanowić będą jednocześnie skarpę toru wodnego, który uzyska docelową szerokość w dnie - 120 m, z odpowiednimi poszerzeniami na łukach. Zagwarantowana zostanie możliwość pogłębienia toru do 12,5 m (roboty pogłębiarskie związane z osiągnięciem docelowej głębokości kanałów nie wchodzą w zakres projektu i stanowić będą przedmiot odrębnego zadania inwestycyjnego planowanego w ramach III etapu modernizacji toru wodnego na całej jego długości).

W ramach zadania inwestycyjnego wykonawca zobowiązany będzie do wykonania w szczególności następujących prac:

• likwidacji przeszkód nawigacyjnych (m.in. rozbiórka zwężki hydraulicznej, zniszczonych dalb, pirsu przy nabrzeżu 89, pomostu, rozbiórka nabrzeża i odtworzenie go z przesunięciem w kierunku lądu),
• budowy nabrzeża technicznego (postojowego) - jedynie dla potrzeb obsługi obiektów oznakowania nawigacyjnego,
• modernizacji sieci infrastruktury oraz wykonania nowego oświetlenia brzegowego na odcinku objętym modernizacją,
• modernizacji oznakowania nawigacyjnego (korekta lokalizacji światła ostrzegawczego przy projektowanym nabrzeżu technicznym, znaki informacyjne, np. tablice zakazu kotwiczenia przy projektowanych przejściach kabli, oznakowanie robocze na czas trwania robót itp.),
• zalądowienia bezużytecznych, niewielkich basenów,
• przełożenia kabla VTS, stanowiącego element Radarowego System Zarządzania i Kontroli Ruchu Statków na torze wodnym,
• budowy drogi technicznej wzdłuż zachodniego brzegu jednego z kanałów.

Zabezpieczenie skarpy umocnień brzegowych stanowić będzie narzut kamienny na geowłókninie. W ramach zamówienia Spółka będzie zobowiązana wykonać również roboty czerpalne, niezbędne do uformowania skarp podwodnych i posadowienia elementów ich umocnienia u podstawy na rzędnej -12,50 m (z ewentualną tolerancją wynikającą z dostosowania do istniejących głębokości większych od 12,5 m) oraz roboty związane z zachowaniem obecnej głębokości toru min. 10,5 m.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do robót przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z regulacją art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zastosowanie powinna znaleźć podstawowa stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, czy zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, zastosowanie powinna mieć obniżona stawka podatku w wysokości 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i stawka podatku w wysokości 23%. Tym samym nie znajdzie zastosowania art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy i w związku z tym Spółka nie będzie mogła zastosować obniżonej stawki podatku w wysokości 0%.

Po powołaniu treści art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 146a pkt 1, art. 83 ust. 1 pkt 11 i art. 83 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, iż analizując zapis przepisu art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy stwierdzić należy, że aby zastosować obniżoną, 0% stawkę podatku do robót w przedstawionym zdarzeniu przyszłym muszą być spełnione następujące kryteria:

• kryterium miejsca, gdzie prace te są wykonywane oraz
• kryterium rodzaju robót, tj. prace muszą polegać na utrzymaniu tych obiektów.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, jakiego rodzaju obiekty traktować należy jako akweny portowe i tory podejsciowe. Definicje tych pojęć znaleźć można w aktach prawnych innych gałęzi prawa.

Zgodnie z § 2 pkt 34 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 101, poz. 645), przez tor wodny rozumie się wydzieloną część akwenu, określoną w odrębnych przepisach, utrzymywaną w stanie zapewniającym bezpieczną żeglugę określonych jednostek pływających; kierunek, kilometraż oraz oznaczenie stron toru wodnego wyznacza się od strony morza w kierunku portu. Natomiast w myśl pkt 35 tego paragrafu, pod pojęciem toru podejściowego należy rozumieć tor wodny prowadzący z morza terytorialnego do portu morskiego albo przystani morskiej. Stosownie zaś do § 3 (pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie określenia obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do portu o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 4, poz. 41 ze zm.), w skład infrastruktury zapewniającej dostęp do portów wchodzi m.in. podejściowy tor wodny o długości 67,7 km, ciągnący się od początku falochronu w kierunku południowym.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny, w ocenie Spółki, odcinek toru wodnego, na którym będą prowadzone roboty objęte przedstawionym zamówieniem wchodzi w skład toru podejściowego, tym samym pierwsze kryterium przewidziane przez art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług umożliwiające zastosowanie obniżonej, 0% stawki podatku należy uznać za spełnione.

Przechodząc do oceny, czy prace objęte przedmiotowym zamówieniem będą miały na celu utrzymanie tego toru w rozumieniu przepisu art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy, Spółka stwierdziła, iż w pierwszej kolejności należy ustalić znaczenie terminu „utrzymanie".

W tym miejscu odwołała się do interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. PT2/033/1/442/TXW/2011/763, w której organ podatkowy stwierdził, iż: „Ustawodawca nie zdefiniował tego pojęcia w ustawie, wobec czego przy dokonywaniu jego wykładni należy odwołać się do znaczenia językowego, zgodnie z którym „utrzymanie" oznacza zachowanie czegoś takim, jakim było wcześniej, dbanie o coś, zachowanie w odpowiednim stanie. Utrzymanie obiektu oznacza zatem zachowanie go w niepogorszonym stanie, w tym zapewnienie jego odpowiedniej funkcjonalności." Minister we wskazanej interpretacji w sposób, w ocenie Spółki, jednoznaczny wskazał, że opodatkowaniu stawką 0% nie mogą podlegać prace mające związek z przebudową akwenu portowego lub toru podejściowego zmieniające w konsekwencji ich parametry techniczne. Tak więc przez usługi związane z utrzymaniem torów podejściowych należy rozumieć działania mające na celu zachowanie w stanie niepogorszonym stanu już istniejącego, zabezpieczenie go przed zniszczeniem. W tym tonie orzekają również sądy administracyjne, np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyrokach z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. I SA/Gd 1323/10 oraz z dnia 27 marca 2012 r., sygn. I SA/Gd 142/12 a także organy podatkowe - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-18/12-2/Igo oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2008 r., sygn. ITPP2/443-297/07/JK.

Reasumując Spółka stwierdziła, że mając na uwadze literalne brzmienie przepisu art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz jego jednolitą wykładnię, prezentowaną w przywołanych orzeczeniach i interpretacjach można sformułować wniosek, iż wszelkie usługi, których wykonanie nie jest niezbędne dla zachowania w stanie niezmienionym torów podejściowych, nie mogą korzystać z opodatkowania preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%. Tym samym wszelkie usługi budowlane prowadzone na terenie akwenów portowych i torów podejściowych, które nie mają charakteru ściśle związanego z utrzymaniem tych obiektów, czyli zachowaniem ich w niepogorszonym stanie lub przywróceniem ich pierwotnej (dotychczasowej) funkcjonalności, podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku, wynoszącej obecnie 23%. Oznacza to, że roboty polegające na modernizacji lub przebudowie obiektów infrastruktury portowej i torów podejściowych, jeżeli tylko prowadzą do zmiany dotychczasowych warunków lub parametrów eksploatacyjnych, nie mogą korzystać z obniżonej stawki 0% (w praktyce każda przebudowa powoduje zmianę parametrów technicznych danego obiektu).

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, zdaniem Spółki, jakkolwiek kryterium miejsca (tor podejściowy) wykonania przedmiotowych robót przewidziane przez art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy umożliwiające zastosowanie obniżonej, 0% stawki podatku w odniesieniu do usług polegających na utrzymaniu akwenów portowych i torów podejściowych należy uznać za spełnione, niewypełnienie warunku rodzaju tych robót, tj. prac mających polegać na utrzymaniu tych obiektów (w tym przypadku - modernizacja skutkująca zmianą dotychczasowych warunków i parametrów eksploatacyjnych obiektów), przesądza o tym, iż świadczone usługi winny podlegać opodatkowaniu podstawową, 23% stawką podatku.

Brak jest również, w ocenie Spółki, podstaw, aby w odniesieniu do robót przestawionych w stanie faktycznym znalazły zastosowanie inne przepisy wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług (w tym przepis art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy statuujący obniżoną stawkę podatku dla usług związanych z ochroną środowiska morskiego), czy rozporządzeń wykonawczych do niej, pozwalające na zastosowanie dla omawianych usług preferencyjnych stawek VAT. Tym samym wykonanie przedmiotowych robót powinno zostać opodatkowane stawką podstawową podatku w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

I tak, stosownie do dyspozycji przepisu art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usług związanych z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych.

W myśl ust. 2 tegoż artykułu, opodatkowaniu stawką 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „utrzymanie”, wobec czego przy dokonywaniu wykładni tego pojęcia należy odwołać się do znaczenia językowego, zgodnie z którym „utrzymanie” oznacza zachowanie czegoś takim, jakim było wcześniej, dbanie o coś, zachowywanie w odpowiednim stanie. Utrzymanie obiektu oznacza zatem zachowanie go w niepogorszonym stanie, w tym zapewnienie jego odpowiedniej funkcjonalności.

W świetle powyższego, użyte w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „usług związanych z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych” obejmuje czynności mające na celu zapewnienie odpowiedniego stanu tych obiektów, w tym prawidłową ich funkcjonalność. W konsekwencji usługi w zakresie utrzymania akwenów portowych lub torów podejściowych nie muszą ograniczać się tylko do usług wykonywanych bezpośrednio na tych obiektach. Efektem tych usług powinno być jednak utrzymanie akwenów portowych lub torów podejściowych w odpowiednim stanie, w tym zapewnienie ich funkcjonalności.

W odniesieniu do akwenów portowych lub torów podejściowych, zapewnienie funkcjonalności, w tym w szczególności bezpieczeństwa tych obiektów, osiąga się m.in. przez odpowiedni stan umocnień brzegowych. Zatem usługi budowlane dotyczące umocnień brzegowych, takie jak remont czy przebudowa, mogą korzystać z preferencyjnej stawki 0%, jeżeli dotyczą utrzymania akwenów portowych i torów podejściowych w odpowiednim stanie. Z preferencyjnej stawki nie będą mogły korzystać usługi dotyczące umocnień brzegowych, jeżeli roboty te wynikają z konieczności ich dostosowania do przeprowadzonej przebudowy akwenu portowego lub toru podejściowego, zmieniającej w konsekwencji ich parametry techniczne.

Remont czy przebudowa, które nie są związane z ww. przebudową akwenu portowego lub toru podejściowego, a które służą utrzymaniu istniejącego akwenu portowego lub toru podejściowego będą więc objęte, co do zasady, hipotezą normy zawartej w art. 83 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy. W ten ostatni przypadek będzie wpisywać się również remont lub przebudowa, których zasadniczym celem jest konieczność odnowienia obecnej infrastruktury (z uwagi na np. jej stan techniczny, który powoduje, że nie jest już w stanie wypełniać swojej funkcji do istniejącego akwenu portowego lub toru podejściowego), nawet jeśli część inwestycji związana będzie z przebudową akwenu portowego lub toru podejściowego, zmieniającą ich parametry techniczne. Zastosowanie jednakże w takiej sytuacji stawki preferencyjnej do części prac dotyczących infrastruktury związanej z utrzymaniem akwenu portowego lub toru podejściowego, uzależnione będzie od możliwości ich wyodrębnienia od prac związanych z przebudową tych obiektów.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka zamierza wziąć udział w przetargu. Wykonawca przedmiotu zamówienia zobowiązany będzie do wykonania prac modernizacyjnych, które obejmują przebudowę umocnień brzegowych w kanałach oraz zmianę parametrów geometrii toru wodnego w północnej części obszaru objętego projektem. Skarpy umocnień brzegowych stanowić będą jednocześnie skarpę toru wodnego, który uzyska docelową szerokość w dnie - 120 m. Zagwarantowana zostanie możliwość pogłębienia toru do 12,5 m (roboty pogłębiarskie związane z osiągnięciem docelowej głębokości kanałów nie wchodzą w zakres projektu i stanowić będą przedmiot odrębnego zadania inwestycyjnego planowanego w ramach III etapu modernizacji toru wodnego na całej jego długości). W ramach zadania inwestycyjnego wykonane zostaną w szczególności prace związane z likwidacją przeszkód nawigacyjnych (nabrzeża, zwężka hydrauliczna, zniszczone dalby, pomost, pozostałości konstrukcji zdegradowanych umocnień), budową nabrzeża technicznego (dla potrzeb obsługi obiektów oznakowania nawigacyjnego), zalądowieniem bezużytecznych basenów, przełożeniem kabla VTS, stanowiącego element Radarowego Systemu Zarządzania i Kontroli Ruchu Statków na torze wodnym, budową drogi technicznej wzdłuż zachodniego brzegu jednego z kanałów, modernizacją oznakowania nawigacyjnego (m.in. w zakresie znaków informacyjnych, np. tablice zakazu kotwiczenia przy projektowanych przejściach kabli, oznakowanie robocze na czas trwania robót itp.). Na odcinku objętym modernizacją zostanie wykonane nowe oświetlenie brzegowe.

Analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, że prace polegające na przebudowie umocnień brzegowych w kanałach oraz zmianie parametrów geometrii toru wodnego w północnej części obszaru objętego projektem (skarpy umocnień brzegowych stanowić będą jednocześnie skarpę toru wodnego), mając świadomość, iż są one konieczne do zatrzymania zaawansowanej i nadal postępującej degradacji umocnień brzegowych oraz do eliminacji niekorzystnych zjawisk takich jak spłycenia, przegłębienia, uszkodzenia i obsunięcia umocnień, a tym samym zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi, są usługami związanymi z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, jednak tylko i wyłącznie w przypadku, gdy wykonywane prace nie spowodują zmiany dotychczasowych warunków lub parametrów eksploatacyjnych, i tylko w takiej sytuacji, gdy Spółka przy ich wykonywaniu będzie miała możliwość ich wyodrębnienia od prac związanych z przebudową tych obiektów. Warunkiem będzie również posiadanie przez Spółkę wymaganej w art. 83 ust. 2 dokumentacji.

W sytuacji, gdy wykonywane prace przekroczą granicę powodującą, iż przestaną być one „utrzymaniowymi” a Spółka nie będzie miała możliwości ich wyodrębnienia od prac związanych z przebudową tych obiektów, podlegały będą opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - 23% stawką podatku od towarów i usług.

Odnośnie planowanych robót polegających na likwidacji utrudnień nawigacyjnych takich jak nabrzeża, zwężki hydrauliczne, zniszczone dalby, pomosty, pozostałości konstrukcji zdegradowanych umocnień, budowie nabrzeża technicznego dla potrzeb obsługi obiektów oznakowania nawigacyjnego, zalądowieniu bezużytecznych basenów, przełożeniu kabla VTS, stanowiącego element Radarowego Systemu Zarządzania i Kontroli Ruchu Statków na torze wodnym, budowie drogi technicznej wzdłuż zachodniego brzegu kanału Piastowskiego, modernizacji oznakowania nawigacyjnego, m.in. w zakresie znaków informacyjnych oraz wykonaniu nowego oświetlenia brzegowego stwierdzić należy, iż w ocenie. tut. organu nie stanowią one usług związanych z utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy. Robót tych nie można nazwać „utrzymaniowymi” a na ich skutek powstanie m.in. nowa infrastruktura lądowa, która wpisze się w definicję modernizacji umocnień brzegowych.

Brak jest również podstaw dla przyjęcia, iż ww. usługi polegają na ratownictwie morskim, nadzorze nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej lub ochronie środowiska morskiego.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że czynności te nie są objęte zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku na podstawie innych przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, będą podlegały opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - 23% stawką podatku od towarów i usług.

Jakkolwiek słusznie Spółka uznała, iż do prac wymienionych we wniosku zastosowanie znajdzie 23% stawka podatku, z uwagi na fakt, że w przypadku robót na odcinkach toru wodnego, gdzie koryto zasadniczo nie ulega zmianom oraz w części dotyczącej uporządkowania i zabezpieczenia skarp podwodnych poniżej powierzchni lustra wody do obecnej głębokości technicznej toru wodnego, możliwe jest warunkowe skorzystanie z preferencji przewidzianej w art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy, oceniając stanowisko całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.