Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-954/12/MCZ
z 14 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 02 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 22 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania dochodu z Niemiec - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 listopada 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskania dochodu z Niemiec.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 08 stycznia 2013 r. znak: IBPB II/1/415-954/12/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono w dniu 22 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca będący studentem odbył obowiązkową praktykę na terenie Niemiec, za którą otrzymał wynagrodzenie, od którego firma odprowadziła podatek w Niemczech - został zarejestrowany w niemieckim urzędzie skarbowym i otrzymał tam numer identyfikacji podatkowej. Firma zaproponowała Wnioskodawcy kontynuowanie pracy na podstawie umowy studenckiej podczas roku akademickiego 2012/2013, za którą będzie pobierał minimalne wynagrodzenie dla studenta. W dalszym ciągu Wnioskodawca będzie zarejestrowany w niemieckim urzędzie skarbowym, do którego firma będzie odprowadzać podatek. Na terenie Polski w roku podatkowym 2012 r. Wnioskodawca nie miał i nie przewiduje osiągnięcia żadnych przychodów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• praca odbywa się w ramach umowy studenckiej zawartej z firmą niemiecką na rok akademicki 2012/2013,
• pracę wykonuje w miejscu zamieszkania (w Polsce), gdyż równocześnie wykonując pracę, studiuje w Polsce; jest to praca zdalna, którą można wykonywać wszędzie,
• firma niemiecka od wypłacanego w ramach umowy studenckiej wynagrodzenia (świadczenia) odprowadza podatek na terenie Niemiec; Wnioskodawca otrzymuje ww. świadczenia na konto w banku niemieckim, na terenie Niemiec, ponieważ firma, dla której pracuje ma siedzibę na terenie Niemiec i odprowadza tam podatek za wszystkich swoich pracowników (jest to firma międzynarodowa, zatrudniająca ludzi z wielu krajów Unii Europejskiej),
• przed odbyciem praktyki (16 sierpnia 2012 r. – 28 września 2012 r.) Wnioskodawca studiował i mieszkał na terenie Polski.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca musi składać zeznanie podatkowe i rozliczać się w polskim urzędzie skarbowym?

Wnioskodawca uważa, iż na podstawie umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodu z dnia 14 maja 2003 r., nie musi składać zeznania podatkowego i rozliczać się w polskim urzędzie skarbowym, gdyż firma, z którą ma podpisaną umowę studencką, odprowadza podatek i rozlicza się za niego na terenie Niemiec - byłoby to łamaniem postanowień zawartych w wyżej wymienionej umowie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 cyt. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Ponieważ Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z Niemiec, zatem w przedmiotowej sprawie mają więc zastosowanie przepisy umowy polsko-niemieckiej.

Stosownie do art. 21 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) świadczenia otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta, osobę uczącą się zawodu lub praktykanta, który przebywa w Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu kształcenia się, odbywania praktyki lub szkolenia, a który ma lub bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym Państwie, jeżeli świadczenia te pochodzą ze źródeł spoza tego Państwa.

Jak z powyższego wynika, przepis ten odnosi się m.in. do polskich studentów, którzy przebywają w Niemczech gdzie odbywają praktykę lub szkolenie, w związku z czym od niemieckiej firmy, w której odbywają praktykę lub szkolenie otrzymują świadczenia na utrzymanie, kształcenie lub szkolenie i którzy bezpośrednio przed przybyciem do Niemiec mieli miejsce zamieszkania w Polsce. Wypłata na utrzymanie, kształcenie lub szkolenie nie powinny przekraczać poziomu wydatków, jakie prawdopodobnie mogą być poniesione w celu zapewnienia odbiorcy (studentowi) utrzymania, kształcenia lub szkolenia w Niemczech. Przepis ten nie ma zastosowania do wypłat, które są wynagrodzeniem za usługi świadczone przez odbiorcę (studenta) i które są objęte art. 15 ww. umowy polsko-niemieckiej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce), chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie (w Niemczech). Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z Komentarzem do art. 15 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (OECD) dochodu z pracy podlegają opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana. Praca jest wykonywana w miejscu, w którym osoba fizycznie przebywa, gdy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Konsekwencją powyższego jest to, że osoba mające miejsce zamieszkania Polsce i otrzymująca wynagrodzenie z tytułu pracy ze źródeł pochodzących z Niemiec, nie może być opodatkowana w Niemczech tylko z tej przyczyny, że wyniki jej pracy są tam wykorzystywane. Miejsce opodatkowania ww. dochodów uzależnione jest bowiem nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, czy od podmiotu, z którym zawarto umowę o pracę lecz od miejsca, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

W sytuacji gdy takie wynagrodzenie podlega opodatkowaniu wyłącznie (tylko) w Polsce określona w art. 24 umowy polsko-niemieckiej metoda zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu nie będzie miała zastosowania, bowiem podwójne opodatkowanie nie wystąpi.

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 1 wskazanej umowy dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce), bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Z treści wniosku i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca będący studentem od 16 sierpnia 2012 r. do 28 września 2012 r. odbył obowiązkową praktykę na terenie Niemiec, za którą otrzymał wynagrodzenie, od którego firma odprowadziła podatek w Niemczech. Przed odbyciem praktyki Wnioskodawca studiował i mieszkał na terenie Polski. Firma zaproponowała Wnioskodawcy kontynuowanie pracy na podstawie umowy studenckiej podczas roku akademickiego 2012/2013, za którą będzie pobierał minimalne wynagrodzenie dla studenta, od którego firma będzie odprowadzać podatek w Niemczech. Wnioskodawca ww. pracę wykonuje w miejscu zamieszkania (w Polsce), gdyż równocześnie wykonując pracę, studiuje w Polsce; jest to praca zdalna, którą można wykonywać wszędzie.

Świadczenie za ww. pracę Wnioskodawca otrzymuje na konto w banku niemieckim, na terenie Niemiec, ponieważ firma, dla której pracuje ma siedzibę na terenie Niemiec i odprowadza tam podatek za wszystkich swoich pracowników (jest to firma międzynarodowa, zatrudniająca ludzi z wielu krajów Unii Europejskiej),

Na terenie Polski w roku podatkowym 2012 r. Wnioskodawca nie miał i nie przewiduje osiągnięcia żadnych przychodów.

Wnioskodawca zajął stanowisko, iż nie musi składać zeznania podatkowego i rozliczać się w polskim urzędzie skarbowym, gdyż firma, z którą ma podpisaną umowę studencką, odprowadza podatek i rozlicza się za niego na terenie Niemiec więc byłoby to łamaniem postanowień zawartych w umowie polsko-niemieckiej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz powołane wyżej przepisy prawa z powyższym stanowiskiem Wnioskodawcy nie można się zgodzić.

Stwierdzić należy, iż do ww. dochodów otrzymywanych z Niemiec, w związku z wykonywaniem pracy na terytorium RP, na podstawie umowy studenckiej podczas roku akademickiego 2012/2013 (jest to praca zdalna, którą można wykonywać wszędzie), nie mają zastosowania postanowienia art. 21 ww. umowy polsko-niemieckiej adresowane do studentów, którzy przebywają w drugim Umawiającym się Państwie (tutaj Niemcy) w celu m.in. odbywania praktyki. Dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę nie są bowiem otrzymywane na utrzymanie, kształcenie i odbywanie praktyki w Niemczech lecz są wynagrodzeniem za usługi świadczone przez Wnioskodawcę (studenta) w Polsce na rzecz firmy znajdującej się na terytorium Niemiec. Zatem dochody te na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 15 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej (jeżeli istotnie są to dochody z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę) lub w związku z art. 22 umowy (jeżeli wskazana „umowa studencka” nie stanowi w rzeczywistości umowy o pracę – co w ostateczności nie ma znaczenia dla ustalenia miejsca opodatkowania omawianych dochodów) podlegają opodatkowaniu wyłącznie (tylko) w Polsce.

Wobec powyższego ww. dochody z pracy wykonywanej w Polsce dla firmy znajdującej się na terytorium Niemiec podlegają opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinny zostać wykazane w zeznaniu rocznym za 2012 r.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.