Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-132/13/DK
z 26 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu 22 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2013 r. – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia operacji przejęcia wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2013 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie – uzupełniony w dniu 17 czerwca 2013 r. – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia operacji przejęcia wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług dostawy wody, odbioru i oczyszczania ścieków 100% udziałów w kapitale zakładowym objęte jest przez jednostki samorządu terytorialnego. Spółka zamierza dokonać na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego spłaty zobowiązania jednego z udziałowców w stosunku do wspólnot mieszkaniowych, które obejmują zobowiązania z tytułu należności głównej (bez należnych odsetek) samorządu wobec wspólnot mieszkaniowych z tytułu partycypacji samorządu w kosztach eksploatacji i utrzymania zasobów komunalnych. W wyniku powyższych działań Wnioskodawca stanie się wierzycielem dłużnika. Dłużnik będzie zobowiązany do spłaty swoich zobowiązań w stosunku do Wnioskodawcy. W ramach spłaty wierzytelności dłużnik przewiduje możliwość przeniesienia na Spółkę prawa własności do nieruchomości.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. organu w dniu 17 czerwca 2013 r. Spółka wskazała, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych pytanie drugie w części dotyczącej przychodów podatkowych odnosi się od spłaty wierzytelności poprzez przekazanie określonej kwoty pieniężnej. Rozważana jest również możliwość sprzedaży Spółce przez jednostkę samorządu terytorialnego działki gruntu niezbędnej do prowadzenia działalności, a następnie potrącenie wzajemnych wierzytelności na podstawie art. 498 ustawy Kodeks cywilny.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

1. Czy wstąpienie w stosunek subrogacji i wejście przez Wnioskodawcę w prawa wierzyciela na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego nie jest usługą, a tym samym pozostaje czynnością poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na spłatę wierzytelności nie stanowią kosztu uzyskania przychodu Spółki, a zwrócona przez jednostkę samorządu terytorialnego wierzytelność nie będzie stanowiła przychodu podatkowego w rozumieniu odpowiednio art. 15 ust. 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Niniejsza interpretacja dotoczy pytania drugiego, w zakresie pytania pierwszego sprawa zostanie rozpatrzone odrębnie.

Zdaniem Spółki, wstępując w stosunek subrogacji spłaci cudze zobowiązania wobec wspólnot mieszkaniowych, stając się wierzycielem dłużnika, tj. samorządu terytorialnego w miejsce poprzedniego wierzyciela. Wydatki te, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie są dla Spółki kosztami uzyskania przychodu, gdyż nie prowadzą w sposób bezpośredni lub pośredni do osiągnięcia przychodów przez spółkę. Wydatki te mają na celu zaspokojenie wierzycieli samorządu terytorialnego. Spółka nie prowadzi działalności finansowej ani nie zajmuje się obrotem wierzytelnościami. Należy podkreślić, że decyzja o poniesieniu powyższych wydatków przez Spółkę nie jest oparta o założenie czerpania zysków z odsetek. Spółka nie zamierza również sprzedać nabytych wierzytelności.

Konsekwencją nieuznania poniesionych wydatków za koszty uzyskania przychodu będzie brak obowiązku zaliczenia spłaty zobowiązań przez dłużnika do przychodu podlegającego opodatkowaniu do wysokości spłaconych przez samorząd terytorialny wierzytelności. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a rezultatem ich poniesienia jest uzyskanie przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie Spółka wstąpi w prawa wierzyciela na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), poprzez spłatę zobowiązań dłużnika, tj. jednostki samorządu terytorialnego. Jednocześnie Spółka wskazuje, że poniesienie wydatków na spłatę zobowiązań innego podmiotu nie jest oparte o założenie czerpania zysków z odsetek, ani późniejszego sprzedania nabytych wierzytelności. W konsekwencji należy stwierdzić, że poniesione przez Spółkę wydatki nie będą mogły zwiększać kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, w związku z dokonaniem spłaty zobowiązań jednostki samorządu terytorialnego, po stronie Wnioskodawcy powstało roszczenie względem tego podmiotu o zwrot wartości świadczeń wykonanych na rzecz jego kontrahentów. Przedmiotem powstałej po stronie Wnioskodawcy wierzytelności własnej jest zatem zwrot przez jednostkę samorządu terytorialnego poniesionych przez Spółkę wydatków. Zgodnie natomiast z treścią art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych niż wskazane w art. 12 ust. 4 pkt 6 wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotem wierzytelności przysługującej Wnioskodawcy względem wskazanej jednostki samorządowej był zatem zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków, niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, czyli zapłata wartości niestanowiącej przychodu podatkowego (art. 12 ust. 4 pkt 6a ww. ustawy).

Z powyższych względów, spłata tych należności nie będzie wiązała się z rozpoznaniem przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.