INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w mieście K., składającej się z działki nr 12/2 o pow. 0,0219 ha, działki nr 14/49 o pow. 0,7160 ha, działki nr 126 o pow. 0,2769 ha oraz działki nr 127 o pow. 0,0963 ha. Prawo własności przedmiotowej nieruchomości nabyło z dniem 1 stycznia 1999 r. (przed tą datą właścicielem nieruchomości był Skarb Państwa) z mocy prawa na podstawie art. 60 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Potwierdziły to decyzje Wojewody: nr RR-GK-IV-7723/P-20/159/2002/MN z dnia 30 kwietnia 2002 r. (w odniesieniu do działki nr 12/2) oraz nr RR-GK-VI-7723-P-20/158/2002/MN z dnia 30 kwietnia 2002 r. (w odniesieniu do działek nr 14/36, 14/42, 14/44 i 14/45, w wyniku podziału których powstały m.in. działki nr 14/49, 126, 127). Ww. decyzje są ostateczne w administracyjnym toku instancji i wobec tego stanowiły podstawę wpisu prawa własności nieruchomości na rzecz Województwa w księgach wieczystych. Zgodnie z operatami szacunkowymi sporządzonymi przez rzeczoznawcę majątkowego na dzień 20 września 2011 r., na terenie działki nr 126 znajduje się budynek biurowy o pow. użytkowej 352,80 m2 oraz stacja trafo o pow. zabudowy 10,5 m2. Na działce nr 14/49 znajduje się nieczynna stacja paliw (wiata dystrybutorów paliwa) o pow. zabudowy 64,4 m2 oraz magazyn paliw o pow. użytkowej 15 m2. Działka nr 127 stanowi drogę dojazdową o nawierzchni z płyt drogowych, prowadzącą do działek nr 14/49, 14/42 i 125 i jest jedyną do nich drogą. Na działce nr 12/2 znajduje się zbiornik bezodpływowy. Na nieruchomości znajdują się następujące sieci uzbrojenia: kanalizacja sanitarna, wodociąg, energia elektryczna, grzewcza (grzejniki elektryczne) oraz linia telefoniczna.

Wartość nieruchomości, zgodnie z ww. operatami szacunkowymi wynosi:

1. działka nr 12/2 - 19.000,00 zł,w tym:
1. grunt -14.000,00 zł,
2. zbiornik bezodpływowy - 5.000,00 zł,
2. działki nr 14/49, 126, 127 - 1.275.000,00 zł, w tym:
1. działka nr 126 - 173.422,00 zł,
2. budynek biurowy - 261.465,00 zł,
3. stacja trafo - 10.894,00 zł,
4. działka nr 14/49 - 448.431,00 zł,
5. wiata - 259.706,00 zł,
6. magazyn paliw - 60.919,00 zł,
7. działka nr 127 - 60.313,00 zł.

Przedmiotowa nieruchomość znajduje się we władaniu Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w mieście G. Zgodnie z oświadczeniem Dyrektora tego Zarządu z dnia 12 marca 2012 r., od 5 lipca 1993 r. nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie ww. działek, ani znajdujących się na nich budynku i budowli. Przedmiotowe działki w ww. okresie zostały wydzierżawione (dzierżawca na podstawie ww. umowy płacił podatek od nieruchomości). Budowle lub ich części zlokalizowane na ww. działkach nie były wykorzystywane przez ZMiUW do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat.

W ww. operatach potwierdzono, że aktualny użytkownik nie dokonał w okresie ostatnich dwóch lat prac budowlanych wymagających podania wielkości nakładów w związku z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. Nieruchomość leży na terenie nie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta K., przyjętego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 stycznia 2010 r., przedmiotowe działki znajdują się na terenie oznaczonym symbolem C2 (C3) - obszar zabudowy przemysłowo-usługowej.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów działki posiadają następujące rodzaje użytków:

• działka nr 14/49 „Ba” - tereny przemysłowe,
• działka nr 126: „R IIIb” - grunty orne, „Ps lV” - pastwiska trwałe, „Ba” - tereny przemysłowe, „N” - nieużytki,
• działka nr 127 „dr” - drogi,
• działka nr 12/2 „Bp” - zurbanizowane tereny niezabudowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa dostawa będzie zwolniona od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynków (biurowego, trafo, magazynu paliw i stacji paliw) posadowionych na działkach nr 14/49 i 126 oraz dostawa budowli (zbiornika i urządzonej drogi) znajdujących się na działkach nr 12/2 i 127, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Województwo wskazało, iż w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W trakcie użytkowania wszystkich obiektów budowlanych nie wykonywano remontów ulepszających, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, w związku z czym nie korzystano z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po powołaniu treści art. 29 ust. 5 ww. ustawy stwierdziło, że świetle tego przepisu do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków i budowli trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym one są posadowione, a zatem dostawa ww. działek będzie również zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Artykuł 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Województwo jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej, składającej się z 4 działek, których prawo własności nabyło z mocy prawa w dniu 1 stycznia 1999 r. Zgodnie z operatami szacunkowymi sporządzonymi przez rzeczoznawcę majątkowego na dzień 20 września 2011 r., na terenie działki nr 126 znajduje się budynek biurowy oraz stacja trafo, na działce nr 14/49 - nieczynna stacja paliw (wiata dystrybutorów paliwa) oraz magazyn paliw, działka nr 127 stanowi drogę dojazdową o nawierzchni z płyt drogowych, a na działce nr 12/2 znajduje się zbiornik bezodpływowy. Na nieruchomości znajdują się także sieci uzbrojenia: kanalizacja sanitarna, wodociąg, energia elektryczna i grzewcza (grzejniki elektryczne) oraz linia telefoniczna.

Przedmiotowa nieruchomość znajduje się we władaniu Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych. Zgodnie z oświadczeniem Dyrektora tego Zarządu, od 5 lipca 1993 r. nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie ww. działek, ani znajdujących się na nich budynków i budowli. Przedmiotowe działki w ww. okresie zostały wydzierżawione, a dzierżawca płacił podatek od nieruchomości. Budowle lub ich części zlokalizowane na ww. działkach nie były wykorzystywane przez ZMiUW do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat. Aktualny użytkownik nie dokonał w okresie ostatnich dwóch lat prac budowlanych wymagających - nakładów.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że o ile – jak wskazano we wniosku - budynek biurowy, stacja trafo, wiata dystrybutorów paliwa i magazyn paliw stanowią budynki w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), a droga o nawierzchni z płyt drogowych i zbiornik bezodpływowy stanowią budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 tej ustawy, przy ich sprzedaży zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie ust. 1 pkt 10 tego artykułu, gdyż będzie dokonywana po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy. Fakt, iż obiekty te zostały wydzierżawione spowodował, że nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie, ponieważ dzierżawa stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, nawet w sytuacji, gdy odpłatnością za nią byłaby jedynie wartość podatku od nieruchomości. Wobec powyższego – przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy - sprzedaż gruntów, na których znajdują się ww. budynki i budowle, również będzie podlegała zwolnieniu od podatku.

Należy jednocześnie wyjaśnić, że pomimo, iż Województwo prawidłowo stwierdziło, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie zwolniona od podatku, to ze względu na podanie błędnej podstawy prawnej, oceniając stanowisko całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Należy również podkreślić, iż analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obiekty budowlane, o których mowa we wniosku, stanowią budynki i budowle w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.