Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-337/13/SD
z 26 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 marca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 21 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy niepubliczny zakład opieki zdrowotnej będzie mógł być uznany za podatnika podatku dochodowego, a w konsekwencji korzystać ze zwolnienia przedmiotowego ustanowionego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy niepubliczny zakład opieki zdrowotnej będzie mógł być uznany za podatnika podatku dochodowego, a w konsekwencji korzystać ze zwolnienia przedmiotowego ustanowionego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 maja 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-337/13/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 21 maja 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatniczka jest przedsiębiorcą wykonującym na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej świadczenia medyczne w ramach utworzonego przez nią Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Profilaktyki i Rehabilitacji („NZOZ”). NZOZ jest wpisany do rejestru podmiotów leczniczych prowadzonego przez Wojewodę. NZOZ prowadzi dwa przedsiębiorstwa: Ośrodek Profilaktyki i Rehabilitacji oraz Ośrodek Rehabilitacji. W strukturze organizacyjnej Ośrodka Profilaktyki i Rehabilitacji wyodrębnione zostały działy: fizjoterapii domowej, pielęgniarska opieka długoterminowa, hospicjum domowe, hospicjum domowe dla dzieci, rehabilitacja domowa. W strukturze organizacyjnej Ośrodka Rehabilitacji wyodrębniono działy: fizjoterapia domowa, pielęgniarska opieka długoterminowa. Działalność NZOZ jest prowadzona w trzech lokalizacjach, a każdej z nich nadany został odrębny numer identyfikacyjny. Oba przedsiębiorstwa, komórki organizacyjne, lokalizacje i numery REGON są wpisane do rejestru podmiotów leczniczych. W każdej lokalizacji znajduje się majątek nieruchomy (wynajmowany obiekt) oraz wyposażenie ruchome, które nie jest przemieszczane do pozostałych lokali. Podatniczka prowadzi ewidencję środków trwałych oraz ewidencję wyposażenia, co podkreśla wyodrębnienie podmiotowe tego majątku od majątku osobistego, nie służącego celom prowadzonej działalności gospodarczej. Podatniczka zatrudnia 4 lekarzy, 1 psychologa, 7 fizjoterapeutów, 20 pielęgniarek oraz 2 pracowników administracyjnych, z których część jest związana zatrudnieniem w jednym miejscu pracy, a cześć w dwóch miejscach. Żaden pracownik nie jest zatrudniony we wszystkich trzech miejscach pracy.

Działalnością NZOZ zarządza kierownik, którym nie jest Podatniczka. NZOZ posiada statut w którym jako cel wskazane zostały:

1. Udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu rehabilitacji służącej zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne zadania medyczne wynikające z procesu lub przepisów regulujących zasady ich wykonywania.
2. Zapewnienie podstawowej opieki zdrowotnej i promocji zdrowia.
3. Świadczenie usług pielęgniarskich, w tym pielęgniarstwa środowiskowego, z zakresu opieki domowej długoterminowej.
4. Sprawowanie opieki paliatywnej, psychiatrycznej i psychologicznej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy NZOZ będzie mógł być uznany, po uprzednim złożeniu zgłoszenia identyfikacyjnego w myśl art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, za podatnika podatku dochodowego w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji korzystać ze zwolnienia przedmiotowego ustanowionego w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, NZOZ jest zakładem opieki zdrowotnej w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm., dalej „uzoz”), albowiem cechuje go organizacyjne i majątkowe wyodrębnienie zespołu osób i środków służących udzielaniu świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia. Ma akt wewnętrzny regulujący cele i zadania, strukturę organizacyjną, organ w osobie kierownika, jest wpisany do odpowiedniego rejestru. Jest więc jednostką organizacyjną, albowiem wskazane cechy konstytuują NZOZ podmiotowo w oderwaniu od osoby założyciela. W uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK1828/2010 znalazł się obszerny wywód dotyczący przesłanek uznawania określonych bytów za jednostki organizacyjne.

Według tego poglądu, powszechnie podzielanego w orzecznictwie sądów administracyjnych „Przyjmuje się, że atrybutami jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej jest:

1. posiadanie struktury organizacyjnej,
2. działanie za pośrednictwem organów,
3. zdolność prawna w zakresie prawa materialnego,
4. zdolność procesowa,
5. zdolność upadłościowa i układowa,
6. posiadanie własnego majątku,
7. odpowiedzialność własnym majątkiem za zobowiązania.
   
   

Dla uzyskania statusu jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej wystarczające jest posiadanie przez dany podmiot przynajmniej jednej z wymienionych wyżej cech. (S. Janczewski, Spółka jawna w nowym kodeksie handlowym. PPH 1934, str. 50; S. Włodyka (w.) S. Włodyka, Prawo spółek (praca zbiorowa pod red. S. Włodyki). Kraków 1991, str. 198- 200; W. Pyzioł (w.) S. Władyka, Prawo spółek (praca zbiorowo pod red. S. Włodyki). Kraków 1991, str. 313; S. Sołtysiński (w) S. Sołtysiński, A. Szajkowski, J. Szwaja, Kodeks Handlowy. Komentarz. 11. Warszawa 1997, str. 44-46)”. Według Podatniczki podmiotowość podatkowa jednostki organizacyjnej, a więc i NZOZ, nie musi wynikać z jej osobowości prawnej, na co wyraźnie wskazuje treść art. 1 ust. 2 updop. Z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lutego 2012 r. sygn. II FSK 1457/2010 wynika tylko, że „Istotne jest ..., by była to jednostka mająca odpowiedni stopień zorganizowania (wyodrębnienia), umożliwiający występowanie w obrocie prawnym”. Powszechnie uważa się także, że taki stopień zorganizowania pozwala na podatkowoprawne podmiotowe oderwanie jednostki od osoby jej założyciela (tak np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 1937/2010). Fakt, że orzecznictwo sądowe dotyczy przypadków, gdy założycielem niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej jest osoba prawna, a nie osoba fizyczna, nie oznacza, że tylko takie podmioty mogą z autonomii podatkowej korzystać. Art. 1 ust. 2 updop, nie różnicuje sytuacji prawnej jednostek organizacyjnych ze względu na osobę założyciela, wyłączając spod regulacji updop tylko spółki niemające osobowości prawnej. Zatem NZOZ, pod rządami uzoz, niewątpliwie był jednostką organizacyjną podpadającą pod dyspozycję normy z art. 1 ust. 2 updop.

Stanowisko to wymaga jednak weryfikacji w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, z późn. zm., dalej „udl”), a zwłaszcza jej art. 205, który stanowi, że od 1 lipca 2011 r. niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stają się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych, o jakich mowa w tej ustawie. Legalną definicję przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego zawiera art. 2 ust. 1 pkt 8 udl. Wynika z niego, że jest ono zespołem składników majątkowych, za pomocą którego podmiot leczniczy wykonuje określony rodzaj działalności leczniczej. Zatem interpretacja literalna tej definicji prima facie prowadziłaby do wniosku, że niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej utraciły cechy podmiotowe wyinterpretowane z art. 1 ust. 1 uzoz, stając się po prostu masą majątkową.

Tak jednak nie jest. Bliższa analiza innych przepisów udl, zwłaszcza art. 100, prowadzić musi do odmiennego wniosku. Przepis ten, nakładający na podmiot leczniczy obowiązek rejestracyjny, wyraźnie stanowi, że w rejestrze ujawnia się nie tylko imię i nazwisko/firmę podmiotu leczniczego, ale także „nazwę przedsiębiorstwa oraz wykaz jego jednostek lub komórek organizacyjnych, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych", a także numer REGON (art. 100 ust. 1 pkt 6 i 8 udl). Skoro zatem przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego musi mieć nazwę, która jest czymś innym, niż nazwą podmiotu leczniczego (art. 100 ust. 1 pkt 1 udl), a także jednostki lub komórki organizacyjnej, to nie sposób pomijać tej okoliczności przy ocenie, czy przedsiębiorstwo lecznicze jest podmiotem, czy tylko przedmiotem prawa. Masie majątkowej nie nadaje się nazw, nie nadaje się jej struktury organizacyjnej, wreszcie masy majątkowej nie wpisuje się do żadnego rejestru. Przepis art. 205 udl nie zmienił więc niczego w istocie podmiotowej NZOZ jako jednostki organizacyjnej. Nie przestała ona mieć struktury organizacyjnej, kierownika, majątku odrębnego od majątku osobistego podatniczki, numerów REGON odrębnych od numeru REGON podatniczki. Pojęcie takiej jednostki dla potrzeb art. 1 ust. 2 updop jest bowiem samoistne, zbliżone lub tożsame z definicją jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej z art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego i niezależne od tego, czy w poszczególnych ustawach, w tym uzoz lub udl, określone byty prawne zostały nazwane jednostkami organizacyjnymi, czy też nie. Dla uznania określonego podmiotu za taką jednostkę przesądzające jest tylko to, czy posiada on przynajmniej jedną z cech wyróżniających o jakich mowa w uzasadnieniu przywołanego wcześniej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn: II FSK 1828/2010. NZOZ nadal takie cechy posiada. Definicja z art. 2 ust. 1 pkt 8 udl, ma znaczenie tylko dla strony przedmiotowej przedsiębiorstwa, w opozycji do art. 551 Kodeksu cywilnego. Natomiast nie odbiera ona NZOZ-owi cech podmiotowych. Zdaniem Podatniczki, założony przez nią NZOZ jest jednostką organizacyjną w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego będzie samoistnym, odrębnym od niej podmiotem-podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz korzystać będzie ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.), przestała obowiązywać z dniem 30 czerwca 2011 r. Od lipca weszła w życie ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 217). W art. 205 tej ustawy wskazano, że z dniem wejścia w życie tej ustawy niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stają się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych. Z uwagi zatem na fakt, że złożony wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, wydając niniejszą interpretację indywidualną uwzględniono przepisy ustawy o działalności leczniczej, obowiązującej na dzień jej wydania.

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), regulują opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej „podatnikami” (art. 1 ust. 1 tej ustawy). Z ustępu 2 tego artykułu wynika ponadto, iż przepisy ustawy mają zastosowanie również do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Analiza posiadania przez niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej przymiotu podmiotowości prawnopodatkowej na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych wymaga odniesienia się do przepisów regulujących ich status, a mianowicie do przepisów ustawy o działalności leczniczej.

Zgodnie z art. 1 ustawy o działalności leczniczej, ustawa określa:

1. zasady wykonywania działalności leczniczej;
2. zasady funkcjonowania podmiotów wykonujących działalność leczniczą niebędących przedsiębiorcami;
3. zasady prowadzenia rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą;
4. normy czasu pracy pracowników podmiotów leczniczych;
5. zasady sprawowania nadzoru nad wykonywaniem działalności leczniczej oraz podmiotami wykonującymi działalność leczniczą.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, podmiotami leczniczymi są:

1.przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,

2.samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,

3.jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej,

4.instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 185, poz. 1092),

5.fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,

5a.posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w pkt 5,

6.osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania

-w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Jednocześnie, stosownie do ust. 2 tego artykułu, określone ustawą prawa i obowiązki podmiotu leczniczego dotyczą wyłącznie wykonywanej przez ten podmiot działalności leczniczej i są wykonywane przez kierownika tego podmiotu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Natomiast z art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej wynika, iż określenie „kierownik” oznacza zarząd spółki kapitałowej, a w przypadku innych podmiotów wykonujących działalność leczniczą osobę uprawnioną do kierowania tymi podmiotami i ich reprezentowania na zewnątrz, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.

Z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, wynika, że działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. W myśl art. 3 ust. 2 tej ustawy, działalność lecznicza może również polegać na:

1. promocji zdrowia lub
2. realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.
   
   

Należy przy tym podkreślić, iż w słowniczku (art. 2 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej) zostały zdefiniowane m.in. następujące pojęcia:

• podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą – podmiot leczniczy wymieniony w art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3 (pkt 4);
• podmiot wykonujący działalność leczniczą – podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarz lub pielęgniarka wykonujący zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5 (pkt 5);
• przedsiębiorstwo - zespół składników majątkowych, za pomocą którego podmiot leczniczy wykonuje określony rodzaj działalności leczniczej (pkt 8).
  
  

W art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zdefiniowano przedsiębiorstwo, jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Przepis ten zawiera ponadto przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa.

Ponadto, celem uregulowania statusu niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej w art. 205 ustawy o działalności leczniczej wskazano, że z dniem wejścia w życie ustawy niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stają się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych.

Powyższe oznacza, że z dniem wejścia w życie ustawy o działalności leczniczej dotychczasowe NZOZ-y utraciły przypisywaną im odrębność organizacyjną od podmiotów je tworzących, bowiem z mocy prawa stają się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych, zaś pracownicy zatrudnieni w tych zakładach stają się pracownikami odpowiednich podmiotów leczniczych (art. 210 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej). Ustawa o działalności leczniczej nie posługuje się pojęciem „zakład opieki zdrowotnej”. Firmę podmiotu wykonującego działalność leczniczą, jak i strukturę organizacyjną jego przedsiębiorstwa określa regulamin organizacyjny, co wynika z art. 24 ustawy o działalności leczniczej. Ustawodawca zastrzega ponadto, że w przypadku gdy przepisy odrębne nakładają obowiązek na zakład opieki zdrowotnej albo przyznają takiemu zakładowi prawo, te obowiązki albo prawa dotyczą podmiotu leczniczego, zaś ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o zakładzie opieki zdrowotnej, rozumie się przez to przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego (art. 218 ustawy o działalności leczniczej).

Z przepisów tych wynika jednoznacznie, że w przedmiotowej sprawie podmiotem leczniczym jest Wnioskodawczyni, która jest przedsiębiorcą wykonującym działalność leczniczą poprzez zespół składników majątkowych służących do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Niniejsze wskazuje, że – w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r. – działalność lecznicza w przedmiotowej sprawie będzie prowadzona przez Podatniczkę (osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą), a nie przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej.

W konsekwencji, skoro Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej utworzony przez Wnioskodawczynię nie może zostać uznany za samodzielnego podatnika odrębnego od podmiotu założycielskiego, to na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, z którego wynika, że wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Reasumując, niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, utworzony przez Podatniczkę, nie może być jednostką odrębną, czyli jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą. W świetle powyższego, utworzony NZOZ nie będzie uznany za samodzielnego (odrębnego od podmiotu założycielskiego) podatnika na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest on tylko wyodrębnioną organizacyjnie formą działalności podmiotu, który go utworzył, a w związku z tym, nie spełnia przesłanek, aby korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym os osób prawnych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.