Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-395/13-2/AW
z 20 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zainteresowanego, przedstawione we wniosku z dnia 18.04.2013r. (data wpływu do Biura KIP w Płocku - 29.04.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty za udostępnienie informacji publicznej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.04.2013r. do Biura KIP w Płocku (wpływ do Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 25.04.2013r.) wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty za udostępnienie informacji publicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca obowiązany jest udostępniać informacji publicznej na wniosek zainteresowanego, zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. 2001.112.1198). Co do zasady udostępnianie informacji publicznej jest bezpłatne, jednakże w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, jeżeli podmiot obowiązany do jej udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, podmiot ten może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom. Wnioskodawca zamierza uregulować wewnętrznie kwestię ewentualnych opłat od realizowanych w trybie cytowanej ustawy wniosków, poprzez wydanie stosownego zarządzenia, regulującego, między innymi, kwestię dokumentu księgowego obciążającego osobę występującą z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej. Z uwagi na okoliczność, iż wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, zamierza wystawiać fakturę VAT ale tzw. zerową tj. bez doliczania do opłaty stawki tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynności Urzędu administracji publicznej, jakim jest Wnioskodawca, polegające na odpłatnym udostępnieniu informacji publicznej, są przedmiotem podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zasadnym jest, w opisanym powyżej stanie faktycznym, wystawienie faktury VAT z jednoczesnym zaznaczeniem, że opłata nie podlega temu podatkowi. Swoje przekonanie Wnioskodawca opiera na treści art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym nie są podatnikami, w rozumieniu tej ustawy, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w zakresie realizowanych zadań, nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawca jest urzędem administracji publicznej, obsługującym organ władzy publicznej, jakim jest XXX. Udzielając informacji publicznej Wnioskodawca wypełnia obowiązek ustawowy wynikający z art. 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatne świadczenie usług. Udostępnianie informacji publicznej nie jest świadczeniem usług w rozumieniu tej ustawy, ani w rozumieniu żadnych innych przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielając informacji publicznej nie świadczy on usługi, ale wykonuje obowiązek nałożony ustawą o dostępie do informacji publicznej, a pobierane przez niego opłaty nie mają charakteru zapłaty za usługę - ich celem jest wyłącznie pokrycie uzasadnionych kosztów związanych z np. kopiowaniem dokumentów.

Zatem ani organy władzy publicznej, ani urzędy administracji publicznej, jakim nie są podatnikami VAT w przypadkach, gdy udostępniają odpłatnie informacji publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. – dalej: ustawa), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednakże stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze wnioski płynące z powyższej normy prawnej, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu dwóch warunków:

• jego podmiotem jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ,
• odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
  
  

Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i jako takie musi być ściśle interpretowane. Przepisy ustawy o podatku VAT nie zawierają jednoznacznej definicji pojęcia organów władzy publicznej. Najbardziej precyzyjne w tym względzie są regulacje zawarte w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.). Przepisy tej ustawy jednoznacznie rozdzielają organy władzy publicznej od innych jednostek sektora finansów publicznych. Z brzmienia art. 9 pkt 1 cyt. ustawy o finansach publicznych wynika, że organy władzy publicznej tworzą organy władzy rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy oraz trybunały.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 wyłącza z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 zw zm.) każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie.

W myśl art. 4 ust. 1 i 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:

1. organy władzy publicznej,
2. organy samorządów gospodarczych i zawodowych,
3. podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,
4. podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,
5. podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.
   
   

Obowiązane do udostępniania informacji publicznej są podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, będące w posiadaniu takich informacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, dostęp do informacji publicznej jest bezpłatny, z zastrzeżeniem art. 15.

Stosownie do treści art. 15 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jeżeli w wyniku udostępnienia informacji publicznej na wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, podmiot obowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, podmiot ten może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, powiadomi wnioskodawcę o wysokości opłaty. Udostępnienie informacji zgodnie z wnioskiem następuje po upływie 14 dni od dnia powiadomienia wnioskodawcy, chyba że wnioskodawca dokona w tym terminie zmiany wniosku w zakresie sposobu lub formy udostępnienia informacji albo wycofa wniosek.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zobowiązany do udostępniania informacji publicznej na wniosek zainteresowanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej. Jak wskazał Wnioskodawca udostępnianie informacji publicznej jest bezpłatne, jednak stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej Wnioskodawca zamierza pobierać opłaty odpowiadające kosztom związanym z przekształceniem informacji lub sposobem ich udostępnienia. Zainteresowany zamierza uregulować powyższą kwestię poprzez wydanie stosownego zarządzenia. Jak wskazał Wnioskodawca udostępnienie informacji publicznej na wniosek zainteresowanej strony nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż na okoliczność opisanej czynności Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Jednak z tytułu opisanej czynności Zainteresowany zamierza wystawiać faktury VAT z zaznaczeniem, iż czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza przywołanych wyżej przepisów pozwala na stwierdzenie, iż Wnioskodawca, realizując wyżej wymienione zadania, działa jako organ władzy publicznej, a wykonywane czynności należą do kategorii spraw z zakresu administracji publicznej, które zostały nałożone stosownymi przepisami prawa. Wnioskodawca, w zakresie, w jakim realizuje zadania z zakresu administracji, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, usługi udostępniania informacji publicznej, za które Wnioskodawca pobiera opłaty, w wysokości określonej w powołanych wyżej regulacjach, nie są objęte podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy faktury VAT wystawia podmiot działający w charakterze podatnika podatku VAT w stosunku do danej czynności. Natomiast jak wyjaśniono powyżej Wnioskodawca w stosunku do czynności udostępniania informacji publicznej nie działa w charakterze podatnika podatku VAT (art. 15 ust. 6 ustawy), zatem powyższe czynności nie powinny być dokumentowane fakturą VAT ze wskazaniem – jak podnosi Wnioskodawca – iż dana transakcja niepodlega opodatkowaniu.

Tym samym należy uznać, iż Wnioskodawca zaprezentował nieprawidłowe stanowisko w sprawie. W wydanej interpretacji Organ zgodził się z Zainteresowanym, iż czynność udostępniania informacji publicznej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jednak z racji, iż Wnioskodawca uważa, że opisane usługi należy dokumentować fakturą, należało uznać, że Strona przyjęła nieprawidłowe rozwiązanie w stosunku do omawianego problemu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.