INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dofinansowania zakupu okularów korekcyjnych oraz nieodpłatnego zużycia artykułów spożywczych wykorzystywanych podczas spotkań, narad i szkoleń przez pracowników, członków zarządu oraz kontrahentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2011 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 25 stycznia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dofinansowania zakupu okularów korekcyjnych oraz nieodpłatnego zużycia artykułów spożywczych wykorzystywanych podczas spotkań, narad i szkoleń przez pracowników, członków zarządu oraz kontrahentów.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o., jako czynny podatnik podatku VAT, zajmuje się działalnością budowlano-montażową, deweloperską i handlem artykułami budowlanymi. W ramach prowadzonej działalności:

1. dofinansowuje zakup okularów korekcyjnych do kwoty 250 zł brutto, na podstawie regulaminu wynagradzania pracowników zatrudnionych w Spółce i rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe;
2. wydaje do zużycia kawę, herbatę, soki, cukier, drobny poczęstunek (cukierki, ciastka, czekoladki) w trakcie trwania spotkań roboczych pracowników, szkoleń, narad zarządu i spotkań biznesowych z kontrahentami zorganizowanych w celu omówienia spraw związanych z działalnością firmy.

Zakupy artykułów spożywczych i dofinansowanie do zakupu okularów związane jest z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną w całości podatkiem VAT. Ich nabycie jest sfinansowane ze środków obrotowych na podstawie faktur VAT wystawionych na Spółkę, od których przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości w przypadku artykułów spożywczych, natomiast w przypadku okularów korekcyjnych – proporcjonalnie, w części w jakiej są refundowane.

Od 1 kwietnia 2011 r. Spółka do powyższych czynności wystawia faktury VAT wewnętrzne i wykazuje podatek VAT należny, na podstawie artykułu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na podstawie § 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. z 1998 r., nr 148, poz. 973):

1. pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach;
2. pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego. Spółka jest zobowiązana przepisami prawa pracy i bhp do zapewnienia pracownikom okularów korekcyjnych. Zgodnie z przyjętym regulaminem wynagradzania pracowników, Spółka pokrywa część wydatków poniesionych na zakup okularów (do wysokości 250 zł brutto) po otrzymaniu faktury VAT wystawionej na firmę. Dofinansowanie do zakupu okularów przysługuje pracownikom, którzy pracują przy monitorze ekranowym przez minimum 4 godziny na dobę oraz uzyskają w trakcie badań profilaktycznych orzeczenie lekarskie, stwierdzające konieczność stosowania odpowiednich szkieł korekcyjnych w trakcie pracy przy obsłudze monitora.

Kawa, herbata, soki, cukier, drobny poczęstunek (np. słodycze i drobne przekąski) wydane są do zużycia podczas trwania spotkań z kontrahentami, narad zarządu, szkoleń pracowniczych i roboczych spotkań pracowników w trakcie wykonywania pracy na rzecz Spółki w godzinach pracy i na terenie firmy. W trakcie tych spotkań omawiane są założenia, cele oraz inne istotne sprawy z punktu widzenia bieżącej i przyszłej działalności przedsiębiorstwa. Zakupione produkty żywnościowe są przez Spółkę zużywane na miejscu. Nie następuje ich przekazanie na zewnątrz.

Ww. koszty zakupu okularów korekcyjnych i artykułów spożywczych stanowią koszty pośrednie działalności firmy, nie będące kosztem reprezentacji i reklamy oraz nie spełniają kryterium prezentu o małej wartości.

Jednocześnie, w uzupełnieniu wniosku ostatecznie wskazano, iż wniosek ten dotyczy kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników oraz nieodpłatnego zużycia artykułów spożywczych wykorzystywanych podczas spotkań, narad i szkoleń przez pracowników, członków zarządu oraz kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r., dofinansowanie pracownikom zakupu okularów korekcyjnych do pracy przy komputerze do kwoty 250 zł brutto, na podstawie wewnętrznego regulaminu i przepisów prawa pracy i bhp oraz wydanie nieodpłatnie do zużycia kawy, herbaty, soków, cukru, drobnego poczęstunku pracownikom, członkom zarządu i kontrahentom w czasie wykonywania zadań na rzecz Spółki, stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, dofinansowanie pracownikom zakupu okularów korekcyjnych do pracy przy komputerze do kwoty 250 zł brutto na podstawie wewnętrznego regulaminu, przepisów prawa pracy i bhp oraz wydanie nieodpłatnie do zużycia kawy, herbaty, soków, cukru i drobnego poczęstunku pracownikom, członkom zarządu i kontrahentom w czasie wykonywania zadań na rzecz Spółki stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka nie powinna wystawiać faktur VAT wewnętrznych i nie powinna wykazywać podatku VAT należnego w ramach opisanych czynności, ponieważ:

1. Spółka jest zobowiązana do zapewnienia pracownikom okularów korekcyjnych przepisami prawa pracy i bhp, w związku z tym ich przekazanie nie powinno być opodatkowane podatkiem VAT. Ponadto w czasie pracy pracownicy nie realizują celów osobistych;
2. nieodpłatne wydanie do zużycia kawy, herbaty soków, cukru, drobnego poczęstunku dla pracowników, członków zarządu i kontrahentów na terenie zakładu pracy, podczas służbowych spotkań, nie rodzi obowiązku opodatkowania tej czynności podatkiem VAT, a jednocześnie uprawnia do odliczenia podatku VAT od zakupu tych produktów. Zakupione produkty spożywcze są zużywane (spożywane) na miejscu i nie są przekazywane pracownikom do prywatnego dysponowania i zaspokojenia ich celów osobistych (nie dochodzi do indywidualnego zużycia towarów na ich cele osobiste, lecz w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych). Cel osobisty realizowany byłby wówczas, gdyby pracownicy mogli otrzymywać takie artykuły spożywcze i dysponować nimi swobodnie poza miejscem wykonywania pracy.

Dofinansowanie przez pracodawcę do zakupu okularów korekcyjnych na podstawie wewnętrznego regulaminu, przepisów prawa pracy i bhp oraz nieodpłatnie zużycie artykułów spożywczych (tj. posiłków i napojów) przez pracowników, członków zarządu i kontrahentów w czasie wykonywania zadań na rzecz Spółki, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem dotyczy zużycia tych towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a nie na cele osobiste pracowników, wspólników, udziałowców czy kontrahentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Natomiast, w myśl przepisu art. 106 ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka z o.o. dofinansowuje zakup okularów korekcyjnych do kwoty 250 zł brutto, na podstawie regulaminu wynagradzania pracowników zatrudnionych w Spółce i rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, jak również wydaje do zużycia kawę, herbatę, soki, cukier, drobny poczęstunek (cukierki, ciastka, czekoladki) w trakcie trwania spotkań roboczych pracowników, szkoleń, narad zarządu i spotkań biznesowych z kontrahentami zorganizowanych w celu omówienia spraw związanych z działalnością firmy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem celów osobistych pracownika. Przyjąć należy, iż potrzebami osobistymi są – co do zasady – te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy lub innym, który łączy przekazującego i osobę otrzymującą towar. Cele (potrzeby) osobiste to te, których pracodawca nie ma obowiązku zaspokoić, zaś potrzeby pracownicze to te, do zaspokojenia których pracodawca jest zobowiązany.

Zasady związane z przeprowadzaniem badań lekarskich pracowników reguluje art. 229 ustawy Kodeks pracy, jak również rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 ze zm.).

Z kolei, wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii dla stanowisk pracy wyposażonych w monitory ekranowe i wymagania dotyczące organizacji pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973). Z § 8 ust. 2 tego rozporządzenia wynika obowiązek zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Analiza powołanych przepisów prawa na tle przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że zużycie przez pracowników kawy, herbaty, soków, cukru, drobnego poczęstunku pracownikom w czasie wykonywania zadań na rzecz Spółki nie podlega opodatkowaniu, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników. Odpowiednio także nie podlega opodatkowaniu zużycie wskazanych towarów przez członków zarządu w trakcie wykonywania zadań na rzecz Spółki. Nie podlega również opodatkowaniu zużycie artykułów spożywczych (herbata, kawa, soki, cukier, drobne poczęstunki) przez kontrahentów przedsiębiorcy.

Ponadto, skoro - jak wynika z wniosku – realizowane przez Wnioskodawcę świadczenia w formie dofinansowania pracownikom zakupu okularów korekcyjnych do pracy przy komputerze do kwoty 250 zł brutto na podstawie wewnętrznego regulaminu i przepisów prawa pracy i bhp, wynikają z wypełnienia przez Wnioskodawcę, jako pracodawcę obowiązków nałożonych cytowanymi przepisami prawa, czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie stanowią one czynności służących celom osobistym pracowników.

W konsekwencji, na powyższe okoliczności, Wnioskodawca nie był obowiązany do wystawienia faktur wewnętrznych i wykazania podatku VAT należnego.

Końcowo informuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w przedmiocie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem opisanych we wniosku artykułów spożywczych, albowiem – jak ostatecznie wskazano w uzupełnieniu wniosku – przedmiotem interpretacji miała być kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników oraz nieodpłatnego zużycia artykułów spożywczych wykorzystywanych podczas spotkań, narad i szkoleń przez pracowników, członków zarządu oraz kontrahentów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.