Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-159/13/IK
z 22 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2013 r. (data wpływu 22 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego i podmiotowego od podatku opłat pobieranych przez Wspólnotę Mieszkaniową za dodatkową powierzchnię piwnic – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego i podmiotowego od podatku opłat pobieranych przez Wspólnotę Mieszkaniową za dodatkową powierzchnię piwnic.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wspólnota Mieszkaniowa wykonuje czynności związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, za które pobierane są opłaty, czynności wykonywane przez Wspólnotę Mieszkaniową na rzecz właścicieli lokali, tworzących w nieruchomości wspólnotę i jest zwolniona podmiotowo z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Do każdego lokalu mieszkalnego przypisana jest jedna piwnica o określonej powierzchni, za którą nie pobiera się dodatkowych opłat, poza tymi związanymi z bieżącym utrzymaniem całej nieruchomości, w tym opłat związanych z bieżącą eksploatacją części nieruchomości wspólnej. We Wspólnocie Wnioskodawcy są dodatkowe pomieszczenia w piwnicach wykorzystywane przez Wspólnotę, a niewykorzystywane indywidualnie przez właścicieli lokali, czy też najemców. Właściciele lokali wyrazili chęć korzystania z tych dodatkowych pomieszczeń (czyli zwiększenia powierzchni użytkowej swoich piwnic), ponieważ małe piwnice dla niektórych właścicieli czy najemców są niewystarczające. Za dodatkową opłatą wnoszoną do kasy Wspólnoty chcą korzystać ze zwiększonej powierzchni piwnic. Te zwiększone powierzchnie piwnic wykorzystywane będą tylko i wyłącznie na cele mieszkaniowe tj. do przechowywania osobistych rzeczy takich jak wózki dziecięce, rowery, czy inne rzeczy niewątpliwie osobiste i związane z zamieszkiwaniem i zajmowaniem lokali mieszkalnych.

Opłaty jakie byłyby pobierane kształtowałyby się w wysokości kilku złotych za m kw. co dawałoby wartość, przy założeniu użytkowania dodatkowych powierzchni w ilości kilku m kw. na jednego właściciela w granicach 20-30 zł, a łączna, przewidywana wartość wszystkich przyszłych opłat w miesiącu nie przekraczałaby kwoty 500 zł (w skali roku ok. 6000 zł). Opłaty te stałyby się elementem naliczanego tzw. czynszu, jako zwiększenie wartości opłat z tytułu eksploatacji nieruchomości wspólnej

Gdyby natomiast właściciele czy najemcy chcieli korzystać odpłatnie z dodatkowych powierzchni piwnic na cele inne niż związane z celami mieszkaniowymi, np. na cele związane z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą, byliby obciążani w sposób odmienny tj. na podstawie rachunków wystawianych na wynajmującego dodatkowe powierzchnie Przedsiębiorcy. Właścicieli lub najemcy lokali należących do Wspólnoty będą mogli wykorzystywać dodatkowe powierzchnie piwnic (na cele mieszkaniowe lub na cele niemieszkaniowe) na podstawie pisemnej umowy zawartej pomiędzy Wspólnotą a właścicielem lub najemcą, z której będzie wynikał cel na jaki chcą je wynająć.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opłaty pobierane przez Wspólnotę Mieszkaniową od właścicieli bądź też od najemców lokali mieszkalnych za dodatkową powierzchnię piwnic wykorzystywanych na cele mieszkaniowe będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego i czy opłaty pobierane od właścicieli za korzystanie z dodatkowych pomieszczeń na cele inne niż mieszkaniowe, jak np związane z prowadzoną przez członka Wspólnoty działalnością gospodarczą nie będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego a będą korzystały ze zwolnienia podmiotowego pod warunkiem nieprzekroczenia kwot wskazanych w ustawie o VAT?

Czy koniecznym będzie prowadzenie ewidencji sprzedaży w związku z pobieraniem opłat od najemców lub właścicieli lokali za dodatkowe powierzchnie piwnic w przypadku wykorzystywania ich na cele mieszkaniowe lub w przypadku wykorzystywania ich na niemieszkaniowe?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Takie opłaty będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z par. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 2011, jako opłaty pobierane przez Wspólnotę za czynności związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych (których nieodłączną częścią są piwnice), wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, a te są szerokim znaczeniowo pojęciem i nie wiążą się jedynie z przebywaniem w lokalu mieszkalnym a z wszystkim co związane jest z zaspokajaniem celów i potrzeb mieszkaniowych, jakim niewątpliwie jest możliwość korzystania z pomieszczeń w piwnicach budynków. W związku z korzystaniem ze zwolnienia przedmiotowego nie będzie konieczności prowadzenia dodatkowej ewidencji sprzedaży, jak to ma miejsce w przypadku sprzedaży zwolnionej podmiotowo z podatku VAT.

A w przypadku kiedy naliczanie dodatkowych opłat wiązałoby się z koniecznością obciążania właściciela-Przedsiębiorcy rachunkiem za zajmowanie powierzchni piwnic na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, takie usługi korzystałyby ze zwolnienia podmiotowego pod warunkiem nieprzekroczenia w roku podatkowym kwoty (obecnie) 150.000 zł zgodnie z art. 113 Ustawy o VAT i pod warunkiem prowadzenia uproszczonej ewidencji sprzedaży za dany dzień zgodnie z art. 109 ust. 1 i 3 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca Wspólnota Mieszkaniowa wykonuje czynności związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, za które pobierane są opłaty, czynności wykonywane przez Wspólnotę Mieszkaniową na rzecz właścicieli lokali, tworzących w nieruchomości wspólnotę i jest zwolniona podmiotowo z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Do każdego lokalu mieszkalnego przypisana jest jedna piwnica o określonej powierzchni, za którą nie pobiera się dodatkowych opłat, poza tymi związanymi z bieżącym utrzymaniem całej nieruchomości, w tym opłat związanych z bieżącą eksploatacją części nieruchomości wspólnej. We Wspólnocie Wnioskodawcy są dodatkowe pomieszczenia w piwnicach wykorzystywane przez Wspólnotę, a niewykorzystywane indywidualnie przez właścicieli lokali, czy też najemców. Właściciele lokali wyrazili chęć korzystania z tych dodatkowych pomieszczeń (czyli zwiększenia powierzchni użytkowej swoich piwnic). Za dodatkową opłatą wnoszoną do kasy Wspólnoty chcą korzystać ze zwiększonej powierzchni piwnic. Te zwiększone powierzchnie piwnic wykorzystywane będą tylko i wyłącznie na cele mieszkaniowe tj. do przechowywania osobistych rzeczy takich jak wózki dziecięce, rowery, czy inne rzeczy niewątpliwie osobiste i związane z zamieszkiwaniem i zajmowaniem lokali mieszkalnych. Opłaty te stałyby się elementem naliczanego tzw. czynszu, jako zwiększenie wartości opłat z tytułu eksploatacji nieruchomości wspólnej. Gdyby natomiast właściciele czy najemcy chcieli korzystać odpłatnie z dodatkowych powierzchni piwnic na cele inne niż związane z celami mieszkaniowymi, np. na cele związane z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą, byliby obciążani w sposób odmienny tj. na podstawie rachunków wystawianych na wynajmującego dodatkowe powierzchnie Przedsiębiorcy. Właściciele lub najemcy lokali należących do Wspólnoty będą mogli wykorzystywać dodatkowe powierzchnie piwnic (na cele mieszkaniowe lub na cele niemieszkaniowe) na podstawie pisemnej umowy zawartej pomiędzy Wspólnotą a właścicielem lub najemcą, z której będzie wynikał cel na jaki chcą je wynająć.

W związku z przedstawionymi wyżej okolicznościami sprawy, Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy opłaty pobierane przez Wspólnotę Mieszkaniową od właścicieli bądź od najemców lokali mieszkalnych za dodatkową powierzchnię piwnic wykorzystywanych na cele mieszkaniowe bądź na cele inne niż mieszkaniowe będą korzystały ze zwolnienia.

Zatem w pierwszej kolejności należy rozpatrzyć czy opłaty pobierane przez Wspólnotę Mieszkaniową będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

I tak, zgodnie z treścią art. 6 ww. ustawy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Powołany powyżej przepis nadaje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Wspólnota mieszkaniowa jest odrębnym od członków wspólnoty podmiotem praw i obowiązków, a tym samym działając w ramach przyznanej zdolności prawnej może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku. Jednostka, która powstała w oparciu o przepis art. 6 ww. ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę, w której skład wchodzą właściciele lokali, którzy są zobowiązani do określonych zachowań oraz czynności wynikających z tej ustawy.

Z art. 13 ust. 1 powołanej ustawy o własności lokali wynika, że właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Z ww. przepisu wynika, że istnieją dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej:

• związane z nieruchomością wspólną,
• związane z odrębną własnością lokalu.
  
  

Natomiast art. 14 cyt. ustawy wskazuje, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Jak wynika z art. 15 ustawy o własności lokali, właściciele zobowiązani są do uczestnictwa w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną – na ich pokrycie uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat.

W przypadku nabycia towarów i usług w ramach zarządu nieruchomością wspólną, wspólnota będąc jednostką odrębną od właścicieli lokali nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli, ponieważ w takim wypadku działa w imieniu własnym i na własny rachunek. Działa wtedy jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych mających udziały w nieruchomości wspólnej – m. in. w formie zaliczek, o których mowa w art. 15 ustawy o własności lokali.

W związku z tym odbiorcą nabywanych towarów i usług jest – jako odrębny od jej członków podmiot prawa – wspólnota mieszkaniowa. Ponieważ występuje ona jako ostateczny konsument nie świadczy więc w tym zakresie żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali.

Tak więc uiszczanie należności przez członków wspólnoty, tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz na fundusz remontowy nie jest objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT z tego tytułu. Natomiast w przypadku, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, Wspólnota występuje w odmiennej roli. W takiej sytuacji nabywa bowiem towary i usługi w swoim imieniu, jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy na poczet tych zakupów dokonują stosownych wpłat. Wspólnota zakupując towary i usługi, które przyporządkowuje następnie do poszczególnych lokali, dokonuje ich odsprzedaży właścicielom lokali.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Zgodnie z § 3 pkt 13 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.), pomieszczeniem gospodarczym jest pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych.

Z powyższego wynika, iż dodatkowe pomieszczenia gospodarcze typu komórka, co do zasady, mogą przynależeć do lokalu mieszkalnego, gdyż stanowią pomieszczenia gospodarcze lokalu mieszkalnego służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, przeznaczone do przechowywania przetworów, obuwia i innych produktów, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania gospodarstwa domowego.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 cyt. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują w sposób szczegółowy jakie elementy należy uwzględnić przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Posłużenie się jednak sformułowaniem „całość świadczenia należnego od nabywcy” oznacza, że w podstawie opodatkowania należy uwzględnić wszelkie dodatkowe koszty bezpośrednio związane z dostawą towarów lub ze świadczeniem usługi zasadniczej, którymi w efekcie obciążany jest nabywca świadczenia. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że udostępnienie dodatkowej części piwnicznej na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych bądź najemców lokali mieszkalnych będzie związane z korzystaniem przez nich z lokali mieszkalnych, a więc pobierane przez wspólnotę opłaty będą opłatami związanymi z odrębną własnością lokalu, a tym samym opłaty pobierane przez Wspólnotę za dodatkową powierzchnie piwnic będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146 f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 16a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, za które pobierane są opłaty, wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz właścicieli tych lokali, tworzących w określonej nieruchomości tę wspólnotę.

W świetle § 13 ust. 1 pkt 16b ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku czynności wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową lub właścicieli lokali mieszkalnych tworzących w określonej nieruchomości wspólnotę mieszkaniową, na rzecz osób używających na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności lokale należące do właścicieli tworzących tę wspólnotę mieszkaniową, za które pobierane są opłaty niezależne od właściciela w rozumieniu ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266, z późn. zm. ) lub opłaty pośrednie w rozumieniu ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114 i Nr 185, poz. 1092), jeśli lokale te są wykorzystywane wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe oraz opis zdarzenia wskazać należy, iż opłaty pobierane przez Wspólnotę Mieszkaniową od właścicieli bądź też od najemców lokali mieszkalnych za dodatkową powierzchnię piwnic wykorzystywanych na cele mieszkaniowe będą korzystały ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 16a i 16b rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast opłaty pobierane przez Wspólnotę Mieszkaniową od właścicieli lokali mieszkalnych za dodatkowa powierzchnię piwnic wykorzystywanych na cele inne niż mieszkaniowe nie będą korzystały z ww. zwolnienia, lecz będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podatku VAT – 23% (w przypadku, gdy nie zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia podmiotowego).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku opłat pobieranych przez Wspólnotę Mieszkaniową za dodatkową powierzchnię piwnic należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii możliwości zastosowania przez Wspólnotę Mieszkaniową zwolnienie podmiotowego wskazać należy co następuje:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że w sytuacji gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł, i Wspólnota Mieszkaniowa będzie prowadziła ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym, Wspólnota Mieszkaniowa z tytułu opłat pobieranych przez Wspólnotę od właścicieli lokali mieszkalnych za dodatkową powierzchnię piwnic wykorzystywanych na cele inne niż mieszkaniowe będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo zauważyć należy, że obowiązek prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 1 i 3 dotyczy podmiotów korzystających wyłącznie ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Nie dotyczy natomiast korzystających ze zwolnienia przedmiotowego, w omawianym przypadku zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 16a i 16b rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie zwolnienia podmiotowego, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.