Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-237/13-4/AS
z 27 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19.03.2013 r. (data wpływu 22.03.2013 r.) uzupełnione pismem na druku ORD-IN z dnia 05.04.2013 r. (data wpływu 11.04.2013 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-237/13-2/AS z dnia 28.03.2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu do opodatkowania z tytułu zamiany jednostek jednego subfunduszu na drugi w ramach tego samego funduszu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.03.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu do opodatkowania z tytułu zamiany jednostek jednego subfunduszu na drugi w ramach tego samego funduszu.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 28 marca 2013 r. Nr IPPB2/415-237/13-2/AS wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez złożenie podpisu Wnioskodawcy na stronie Nr 6 wniosku w poz. 73, z uwagi na brak podpisu w tym polu,

- w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie pismem na druku ORD-IN z dnia 05.04.2013 r. (data wpływu 11.04.2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2007 roku, za pośrednictwem B. banku, Wnioskodawca nabył jednostki uczestnictwa 3 subfunduszy Funduszu T. Fundusz T. jest zarejestrowany w Luxemburgu. W 2010 r., również za pośrednictwem B. banku, wykonane zostały kilkakrotnie transakcje konwersji jednostek uczestnictwa w jednych subfunduszach na jednostki uczestnictwa w innych subfunduszach, w ramach tego samego funduszu inwestycyjnego T.

Wszystkie transakcje od pierwotnego zakupu jednostek uczestnictwa poprzez ich zamianę (konwersję) odbywały się w walucie EUR.

Dla przeprowadzenia transakcji pierwotnej oraz transakcji konwersji nie było i nie ma rachunku bankowego za granicą. Pierwotna operacja zakupu jednostek uczestnictwa w subfunduszach w funduszu T. odbywała się poprzez wykorzystanie środków finansowych Wnioskodawcy z jego rachunku bankowego umiejscowionego w B. banku.

W 2010 r. w trakcie przeprowadzania operacji konwersji jednostek uczestnictwa z jednych subfunduszy na inne w żadnym momencie nie pojawiły się środki finansowe na rachunku bankowym Wnioskodawcy, zarówno w B. banku, jak i w żadnym innym banku. Wartości jednostek uczestnictwa w jednych subfunduszach został w 100% zamienione na nowe jednostki uczestnictwa w innych subfunduszach ciągle tego samego funduszu inwestycyjnego T.. Zatem w żadnym momencie nie zostały zrealizowane przychody z tych transakcji, które były do dyspozycji Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zamiany jednego subfunduszu na drugi, w ramach tego samego funduszu, która nie wiązała się z postawieniem środków do dyspozycji Wnioskodawcy (przekazaniem ich na rachunek bankowy Wnioskodawcy), Wnioskodawca jest zobowiązany do rozpoznania przychodu i kosztów z tego tytułu i rozliczenia dochodu/straty w PIT-38, czy też rozpoznanie przychodu i kosztów powinno być dokonane po zakończeniu inwestycji, czyli po fizycznym umorzeniu jednostek uczestnictwa i otrzymaniu środków na rachunek bankowy Wnioskodawcy, ustalając dochód z tej kilkuletniej inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wydaje się, że zgodnie z art. 17 pkt 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, ze zm.).

Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca chciałby wskazać na interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 listopada 2009 r. sygn. IPPB2/415-550/09-3/MS oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1577/07, zgodnie z którymi zamiana tytułów uczestnictwa jednego z subfunduszy na inny subfundusz należący do tego samego funduszu mającego siedzibę w państwie członkowskim UE jest neutralna podatkowo, tj. nie dochodzi w związku z tą operacją do rozpoznania przychodów ani kosztów.

Zatem biorąc pod uwagę aktualny stan prawny Wnioskodawca uważa, że dopiero po umorzeniu tytułów uczestnictwa i przekazaniu stosownych kwot na rachunek bankowy Wnioskodawcy powinien rozpoznać przychody i koszty z tytułu tej wieloletniej inwestycji i w terminie przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych rozliczyć je w deklaracji PIT-38, a nie w momencie dokonania kolejnych zamian jednego subfunduszu na inny subfundusz w danym roku podatkowym w okresie inwestycji. W ocenie Wnioskodawcy, zamiana subfunduszy w czasie trwania inwestycji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (t. j. Dz. U. Nr 146, poz. 1546, ze zm.) określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające, o czym stanowi art. 1 ustawy.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 9 ww. ustawy przez fundusz zagraniczny rozumie się fundusz inwestycyjny otwarty lub spółkę inwestycyjną z siedzibą w państwie członkowskim prowadzące działalność zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

W tym miejscu wskazać należy, iż ustawa o funduszach inwestycyjnych, miała na celu zharmonizowanie prawa polskiego z prawem wspólnotowym, w szczególności dyrektywy 2001/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 21 stycznia 2002 r. zmieniającej dyrektywę Rady nr 85/611 o koordynacji ustaw, aktów normatywnych, niższego rzędu i przepisów administracyjnych dotyczących podmiotów zbiorowych inwestycji w zbywalne papiery wartościowe, mającą na celu regulowanie działalności spółek zarządzających i wprowadzenie uproszczonych prospektów oraz dyrektywy 2001/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 21 stycznia 2002 r. zmieniającej dyrektywę Rady nr 85/611 o koordynacji ustaw, aktów normatywnych, niższego rzędu i przepisów administracyjnych dotyczących podmiotów zbiorowych inwestycji w zbywalne papiery wartościowe w odniesieniu do inwestycji dotyczących podmiotów zbiorowego inwestowania, zwanej "dyrektywą UCTIS".

Fundusz inwestycyjny zarejestrowany i działający w jednym z krajów Unii Europejskiej po spełnieniu wymogów zawartych w ww. dyrektywach może prowadzić swoją działalność na terenie wszystkich krajów członkowskich Wspólnot Europejskich.

W myśl art. 162 ust. 1 pkt 5 ustawy o funduszach inwestycyjnych, w przypadku funduszy inwestycyjnych otwartych lub specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych, prowadzących subfundusze, możliwe jest zamienianie przez uczestnika danego funduszu jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innych subfunduszy danego funduszu, na zasadach określonych w statucie tego funduszu.

Zamiana ta polega na jednoczesnym umorzeniu jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami i nabyciu, za środki pieniężne uzyskane z tego umorzenia, jednostek uczestnictwa innego subfunduszu tego funduszu inwestycyjnego (art. 162 ust. 3 ustawy).

Przechodząc na grunt prawa podatkowego zgodnie z art. 5a pkt 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) przez fundusze kapitałowe rozumie się fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Jednocześnie za przychody z kapitałów pieniężnych - stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy - uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Przepis art. 17 ust. 1c ww. ustawy stanowi, że nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.).

Ponadto art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie art. 9 ust. 2 ww. ustawy określa, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy podatkowej stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. Zastrzeżenie powyższe stanowi, że przepisu ust. 1 pkt 38 zdanie po średniku nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

A zatem pobór podatku od dochodu związanego z osiągnięciem zysku z tytułu inwestycji w jednostki uczestnictwa, powstaje wtedy, gdy uczestnikowi zostaje wypłacony dochód.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w 2007 roku, za pośrednictwem B. banku, nabył jednostki uczestnictwa 3 subfunduszy Funduszu zarejestrowanego w Luxemburgu. W 2010 r., również za pośrednictwem B. banku, wykonane zostały kilkakrotnie transakcje konwersji jednostek uczestnictwa w jednych subfunduszach na jednostki uczestnictwa w innych subfunduszach, w ramach tego samego funduszu inwestycyjnego. W 2010 r. w trakcie przeprowadzania operacji konwersji jednostek uczestnictwa z jednych subfunduszy na inne w żadnym momencie nie pojawiły się środki finansowe na rachunku bankowym Wnioskodawcy. Wartości jednostek uczestnictwa w jednych subfunduszach zostały w 100% zamienione na nowe jednostki uczestnictwa w innych subfunduszach ciągle tego samego funduszu inwestycyjnego.

Mając na uwadze treść wyżej cytowanych przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, bowiem dla celów podatku dochodowego zamiana jednostek uczestnictwa między subfunduszami tego samego funduszu inwestycyjnego jest traktowana, jako sposób inwestowania środków zgromadzonych w funduszu.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku uzyskania dochodów po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca będzie zobowiązany samodzielnie rozliczyć i zapłacić 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Rozliczenia tego dokonuje w terminie do dnia 30 kwietnia następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1 ustawy), na stosownym formularzu.

Jednocześnie należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej udzielonej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, które zdaniem Wnioskodawcy przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku podkreślić należy, iż jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.