Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1469/12/BK
z 25 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od października 2008 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w postaci biura rachunkowego. Posiada Pani certyfikat księgowy wydany przez Ministerstwo Finansów. Od dnia rozpoczęcia działalności zrezygnowała Pani ze zwolnienia i jest czynnym podatnikiem VAT. Usługi świadczone w ramach prowadzonej działalności polegają na prowadzeniu księgowości dla małych średnich przedsiębiorców, co potwierdzają umowy o kompleksowe prowadzenie księgowości podpisywane z podatnikami (klientami). Usługi świadczone w ramach prowadzonej działalności polegają na:

• prowadzeniu ksiąg handlowych,
• prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
• prowadzeniu ewidencji przychodów,
• prowadzeniu rejestrów sprzedaży i zakupów VAT, przygotowaniu deklaracji w zakresie VAT, które są podpisywane elektronicznym podpisem wydanym na Pani nazwisko (na podstawie złożonych upoważnień),
• obliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników,
• obliczaniu, rozliczaniu składek ZUS przedsiębiorców oraz ich pracowników oraz sporządzanie i przekazywanie drogą elektroniczną deklaracji i raportów na potrzeby ZUS,
• prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia,
• prowadzeniu ewidencji wynagrodzeń, sporządzeniu list płac, prowadzeniu akt osobowych,
• przechowywanie dokumentacji księgowej i podatkowej klientów w siedzibie biura rachunkowego, zgodnie z zawartymi umowami o kompleksowe prowadzenie księgowości,
• branie udziału w postępowaniach kontrolnych, prowadzonych przez organy kontroli dotyczących okresu prowadzenia przez biuro kompleksowej obsługi księgowej zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez biuro w ramach zawartych umów.

W ramach prowadzonej działalności nie świadczy Pani usług doradztwa, nie posiada w tym zakresie stosownych uprawnień. Nie bierze Pani udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne, jednorazowe zlecenia, obejmujące czynności wykraczające poza zawarte umowy na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, których nie obsługuje. Nie sporządza Pani tez deklaracji podatkowych osobom, których nie obsługuje. Nie sporządza Pani też deklaracji podatkowych osobom, którym nie prowadzi ewidencji i ksiąg. Świadczone usługi mieszczą się w grupowaniu 69.20.2 „usługi rachunkowo-księgowe” – PKWiU z 2008 r. W prowadzonej działalności gospodarczej sporządzanie deklaracji oraz elektroniczna ich wysyłka do właściwych urzędów jest w istocie wewnętrzna operacja systemu księgowego. Czynności tej nie można przypisać do czynności doradztwa, w związku z czym nie można jej przypisać do grupowania 69.20.3 - PKWiU z 2008 r. W 2011 r. obrót nie przekroczył 150.000 zł. W 2012 r. nie przewiduje Pani aby obrót przekroczył 150.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc biuro rachunkowe świadczące kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe, mieszczące się w grupowaniu pkwiu 69.20.2 z 2008 r. „usługi rachunkowo-księgowe” i jednocześnie nie świadcząc usług doradztwa podatkowego ani innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz spełniając warunek z art. 113 ust. 1 ustawy (wartość sprzedaży nie przekroczy w 2012 r. kwoty 150.000 zł bez kwoty podatku) od dnia 1 stycznia 2013 r. ma Pani prawo złożyć aktualizację VAT-R i wybrać powrót do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pani zdaniem, obecnie prowadzi Pani usługi rachunkowo-księgowe mieszczące się w PKWiU w grupowaniu PKWiU 69.20.2 – „usługi rachunkowo-księgowe”. Tym samym:

• nie świadczy Pani usług doradztwa podatkowego ani żadnych innych usług w zakresie doradztwa porad prawnych, sporządzania i podpisywania deklaracji podatkowych ramach odrębnego zlecenia nie będącego elementem kompleksowej usługi w zakresie księgowości,
• nie bierze Pani udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych odrębnie, jednorazowe zlecenia obejmują czynności i okres wykraczający poza zawartą umowę kompleksową obsługę lub są zlecane przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze z którymi nie została zawarta umowa,
• nie wykonuje Pani innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług,
• wartość sprzedaży w 2012 r. bez podatku nie przekroczy 150.000 zł,
• nie posiada Pani uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego.

W związku z powyższym uważa Pani, że ma prawo powrócić do zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W oparciu o art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:






1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   
3. nowych środków transportu,
   
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;



2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
   
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Pod pozycją 12 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy „doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 ze zm.) obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
2. adwokaci i radcowie prawni;
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie, w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych;
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą w postaci biura rachunkowego od października 2008 r. Od początku prowadzenia działalności gospodarczej jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Posiada Pani uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, certyfikat księgowy nadany przez Ministerstwo Finansów. Nie posiada Pani uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego oraz przewiduje, iż obrót w 2012 r. nie przekroczy 150.000 zł. Od 1 stycznia 2013 r. zamierza skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro osiągnięty obrót nie przekroczy łącznie w roku 2012 kwoty 150.000 zł, a Pani – jak wskazano we wniosku - nie prowadzi usług doradczych, to od stycznia 2013 r. przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 ustawy.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.