INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 943/12 (data wpływu 12.03.2013 r.) – stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.08.2011 r. (data wpływu 25.08.2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 25.08.2011 r. (data wpływu 29.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych w związku z otrzymaniem nagród przez Uczestników – Nabywców w zorganizowanym przez Wnioskodawcę Programie lojalnościowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych w związku z otrzymaniem nagród przez Uczestników – Nabywców w zorganizowanym przez Wnioskodawcę Programie lojalnościowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwana dalej również „Agencją”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. świadczeniem za wynagrodzeniem usług marketingowych polegających na organizowaniu i obsłudze programów motywacyjnych i lojalnościowych, których głównym celem jest zazwyczaj zwiększanie sprzedaży i promocja wybranych produktów Zleceniodawców. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego (zwanego dalej Programem” lub „Programem lojalnościowym”) na rzecz Spółki sprzedającej szkła kontaktowe (zwanej dalej „Klientem”). W ramach tej umowy Wnioskodawca zobowiązał się w szczególności do przygotowania zasad i regulaminu Programu oraz do bieżącej jego obsługi, w tym w szczególności do obsługi systemu informatycznego, przy pomocy którego Program jest prowadzony oraz do zakupu i wydawania nagród przyznawanych uczestnikom.

Rozliczenia pomiędzy Agencją i Klientem dokonywane są w ten sposób, że:

1. Agencji przysługuje jednorazowe wynagrodzenie z tytułu przygotowania Programu w kwocie z góry w umowie określonej plus podatek VAT wg stawki 23% – płatne jednorazowo na podstawie faktury,
2. W cyklach miesięcznych Agencja wystawia Klientowi fakturę VAT (przy zastosowaniu stawki podatku 23%) zawierającą jedną pozycję określoną mianem „kompleksowa obsługa programu lojalnościowego w w miesiącu (tu nazwa miesiąca)”. Na tę pozycję składa się:
   1. miesięczne wynagrodzenie Agencji ustalone w stałej kwocie;
   2. wartość wydanych w programie nagród rzeczowych (netto) i pieniężnych;
   3. koszty zewnętrzne obsługi programu netto;
   4. prowizja od wartości wydanych nagród w kwocie 4% ich wartości netto;
   5. prowizja od kosztów zewnętrznych związanych z obsługą Programu przez Agencję w wysokości 8% ich wartości netto.
      
      

Program trwa od maja 2011 r. do maja 2012 r. z możliwością przedłużenia jego obowiązywania na życzenie Klienta.

Zgodnie ze sporządzonym przez Agencję i zatwierdzonym przez Klienta Regulaminem, Organizatorem programu jest Klient.

Celem Programu jest wzrost sprzedaży produktów objętych programem lojalnościowym, zmotywowanie Uczestników – Asystentów do rekomendacji i sprzedaży produktów sprzedawanych przez Klienta, a także zmotywowanie Uczestników – Nabywców do badania wzroku i do zakupu soczewek sprzedawanych przez Klienta w lokalnych salonach optycznych. W Programie przyznawane są nagrody.

W Programie mogą brać udział pełnoletnie osoby fizyczne mające stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które:

1. nabywają produkty w salonach optycznych uczestniczących w programie lojalnościowym, jako konsumenci w rozumieniu art. 221 Kodeksu Cywilnego, tj. na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą lub zawodową (zwane dalej: „Uczestnikami – Nabywcami”);
2. pracują w salonach optycznych prowadzących sprzedaż Produktów włączonych do programu lojalnościowego i zostały zaproszone do udziału w programie przez Przedstawiciela Handlowego Klienta, a ponadto uzyskały zgodę na udział w Programie od swojego pracodawcy lub zleceniodawcy, tj. od podmiotu, który prowadzi salon optyczny (zwane dalej „Uczestnikami – Asystentami”).
   
   

W przypadku Uczestnika – Nabywcy przystąpienie do programu następuje przez wypełnienie formularza zgłoszeniowego w salonie optycznym lub przez zarejestrowanie się na stronie internetowej programu. Zakup produktów objętych Programem Uczestnik – Nabywca zgłasza podając unikatowy kod znajdujący się na opakowaniu za pośrednictwem strony internetowej Programu lub SMS-em wysłanym z telefonu komórkowego. W ten sposób na indywidualnym koncie Uczestnika – Nabywcy w programie rejestrowana jest ilość i rodzaj zakupionych opakowań. Uczestnikowi – Nabywcy, za każde kupione opakowanie promowanego produktu Klienta przysługuje nagroda pieniężna w wysokości 10 zł lub 20 zł uzależniona od rodzaju kupionego opakowania. Uczestnik – Nabywca gromadzi na swoim koncie nagrody pieniężne do pułapu 40 zł. Po osiągnięciu tego pułapu Uczestnikowi wysyłana jest automatycznie na adres podany w zgłoszeniu karta przedpłacona VISA, która po aktywacji przez Uczestnika uznana zostaje kwotą 40 zł. Środki gromadzone są na karcie przedpłaconej danego Uczestnika – Nabywcy do kwoty maksymalnej wynoszącej 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) rocznie. Uczestnik – Nabywca będzie mógł wykorzystać nagrodę pieniężną dokonując płatności kartą lub pobierając gotówkę z bankomatu.

Ponadto, w przypadku, gdy Uczestnik – Nabywca na swoim koncie prowadzonym na stronie internetowej programu zarejestruje zakup ustalonej w regulaminie ilości opakowań, będzie miał możliwość wydrukowania ze strony internetowej Programu imiennego vouchera uprawniającego do odbioru opakowania produktu gratis w salonie, w którym dokonywał zakupów.

Rekrutacji do Programu Uczestników – Asystentów dokonują Przedstawiciele Handlowi Klienta podczas wizyt w salonach wyznaczonych do Programu. Przystąpienie do Programu Uczestnika – Asystenta następuje poprzez wypełnienie formularza zgłoszeniowego i przekazanie go nie później niż do dnia zakończenia Programu Przedstawicielowi Handlowemu Klienta lub dostarczenie listem poleconym albo firmą kurierską na adres Agencji, która na tej podstawie dokonuje rejestracji Uczestnika – Asystenta w Programie. Podczas rejestracji Uczestnikowi – Asystentowi przypisywany jest login i hasło do jego indywidualnego konta prowadzonego za pośrednictwem strony internetowej. Uczestnikiem w Programie może być także zespół Uczestników – Asystentów. W takim wypadku Uczestnicy – Asystenci muszą wyznaczyć jedną osobę, która w imieniu całego zespołu zbiera punkty. Uczestnik – Asystent gromadzi punkty w ten sposób, że rejestruje na swoim koncie sprzedane przez siebie opakowania przy użyciu unikatowego kodu zdjętego z tych opakowań przy wydawaniu produktu kupującemu. Za każde sprzedane opakowanie Uczestnikowi – Asystentowi przysługuje 10 lub 20 pkt zgodnie z zasadami określonymi w Regulaminie (w zależności od rodzaju sprzedanego produktu). Zgromadzone na koncie punkty Uczestnicy – Asystenci mogą wymienić na nagrody rzeczowe z katalogu nagród dostępnego na stronie internetowej Programu lub zamawiać za pomocą formularzy papierowych przesyłanych pocztą lub faxem. Punkty mogą być wymieniane na nagrody rzeczowe z katalogu nagród. Klient jest przyrzekającym w rozumieniu art. 919 Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, nieodpłatne wydanie przez Wnioskodawcę Uczestnikowi – Nabywcy nagrody pieniężnej przekazanej na tzw. kartę przedpłaconą VISA, stanowiącej nagrodę w programie lojalnościowym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT...
2. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, nieodpłatne wydanie Uczestnikowi – Asystentowi wybranej z katalogu nagrody rzeczowej, stanowiącej nagrodę w Programie lojalnościowym, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również „ustawą o VAT”...
3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Uczestnicy – Nabywcy Programu lojalnościowego, którzy z tytułu uczestnictwa w programie lojalnościowym otrzymali nagrody pieniężne, korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), zwanej dalej również „u.p.d.o.f”...
4. Czy Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić Uczestnikom – Nabywcom programu lojalnościowego, którzy z tytułu uczestnictwa w programie lojalnościowym opisanym w stanie faktycznym otrzymali nagrody pieniężne, informację PIT – 8C, o której mowa w art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), zwanej dalej również „u.p.d.o.f”...
5. Czy Uczestnicy programu lojalnościowego tzw. „Uczestnicy – Asystenci”, będący osobami fizycznymi, którzy z tytułu uczestnictwa w programie przeprowadzonym zgodnie z zasadami opisanymi w stanie faktycznym, otrzymali nagrody rzeczowe za udział w programie lojalnościowym, korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm), zwanej dalej również „u.p.d.o.f.”...
6. Czy Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić Uczestnikom – Asystentom programu lojalnościowego, którzy z tytułu uczestnictwa w programie otrzymali nagrody rzeczowe, informację PIT – 8C zgodnie z art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), zwanej dalej również „u.p.d.o.f.”...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z otrzymaniem nagród przez Uczestników – Nabywców w zorganizowanym przez Wnioskodawcę Programie lojalnościowym (pytanie Nr 3 i 4).

Wniosek w pozostałym zakresie, tj. w części dotyczącej skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z otrzymaniem nagród przez Uczestników – Asystentów w zorganizowanym przez Wnioskodawcę Programie lojalnościowym (pytanie Nr 5 i 6) oraz w części dotyczącej podatku od towarów i usług (pytania Nr 1 i 2) został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym, Uczestnicy – Nabywcy Programu będą korzystali ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Jak wynika z przytoczonego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., wartość nagród przyznanych w ramach sprzedaży premiowej będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeśli spełnione zostaną następujące warunki:

• nagroda związana jest z faktem zakupu przez osobę otrzymującą premię promocyjnego towaru lub usługi lub zakupu za określoną kwotę, zebrania określonej ilości punktów itp.,
• jednorazowa wartość nagrody nie przekracza kwoty 760 zł;
• sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez nabywców w związku z prowadzoną przez nich pozarolniczą działalnością gospodarczą.
  
  

W przepisach prawa podatkowego nie zostało zdefiniowane pojęcie „sprzedaży premiowej”. Zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 06.12.1995 r. (znak: PO4/AK-722-1110/95) sprzedaż premiowa polega na tym, że do sprzedawanego w danym okresie wyrobu dołączana jest nagroda. Polega więc ona na uatrakcyjnieniu zakupu danych towarów. Natomiast pismo Ministra Finansów z dnia 20.04.1998 r. (znak: PO2/HD6065/97/0912) wyjaśnia charakter sprzedaży premiowej, jako nagrody w określonej wysokości przyznawanej każdemu nabywcy towaru, który spełni wymagane warunki, a zatem w sytuacji, gdy otrzymanie nagrody nie jest wynikiem przypadku.

Sprzedaż premiowa charakteryzuje się w związku z powyższym:

• powiązaniem przekazania nagrody z faktem zakupu przez osobę otrzymującą premię (nagrodę) promocyjnego towaru lub usługi, lub też z faktem zakupu za określoną kwotę, bądź zebrania określonej ilości punktów,
• gwarancją otrzymania premii (nagrody) po spełnieniu ustalonych warunków.
  
  

Ta definicja sprzedaży premiowej odpowiada, zdaniem Wnioskodawcy stanowi faktycznemu opisanemu w niniejszym wniosku, bowiem warunkiem wydania nagrody pieniężnej – gwarantowanej w regulaminie – jest dokonanie przez Uczestnika – Nabywcę zakupu określonej ilości produktów objętych Programem.

W przedstawionym stanie faktycznym wartość jednorazowego świadczenia (nagrody) na rzecz Uczestnika – Nabywcy, będącego konsumentem, a więc osobą która dokonuje zakupu na cel niezwiązany z pozarolniczą działalnością gospodarczą nie przekroczy 40 zł (240 zł rocznie).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, przekazywane przez Wnioskodawcę nagrody pieniężne korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f., ponieważ wydawanie nagród Uczestnikom - Nabywcom o wartości nie przekraczającej rocznie 760 zł związane jest ze sprzedażą premiową, a przy tym Uczestnicy ci są konsumentami w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, a więc nie dotyczy ich wyłączenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 in fine.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, nie jest on zobowiązany do wystawiania Uczestnikom – Nabywcom informacji PIT – 8C z tytułu wydawania nagród pieniężnych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przedmiotowe świadczenia stanowią w związku z tym przychody w rozumieniu tej ustawy. Ponieważ nie ma możliwości zakwalifikowania przedmiotowych przychodów do któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 u.p.d.o.f., to należy je zakwalifikować jako inne źródła określone w art. 10 ust 1 pkt 9 tej ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. wolna od podatku jest m.in. wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji sprzedaży premiowej. W takiej sytuacji wskazane jest w pierwszej kolejności stosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, premią jest „nagroda za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś”. W związku z tym należy stwierdzić, że nagrody w sprzedaży premiowej są to nagrody za dokonanie zakupu. Należy zauważyć, że w przedstawionym stanie faktycznym zachodzi tożsamość dokonującego zakupu (konsumenta) i otrzymującego nagrody w ramach programu, a więc osoba otrzymująca świadczenie otrzymuje je w wyniku dokonania nabycia towaru.

Wnioskodawca uważa, że wymóg nieprzekroczenia kwoty 760 zł odnosi się do jednorazowej wartości nagrody związanej ze sprzedażą premiową, ale pomijając nawet powyższe, całkowita wartość nagród pieniężnych wydawanych w Programie opisanym w stanie faktycznym nie może przekroczyć kwoty 240 zł rocznie, a zatem spełnione są ustawowe warunki do zwolnienia od podatku dochodowego.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy, wypłacenie jednorazowej nagrody w kwocie nieprzekraczającej 760 zł, powinno być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. Na Wnioskodawcy, jako wypłacającym te nagrody, w ramach prowadzonej, zarejestrowanej działalności gospodarczej, nie będą wobec powyższego ciążyły obowiązki płatnika tego podatku, jak również nie będzie miał on obowiązku wystawiania informacji PIT – 8C.

W dniu 10.11.2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB4/415-659/11-3/SP, stwierdzając, iż nagrody przyznane przez Wnioskodawcę nie stanowią nagród związanych ze sprzedażą premiową. W związku z tym nagrody te nie są objęte zwolnieniem z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68 tej ustawy, a Wnioskodawca zobowiązany będzie do sporządzenia i przekazania informacji PIT–8C.

Spółka nie zgodziła się ze stanowiskiem tutejszego organu i w dniu 01.12.2011 r. (data wpływu 05.12.2011 r.) za pośrednictwem pełnomocnika wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na ww. wezwanie pismem z dnia 23.01.2012 r. Nr IPPB4/415-659/11-6/SP (skutecznie doręczonym w dniu 09.01.2012 r.) organ podatkowy podtrzymał swoje stanowisko zawarte w interpretacji indywidualnej.

W dniu 09.02.2012 r. wpłynęła do tut. organu skarga z dnia 07.02.2012 r. na ww. interpretację indywidualną, w której wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 06.12.2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 943/12 uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że uchylona interpretacja nie może być wykonana w całości.

W wyroku tym Sąd, stwierdził, że skarga zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd wskazał, iż w postępowaniu przed sądem administracyjnym pierwszej instancji obowiązuje w szerokim zakresie zasada oficjalności, mająca umocowanie i określone granice w postanowieniach przepisu art. 134 p.p.s.a. Zgodnie z tą zasadą, wojewódzki sąd administracyjny nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej argumentacją prawną Zobowiązany jest jednak do wzięcia z urzędu pod uwagę wszelkich istotnych naruszeń prawa.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualna). Przepis art. 14c § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym (§ 2).

Sąd wyjaśnił, iż specyfika postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej polega więc między innymi na tym, że organ wydający interpretację „porusza się” niejako tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej (stanowiska). Dlatego też w sprawach tych nie jest prowadzone postępowanie dowodowe, a obowiązkiem wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) ustawodawca obciążył wnioskodawcę. Natomiast organ wydający interpretację ogranicza się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych tylko okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę na tle opisanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Zdaniem Sądu podstawowym warunkiem uznania interpretacji indywidualnej za prawidłową jest stwierdzenie, że wyrażone w niej stanowisko organu zajęte zostało na tle stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę. Tylko bowiem wtedy, gdy zgodność taka istnieje, interpretacja indywidualna może spełnić przypisaną jej funkcję informacyjną i ochronną, tj. dostarczy wnioskodawcy informacji przydanych w określonej sytuacji i w takiej właśnie sytuacji uchroni go przed negatywnymi skutkami zastosowania się do interpretacji organu. Nie ulega wątpliwości, że konsekwencje rozbieżności między stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) opisanym we wniosku i rzeczywistością obciążają wnioskodawcę. Z drugiej jednak strony wnioskodawca, który we wniosku przedstawił określone okoliczności faktyczne ma prawo oczekiwać, że udzielona mu interpretacja będzie okoliczności te uwzględniała i to na ich tle organ wyrazi swój pogląd, o ile nie zgodzi się ze stanowiskiem wnioskodawcy. Sąd ocenia zgodność stanowiska organu z przepisami prawa w odniesieniu do stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji.

Sad zauważył, iż z przedstawionego we wniosku o interpretację stanu faktycznego wynikało, że Skarżąca prowadzi na rzecz swojego klienta obsługę programu lojalnościowego, w ramach której dokonuje również wydania nagród uczestnikom programu. Program przeprowadzany jest na podstawie regulaminu, zatwierdzonego przez klienta, który to klient jest organizatorem programu. Celem programu jest wzrost sprzedaży produktów klienta. Uczestnikami programu są nabywcy produktów objętych programem.

Zdaniem Sądu w rozpatrywanej sprawie stanowisko organu, który zakwestionował prawidłowość stanowiska Skarżącej, nie przystaje do stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) opisanego we wniosku o interpretację. Innymi słowy pogląd organu wyrażony został z uwzględnieniem okoliczności innych niż podane przez Skarżącą we wniosku. Jakkolwiek organ w zaskarżonej interpretacji przedstawił stan faktyczny taki sam jak opisany we wniosku, to uzasadniając własny pogląd pominął okoliczności, które z wniosku tego wynikały. Zdaniem organu nagrody wydawane przez Skarżącą nie stanowią nagród związanych ze sprzedażą premiową, bowiem uczestnicy programu nie zawierają umów sprzedaży ze Skarżącą, a ona nie dokonuje na ich rzecz sprzedaży produktów.

Skarżąca we wniosku podała natomiast, że organizatorem programu nie jest ona lecz jej klient. Co prawda wszelkie czynności związane z organizacją programu, włącznie z zakupem i przyznaniem nagród spoczywają na Skarżącej, ale czyni to za wynagrodzeniem. Tymczasem organ uzasadnił swoje stanowisko, pomijając zupełnie ten element stanu faktycznego. Sąd wskazał, iż z uzasadnienia stanowiska organu nie wynika, czy okoliczność, iż pomiędzy stroną skarżącą a jej klientem istnieje stosunek prawny wynikający z umowy o świadczenie usług marketingowych ma jakikolwiek wpływ na wynik rozstrzygnięcia organu.

Zdaniem Sądu, organ wydając interpretację zobligowany jest zająć stanowisko adekwatne do okoliczności faktycznych. Dopiero wówczas prawidłowość tego stanowiska może być poddana ocenie merytorycznej, ponieważ dopiero wtedy, gdy wydając interpretację organ wziął pod uwagę właściwy stan faktyczny, merytoryczna ocena prawidłowości interpretacji nie staje się w istocie udzieleniem tej interpretacji przez Sąd. Sąd nie udziela interpretacji, a zatem nie może, z pominięciem interpretacji dokonanej przez organ, ocenić prawidłowości stanowiska wnioskodawcy. Kontroli Sądu nie jest bowiem poddawane stanowisko wnioskodawcy, a interpretacja indywidualna wydana przez organ upoważniony przez Ministra Finansów. Sąd bada, czy zaskarżona interpretacja została udzielona zgodnie z przepisami prawa i z uwzględnieniem okoliczności faktycznych wskazanych przez wnioskodawcę na etapie jej wydawania. Tylko poprzez ocenę prawidłowości interpretacji i w zakresie, w jakim jej udzielono, Sąd może wypowiedzieć się również co do merytorycznego zagadnienia przedstawionego we wniosku o interpretację. Sąd obowiązany jest skorygować wadliwy pogląd organu zajęty w przedmiocie zagadnienia zgłoszonego przez wnioskodawcę, ale pogląd ten musi dotyczyć stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego we wniosku. W przeciwnym razie wypowiedź Sądu będzie równała się udzieleniu interpretacji, do czego obowiązany jest organ.

Sąd zaznaczył, iż wskazanie przez organ określonych przepisów prawa i wynikających z nich zasad opodatkowania, nawet gdy są one właściwe, nie jest wystarczające jako stanowisko organu, jeżeli nie zostały one przeniesione – niejako dopasowane – na grunt konkretnego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W rozpatrywanej sprawie, z uwagi na nieuwzględnienie przez organ w uzasadnieniu własnego stanowiska wskazanej powyżej okoliczności faktycznej, opisanej przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji, Sąd uznał zaskarżoną interpretację za wydaną z naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 14c § 1 i 2 O.p. Naruszenie to mogło mieć i miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Sąd wskazał, iż Dyrektor Izby Skarbowej ponownie rozpatrzy wniosek Skarżącej o wydanie interpretacji. Uwzględni przy tym okoliczności faktyczne takie, jak zostały przedstawione w zamieszczonym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego. Ewentualnie powstałe wątpliwości co do stanu faktycznego, wyjaśni w trybie art. 169 § 1 O.p. w związku z art. 14h Op. poprzez wezwanie Wnioskodawcy o uzupełnienie braków wniosku.

W dniu 12.03.2013 r. do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 06.12.2012 r. sygn. akt III SA/Wa 943/12.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 06.12.2012 r., sygn. akt III SA/Wa 943/12 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.