Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-51/13-4/WS
z 15 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania zwrotu poniesionego wydatku z tytułu zakupu urządzeń kotłowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do uzyskania zwrotu poniesionego wydatku z tytułu zakupu urządzeń kotłowych.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 oraz 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 12 lutego 2013 r., nr ILPP1/443-1119/12-2/HW ILPB2/415-51/13-2/WS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 12 lutego 2013 r., skutecznie doręczono w dniu 15 lutego 2013 r., natomiast w dniu 25 lutego 2013 r. (data nadania 21 lutego 2013 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dnia 30 czerwca 2011 r. zamówił przez internet urządzenie kotłowe (kocioł, zbiornik, oprzyrządowanie) do nowo budowanego domu jednorodzinnego.

Sprzedawca prosił o dane firmy i wpłatę zaliczki. Ponieważ 30 czerwca 2011 r. Zainteresowany sprzedał z żoną mieszkanie, nie miał adresu bo był wymeldowany, więc podał dane Swojego brata, prowadzącego działalność gospodarczą, z myślą, że po zameldowaniu zmieni kupującego notą korygującą. Urządzenia kosztowały 14.096,68 zł brutto.

Dnia 11 lipca 2011 r. Wnioskodawca przelał na konto sprzedawcy zaliczkę w kwocie 5.110 zł. Dnia 30 sierpnia 2011 r. Zainteresowany przelał pozostałą część 8.988,68 zł. W miesiącu wrześniu 2011 r. (po 15 września 2011 r.) Wnioskodawca otrzymał na plac budowy urządzenia kocioł i zbiornik. Budowa się przedłużyła, odbiór i nadanie numeru oraz meldunek nastąpił na przełomie listopada i grudnia.

Ponieważ ani brat Zainteresowanego (nabywca na fakturze), ani Wnioskodawca nie otrzymał faktury, po rozmowach telefonicznych otrzymali dwie faktury:

• fakturę VAT zaliczka oryginał/wydruk komputerowy z dnia 12 lipca 2011 r. z dopiskiem DUPLIKAT z dnia 20 grudnia 2011 r. na kwotę 5.110 zł z pieczątką i podpisem,
• fakturę VAT oryginał z dopiskiem DUPLIKAT z dnia 14 września 2011 r. na kwotę 8.986,66 zł.
  
  

Do tych faktur/duplikatów, wystawili noty korygujące zmieniając kupującego na Wnioskodawcę, które sprzedawca podpisał i ostemplował wyrażając zgodę na zmianę.

Zainteresowany kupił, okna dachowe do domu w miesiącu czerwcu 2011 r. (zapłacił kartą płatniczą na kwotę 4.078 zł, na wykonawcę, który wycofał się, nie przyjął faktury, więc Wnioskodawca też wystawił notę korygującą na nabywcę, czyli na siebie, którą podpisał sprzedawca.

Zainteresowany posiada dokumenty, oryginały faktur i noty korygujące.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż urządzenia kotłowe zakupione przez niego do nowego domu posiadają według faktury następujące symbole PKWiU:

• kocioł gazujący drewno 28.22.12-00.72
• zawór schładzający (piec) 29.13.12-55.90
• z-ł ładujący 28 29.13.12-55.90
• Zbiornik akumulacyjny 1000L 25.21.13.0
• Termometr bimetaliczny 26.51.52.0
• Grupa bezpieczeństwa 28.30.13-30
• Zawór bezpieczeństwa 29.13.11-75.17
• 27.21.20-33.90
• 27.44.26-50.20
• zawór mieszający 26.51.70.0
• zawór mieszający 26.51.70.0
• Reduktor ciśnienia 26.51.65.0
• Elektroniczna pompa 29.13.12-55.90
• Śrubunek do pompy 27.21.20-33.5
• Naczynie zbiorcze 28.21.11-33.10
• Grzałka elektryczna 27.51.25.0
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania

1. Czy można notą korygującą zmienić kupującego i kto ma ją wystawiać?
2. Czy mogę ubiegać się o zwrot VAT-VZM z tych faktur?
   
   

Tut. organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 w zakresie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Natomiast w odniesieniu do pytania nr 1 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i dowody, że to Wnioskodawca nabył te urządzenia i okna, zapłacił za nie i są one zamontowane w Jego domu (Wnioskodawca posiada instrukcje i gwarancje), należy Mu się zwrot różnicy VAT za materiały budowlane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.).

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Przepis art. 3 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż zwrot, o którym mowa w ust. 1 dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle art. 3 ust. 4 ww. ustawy, dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r., Nr 207 , poz. 2016 ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3,
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Jak wskazano powyżej jednym z warunków ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych jest posiadanie faktury wystawionej dla osoby fizycznej, dokumentującej poniesienie tych wydatków przez konkretną osobę, wskazaną na fakturze.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze, rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 30 czerwca 2011 r. zamówił urządzenie kotłowe do nowo budowanego domu jednorodzinnego. Sprzedawca prosił o dane firmy i wpłatę zaliczki. Ponieważ 30 czerwca 2011 r. Zainteresowany sprzedał z żoną mieszkanie, nie posiadał adresu zameldowania, więc podał dane Swojego brata prowadzącego działalność gospodarczą z myślą, że po zameldowaniu zmieni nabywcę na fakturze notą korygującą. Dnia 11 lipca 2011 r. Wnioskodawca przelał na konto sprzedawcy zaliczkę oraz dnia 30 sierpnia 2011 r. przelał pozostałą część należności. W miesiącu wrześniu 2011 r. Wnioskodawca otrzymał na plac budowy urządzenia. Budowa się przedłużyła, odbiór i nadanie numeru oraz meldunek nastąpił na przełomie listopada i grudnia.

Ponieważ ani brat Zainteresowanego (nabywca na fakturze), ani Wnioskodawca nie otrzymał faktury, po rozmowach telefonicznych otrzymali dwie faktury:

• fakturę VAT zaliczka oryginał/wydruk komputerowy z dnia 12 lipca 2011 r. z dopiskiem DUPLIKAT z dnia 20 grudnia 2011 r. na kwotę 5.110 zł z pieczątką i podpisem,
• fakturę VAT oryginał z dopiskiem DUPLIKAT z dnia 14 września 2011 r. na kwotę 8.986,66 zł. Do tych faktur/duplikatów, wystawili noty korygujące zmieniając kupującego na Wnioskodawcę, które sprzedawca podpisał i ostemplował wyrażając zgodę na zmianę.
  
  

Ponadto Zainteresowany kupił okna dachowe do domu w miesiącu czerwcu 2011 r., na które faktura została wystawiona na wykonawcę, który wycofał się, więc Wnioskodawca wystawił notę korygującą, na nabywcę czyli na Zainteresowanego, którą podpisał sprzedawca.

W związku z tym należy podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy Wnioskodawca posiada fakturę VAT uprawniającą go do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych.

W przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawiania not korygujących do faktur VAT w celu zmiany nabywcy, w dniu 1 marca 2013 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP1/443-1119/12-4/HW, w którym Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że „jeżeli faktury zostały wystawione na innego nabywcę brak jest podstaw prawnych, które umożliwiałyby wystawienie not korygujących zmieniających całkowicie dane nabywcy. W omawianej sytuacji prawidłowe jest skorygowane faktur VAT poprzez wystawienie faktur korygujących przez ich wystawców.”

Zatem w przedstawionej we wniosku sytuacji Wnioskodawca nie posiada właściwie wystawionych faktur VAT, ponieważ faktury te nie zawierają prawidłowych danych. W związku z tym, że wystawione zostały na innego nabywcę, nie potwierdzają one, że to Wnioskodawca poniósł wydatki na zakup przedmiotowych materiałów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca nie posiada prawidłowo wystawionych faktur VAT, dokumentujących poniesienie wydatków, nie może wystąpić z wnioskiem o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.