INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2013 r. (według daty wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2013 r. (data wpływu 22 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi najmu mebli na rzecz firmy małżonka – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie usługi najmu mebli od małżonka Wnioskodawczyni oraz opodatkowania usługi najmu mebli na rzecz firmy małżonka Zainteresowanej oraz w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 maja 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie ostatecznie pytań i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Od stycznia 2013 roku Wnioskodawczyni swoje meble podnajmuje firmie męża. W zależności, jakie mąż potrzebuje meble do uzupełnienia swojej oferty, oczywiście jeżeli Zainteresowana je w danej chwili posiada na stanie, wynajmuje je firmie męża na zasadzie faktury. Ww. faktura stanowi u Wnioskodawczyni przychód z działalności gospodarczej i jest podstawą naliczania podatku VAT. Przychód z wynajmu mebli dla firmy męża rozliczany jest fakturą zbiorczą za przyjęty miesięczny okres rozliczeniowy.

Czy faktura wystawiona przez Zainteresowaną za usługę wynajmu mebli firmie męża stanowi u Niej przychód podatkowy z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i podatkiem VAT...

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 20 maja 2013 r.).

Czy faktura wystawiona przez Zainteresowaną za usługę wynajmu mebli firmie męża stanowi u Wnioskodawczyni przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 20 maja 2013 r.), jeżeli chodzi o opodatkowanie podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju - ten warunek jak najbardziej Wnioskodawczyni spełnia, usługę wykonuje odpłatnie. Usługę Zainteresowana opodatkowuje zgodnie z obowiązkiem podatkowym art. 19 ust. 13 pkt 4) ustawy o podatku od towarów i usług, czyli z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usługi najmu, dzierżawy, leasingu lub umów o podobnym charakterze (...).

Za przyjęciem wystawionej przez Wnioskodawczynię faktury jako przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku VAT przemawia fakt, iż:

1. podmiotami transakcji są podmioty odrębnie prowadzące działalność gospodarczą,
2. transakcje są faktycznie zrealizowane,
3. transakcje mają charakter odpłatny,
4. transakcje są wynikiem podpisania umowy o świadczeniu usług wynajmu mebli,
5. transakcje obejmują podstawowy zakres prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zainteresowana z mężem prowadzą odrębne działalności gospodarcze. Samodzielnie zarządzają swoimi firmami, podejmują niezależne decyzje. Klientów swoich pozyskują również w sposób samodzielny, w wyniku prowadzonych indywidualnych negocjacji handlowych z kontrahentami. Współpraca pomiędzy firmą Wnioskodawczyni a męża odbywa się na zasadach rynkowych. Małżonkowie udzielają sobie rabatów od cen wyjściowych. Zasady ich udzielania są takie same jak dla klientów niespokrewnionych z Wnioskodawczynią i Jej mężem. Główną przesłanką zaistnienia transakcji między firmą Zainteresowanej a męża firmą jest wymóg płynący z rynku ciągłego poszerzania oferty handlowej. Gdyby Wnioskodawczyni i Jej mąż nie mogli uzupełniać swojej oferty o wynajmowane sobie meble, straciliby swoich klientów i tym samym nie osiągaliby dochodu. Wnioskodawczyni i małżonek nie mają też możliwości przekazania sobie poszczególnych mebli z firmy do firmy na stałe, ponieważ oboje zajmują się ich wynajmem i w każdej chwili mogą być one im niezbędne. Nie mogą również „przepisać” zawartych już przez jednego małżonka umów z kontrahentem, na drugiego małżonka, ponieważ to nie on wynegocjował warunki i nie jemu należą się z tej transakcji pieniądze.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, iż transakcje między firmami małżonków na zasadzie faktury za usługi uznawane są za dopuszczalne prawem, Wnioskodawczyni podała sygnatury interpretacji podatkowych:

• IBPI/1/415-28/12/WRZ wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 marca 2012 r.;

• IPTB1/415-18/12-2/AG wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12 marca 2012 r.;

• IBPBI/1/415-838/10/AB wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 listopada 2010 r.;

• ILPP1/443-316/07-04/KG wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 stycznia 2008 r.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług w rozumieniu ww. przepisów ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni od stycznia 2013 roku podnajmuje swoje meble firmie męża. Zainteresowana wynajmuje meble firmie męża na zasadzie faktury, która stanowi u Wnioskodawczyni przychód z działalności gospodarczej i jest podstawą naliczania podatku VAT. Przychód z wynajmu mebli dla firmy męża rozliczany jest fakturą zbiorczą za przyjęty miesięczny okres rozliczeniowy.

W tym miejscu wskazać należy przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.). I tak, stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 powołanej powyżej ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Dokonując zatem analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawczyni, jak i Jej małżonek, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tegoż przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Przedmiotowe meble wypożyczane (udostępniane) przez Wnioskodawczynię na rzecz firmy Jej małżonka, w świetle przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowią (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług są to towary, które Wnioskodawczyni wykorzystuje w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej (odrębnej od działalności gospodarczej prowadzonej przez małżonka), i również w ramach tej działalności wynajmuje małżonkowi.

Odnosząc zatem przedstawiony opis stanu faktycznego do powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że usługi najmu przez Wnioskodawczynię firmowych mebli (wyposażenia), dokonywane na rzecz małżonka Zainteresowanej prowadzącego własną działalność gospodarczą, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako świadczenie usług pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Zatem, przedmiotowa czynność dokonywana przez Wnioskodawczynię na rzecz małżonka występującego jako odrębny przedsiębiorca, będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, najem mebli firmowych (wyposażenia) na rzecz firmy małżonka Wnioskodawczyni stanowi u Niej obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawek właściwych dla przedmiotu czynności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wskazać należy, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi najmu mebli na rzecz firmy małżonka. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie usługi najmu mebli od małżonka, pytania nr 1 wynikającego z wniosku złożonego w dniu 14 marca 2013 r. (wycofanie pytania) oraz w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, w szczególności dotyczące kwestii ustalania ceny za świadczone na rzecz małżonka usługi oraz momentu powstania obowiązku podatkowego, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonka Wnioskodawczyni.

Końcowo należy zauważyć, że od dnia 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 15 ust. 2 ustawy obowiązuje w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35), zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.