Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-833/12-2/TW
z 28 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X, prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą X, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 28 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości obliczania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości obliczania zaliczek na podatek dochodowy w formie uproszczonej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadząc działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, na rok 2011 Wnioskodawczyni wybrała opodatkowanie podatkiem dochodowym wg stałej stawki, 19% zgodnie z art. 30c updof, oraz zgodnie z przepisem art. 44 ust. 6b i 6c tejże ustawy Zainteresowana poinformowała w terminie ustawowym urząd skarbowy, że zaliczki na podatek dochodowy będzie odprowadzać w wysokości wynikającej z rozliczenia rocznego za 2009 r. w formie uproszczonej.

Ustalając wysokość należnej zaliczki miesięcznej, jako podstawę Wnioskodawczyni przyjęła wartość podatku należnego za 2009 r., którą to podstawę podzieliła przez 12 miesięcy, czyli dochód za 2009 r. został pomniejszony o zapłacone w tym roku składki na ubezpieczenie społeczne (nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów), a następnie podatek został pomniejszony o składki zdrowotne (7,75%) zapłacone w 2009 r., stąd wysokość miesięcznej zaliczki wyniosła: 1.010 zł : 12 mies. = 84 zł.

Urząd skarbowy dokonując weryfikacji wysokości zaliczek wpłacanych w 2011 r., ustalił, że zaliczki za miesiące 01-07/2011 r. zostały zaniżone i od różnic zostały naliczone odsetki, o czym urząd skarbowy poinformował przysyłając wyłącznie upomnienia dot. zapłaty odsetek. Z wyjaśnień telefonicznych uzyskanych od urzędu skarbowego wynika, że ustalając wysokość zaliczek przyjęto 1/12 dochodu wykazanego w zeznaniu rocznym za 2009 r., od której to wartości naliczony został 19% podatek, a następnie tak wyliczony podatek pomniejszono o składki ubezpieczenia zdrowotnego (7,75%) zapłacone w poszczególnych miesiącach 2011 roku. W rozliczeniu tym urząd skarbowy nie uwzględnił (nie pomniejszył) dochodu o zapłacone w poszczególnych miesiącach składki na ubezpieczenie społeczne, w związku z czym powstały różnice w wysokości zaliczek (zaległości), od których naliczone zostały odsetki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób prawidłowo, tzn. zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą powinna być ustalana wysokość zaliczek na podatek dochodowy liniowy wg stawki 19% w formie uproszczonej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 30c updof – podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej wynosi 19% podstawy obliczenia podatku, czyli dochodu, który podatnicy mogą pomniejszyć o poniesione składki na ubezpieczenie społeczne, pod warunkiem, że nie zostały one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. A zatem w rozumieniu tego przepisu – poniesione składki ubezpieczenia społecznego, w przypadku nie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów podlegają odliczeniu od dochodu. W art. 44 ust. 6b mówiącym o uproszczonej formie wpłacania zaliczek powołany jest art. 30c, czyli norma, która nie pozbawia podatnika prawa do odliczania od dochodu poniesionych przez podatnika składek na ubezpieczenie społeczne. Takiego zakazu nie zawierają również przepisy art. 44 ust. 6h i 6i. Przepisy art. 30c i art. 44 ust. 6b nie obligują podatnika, który poniesione składki ubezpieczenia społecznego zaliczył do kosztów uzyskania przychodów do ich korekty in minus w przypadku wyboru uproszczonej formy wpłacania zaliczek. W rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę opodatkowania stanowi dochód, czyli różnica między osiągniętymi przychodami a kosztami poniesionymi w celu uzyskania przychodu, wśród których znajdują się również poniesione składki ubezpieczenia społecznego mające charakter obligatoryjny.

Mając na uwadze powyższe uregulowania ustawowe Zainteresowana nie znajduje uzasadnienia do pozbawienia Jej prawa do odliczania poniesionych składek na ubezpieczenie społeczne w sytuacji, gdy nie zaliczono ich do kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu rocznym stanowiącym podstawę ustalenia dochodu do opodatkowania, w tym również w przypadku ustalania zaliczek w formie uproszczonej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2012 r., poz. 361 ze zm.), odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a. Wysokość składek ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. (art. 30c ust. 2 ww. ustawy)

Składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów – o czym stanowi art. 30c ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b (art. 44 ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jednakże, stosownie do treści art. 44 ust. 6b ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

1. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
2. w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata – jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku wynikającej z pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
   
   

Podatnicy opodatkowani w danym roku podatkowym na zasadach określonych w art. 30c, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, kwotę zaliczek obliczają, z zastrzeżeniem ust. 6i, od dochodu, o którym mowa w ust. 6b, przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 19%. (art. 44 ust. 6h ww. ustawy)

W myśl art. 44 ust. 6i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwotę zaliczki podlegającą wpłacie, obliczoną w sposób określony w ust. 6b lub 6h, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu przez podatnika.

Natomiast stosownie do postanowień art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy należy wskazać na zasadniczą odmienność w sposobie ustalania należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w przypadku osób ustalających ich wysokość na zasadach uproszczonych – wynikających z art. 44 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatników ustalających ich wysokość wg zasad ogólnych. W przypadku tych drugich, podstawą opodatkowania jest dochód osiągnięty w trakcie danego roku podatkowego, po ewentualnym umniejszeniu go o zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne.

Natomiast w przypadku osób ustalających zaliczki na podatek dochodowy w oparciu o zasady określone w art. 44 ust. 6b ww. ustawy, wartością wyjściową do obliczenia należnej zaliczki jest wysokość dochodu osiągniętego przez podatnika z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wynikająca z zeznania podatkowego złożonego w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy, bądź – w przypadku określonym w art. 44 ust. 6b pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – złożonego w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata.

Literalne brzmienie tego przepisu wskazuje zatem, że kwotą, od której należy dokonywać stosownych wyliczeń jest wartość dochodu (wykazana w stosownym zeznaniu). Nie jest zaś nią wartość dochodu pomniejszonego o zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne, czy też jakakolwiek inna kwota.

Podkreślić należy, że podatnik ma prawo do dokonania wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeń od dochodu lub od podatku, w tym również do odliczenia od dochodu zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne. W przypadku osób fizycznych prowadzących pozarolnicza działalność gospodarczą, podatnik ma możliwość dokonania wyboru: zaliczania kwot zapłaconych składek do kosztów uzyskania przychodów, albo – jeśli tego nie uczyni – odliczenia tych wydatków od dochodu.

Nie zmienia to jednak faktu, iż przepis art. 44 ust. 6b ww. ustawy jest przepisem szczególnym, określającym w swoisty sposób zasady ustalania wysokości należnych za dany rok zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik ustalając w ten sposób zaliczki na podatek nie traci prawa do dokonywania dozwolonych przepisami tej ustawy odliczeń i umniejszeń, jednak podstawą do ustalenia wysokości zaliczki na podatek (wyliczanej w formie uproszczonej) jest dochód z działalności gospodarczej bez umniejszenia go o zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne.

Tak więc w przedmiotowej sprawie, wysokość należnej zaliczki na podatek dochodowy za 2011 rok należało ustalić w wysokości 1/12 kwoty stanowiącej 19% dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, wynikającego z rocznego zeznania podatkowego za 2009 rok, przy czym kwotę tak ustalonej zaliczki można umniejszyć – w myśl art. 44 ust. 6i w związku z art. 27b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – o kwotę zapłaconej w danym miesiącu składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Stosownie do powyższego uznać należy, iż przedstawiony przez Wnioskodawczynię sposób ustalenia wysokości zaliczek na podatek dochodowy był nieprawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.