Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-342/13/MN
z 18 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm..) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu udziału w wyjeździe integracyjnym- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu udziału w wyjeździe integracyjnym.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący gminą corocznie wyodrębnia w budżecie środki stanowiące fundusz sołecki. Zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2009 o funduszu sołeckim (Dz. U. Nr 52 poz. 420 ze zm.) realizacja funduszu sołeckiego następuje na podstawie uchwalonego przez zebranie wiejskie wniosku zawierającego wskazanie przedsięwzięć do realizacji przez sołectwo.

Wśród przedsięwzięć zapisanych we wnioskach znajdują się imprezy kulturalne, w tym wycieczki i innego rodzaju wyjazdy (np. do aquaparku, na bowling itp.) mające na celu wspieranie i upowszechnianie idei samorządności poprzez integrację mieszkańców oraz pobudzanie aktywności obywatelskiej.

Wycieczka lub wyjazd organizowana jest w ten sposób, że chętni mieszkańcy sołectwa wpisywani są na imienną listę, zaś koszty pokrywane są w całości lub w części z budżetu gminy w ramach wyodrębnionego funduszu sołeckiego.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych udział w wycieczce lub wyjeździe integracyjnym mieszkańców sołectwa nie będących pracownikami urzędu gminy należy uznać za nieodpłatne świadczenie, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

W ocenie Gminy udział mieszkańców sołectwa w przedsięwzięciach realizowanych w ramach funduszu sołeckiego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia podlegającego podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o funduszu sołecki, środki funduszu przeznacza się na realizację przedsięwzięć, które są zadaniami własnymi gminy, służą poprawie życia mieszkańców i są zgodne ze strategią rozwoju gminy. Tylko w przypadku niespełnienia tych warunków (oraz uchybień proceduralnych) Wójt Gminy ma prawo odrzucić wniosek i odmówić jego realizacji.

W katalogu zadań własnych gminy, określonym w art. 7 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591, ze zm.) znajduje się wspieranie i upowszechnianie idei samorządowej, w tym tworzenie warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych (jakimi są sołectwa) i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej. Niewątpliwie integracja mieszkańców sołectwa mieści się w ramach tego zadania własnego. Ponadto przykład udziału tych mieszkańców, którzy uczestniczą w wycieczkach lub innych wyjazdach, pobudza do aktywności obywatelskiej inne osoby oraz skłania je do szerszego uczestnictwa w życiu społecznym lokalnej wspólnoty. Tym samym spełniony zostaje drugi warunek przeznaczenia środków z funduszu sołeckiego, tj. poprawa życia mieszkańców.

Również, w przyjętej uchwałą Nr XYZ Rady Gminy z dnia…. Strategii Rozwoju Gminy na lata 2010-2020, wśród celów operacyjnych wymieniono dążenie do jak największej integracji mieszkańców gminy oraz likwidacji dzielących ich barier. W strategii integracja ta rozumiana jest jako (między innymi) umacnianie wspólnoty lokalnej i więzi sąsiedzkich.

Jak wynika z powyższego, przedsięwzięcie polegające na zorganizowaniu i sfinansowaniu wycieczki lub innego wyjazdu mieszkańców sołectwa mieści się w katalogu zadań własnych gminy, służy poprawie życia mieszkańców i jest zgodne ze strategią rozwoju gminy. Wnioskodawca uważa, że zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 17 ustawy o samorządzie gminnym, przedsięwzięcia te służą zaspokajaniu zbiorowych (nie indywidualnych) potrzeb wspólnoty, podobnie jak budowa wodociągów, czy organizacja festynu wiejskiego. Zatem nie może być mowy o indywidualnym nieodpłatnym świadczeniu opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie można twierdzić, że świadczenie takie trafia do osoby fizycznej wskazanej na imiennej liście. Zastosowanie tego sposobu myślenia skutkowałoby możliwością opodatkowania mieszkańca z tytułu wybudowania konkretnego odcinka wodociągu (wszak jego użytkownicy są znani z imienia i nazwiska) lub uczestnictwa w festynie wiejskim w przypadku wprowadzenia listy obecności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych uznaje się natomiast, iż nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych należy zaliczyć zatem również różnego rodzaju wyjazdy o charakterze integracyjnym, a w zasadzie ich wartość.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 11 ust. 2a wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy źródłem przychodu są inne źródła.

Przepis art. 20 ust. 1 ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

Zgodnie z art. 42a osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca będący gminą corocznie wyodrębnia w budżecie środki stanowiące fundusz sołecki. Zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2009 r. o funduszu sołeckim (Dz. U. Nr 52 poz. 420 ze zm.) realizacja funduszu sołeckiego następuje na podstawie uchwalonego przez zebranie wiejskie wniosku zawierającego wskazanie przedsięwzięć do realizacji przez sołectwo.

Wśród przedsięwzięć zapisanych we wnioskach znajdują się imprezy kulturalne, w tym wycieczki i innego rodzaju wyjazdy (np. do aquaparku, na bowling itp.) mające na celu wspieranie i upowszechnianie idei samorządności poprzez integrację mieszkańców oraz pobudzanie aktywności obywatelskiej.

Wycieczka lub wyjazd organizowana jest w ten sposób, że chętni mieszkańcy sołectwa wpisywani są na imienną listę, zaś koszty pokrywane są w całości lub w części z budżetu gminy w ramach wyodrębnionego funduszu sołeckiego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że udział w wycieczce czy innych wyjazdach integracyjnych sfinansowanych w całości lub w części przez Gminę stanowi nieodpłatne świadczenie. Osoby biorące udział w ww. imprezach uzyskują nieodpłatną korzyść albowiem inny podmiot ponosi koszt ich uczestnictwa. Dzięki temu dochodzi do przysporzenia w ich majątku, które traktować należy w kategorii przychodu.

Katalog zwolnień przedmiotowych nie przewiduje zwolnienia od podatku dochodowego (przychodu) związanego z udziałem w sfinansowanej z funduszu sołeckiego wycieczki lub wyjazdu. Minister Finansów nie wydał również rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku od tego rodzaju świadczeń. Oznacza to, że przedmiotowe świadczenie stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wysokość uzyskanego przychodu należy ustalić z uwzględnieniem postanowień art. 11 ust 2-2b ustawy.

W przedmiotowej sprawie istnieje możliwość ustalenia uczestników imprezy - Wnioskodawca sporządza bowiem stosowną listę – co przy uwzględnieniu kosztów ponoszonych w związku z jej zorganizowaniem, pozwala na ustalenie wartości świadczenia przypadającego na mieszkańca sołectwa uczestniczącego w imprezie.

Przy czym z uwagi na całkowicie różny stan faktyczny nie należy porównywać obowiązku podatkowego z tytułu udziału w wycieczce lub wyjeździe, z brakiem takiego obowiązku w przypadku wybudowania konkretnego odcinka wodociągu lub uczestnictwa w festynie wiejskim

Reasumując, udział w imprezie integracyjnej sfinansowanej lub dofinansowanej przez Gminę skutkuje dla mieszkańców sołectwa powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń kwalifikowanego do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy ciąży wynikający z art. 42a obowiązek wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.