Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-118/08/13-S/ES
z 26 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Po 794/10 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2008 r. (data wpływu 8 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 listopada 2003 r. Wnioskodawca pracuje na podstawie umowy o pracę na stanowisku dyrektora wykonawczego Fundacji (…). Dnia 16 listopada 2004 r. Fundacja została poinformowana o przyznaniu dofinansowania na realizację projektu w ramach Inicjatywy Wspólnotowej, finansowanej przez Europejski Fundusz Społeczny. Zarząd Fundacji do bezpośredniej obsługi projektu zatrudnił pewną ilość personelu. Zainteresowany od dnia 1 grudnia 2004 r. został powołany na stanowisko kierownika ww. projektu i jednocześnie został na tym stanowisku zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Początkowo było to zatrudnienie w wymiarze ¼ etatu, potem ½ etatu, a od 1 września 2007 r. do 30 czerwca 2008 r. w wymiarze pełnego etatu. Realizowany projekt otrzymał 100% dofinansowanie, w tym 85% z budżetu Unii Europejskiej oraz 15% z budżetu Państwa. Projekt jest w trakcie realizacji - jego zakończenie nastąpi 30 czerwca 2008 r. Od początku pracy na rzecz Programu, dochodu otrzymanego przez Wnioskodawcę z umowy o pracę oprowadzana jest zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych. Jednakże analiza art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 . o podatku dochodowym od osób fizycznych każe Zainteresowanemu stwierdzić, że podatek ten był pobierany niezasadnie. Pogląd taki potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wydany w sprawie o sygnaturze akt I SA/GI 308/07. W ocenie Wnioskodawcy strona, która odwoływała się od niekorzystnego postanowienia organu podatkowego pracuje na bardzo podobnym stanowisku, jak również jest wynagradzana ze środków Inicjatywy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy oprócz art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 z późn. zm.), który zdaniem Wnioskodawcy zwalnia Go z obowiązku opłacania podatku dochodowego istnieje jakikolwiek inny przepis, który obligowałby do opłacania tego podatku i jaka jest droga uzyskania zwrotu niezasadnie nadpłaconego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 z późn. zm.) jasno i jednoznacznie stwierdza, że osoby, których dochody pochodzą m.in. od rządów państw obcych, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Uważa, iż argumentacja części polskich organów podatkowych odmawiających podatnikom zwolnienia z tego podatku opierająca się na stwierdzeniu, że dochód ten powinien pochodzić bezpośrednio z budżetu Unii Europejskiej jest pokrętna i nie ma żadnego odniesienia do obowiązującego prawa. Dodaje, że w podpunkcie a) przywołanego powyżej przepisu ustawodawca ani razu nie używa słowa „bezpośrednio" i samowolne wprowadzanie go do niektórych wykładni prawnych jest całkowicie bezpodstawne. Faktu, że wynagrodzenie Jego w 85% pochodzi z budżetu UE zmienić się nie da. W ocenie Zainteresowanego sprawa technicznego przepływu środków między UE a budżetem Państwa nie ma i nie może mieć dla podatnika żadnego znaczenia. Ponadto w prawie każdym państwie członkowskim UE przepływy te wyglądają inaczej i uregulowane są przepisami krajowymi. Jednak źródło pochodzenia tych pieniędzy jest w pełni jasne i nie może podlegać dyskusji. W świetle tych argumentów, Wnioskodawca uważa, że powinien być zwolniony z obowiązku opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych w części Jego wynagrodzenia pochodzącej z budżetu UE oraz powinien uzyskać zwrot nadpłaconego podatku począwszy od dnia 1 grudnia 2004 r.

W dniu 8 maja 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB2/415-118/08-2/ES stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 19 maja 2008 r. (data wpływu 21 maja 2008 r.). Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 16 czerwca 2008 r. znak ILPB2/415/W-29/08-2/AM.

W dniu 15 lipca 2008 r. wpłynęła do tutejszego organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie w całości i stwierdzenie, że interpretacja ta nie jest zgodna z przepisami prawa podatkowego, a interpretacja podatnika jest uzasadniona.

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1371/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu na rzecz Skarżącego kwotę 457 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wobec powyższego, tut. Organ wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną z dnia 6 kwietnia 2009 r.

Wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2010 r. sygn. akt II FSK 906/09 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu oraz zasądził od Wnioskodawcy na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu kwotę 280 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, wyrokiem z dnia 2 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Po 794/10 uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu na rzecz Skarżącego kwotę 440 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Pismem z dnia 19 stycznia 2011 r. nr ILRP – 007 – 22/11-2/EŚ od powyższego wyroku została złożona skarga kasacyjna, natomiast pismem z dnia 30 października 2012 r. cofnięto wniesioną skargę kasacyjną.

Dnia 30 listopada 2011 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Po 794/10 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie. Sąd stwierdził, że aby dochód mógł podlegać zwolnieniu muszą być spełnione łącznie obie przesłanki wymienione w przepisie, a więc środki bezzwrotnej pomocy otrzymane przez podatnika powinny pochodzić z międzynarodowych instytucji finansowych lub od rządów obcych państw oraz podatnik musi bezpośrednio realizować cel programu. Odnośnie pierwszego warunku, wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) u.p.d.o.f zdaniem Sądu, będzie on spełniony zarówno wówczas, gdy dany podmiot wydatkuje początkowo środki własne lub uzyskane od Skarbu Państwa, a później następuje refinansowanie tych środków z tzw. środków pomocowych, jak i w sytuacji, kiedy środki te są zaliczkowo wypłacane podmiotowi realizującemu program ramowy, a zatem gdy są prefinansowane jeszcze przed realizacją programu ramowego. Istotne jest, aby w ostatecznym rozrachunku środki pomocowe pochodziły od podmiotów wskazanych w tym przepisie. Natomiast sam sposób wypłaty środków finansowanych pochodzących z bezzwrotnej pomocy jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia dla oceny źródła pochodzenia środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych w ramach funduszy strukturalnych. Zatem metody prefinansowania lub refinansowania nie mogą bezpośrednio wpływać na możliwość zastosowania omawianego zwolnienia. Nie ma bowiem żadnych normatywnych podstaw do różnicowania sytuacji podmiotów w zależności od przyjętego sposobu wypłaty środków.

Pomoc z funduszy strukturalnych stanowi bowiem refundację wcześniej poniesionych wydatków ze środków publicznych.

Dla skorzystania z omawianego zwolnienia konieczne jest również spełnienie drugiej, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b), przesłanki w postaci bezpośredniej realizacji przez podatnika programu pomocowego. W odniesieniu jednak do tego zagadnienia sąd nie zajął „merytorycznego” stanowiska, ponieważ nie zajął go również organ podatkowy stwierdzając jedynie, że niezależnie od tego czy podatnik realizowałby bezpośrednio cel programu pomocowego czy też nie, wynagrodzenie finansowane ze środków EFS nie są wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem pomoc pochodząca z funduszy strukturalnych stanowi refundację wcześniej poniesionych wydatków, których źródłem finansowania były krajowe środki publiczne.

W związku z powyższym Sąd zobowiązał organ podatkowy przy ponownym udzielaniu interpretacji do rozważenia, czy Wnioskodawca spełnia przesłankę zwolnienia przewidzianą w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) u.p.d.o.f , tzn. bezpośrednio realizuje cel programu pomocowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Po 794/10 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy, oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

Na podstawie powołanego przepisu wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, z tak zwanych środków pomocowych, o ile dochody te spełniają łącznie dwie przesłanki, tj.:

• środki finansowe pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych, międzynarodowych instytucji finansowych (…), w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy,
• prace wykonywane przez podatnika służą bezpośredniej realizacji celu określonego programem finansowanym z bezzwrotnej pomocy.
  
  

Oznacza to, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia. Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnieniem o charakterze przedmiotowym, gdyż związane jest z przychodem ze środków pomocowych płynących z zagranicy.

W zakresie pierwszej z ww. przesłanek należy wskazać, że co do zasady zostaje ona spełniona w przypadku gdy środki finansowe pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.

Z kolei przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) cyt. ustawy wymaga, by podatnik realizował cel programu bezpośrednio. Oznacza to, że nie każda osoba realizująca (faktycznie) cel programu będzie korzystała z tego zwolnienia.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że od dnia 1 listopada 2003 r. Wnioskodawca pracował na podstawie umowy o pracę na stanowisku dyrektora wykonawczego Fundacji (…). Dnia 16 listopada 2004 r. Fundacja została poinformowana o przyznaniu dofinansowania na realizację projektu w ramach Inicjatywy Wspólnotowej, finansowanej przez Europejski Fundusz Społeczny. Zarząd Fundacji do bezpośredniej obsługi projektu zatrudnił pewną ilość personelu. Zainteresowany od dnia 1 grudnia 2004 r. został powołany na stanowisko kierownika ww. projektu i jednocześnie został na tym stanowisku zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Realizowany projekt otrzymał 100% dofinansowanie, w tym 85% z budżetu Unii Europejskiej oraz 15% z budżetu Państwa. Zakończenie projektu miało nastąpić 30 czerwca 2008 r.

Wsparcie Wspólnoty dla Polski w latach 2004 – 2006 w ramach Narodowego Planu Rozwoju jest realizowane za pomocą jednofunduszowych sektorowych programów operacyjnych (SPO) oraz wielofunduszowego Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego (ZPORR). Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych regulują przepisy Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju 2004-2006 (Dz. U. Nr 116, poz. 1206).

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1206 ze zm.) określenie publiczne środki wspólnotowe oznacza – środki finansowe pochodzące z budżetu Wspólnot Europejskich, a w szczególności z funduszy strukturalnych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego, w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz zmieniających i uchylających niektóre rozporządzenia, rozporządzeniu w sprawie Instrumentu Finansowego Wspierania Rybołówstwa oraz rozporządzeniu ustanawiającym Fundusz Spójności, ujęte w załączniku do ustawy budżetowej, służące realizacji Narodowego Planu Rozwoju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o Narodowym Planie Rozwoju w celu realizacji Planu tworzy się:

• sektorowe programy operacyjne,
• regionalne programy operacyjne,
• inne programy operacyjne,
• strategię wykorzystania Funduszu Spójności.
  
  

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju programy, o których mowa w pkt 1-3, są finansowane z publicznych środków krajowych lub współfinansowane z publicznych środków wspólnotowych. Strategia wykorzystania Funduszu Spójności jest współfinansowana z publicznych środków wspólnotowych.

Europejski Fundusz Społeczny jest jednym z funduszy strukturalnych, które to fundusze są instrumentami finansowymi polityki regionalnej Unii Europejskiej i mają pomóc władzom centralnym i regionalnym (słabiej rozwiniętych regionów Unii) w rozwiązaniu ich najważniejszych problemów gospodarczych. Ich zadaniem jest wspieranie restrukturyzacji i modernizacji gospodarki, co ma wpłynąć na zwiększenie spójności ekonomicznej i społecznej krajów Unii. Fundusze kierowane są do tych sektorów gospodarki i regionów, które bez pomocy finansowej nie są w stanie dorównać do średniego poziomu ekonomicznego w UE. Pomoc z funduszy strukturalnych otrzymuje się jako refundację części poniesionych wydatków tj. najpierw inwestycja potem dotacja. Oznacza to, że środki finansowe z Europejskiego Funduszu Społecznego zostaną przekazane dopiero po zakończeniu inwestycji.

Jednakże – jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny - warunek wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) u.p.d.o.f jest spełniony zarówno wówczas, gdy dany podmiot wydatkuje początkowo środki własne lub uzyskane od Skarbu Państwa, a później następuje refinansowanie tych środków z tzw. środków pomocowych, jak i w sytuacji, kiedy środki te są zaliczkowo wypłacane podmiotowi realizującemu program ramowy, a zatem gdy są prefinansowane jeszcze przed realizacją programu ramowego. Istotne jest, aby w ostatecznym rozrachunku środki pomocowe pochodziły od podmiotów wskazanych w tym przepisie. Natomiast sam sposób wypłaty środków finansowanych pochodzących z bezzwrotnej pomocy jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia dla oceny źródła pochodzenia środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych w ramach funduszy strukturalnych. Zatem metody prefinansowania lub refinansowania nie mogą bezpośrednio wpływać na możliwość zastosowania omawianego zwolnienia. Nie ma bowiem żadnych normatywnych podstaw do różnicowania sytuacji podmiotów w zależności od przyjętego sposobu wypłaty środków.

Zatem, wynagrodzenie Wnioskodawcy finansowane bezpośrednio ze środków pochodzących z Unii Europejskiej spełnia przesłankę określoną w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oceniając jednakże drugą przesłankę, należy stwierdzić, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) cyt. ustawy wymaga, by podatnik realizował cel programu bezpośrednio, przy czym należy zwrócić uwagę na drugą część tego przepisu stanowiącą, że „zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.” Tak więc, z owego zwolnienia nie mogą korzystać pracownicy podmiotu bezpośrednio realizującego cele programu, a także osoby, którym podmiot bezpośrednio realizujący cele programu zlecił wykonanie tylko określonych czynności (np. w oparciu o umowę o dzieło, czy też umowę zlecenia).

Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy jest osoba, która wykonując czynności z tym programem związane otrzymała na ten cel środki od podmiotu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc jest bezpośrednim beneficjentem tychże środków. Przychody podlegają zwolnieniu z opodatkowania, jeżeli są przychodami podatnika bezpośrednio realizującego cel programu.

W przedmiotowej sprawie, w ramach nawiązanego stosunku pracy, Wnioskodawca wykonywał określone czynności w związku z realizacją ww. programu. Realizował zatem cel programu nie bezpośrednio, lecz pośrednio, poprzez wykonywanie powierzonych mu w ramach obowiązków służbowych zadań. Zapłatę za wykonanie zadań Wnioskodawca otrzymywał od Fundacji jako pracodawcy, który za tę wypłatę odpowiada na podstawie zawartej umowy o pracę i którą jest zobowiązany zrealizować ze środków finansowych, jakimi dysponuje, niezależnie skąd one pochodzą (np. ze środków własnych, zaciągniętego kredytu, otrzymanych dotacji).

Innymi słowy, co prawda pracownik bierze udział w realizacji celu programu, jednak nie realizuje programu bezpośrednio, ale pośrednio poprzez wykonanie zadania powierzonego przez pracodawcę.

Skoro w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym negatywną przesłankę zwolnienia mowa jest o zleceniu przez beneficjenta pomocy wykonania określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem bez względu na rodzaj zawartej umowy, to należy zapis ten rozumieć szeroko, a więc chodzi tu o każdy rodzaj umowy, czy to o pracę, czy też o dzieło, zlecenia itp. Analiza przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, iż podatnikiem realizującym bezpośrednio cel programu może być jedynie podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego programu i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie, a tym podmiotem w niniejszej sprawie jest wyłącznie pracodawca Wnioskodawcy.

Wobec powyższej analizy w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie została spełniona przesłanka wynikająca z lit. b) ww. artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwrócić należy uwagę, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 cytowanej ustawy podatkowej jest zwolnieniem o charakterze przedmiotowym, o czym świadczy związanie go z określonymi źródłami, a więc przychodem ze środków pomocowych płynących z międzynarodowych instytucji finansowych albo rządów obcych państw. Stąd środki pieniężne, a mówiąc ściśle przychody podlegają zwolnieniu z opodatkowania, jeżeli są przychodami beneficjenta lub bezpośredniego wykonawcy. Nie są natomiast zwolnione przychody pracowników tychże podmiotów. Pracownicy ci otrzymują wynagrodzenie za pracę, która z natury swej jest uniezależniona od rodzaju wykonywanej przez pracodawcę działalności oraz źródeł jej finansowania (np. środki własne, kredyt lub inne środki obce, w tym pomocowe).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymywał na podstawie umowy o pracę za wykonywanie zadań bezpośrednio związanych z realizacją celów przedmiotowych projektu wymienionego we wniosku, nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zostały spełnione uwarunkowania określone w pkt b) powołanego przepisu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.