Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-180/13/MMa
z 13 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 08 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie ustalenia prawa do uzyskania zwrotu części poniesionych wydatków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie ustalenia prawa do uzyskania zwrotu części poniesionych wydatków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem działki nr 122/28, którą nabył w dniu 24 października 2000 r. umową przenoszącą własność przyznaną aktem notarialnym. W 2004 r. wnioskodawca postanowił wybudować na niej budynek mieszkalny i zamieszkać w nim na stałe. Decyzją nr … z dnia 04 kwietnia 2005 r. wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę „budynku letniskowego (PKOB 1110) wraz z wewnętrzną instalacją wodociągową, kanalizacyjną i elektryczną wraz z odcinkiem prowadzonym kablem ziemnym oraz przyłączem wodociągowym i kanalizacyjnym". Budowę rozpoczął w 2007 r.

Budynek jest całkowicie o konstrukcji murowanej (budynek letniskowy o powierzchni użytkowej 37m²), trwale połączony z gruntem poprzez fundamenty, posiada dach, jest wyposażony we wszystkie niezbędne instalacje wewnętrzne tj. wodną, kanalizacyjną, elektryczną, Jest odpowiednio ocieplony, przystosowany do przebywania i korzystania z niego przez cały rok. W budynku są wydzielone pomieszczenia: pokój mieszkalny z kominkiem i wejściem na antresolę gdzie znajduje się następny pokój, kuchnia, łazienka z WC. Jest to więc budynek całoroczny spełniający funkcję mieszkalną i w pełni służący zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, o czym świadczą ww. instalacje techniczne. Wybudowany przez wnioskodawcę dom spełnia wszystkie wymogi by móc w nim mieszkać przez cały rok.

Natomiast sama jego klasyfikacja, jako budynku letniskowego wynika jedynie z funkcji terenu zapisanej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, iż inwestycja znajduje się na terenach przeznaczonych pod zabudowę rekreacyjną oraz z decyzji pozwolenia na budowę, a nie ze sposobu użytkowania budynku. Inwestorem wskazanym na pozwoleniu na budowę jest wnioskodawca. W lipcu 2008 r. wraz ze współmałżonkiem (zawarcie związku małżeńskiego miało miejsce w lutym 2005 r.) zaciągnął kredyt hipoteczny na dalszą budowę budynku z okresem kredytowania 20 lat. Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki na budowę budynku wystawione są na wnioskodawcę w tym jedna na wnioskodawcę i jego współmałżonka. Decyzją z dnia 05 lutego 2010 r. wnioskodawca otrzymał zaświadczenie Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego o braku sprzeciwu wobec zamiaru przystąpienia do użytkowania budynku letniskowego, z którego wynika, iż budynek jest wyposażony w instalacje: elektryczną, wodną i kanalizacji sanitarnej oraz przyłącza: energetyczny, wodociągowy z sieci i kanalizacyjny do sieci kanalizacyjnej. W wydziale Geodezji i Gospodarki Nieruchomościami w Urzędzie Gminy wnioskodawca uzyskał informację że po złożeniu stosownego wniosku zostanie nadany numer domu i będzie możliwość zameldowania się w nim.

Obecnie wnioskodawca mieszka wraz ze współmałżonkiem i dzieckiem w mieszkaniu użyczonym im przez rodzinę współmałżonka na podstawie umowy użyczenia, które nie jest własnością wnioskodawcy i jego małżonka ani nie wchodzi w skład jego i współmałżonka majątku. Wnioskodawca jest tam również tymczasowo zameldowany. Ponadto ani wnioskodawca, ani jego współmałżonek nie są właścicielami i nie posiadają żadnej innej nieruchomości, która spełniałaby cele mieszkalne i zaspokajałaby ich potrzeby mieszkaniowe. Zatem wybudowany przez małżonków budynek jest jedynym domem, którego wnioskodawca jest właścicielem. Konstrukcja oraz wykończenie budynku pozwala na zamieszkiwanie w nim przez cały rok, co też wnioskodawca zamierza wraz ze współmałżonkiem i dzieckiem jak najszybciej uczynić. Aktualnie dom jest w fazie wykończeniowej.

Po zamontowaniu podstawowego wyposażenia wewnątrz budynku, który wnioskodawca wybudował (wyposażenie łazienki w sprzęt sanitarny, wyposażenie kuchni w meble, sprzęt AGD, wyposażenie pokoi mieszkalnych w meble, łóżka, sprzęt RTV, ułożenie podłóg, a także wyposażenie w podstawowe elementy niezbędne do zaspokojenia potrzeb życia codziennego) zamierza wspólnie ze współmałżonkiem i dzieckiem wprowadzić się i zamieszkać w nim na stałe, co w pełni zaspokoi ich podstawowe potrzeby mieszkaniowe i będzie stanowić ośrodek zaspokajania codziennych potrzeb związanych z zamieszkiwaniem i typowymi funkcjami mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przysługuje wnioskodawcy wraz z małżonkiem prawo do zwrotu części wydatków poniesionych przy zakupie materiałów budowlanych przeznaczonych na budowę ww. nieruchomości tj. budynku letniskowego, który w rzeczywistości będzie zaspokajał ich podstawowe potrzeby mieszkaniowe?

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.), osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych m.in. w związku z budową budynku mieszkalnego. W myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy, przez budynek mieszkalny rozumie się budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nim urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 2 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 01 maja 2004 r. Z treści art. 3 ust. 4 tej ustawy wynika, iż dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada m.in. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego, jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego, treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Zdaniem wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania by móc ubiegać się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z wybudowanym przez niego budynkiem letniskowym, ponieważ jest to budynek całoroczny spełniający funkcję mieszkalną i w pełni służący zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych. Wybudowany przez wnioskodawcę dom spełnia wszystkie wymogi by móc w nim mieszkać przez cały rok. Natomiast sama jego klasyfikacja, jako budynku letniskowego wynika jedynie z funkcji terenu zapisanej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy, z którego wynika, iż inwestycja znajduje się na terenach przeznaczonych pod zabudowę rekreacyjną oraz z decyzji pozwolenia na budowę, a nie ze sposobu użytkowania budynku. Ponadto wnioskodawca otrzymał zaświadczenie Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego o braku sprzeciwu wobec zamiaru przystąpienia do użytkowania budynku letniskowego, z którego wynika, iż budynek jest wyposażony w instalacje: elektryczną, wodną i kanalizacji sanitarnej oraz przyłącza: energetyczny, wodociągowy z sieci i kanalizacyjny do sieci kanalizacyjnej. Po zamontowaniu podstawowego wyposażenia wewnątrz budynku letniskowego, który wnioskodawca wybudował zamierza wspólnie z małżonkiem i dzieckiem wprowadzić się i zamieszkać w nim na stałe, co w pełni zaspokoi ich podstawowe potrzeby mieszkaniowe i będzie stanowić ośrodek zaspokajania codziennych potrzeb związanych z zamieszkiwaniem i typowymi funkcjami mieszkania. Reasumując, wnioskodawca uważa, że spełnia wszystkie warunki określone w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, co daje mu prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z realizowaną inwestycją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.), reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego przez odniesienie do pojęcia budynku, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Budynkiem, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 ww. ustawy zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 01 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 01 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką 22% i wyższą (art. 3 ust. 3 w zw. z art. 11a ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ww. ustawy dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej. Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze - rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl natomiast art. 4 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków, związanych z budownictwem mieszkaniowym, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 07 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 5 pkt 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, kopie faktur dokumentujących poniesione wydatki należy załączyć do składanego w urzędzie skarbowym wniosku o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym poniesionych od dnia 01 maja 2004 r. (VZM-1).

Natomiast w myśl art. 3 ust. 8 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, wykaz materiałów budowlanych uwzględniający materiały budowlane, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 01 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT.

Obowiązujący do 31 grudnia 2010 r. wykaz materiałów budowlanych, których zakup uprawniał do otrzymania zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, zawarty był w załączniku do obwieszczenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie ogłoszenia wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 01 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. MTiB z 2006 r. Nr 1, poz. 1).

Natomiast od 01 stycznia 2011 r. obowiązuje załącznik do obwieszczenia Ministra Infrastruktury z dnia 03 września 2010 r. w sprawie ogłoszenia obowiązującego od dnia 01 stycznia 2011 r. wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 01 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. Min. Infrastruktury Nr 11, poz. 35). Wykaz ten opiera się na symbolach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług opublikowanej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że wnioskodawca w dniu 24 października 2000 r. nabył działkę w obszarze przeznaczonym pod zabudowę rekreacyjną. W 2004 r. wnioskodawca postanowił wybudować na ww. działce budynek mieszkalny i zamieszkać w nim na stałe. W dniu 04 kwietnia 2005 r. uzyskał pozwolenie na budowę budynku letniskowego wraz z wewnętrzną instalacją wodociągową, kanalizacyjną i elektryczną wraz z odcinkiem prowadzonym kablem ziemnym oraz przyłączem wodociągowym i kanalizacyjnym. Budowę rozpoczęto w 2007 r. natomiast w dniu 05 lutego 2010 r. wnioskodawca otrzymał zaświadczenie Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego zezwalające na użytkowanie budynku letniskowego. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy budynek jest przystosowany do całorocznego zamieszkiwania gdyż wyposażony został w tym celu w niezbędne instalacje i użytkowany będzie przez wnioskodawcę w taki właśnie sposób tj. będzie służył realizacji jego potrzeb mieszkaniowych. Natomiast fakt klasyfikacji ww. budynku jako budynku letniskowego wynika wyłącznie z funkcji terenu w jakim został wzniesiony.

Okolicznością, którą należy w przedmiotowej sprawie rozważyć jest ustalenie, czy wydatki poniesione na budowę budynku letniskowego przystosowanego do całorocznego zamieszkiwania stanowią wydatki poniesione na budownictwo mieszkalne a w związku z powyższym czy wnioskodawcy przysługuje prawo do uzyskania zwrotu części poniesionych wydatków na jego budowę.

Z wykładni systemowej można wywieść, że w pojęciu budynku mieszkalnego mieści się także pojęcie budynku, który wzniósł wnioskodawca. Ani ustawa dotycząca prawa budowlanego, ani ustawa podatkowa nie zawiera definicji budynku letniskowego. Co do zasady, o tym czy dom można uznać za letniskowy, czy za budynek mieszkalny, decyduje jego przeznaczenie. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316), budynek rekreacyjny należy do klasy budynków mieszkalnych, jednakże dla oceny możliwości skorzystania z ulgi istotne jest ustalenie czy w danym budynku podatnik będzie realizował swoje cele mieszkaniowe, czy jedynie potrzeby związane z rekreacją i wypoczynkiem. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego utrwaliło się stanowisko, że budynek rekreacyjny może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych tylko wtedy, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela i jego bliskich, służąc tym samym zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Jeżeli podatnik korzysta z domu jedynie w celach wypoczynkowych, sezonowo, wówczas dom taki uznać należy za letniskowy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że budynek letniskowy będzie mieścił się w pojęciu budynku mieszkalnego wówczas, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela (i jego bliskich), służąc zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych (czyli nie rekreacyjnych, wypoczynkowych, sezonowo bądź w celu lokaty kapitału). Zatem, wybudowany budynek ma stanowić ośrodek zaspokajania codziennych potrzeb związanych z zamieszkiwaniem i typowymi funkcjami mieszkania. Nie chodzi bowiem o wykorzystywanie budynku tylko okresowo, podczas wypoczynku, urlopów, dni wolnych itp.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że jeżeli budynek letniskowy faktycznie będzie służył zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. będzie spełniał całoroczną funkcję mieszkalną (lokum, w którym koncentruje się życie rodzinne), to po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie wnioskodawca będzie uprawniony do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z realizacją inwestycji mieszkaniowej.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy także wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wydana dla wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Małżonek wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.