Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-280/13/DM
z 13 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu 21 marca 2013 r.) uzupełnionym w dniu 20 maja 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 20 maja 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, świadcząc usługi telekomunikacyjne i jest wpisany do rejestru operatorów telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa UKE. Usługi telekomunikacyjne, to wiodąca działalność usługowa firmy i źródło ponad 90% przychodów.

Opis świadczonych usług telekomunikacyjnych:

1. usługi świadczone za pośrednictwem własnych przewodowych sieci telewizji kablowej:
   
   
   
   1. reemisja programów telewizyjnych
      
   2. transmisja danych i dostęp do Internetu
      
   3. głosowe usługi telefoniczne.
   
   
   
2. usługi świadczone za pośrednictwem własnych bezprzewodowych sieci (tzw. sieci Wi-Fi):
   
   
   
   1. transmisja danych i dostęp do Internetu
      
   2. głosowe usługi telefoniczne
      
      
3. usługi świadczone za pośrednictwem obcych sieci telekomunikacyjnych
   
   
   
   1. usługi transmisji danych (tzw. model MVNO).
      

Aby świadczyć usługi opisane w pkt 1 należy przeprowadzić następujące czynności:

• wybudować miejską kablową sieć dostępowa (anteny odbiorcze, kable magistralne, wzmacniacze, światłowody itp.),

• wybudować sieci budynkowe (rurki w piwnicach, szafki, rozgałęźniki na klatkach schodowych itp.),

• przyłączyć sieci budynkowe do sieci miejskiej,

• podpisać stosowne umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych z potencjalnymi klientami (w Prawie Telekomunikacyjnym nazywanymi Abonentami),

• wybudować przyłącza mieszkaniowe - są to odcinki kabla od odbiorników umiejscowionych w mieszkaniach abonentów (takich jak telewizory, modemy internetowe lub aparaty telefoniczne) do szafek rozgałęźnikowych, które są ostatnim elementem sieci budynkowej,

• aktywować zamówione usługi w systemach zarządzających operatora.

Koszt utrzymania tak opisanej sieci składa się z m.in. energii elektrycznej, płac, amortyzacji, opłat za korzystanie z gruntów itp. Wszystkie opisane koszty muszą być ponoszone w systemie 24/7/365 bez względu na to czy abonenci korzystają z usług i są podłączeni do sieci czy też nie korzystają. Jedynym kosztem zależnym od tego czy abonent faktycznie korzysta z sieci, jest opłata dla nadawców programów telewizyjnych. Dotyczy ona wyłącznie pkt 1a i jest to opłata za reemisję programów telewizyjnych wraz z opłatami towarzyszącymi (prawa autorskie i pokrewne). Wnioskodawca wystawia za wszystkie wykonane usługi faktury, bez względu na fakt czy abonent prowadzi działalność gospodarczą, czy też nie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku.

Według jakiej stawki VAT należy opodatkować usługi opisane w pkt 1, tj. świadczone za pośrednictwem własnych przewodów sieci telewizji kablowej:

1. utrzymanie łącza telewizji kablowej (pozycja ta obejmuje koszty związane z funkcjonowaniem sieci kablowej tj. energii elektrycznej, plac, amortyzacji, opłat za korzystanie z gruntów, itp.),
2. usługi reemisji programów telewizyjnych (opisane w ustawie Prawo telekomunikacyjne i w ustawie o radiu i telewizji),
3. usługi dostępu do internetu i transmisji danych,
4. usługi transmisji głosu (telefoniczne)?

We własnym stanowisku doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wystąpił z wnioskiem do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi o potwierdzenie i nadanie symbolu klasyfikacyjnego świadczonych usług.

I. Usługa „dostarczanie łącza TV kablowej” - PKWiU 61.10.5.

Faktycznie pozycja ta obejmuje koszty związane z codziennym „technicznym” funkcjonowaniem sieci TV kablowej, tj. energii elektrycznej, płac, amortyzacji, opłat za korzystanie z gruntów itp. Dostarczanie łącza (sieci telekomunikacyjnej) zdefiniowane jest w art. 2 ust. 4 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Aby dostarczyć łącze Wnioskodawca przesyła w nim w celach diagnostycznych sygnał testowy (tzw. nośna). W praktyce treścią sygnału testowego jest informacyjny program planszowy, który jest produkowany przez operatora. W myśl ustawy o radiu i telewizji program taki nie podlega pod obowiązek koncesyjny, a więc czynności jego wytwarzania i przesyłania poprzez sieci nie można nazwać „nadawaniem programu telewizyjnego”. Tak więc dostarczanie łącza TV kablowej jest połączone z przesłaniem telewizyjnego programu planszowego.

II. Usługa „reemisja programów telewizyjnych i radiowych” - PKWiU 61.10.5.

Faktycznie pozycja ta obejmuje koszty związane z codziennym „programowym” funkcjonowaniem sieci TV kablowej. Usługa reemisji kablowej zdefiniowana jest w art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest tożsama z pojęciem „rozprowadzanie” opisanym w art. 4 pkt 8 ustawy o radiofonii i telewizji. Usługi reemisji programów telewizyjnych świadczone są wyłącznie za pomocą łącza wymienionego w pkt l.

III. Usługa „dostęp do Internetu i transmisji danych” świadczona za pomocą łącza wymienionego w pkt l - PKWiU 61.10.4.

IV. Usługa „telefonia stacjonarna” świadczona za pomocą łącza wymienionego w pkt l - PKWiU 61.10.1.

W dniu 14 grudnia 2012 r. Urząd Statystyczny w Łodzi poinformował, iż:

1. usługi dostarczania łącza TV kablowej,
2. reemisji programów telewizyjnych i radiowych za pomocą sieci TV kablowej,


- mieszczą się w PKWiU 61.10.5 „Usługi radia i telewizji kablowej”,


3. dostęp do internetu za pomocą infrastruktury kablowej, mieści się w PKWiU 61.10.4 „Usługi udostępniana internetu świadczone przez telekomunikację stacjonarną”,
4. transmisja danych za pomocą łącza kablowego, mieści się w PKWiU 61.10.30.0 „Usługi transmisji danych realizowane za pomocą sieci telekomunikacji stacjonarnej”,
5. usługa telefonii stacjonarnej, mieści się w PKWiU 61.10.11.0 „Usługi telefonii stacjonarnej”.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%.

W załączniku Nr 3 do ustawy pod poz. 169 wymieniono usługi radia i telewizji kablowej PKWiU 61.10.5.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wymienione w pkt 1 i 2 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, jako usługi wymienione w załączniku nr 3 pod pozycją 169 PKWiU 61.10.5 „Usługi radia i telewizji kablowej”. Pozostałe usługi, nie wymienione w PKWiU 61.10.5, podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. pod pozycją 169 mieszczą się – sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 61.10.05 – „Usługi radia i telewizji kablowej”.

W poz. 170-172 załącznika nr 3 do ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. (od dnia 1 kwietnia 2013 r. zostały uchylone), mieszczą się odpowiednio:

• usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych realizowane za pomocą sieci telekomunikacji ruchomej - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej, sklasyfikowane w PKWiU ex 61.20.50.0;

• usługi telekomunikacji satelitarnej, z wyłączeniem udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pośrednictwem satelity - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej, sklasyfikowane w PKWiU ex 61.30.10.0,

• usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pomocą satelity - wyłącznie usługi radia i telewizji kablowej, sklasyfikowane w PKWiU ex 61.30.20.0.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony wdanym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy otrzymała następujące brzmienie „Usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie”, bez względu na symbol PKWiU.

Nowe brzmienie poz. 169 co do zasady, obejmuje swoim zakresem dotychczasowe poz. 169-172 załącznika nr 3 do ustawy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie z treścią art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 nr 7 poz. 34 ze zm.) rozpowszechnianiem jest:

1. bezprzewodowa emisja programu do równoczesnego, powszechnego odbioru (system powszechnego odbioru),
2. wprowadzanie programu do sieci kablowej (system zbiorowego odbioru).

Rozprowadzaniem w myśl art. 4 pkt 3 ww. ustawy jest przejmowanie w całości i bez zmian programu nadawcy krajowego i zagranicznego, rozpowszechnianego do powszechnego odbioru, i równoczesne jego rozpowszechnianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż świadczy Pan m.in. usługi za pośrednictwem własnych przewodowych sieci telewizji kablowej, tj. zgrupowane w PKWiU w grupowaniu 61.10.5 - usługi radia i telewizji kablowej (usługi dostarczania łącza TV kablowej i reemisji programów telewizyjnych i radiowych), 61.10.4 - usługi udostępniania Internetu, 61.10.30.0. - usługi transmisji danych za pomocą sieci telekomunikacji stacjonarnej oraz 61.10.11.0 - usługi telefonii stacjonarnej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że w świetle tak przestawionych okoliczności świadczone przez Pana czynności sklasyfikowane jako „Usługi radia i telewizji kablowej” podlegają opodatkowaniu preferencyjną, 8% stawką podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy, natomiast pozostałe, tj. w zakresie dostępu do Internetu, za pomocą infrastruktury kablowej, transmisji danych za pomocą łącza kablowego, telefonii stacjonarnej - jak słusznie wskazano we wniosku - 23% stawką podatku.

Nadmienić jednocześnie należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.