2013.05.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-102/13-2/JK
z 7 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 7 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego według współczynnika struktury sprzedaży – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego według współczynnika struktury sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jego jednostka, Instytut (…), realizuje projekt pt.: „Nowe linie produktów wspomagających (…)” finansowany, w ramach I Konkursu Badań Stosowanych w obszarze Mechanika i Transport (ścieżka A), przez Narodowe Centrum (…) (decyzja Dyrektora (…) Nr (…) z dnia 23 lipca 2012 r. w sprawie wniosku nr (…)).

Celem projektu jest techniczne i ekonomiczne przygotowanie do produkcji w kraju nowych linii produktów dla seniorów i osób niepełnosprawnych w celu wspomagania mobilności i dostępności otoczenia.

W projekcie zamierza się opracować pod względem konstrukcyjnym i technologicznym projekty 3-4 produktów z wcześniej opracowanych modeli często oryginalnych koncepcji projektowych rozwiązań:

nowych napędów elektryczno-mięśniowych i struktur nośnych wózków inwalidzkich,
pionizacyjnych wózków inwalidzkich,
wózków lub urządzeń o specjalnych zastosowaniach w ewakuacji z wysokich budynków lub w transporcie publicznym, w ruchu po schodach, w przesiadaniu z wózka do samochodu czy ruchu w otwartej przestrzeni,
czynno-biernych trenażerów rehabilitacyjnych kończyn,
integracyjnej kuchni z mobilnymi meblami zapewniającymi dostęp.

Te pomysły nowych konstrukcji były przedmiotem wieloletnich badań teoretycznych i projektowo-koncepcyjnych zespołu realizatorskiego projektu. Konstrukcje wspomnianych urządzeń są oparte na humanocentrycznych zasadach projektowania uniwersalnego (Integral-, Inclusive- Barrier free Design lub Design for all) i technologii asystujących (Assistive Technology) urządzeń zapewniających funkcjonowanie każdej osobie w sposób niezależny i naturalny. Te urządzenia są potrzebne dla poprawy jakości życia ludzi w starszym wieku i/lub niepełnosprawnych w Polsce, a nie są obecnie produkowane w naszym kraju. Koszty ich wytwarzania mogą być dostosowane do poziomu zamożności krajowych nabywców. Poziom technologii wytwarzania ma być dostosowany do możliwości małych i średnich firm krajowych.

Wybór określonych produktów do realizacji w ramach projektu ma być poprzedzony analizą marketingową, weryfikującą zainteresowanie rynkowe i możliwości produkcyjno-ekonomiczne wybranych producentów z obszaru małych i średnich firm.

Duże znaczenie dla uruchomienia produkcji i częściowego pokrycia kosztów nabycia produktów ma zainteresowanie projektem Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).

Efekty projektu wystąpią w formie dokumentacji konstrukcyjnej projektów wspomnianych powyżej urządzeń, zawierającej wstępne analizy marketingowe i technologiczne, wyniki badań antropometrycznych i biomechanicznych docelowej grupy użytkowników, wyniki analiz obliczeniowych, wyniki weryfikacji modeli metodami inżynierii wirtualnej oraz pełny zapis konstrukcji rozpatrywanych urządzeń. W trakcie realizacji projektu możliwe jest powstanie patentów krajowych i zagranicznych. W przyszłości wyniki prac nad projektem mają być skomercjalizowane przez udzielenie przyszłym producentom licencji na ich wykorzystanie. Udzielenie licencji w trakcie trwania projektu jest mało prawdopodobne.

W przypadku gdy licencjobiorcą będzie nabywca krajowy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., z późniejszymi zmianami, Wnioskodawca będzie miał do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług na terytorium kraju, które podlega opodatkowaniu (23%). Natomiast w przypadku gdy nabywca będzie z krajów UE lub spoza UE (co jest najbardziej prawdopodobne), zgodnie z art. 28b oraz 281 będzie to odpłatne świadczenie usług poza terytorium kraju, które w przypadku świadczenia na terenie kraju dawałoby możliwość umniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – art. 86. ust. 8.

Równocześnie w projekcie przewiduje się przeprowadzenie szeregu badań podstawowych dotyczących nowych narzędzi komputerowych, opartych na wynikach badań biomechanicznych. Powstanie tym samym baza wiedzy służąca m.in. do weryfikacji komputerowej w systemach komputerowych dostępności i bezpieczeństwa otoczenia użytkowników wózków inwalidzkich. Te wyniki będą nie tylko bezpośrednio wykorzystywane w projekcie lecz także mogą być podstawą nowych rozwiązań metodycznych w obszarze prac projektowych, nie tylko w dziedzinach związanych z rozwojem sprzętu dla osób niepełnosprawnych i seniorów.

Wyniki wspomnianych badań podstawowych, a także badań stosowanych nad projektowaniem środków dla niepełnosprawnych i seniorów mogą zatem mieć przeznaczenie nie tylko aplikacyjne w kontekście celów wdrożenia wyników projektu, ale także w kontekście rozwoju nauki.

Jak widać część efektów projektu będzie podlegała komercjalizacji, a część będzie wykorzystywana do dalszych badań naukowych oraz będzie udostępniana nieodpłatnie i prezentowana podczas wydarzeń naukowych (konferencje, seminaria).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy X przy realizacji projektu pt. ‚„Nowe linie produktów (…)” finansowanego, w ramach I Konkursu Badań Stosowanych w obszarze Mechanika i Transport, przez Narodowe Centrum (…), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy pomocy współczynnika struktury wyliczonego dla X?

Zdaniem Wnioskodawcy, podczas realizacji projektu pt. „Nowe linie produktów wspomagających (…)” finansowanego, w ramach I Konkursu Badań Stosowanych w obszarze Mechanika i Transport, przez Narodowe Centrum (…), przysługuje mu jako podatnikowi VAT czynnemu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dotyczącego poniesionych wydatków w projekcie, obliczoną przy pomocy współczynnika struktury wyliczonego dla X. Tym samym podatek VAT będzie kosztem częściowo kwalifikowalnym w projekcie. Procent kwot do odzyskania będzie wielkością zmienną, uzależnioną od ewentualnych zmian współczynnika procentowego wyrażającego stosunek sprzedaży opodatkowanej do całkowitej sprzedaży X, obliczanego po zakończeniu każdego kolejnego roku kalendarzowego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 (art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 dotyczą szczególnych procedur rozliczania podatku od towarów i usług przez podatników świadczących usługi taksówek, usługi turystyki oraz stosujących procedurę VAT marża). Odliczenie podatku naliczonego odbywa się metodą fakturową, co oznacza, iż dla skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie jest konieczne faktyczne wykorzystanie towaru lub usługi do czynności powodującej powstanie podatku należnego już w momencie odliczenia. Prawo do odliczenia jest wykonywane w oparciu o posiadaną fakturę i określone przez podatnika przeznaczenie towaru lub usługi na moment korzystania z tego prawa.

Jednostki organizacyjne uczelni działając w ramach uczelni występującej jako podatnik VAT mogą nabywać prawo do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, kiedy projekt będzie skomercjalizowany i przekazany przez uczelnię odpłatnie innym podmiotom.

Ponieważ część efektów projektu zamierza się w przyszłości komercjalizować, a część będzie wykorzystywana do dalszych badań naukowych oraz będzie udostępniana nieodpłatnie i prezentowana podczas wydarzeń naukowych (konferencje, seminaria).

Zgodnie z art. 90.1. Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z późniejszymi zmianami, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ustęp 2 tego artykułu mówi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (z zastrzeżeniem ust. 10). Natomiast ustęp 3. wskazuje, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Reasumując, ponieważ Zainteresowany realizując ww. projekt występuje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, a zakupione do realizacji tego działania towary i usługi będą służyły w przyszłości do wykonywania czynności zarówno opodatkowanych jak i nieopodatkowanych, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stosując współczynnik struktury sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wskazać należy, iż w oparciu o art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Z kolei, stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a ponadto, aby nie miały miejsca przesłanki uniemożliwiające dokonanie odliczenia kwoty lub zwrotu podatku należnego – określone w art. 88 ustawy.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo – prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każde nabycie towarów i usług, które zmierza do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać już w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jego jednostka, Instytut Silników Spalinowych i Transportu, realizuje projekt pt.: „Nowe linie produktów wspomagających mobilność i dostępność otoczenia seniorów i osób niepełnosprawnych” finansowany, w ramach I Konkursu Badań Stosowanych w obszarze Mechanika i Transport (ścieżka A), przez Narodowe Centrum (…) (decyzja Dyrektora (…) Nr (…)z dnia 23 lipca 2012 r. w sprawie wniosku nr (…)).

W projekcie zamierza się opracować pod względem konstrukcyjnym i technologicznym projekty 3-4 produktów z wcześniej opracowanych modeli często oryginalnych koncepcji projektowych rozwiązań: nowych napędów elektryczno-mięśniowych i struktur nośnych wózków inwalidzkich; pionizacyjnych wózków inwalidzkich; wózków lub urządzeń o specjalnych zastosowaniach w ewakuacji z wysokich budynków lub w transporcie publicznym, w ruchu po schodach, w przesiadaniu z wózka do samochodu czy ruchu w otwartej przestrzeni; czynno-biernych trenażerów rehabilitacyjnych kończyn; integracyjnej kuchni z mobilnymi meblami zapewniającymi dostęp.

Duże znaczenie dla uruchomienia produkcji i częściowego pokrycia kosztów nabycia produktów ma zainteresowanie projektem Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).

W rezultacie część efektów projektu będzie podlegała komercjalizacji, a część będzie wykorzystywana do dalszych badań naukowych oraz będzie udostępniana nieodpłatnie i prezentowana podczas wydarzeń naukowych (konferencje, seminaria).

Tym samym, zakupione do realizacji ww. projektu towary i usługi będą służyły w przyszłości do wykonywania czynności zarówno opodatkowanych jak i nieopodatkowanych.

Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) – wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, nie stosuje się odliczenia częściowego wg proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał: „(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy”.

Wskazać również należy, iż art. 17 Szóstej Dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 1977 r., Nr 145, poz. 1) oraz art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.) przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Natomiast w ustawie o podatku od towarów i usług brak jest unormowania zagadnienia określania proporcji, dającego podstawę do odliczenia podatku naliczonego od wydatków służących zarówno działalności gospodarczej podatnika (opodatkowanej), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Wprowadzone w art. 90 ustawy ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego, jak wyżej wykazano, dotyczy wyłącznie zakupów wykorzystywanych zarówno do działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej. Tym samym, brak jest podstaw do ograniczania możliwości podatnika do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż wydatki związane z realizacją przedmiotowego projektu służą Wnioskodawcy zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu, w sytuacji, gdy nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, Zainteresowanemu przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wskazanych zakupów. W konsekwencji, X nie powinna dokonywać odliczenia podatku naliczonego w oparciu o tzw. współczynnik struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Końcowo nadmienić należy, że w przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu, należy uwzględnić możliwość powstania obowiązku podatkowego, wynikającego z art. 8 ust. 2 ustawy.

Zaznaczyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, w szczególności na informacji, iż „Zainteresowany realizując ww. projekt występuje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, a zakupione do realizacji tego działania towary i usługi będą służyły w przyszłości do wykonywania czynności zarówno opodatkowanych jak i nieopodatkowanych”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin