INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 30 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2011r. (data wpływu 13 czerwca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją imprezy kulturalnej pn. „Dni Miasta” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją imprezy kulturalnej pn. „Dni Miasta”

Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 6 czerwca 2011r. znak: IBPP1/443-569/11/BM wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 13 czerwca 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako samorządowa jednostka organizacyjna prowadzi działalność kulturalną zgodnie z ustawą z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zgodnie ze statutem Wnioskodawca może m.in. organizować imprezy kulturalne o charakterze ogónomiejskim. W tym roku będzie organizatorem m.in. imprezy masowej pn. „Dni Miasta”. Nie będzie pobierać opłat za wstęp na teren imprezy. Każdy mieszkaniec miasta oraz miast sąsiednich może brać w niej udział. Organizując imprezę Wnioskodawca poniesie wydatki m.in. na zakup usług kulturalnych od agencji artystycznych, wynajem sceny, oświetlenie, nagłośnienie. Przychodem Wnioskodawcy będą opłaty za udostępnienie stoisk handlowych, wynagrodzenie od sponsorów w zamian za usługi reklamowe na terenie obiektu, w lokalnej prasie i radio. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 czerwca 2011r. (data wpływu 13 czerwca 2011r.) dodano:

1. Usługi związane ze zorganizowaniem imprezy masowej pn. „Dni Miasta” są świadczone nieodpłatnie. Środki finansowe pochodzą z dotacji podmiotowej otrzymywanej przez Wnioskodawcę od organizatora (w tym przypadku od Gminy) oraz ze środków własnych uzyskanych przez placówkę z działalności statutowej oraz gospodarczej (ze sprzedaży biletów na imprezy kulturalne, umów sponsoringu, wpłat za wynajem).
2. Wnioskodawca nie jest w stanie wykazać, jakie konkretnie towary i usługi nabywa w związku z realizacją imprezy kulturalnej a jakie dotyczą usług reklamowych i udostępnienia stoisk handlowych. Jeżeli chodzi o usługi reklamowe wykonywane na rzecz sponsorów to Wnioskodawca prowadzi je poprzez radio oraz gazetę, które działają w strukturach jego jednostki. Aby zorganizować imprezę ponosi wydatki m.in. na:

• zakup usług kulturalnych – koncerty artystów i zespołów,
• nagłośnienie, oświetlenie i wynajem estrady, wynajem ekranów diodowych,
• wynajem obiektu, na którym odbywa się impreza,
• podłączenie i zakup energii,
• zapewnienie ochrony i warunków sanitarnych w trakcie trwania imprezy,
• wykonanie banerów i plakatów reklamujących imprezę,
• wynagrodzenie autorskie na rzecz ZAIKS, SAWP, ZPAV.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją imprezy...

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją imprezy, ponieważ towary i usługi będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy zwolnieni podmiotowo od podatku lub realizujący jedynie czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będzie organizatorem imprezy masowej pn. „Dni Miasta”. Za wstęp na teren imprezy nie będzie pobierana opłata. Impreza będzie otwarta dla każdego kto zechce wziąć w niej udział.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, iż nie ma podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz do celów działalności gospodarczej podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca - Miejski Dom Kultury jako samorządowa jednostka organizacyjna prowadzi działalność kulturalną zgodnie z ustawą z dnia 25 października 1991r. (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 13, poz. 123 ze zm.) o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zgodnie ze statutem m.in. organizuje imprezy kulturalne o charakterze ogónomiejskim.

Powyższe oznacza, że organizacja imprezy masowej pn. „Dni Miasta” świadczonej nieodpłatnie (finansowanej z dotacji podmiotowej otrzymanej od Gminy i środków własnych Wnioskodawcy) i dostępnej dla ogółu mieszkańców jest czynnością związaną z działalnością Miejskiego Domu Kultury, a tym samym niepodlegajacą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Konsekwencją powyższego jest uznanie, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją imprezy kulturalnej niepodlegającej opodatkowaniu tzn. takiej która nie generuje podatku należnego.

Należy jednakże zauważyć, że poza ww. usługą kulturalną pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT Wnioskodawca świadczy również (niejako w trakcie tej imprezy) usługi opodatkowane podatkiem VAT tj. usługi reklamowe dla sponsorów oraz związane z udostępnianiem stoisk handlowych dla innych podmiotów gospodarczych.

Ze względu na fakt, że ww. czynności generują podatek należny, a tym samy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, podatnikowi zgodnie z ww. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z wykonywaniem ww. usług, o ile nie zachodzą przesłanki negatywne wykluczające prawo do odliczenia określone w art. 88 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności dotyczące przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazać należy, że Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług, które są związane wyłącznie z ww. czynnościami opodatkowanymi lub w części, jeżeli nie jest w stanie dokonać bezpośredniej alokacji, czyli powiązania zakupu z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednocześnie, według ust. 2 ww. artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 i ust. 4 ustawy o VAT, proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jak stanowi art. 90 ust. 5 ww. ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy o VAT, do obrotu, o którym mowa w art. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są wykonywane sporadycznie.

Przy obliczaniu struktury sprzedaży, w liczniku uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, natomiast w mianowniku uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ustawy nie sprecyzowano, co należy rozumieć przez obrót, o którym mowa w tym przepisie. W związku z tym odwołać się należy do obrotu zdefiniowanego na potrzeby określenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, iż obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT nie stanowią czynności niepodlegającą opodatkowaniu. Wobec tego użyte przez ustawodawcę w art. 90 ust. 3 ww. ustawy określenie „czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego” nie oznacza czynności niepodlegających opodatkowaniu, tylko podlegające zwolnieniu.

Zatem, w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że czynności pozostające poza zakresem działania ustawy nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy.

Wobec tego wywnioskować należy, iż zastosowanie proporcji określonej w art. 90 ust. 3 znajduje zastosowanie wyłącznie do rozdziału (proporcjanalnego określenia) czynności opodatkowanych i zwolnionych. Nie znajduje zastosowania natomiast do czynności niepodlegających opodatkowaniu, które winny być wydzielone na etapie zastosowania przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

W przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca winien zatem na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wyodrębnić działalność niepodlegającą opodatkowaniu od opodatkowanej przy zastosowaniu miarodajnej metody podziału, biorąc pod uwagę specyfikę działalności.

Wskazać należy, że wyboru tej metody powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając np. specyfikę, organizację i podział pracy w jego jednostce lub inne okoliczności.

Jest to działanie racjonalne, bowiem czynności niepodlegajace opodatkowaniu znajdują się poza systemem VAT i z tego powodu nie przysługuje w związku z taką działalnością prawo do odliczenia podatku naliczonego. W rezultacie odliczenie podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami stanowiłoby nieuprawnione rozszerzenie zakresu stosowania ustawy na sferę, której ta ustawa w ogóle nie dotyczy. Ponadto brak jest w ustawie przepisów, które dopuszczałyby możliwość odliczenia w takiej sytuacji.

Na podstawie takich obliczeń Wnioskodawca posiada prawo do odliczenia określonej części podatku naliczonego związanego tylko ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w odniesieniu do wydatków związanych jednocześnie ze sprzedażą opodatkowaną oraz niepodlegającą opodatkowaniu Wnioskodawca ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego z zastosowaniem podziału podatku naliczonego. W celu ustalenia właściwej kwoty odliczenia Wnioskodawca powinien, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, wydzielić część działalności niepodlegającej opodatkowaniu według opracowanej racjonalnej metody podziału.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.