INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.04.2011 r. (data wpływu 12.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy cash pooling - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.04.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy cash pooling.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

A. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”), należąca do grupy A. planuje dołączyć do systemu cash-pooling organizowanego w Polsce przez Bank S.A. (dalej: „Bank”). W związku z powyższym Spółka podpisze z Bankiem umowę tzw. Target Balancing Agreement (dalej: „Umowa”).

Zgodnie z zapisami Umowy usługa cash-poolingu świadczona na rzecz Spółki jest zorganizowana w następujący sposób:

• struktura cash-poolingu opiera się na następujących rachunkach:
  • Rachunku Źródłowym, tj. rachunku bankowym prowadzonym przez Bank na rzecz uczestnika oraz
  • Rachunkiem Agenta, tj. rachunku bankowym prowadzonym przez Bank na rzecz S., irlandzkiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „S.” lub „Agent”),
• na koniec każdego dnia roboczego wykonywane są następujące operacje (dalej: „Transfery”):
  • w przypadku, gdy saldo na Rachunku Źródłowym jest ujemne, Bank kompensuje je używając środków zgromadzonych na Rachunku Agenta tak, aby końcowe saldo na Rachunku Źródłowym wynosiło zero, zaś
  • w przypadku, gdy saldo na rachunku źródłowym jest dodatnie, bank przelewa nadwyżkę środków na Rachunek Agenta tak, aby końcowe saldo na Rachunku Źródłowym wynosiło zero,
• Bank nie dokonuje transferów zwrotnych, tj. na początek każdego dnia saldo na Rachunku Źródłowym Spółki wynosi zero;
• Agent monitoruje ogólne saldo Spółki w strukturze, tj. sumę sald przekazanych z Rachunku Źródłowego i na ten rachunek (dalej: „Saldo Ogólne”);
• S. działa jako agent również w innych strukturach cash-pooling, w którym uczestniczą inne spółki z grupy A.;
• w przypadku wystąpienia ujemnego salda na Rachunku Źródłowym Spółki ani Spółka, ani Agent nie są w stanie wskazać podmiotu, którego środki zostały użyte do zbilansowania Rachunku Źródłowego Spółki;
• w przypadku wystąpienia dodatniego salda na Rachunku Źródłowym Spółki, ani Spółka, ani Agent nie są w stanie wskazać podmiotu, którego niedobór środków został sfinansowany za pomocą środków Spółki;
• Agent jest odpowiedzialny za obliczenie odsetek i obciążenie / uznanie nimi Rachunków Źródłowych uczestników;
• kwota odsetek należnych Spółce / wymagalnych od Spółki obliczana jest na podstawie Salda Ogólnego oraz płatna na koniec okresu rozliczeniowego;
• w zależności od Salda Ogólnego na przestrzeni okresu rozliczeniowego Spółka jest:
  • uprawniona do otrzymania odsetek obliczonych z zastosowaniem stawki określonej w odrębnej umowie pomiędzy Agentem a Spółką,
  • zobowiązana do zapłaty odsetek obliczonych z zastosowaniem stawki określonej w odrębnej umowie pomiędzy Agentem a Spółką,
• płatności z tytułu odsetek odzwierciedlają średniookresowe Saldo Ogólne każdego uczestnika systemu cash-pooling w którym S. działa jako agent, tj.
  • uczestnicy z dodatnim średniookresowym Saldem Ogólnym są uprawnieni do otrzymania odsetek bez względu na to czy uczestnicy zobowiązani do ich zapłaty są związani z S. tą samą umową,
  • uczestnicy z ujemnym średniookresowym Saldem Ogólnym są zobowiązani do zapłaty odsetek bez względu na to, czy uczestnicy uprawnieni do ich otrzymania są związani z S. tą samą umową,
• za usługę cash-poolingu Spółka ponosi miesięczną opłatę na rzecz Banku, która jest potrącana z jej Rachunku Źródłowego
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na gruncie opisanego wyżej stanu faktycznego zawarcie Umowy lub też czynności wykonywane w ramach realizacji tej Umowy skutkują powstaniem zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: „PCC”)... W szczególności, czy opodatkowaniu tym podatkiem podlegają dokonywane w ramach usługi Transfery pomiędzy Rachunkiem Źródłowym Spółki a Rachunkiem Agenta...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki wymienione w stanie faktycznym czynności nie podlegają opodatkowaniu PCC, a tym samym zawarcie i wykonanie przedmiotowej umowy nie skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego w zakresie PCC. Przemawiają za tym następujące argumenty:

1. Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r., Nr 68, poz. 450 ze zm.) opodatkowaniu PCC podlegają jedynie czynności wymienione w zamkniętym katalogu zawartym w tym przepisie. Wśród wymienionych czynności nie ma umowy typu cash-pooling. Co więcej konstrukcja prawna tej umowy wyklucza możliwość uznania, iż jest ona typem jednej z umów w ww. katalogu wymienionych. W związku z powyższym należy stwierdzić, że zawarcie takiej umowy oraz wykonanie poszczególnych czynności w ramach jej realizacji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
   
   

Spółka pragnie zauważyć, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wypowiedziach organów podatkowych, dotyczących analogicznych stanów taktycznych (zawarcia i realizacji różnych rodzajów umów cash-poolingu). Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2010 r. o sygn. IPPB2/436-224/10-2/AF stwierdził co następuje: „Reasumując, należy stwierdzić, iż usługa Cash-pooling nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności dokonywane w ramach usługi Cash-pooling nie będą podlegały więc opodatkowaniu ww. podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.”

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w następujących interpretacjach przepisów prawa podatkowego, wydanych w ostatnim czasie:

• interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2010 r. (sygn. nr IBPBII/1/436-149/10/MZ) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach;

• interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2010 r. (sygn. nr ILPB2/436-62/10-4/MK) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu;
  
  

2. W katalogu czynności podlegających opodatkowaniu PCC nie wymieniono umowy cash-poolingu lecz wymieniono w nim umowę pożyczki. Zdaniem Wnioskodawcy, można zatem rozważać, czy transfery dokonywane w ramach analizowanej usługi pomiędzy Rachunkiem Źródłowym Spółki a Rachunkiem Agenta nie stanowią pożyczki, podlegającej opodatkowaniu PCC. Zdaniem Spółki umowa cash-poolingu nie może być w żadnym razie utożsamiana z umową pożyczki.
   
   

Zgodnie z art. 720 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej. „KC”): „przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy (…), a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy (...)”.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że przyjąć należy, iż z umową pożyczki mamy do czynienia wtedy, gdy:

1. pożyczkodawca złoży oświadczenie woli, którym zobowiąże się do przekazania określonej sumy pieniędzy od pożyczkobiorcy,
2. pożyczkobiorca zobowiąże się zwrócić taką samą ilość pieniędzy, przy czym oba powyższe warunki muszą zostać spełnione łącznie.
   
   

W rozważanym stanie faktycznym mamy zaś do czynienia z następującą sytuacją: Na koniec każdego dnia Rachunek Źródłowy Spółki jest uznawany bądź obciążany kwotą, która powoduje, że jego saldo wynosi zero. Środki Spółki, w przypadku salda dodatniego, przekazywane są na Rachunek Agenta, po czym mogą, lecz nie muszą, zostać użyte do pokrycia ujemnego salda na Rachunku Źródłowym innego uczestnika systemu cash-pooling, w którym S. pełni funkcję agenta. Transfery dokonywane są przez Bank automatycznie, w związku z czym niemożliwe jest ustalenie czyje saldo ujemne zostało pokryte z użyciem środków Spółki.

W przypadku, gdy na koniec dnia saldo na Rachunku Źródłowym Spółki jest ujemne, Bank uznaje go środkami zgromadzonych na Rachunku Agenta, które w zależności od aktualnej sytuacji w obrębie grupy A. mogą pochodzić bądź od któregoś z uczestników posiadających saldo dodatnie, bądź od Agenta. Ponieważ Transfery, jak opisano powyżej, dokonywane są przez Bank automatycznie, niemożliwe jest określenie z czyich środków pokryte zostało ujemne saldo na Rachunku Źródłowym Spółki.

Jak zostało to opisane powyżej oraz w stanie faktycznym, zobowiązania z tytułu partycypacji Spółki w systemie cash-pooling powstają niejako automatycznie, bez każdorazowego zobowiązania do potwierdzenia przeniesienia określonej kwoty na konkretnego uczestnika. Trzeba zatem stwierdzić, że zobowiązania takie nie wyczerpują istotnych znamion pożyczki, chociażby w zakresie określenia stron transakcji czy też jej wartości. W związku z powyższym należy uznać, że na gruncie analizowanego stanu faktycznego nie mamy do czynienia z pożyczką w rozumieniu KC.

Także organy podatkowe wielokrotnie podkreślały, że transfery dokonywane w ramach realizacji umów cash-poolingu nie powinny być uznawane za pożyczki, gdyż brak jest zobowiązania danego podmiotu do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Ponadto podmiot, którego środki są wykorzystywane przez innych uczestników nie posiada wiedzy na temat tego, czy i w jakiej wysokości środki te zostaną w ogóle wykorzystane. Taką tezę zawiera m.in. interpretacja indywidualna z dnia 27 października 2010 r. (sygn. nr ITPB2/436-146/10/IL) wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy: „konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że tym samym wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.”

Argumentację przedstawioną przez Spółkę podzielił również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2010 r. o sygn. nr ITPB2/436-135/10/BK, w której stwierdził: „Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu, zgromadzone na Rachunku Rozliczeniowym”.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2010 r. (sygn. nr IBPBII/1/436-149/10/MZ) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach;

• interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2010 r. (sygn. nr ITPB2/436-103/10/TJ) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy;

• interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2010 r. (sygn. nr ILPB2/436-73/10-2/MK) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

• interpretacji indywidualnej z dnia 21 września 2010 r. (sygn. nr ITPB2/436-129/10/TJ) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy;
  
  

3. Spółka pragnie również wskazać, że umowa cash-poolingu nie może być utożsamiana nie tylko z umową pożyczki, ale także z umową depozytu nieprawidłowego, która także została wskazana w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
   
   

Umowa depozytu nieprawidłowego została uregulowana przepisami z art. 845 KC. Jest to szczególny rodzaj umowy przechowania, odnoszący się do przechowania pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego, analogicznie do umowy pożyczki, ma obowiązek zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa cash-poolingu nie stanowi formy depozytu nieprawidłowego. Należy bowiem zauważyć, że w ramach przedmiotowej struktury nie ma możliwości powstania wzajemnych zobowiązań do przeniesienia i zwrotu określonej ilości środków pieniężnych pomiędzy uczestnikami. Tym samym, jak już Spółka podkreślała przy okazji argumentacji dotyczącej umowy pożyczki, nie może zostać określony przedmiot ani podmiot transakcji, które to elementy są niezbędne także dla zaistnienia umowy depozytu nieprawidłowego.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji organów podatkowych dotyczących analogicznych stanów faktycznych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 21 września 2010 r. o sygn. ITPB2/436-129/10/TJ stwierdził: „Uczestnik cash-poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika (…). W przedstawionej sytuacji nie może też być mowy o depozycie nieprawidłowym, gdyż o tym czy do niego doszło nie może decydować sam przedmiot umowy (w tym wypadku pieniądze). Decydującą rolę w tym zakresie odgrywa bowiem treść stosunku prawnego łączącego strony, przepisy szczególne lub okoliczności sprawy”.

Podobne stanowisko odnaleźć można także m.in. w następujących pismach organów skarbowych:

• interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2010 r. (sygn. nr IPPB2/436-292/10-2/MZ) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;

• interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2010 r. (sygn. nr IPPB2/436-513/09-2/MZ) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;

• interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2010 r. (sygn. nr ITPB2/436-135/10/BK) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.
  
  

W świetle przeprowadzonej powyżej analizy Spółka stoi na stanowisku, iż zawarcie Umowy i przystąpienie do struktury cash-poolingu oraz wykonywanie w jej ramach opisanych w stanie faktycznym czynności, nie spowoduje powstania zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych, jako że będzie poza zakresem opodatkwoania tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i lit. j) ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku i umowy depozytu nieprawidłowego.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Depozyt nieprawidłowy został natomiast uregulowany w art. 845 Kodeksu cywilnego. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego, analogicznie do umowy pożyczki, ma obowiązek zwrócić tę sama ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy podkreślić, iż umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash pooling, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. „Cash pooling” polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej.

Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku „cash poolingu” mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik „cash poolingu” posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników „cash poolingu”.

Należy stwierdzić, iż zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową „cash pooling” nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy sprzedaży lub depozytu nieprawidłowego. Tym samym wszelkie czynności dokonywane w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, należy stwierdzić, iż czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu nie zostały wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu ww. podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.