INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18.02.2011 r. (data wpływu 11.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie darowizny środków pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.04.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie darowizny środków pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawrze z bratem, pozostającym w związku małżeńskim z obowiązującą wspólnotą majątkową, umowę darowizny środków pieniężnych. Wnioskodawca będzie stroną obdarowaną. Wartość darowizny przekroczy kwotę zwolnioną z opodatkowania. Środki pieniężne zostaną przelane z indywidualnego rachunku bankowego brata na indywidualny rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na podstawie przytoczonego zdarzenia przyszłego, po spełnieniu warunku w postaci złożenia zgłoszenia SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy od powstania obowiązku podatkowego, Wnioskodawca jako obdarowany, jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku od otrzymanej w drodze darowizny kwoty pieniędzy...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy wobec przedstawionego zdarzenia przyszłego, po złożeniu zeznania SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy od daty otrzymania darowizny w postaci środków pieniężnych, Wnioskodawca jest zwolniony w całości z podatku od spadków i darowizn.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn w art. 4a ust. 1 nie rozróżnia darczyńców pod względem ich stanu cywilnego. Ze względu na równość podatników wobec prawa darowizna od brata kawalera nie powinna być traktowana inaczej niż od brata będącego w związku małżeńskim.

Dodatkowo w ustawie nie są wymienione żadne dodatkowe warunki, poza koniecznością złożenia zeznania SD-Z2 oraz udokumentowania przekazania środków pieniężnych, do uzyskania zwolnienia podatkowego w takiej sytuacji.

W ocenie Wnioskodawcy, bardzo ważnym argumentem przemawiającym za słusznością stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę jest opublikowana na stronie internetowej Ministerstwa Finansów interpretacja indywidualna (sygn. ILPB2/436-253/09-4/MK) opisująca stan faktyczny, który jest praktycznie identyczny jak zdarzenia przyszłe opisane przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku. Opublikowana interpretacja w pełni popiera stanowisko Wnioskodawcy o zwolnieniu z obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania darowizny od brata pozostającego w związku małżeńskim z obowiązującą wspólnotą majątkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. u. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Art. 5 ww. ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast na podstawie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do i grupy podatkowej. w myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do i grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jednakże zgodnie z art. 4a ust.1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tj. dla i grupy podatkowej 9 637 zł) - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. u. Nr 243, poz. 1762 ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do i grupy podatkowej - art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

Z kolei w myśl art. 4a ust. 4 przedmiotowej ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków jedynie, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

W cytowanych przepisach nie zostały wyszczególnione ani rodzaj, czy charakter darowanych składników majątku objętych zwolnieniem, ani sposób, czy czas ich użytkowania jak również ich maksymalna wartość. Dla skorzystania ze zwolnienia nie ma więc znaczenia wartość majątku jaki będzie przedmiotem darowizny.

Należy przy tym zastrzec, że jeżeli środki pieniężne, mające stanowić przedmiot darowizny, pochodzą z majątku wspólnego darczyńcy i jego współmałżonka, to dla ważności umowy darowizny, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych, wymagana jest w myśl art. 37 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. u. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.) zgoda drugiego małżonka, przy czym w sytuacji, gdy umowa została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego jej ważność zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka (§ 2). Nadto, ustawodawca w art. 37 § 4 ustawy jednoznacznie stwierdza nieważność jednostronnej czynności prawnej dokonanej bez wymaganej zgody drugiego małżonka. Jednakże przez fakt wyrażenia takiej zgody drugi współmałżonek nie staje się stroną umowy darowizny.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawrze z bratem, pozostającym w związku małżeńskim z obowiązującą wspólnotą majątkową, umowę darowizny środków pieniężnych. Wnioskodawca będzie stroną obdarowaną. Wartość darowizny przekroczy kwotę zwolnioną z opodatkowania. Środki pieniężne zostaną przelane z indywidualnego rachunku bankowego brata na indywidualny rachunek bankowy Wnioskodawcy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż opisana we wniosku darowizna środków pieniężnych będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn po spełnieniu warunków wymienionych w ww. przepisie.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na wskazanej interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacja ta co do zasady wiąże w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowi podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.