INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko z dnia 14 grudnia 2011 r. (data wpływu 16 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 14 grudnia 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. Wniosek uzupełniono pismem sygnowanym datą 14 grudnia 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2012 r.) o podpis Wnioskodawczyni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni rozpoczyna w dniu 15 grudnia 2011 r. prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo-księgowych (posiada certyfikat księgowy) bez doradztwa podatkowego. Jednak do końca roku 2011 nie wykona żadnych czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowana posiada wpisaną w przedmiocie działalności pozycję:

6920Z - Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe.

Od stycznia 2012 r. Zainteresowana będzie świadczyła w ramach zawartych umów w zakresie działalności rachunkowo-księgowej usługi:

• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów i ksiąg handlowych,
• obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji i deklaracji podatkowych;
• obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników, przygotowywanie stosownych deklaracji i raportów do ZUS;
• powadzenie ewidencji środków trwałych, oraz ewidencji wyposażenia;
• sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników;
• powadzenie akt osobowych pracowników.
  
  

Według PKWiU 2008 (2011)
69.20.2 Usługi rachunkowo-księgowe,
69.20.21.0 Usługi sprawdzania rachunków,
69.20.22.0 Usługi zestawiania sprawozdań i bilansów finansowych,
69.20.23.0 Usługi w zakresie księgowości,
69.20.24.0 Usługi sporządzania listy płac,
69.20.29.0 Pozostałe usługi rachunkowo-księgowe.

W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, nie będzie ona świadczyła usług w zakresie doradztwa podatkowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT.

Nie będzie wykonywała żadnych usług o charakterze doradczym. Nie będzie udzielała porad prawnych. Nie będzie sporządzała i podpisywała deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia tylko jako element kompleksowej usługi w zakresie rachunkowości. Należy podkreślić, iż pełnomocnictwa zawarte w tym celu będą dotyczyć jedynie czynności związanych z kompleksową usługą rachunkowości w ramach której Zainteresowana będzie podpisywała oraz składała deklaracje/informacje w imieniu firm będących jej klientami. Wskazane czynności będą miały charakter techniczny a nie prawny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawczyni w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych (bez doradztwa), przysługiwać będzie prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT zgodnie z art. 113 ust 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawczyni, czynności w ramach kompleksowej usługi rachunkowo -księgowej będą korzystały ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Podpisywanie deklaracji na podstawie pełnomocnictwa zawartego w ramach kompleksowej usługi księgowej. W żaden sposób nie wypełnia znamion świadczenia usługi doradztwa podatkowego.

Ponadto Wnioskodawczyni będzie świadczyła kompleksowe usługi księgowe (w tym sporządzanie i podpisywanie deklaracji podatkowych) na rzecz konkretnego zleceniodawcy, które mieszczą się w PKWiU (2008 r.) pod symbolem 69.20.2 usługi rachunkowo-księgowe. Klasyfikacja ta nie obejmuje usług doradztwa podatkowego, dodatkowo należy mieć na uwadze, iż o prawie podatnika do korzystania ze zwolnienia VAT, gdy świadczy usługi księgowe decyduje nie ustawa o doradztwie podatkowym, lecz ustawa o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie akty wykonawcze. Według Wnioskodawczyni świadczone przez nią usługi nie mieszczą się w zakresie usług doradztwa. Zawodowe wykonywanie czynności doradztwa podatkowego zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów do tego uprawnionych Według ustawy o doradztwie podatkowym osobami uprawnionymi do wykonywania czynności doradczych są:

• osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
• adwokaci i radcowie prawni;
• biegli rewidenci.
  
  

Wnioskodawczyni nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego. Czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych w istocie rzeczy są wewnętrzną operacją programu księgowego sprowadzającą się do wygenerowania z programu komputerowego deklaracji/informacji na podstawie wcześniej zaksięgowanych/zaewidencjonowanych (wprowadzonych) dokumentów księgowych, sporządzanych list płac, wprowadzonych rachunków dotyczących umów cywilnoprawnych. Opisana czynność sporządzania deklaracji ma charakter techniczny a nie prawny choćby z tego względu, że deklaracje sporządzane są na podstawie innych dokumentów w szczególności ksiąg rachunkowych. Ich wykonywanie wymaga zatem wiedzy z zakresu księgowości podatków którą to wiedzę mają podmioty uprawnione do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zdaniem Zainteresowanej, czynności tych nie można dopisać do czynności doradztwa mieszczącego się w grupowaniu PKWiU 69.20.3 usługi w zakresie doradztwa podatkowego według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2008.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust 2 art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy wykonujący działalność o której mowa w ust. 1 są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

• prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów. ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
• sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie

   – w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust 1 i 2, mogą wykonywać przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych - o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawczyni uważa, że będzie mogła korzystać z przysługującego jej (według niej) zwolnienia z mocy art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 5a ustawy stanowi, iż towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z cyt. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W art. 15 ust. 1 ustawy wskazano, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod pozycją 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod pozycją 13 „Usługi prawnicze”.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Należy zatem wskazać, iż jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213), zwanej dalej ustawą o doradztwie podatkowym, czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy, są osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 (art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym).

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 ww. art. 76a ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie,

   – w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,

   – o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Należy zaznaczyć, iż konstrukcja prawna przedmiotu opodatkowania, stawek podatkowych i zwolnień podmiotowych w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług opiera się na właściwych klasyfikacjach statystycznych, a zwłaszcza Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Z tego też względu sprawa klasyfikacji statystycznej towarów i usług nabiera szczególnego znaczenia.

Należy podkreślić również, iż do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniej grupy towarów czy też do weryfikacji wskazanej klasyfikacji, nie są kompetentne organy podatkowe. W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku stwierdzić należy, że świadczenie usług określonych z nazwy w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jako usługi doradztwa, wyłącza prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W konsekwencji o tym, czy świadczone przez podatnika usługi mogą korzystać ze wspomnianego zwolnienia, decyduje ich zaklasyfikowanie do określonego grupowania PKWiU, jak również stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) konkretnej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni rozpoczyna w dniu 15 grudnia 2011 r. prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo-księgowych (posiada certyfikat księgowy) bez doradztwa podatkowego, jednak do końca roku 2011 nie wykona żadnych czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowana posiada wpisaną w przedmiocie działalności pozycję:

6920Z – Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe.

Od stycznia 2012 r. Zainteresowana będzie świadczyła w ramach zawartych umów w zakresie działalności rachunkowo-księgowej usługi:

• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów i ksiąg handlowych,
• obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji i deklaracji podatkowych;
• obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników, przygotowywanie stosownych deklaracji i raportów do ZUS;
• powadzenie ewidencji środków trwałych, oraz ewidencji wyposażenia;
• sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników;
• powadzenie akt osobowych pracowników.
  
  

Według PKWiU 2008 (2011)
69.20.2 Usługi rachunkowo-księgowe,
69.20.21.0 Usługi sprawdzania rachunków,
69.20.22.0 Usługi zestawiania sprawozdań i bilansów finansowych,
69.20.23.0 Usługi w zakresie księgowości,
69.20.24.0 Usługi sporządzania listy płac,
69.20.29.0 Pozostałe usługi rachunkowo-księgowe.

W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, nie będzie ona świadczyła usług w zakresie doradztwa podatkowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT.

Nie będzie wykonywała żadnych usług o charakterze doradczym. Nie będzie udzielała porad prawnych. Nie będzie sporządzała i podpisywała deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia tylko jako element kompleksowej usługi w zakresie rachunkowości. Należy podkreślić, iż pełnomocnictwa zawarte w tym celu będą dotyczyć jedynie czynności związanych z kompleksową usługą rachunkowości, w ramach której Zainteresowana będzie podpisywała oraz składała deklaracje/informacje w imieniu firm będących jej klientami. Wskazane czynności będą miały charakter techniczny a nie prawny.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż z uwagi na to, że Wnioskodawczyni nie świadczy usług doradztwa, a sporządzanie deklaracji jest końcowym efektem usługi księgowej, korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, o ile wartość sprzedaży opodatkowanej w bieżącym (2012 r.) roku podatkowym nie przekroczy kwoty określonej w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.