INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2011 r. (data wpływu 14 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 1996 zakupił wraz z małżonką (na zasadach wspólności majątkowej) grunt składający się z dwóch działek oraz położonymi na nich dwoma budynkami. Jeden z budynków został wyburzony. Następnie, w roku 1998 ww. nieruchomości zostały wniesione do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Czynności tej dokonano w formie aktu notarialnego w związku z czym Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku od towarów i usług. Nieruchomość została ulepszona poprzez ogrodzenie całej nieruchomości gruntowej płotem trwale związanym z gruntem oraz poprzez wybudowanie placu. Od zakupionych materiałów przeznaczonych na ulepszenie środków trwałych Wnioskodawca odliczył podatek od towarów i usług. Oddanie ulepszonej nieruchomości nastąpiło 31 października 2004 r. Ulepszenie wyniosło więcej niż 30% wartości początkowej nieruchomości.

Od dnia 24 lutego 2006 r. Wnioskodawca użyczał (na podstawie umowy użyczenia) na rzecz swojej córki, a dokładnie na potrzeby prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa, część nieruchomości budynkowej (o której mowa wyżej) oraz plac utwardzony manewrowy o powierzchni 182 m.

Umowa użyczenia uległa rozwiązaniu wraz z dniem 31 marca 2010 r.

Od 1 stycznia 2008 r. Wnioskodawca wynajął na podstawie umowy najmu część nieruchomości budynkowej oraz część placu. Umowa uległa rozwiązaniu z dniem 31 marca 2009 r.

Od 1 kwietnia 2010 r. na czas nieokreślony, Wnioskodawca wydzierżawił (na podstawie umowy dzierżawy) swojej córce, na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej całą nieruchomość gruntową, nieruchomość budynkową oraz budowle. Umowa trwa nadal.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy darowizna nieruchomości, o której mowa wyżej - tj. nieruchomości gruntowej oraz położone na niej budynek i budowle opodatkowane zostaną stawką zwolnioną od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie będzie miała stawka zwolniona podatku VAT.

Po pierwsze.

Z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż zwolniona od podatku od towarów i usług jest dostawa budynków, budowli lub ich części, jeżeli dokonana jest po dwóch latach od pierwszego zasiedlenia. Transakcja dotyczyć będzie darowizny całego budynku i całych budowli, a nie ich części.

Zatem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów usług, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę budynku i budowli; dalsza część normy prawnej zawartej w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT nie dotyczy zdarzenia przyszłego, gdyż nie zamierzam sprzedać budynku ani budowli w części.

Również wyjątki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub jej części upłynął okres krótszy niż 2 lata - nie mają zastosowania do zdarzenia przyszłego.

W danym stanie faktycznym doszło do pierwszego zasiedlenia. Definicja pierwszego zasiedlenia znajduje się w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT i stanowi, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Do pierwszego zasiedlenia doszło, gdyż oddano do użytkowania na podstawie umowy najmu zawartej i obowiązującej od dnia 01 stycznia 2008 r., w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, część budowli oraz część budynku po ich uprzednim ulepszeniu (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym), o wartość wyższą niż 30% wartości początkowej nieruchomości. Umowa najmu, o której mowa wyżej zakończyła się z dniem 31 marca 2009 r. Łącznie trwała 15 miesięcy.

Od 01 kwietnia 2010 r. wydzierżawiona została cała nieruchomość gruntowa, nieruchomość budynkowa oraz budowle, o których mowa wyżej. Umowa trwa nadal.

Powołując się na art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o VAT Wnioskodawca uważa, iż przysługuje mu prawo do darowizny nieruchomości gruntowej, na której położona jest nieruchomość budynkowa oraz budowle ze stawką zwolnioną od podatku od towarów usług.

Art. 29 ust 5 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem budynek, budowle oraz nieruchomości gruntowe opodatkowane będę stawką zwolnioną od podatku od towarów usług.

Po drugie.

W przypadku, gdy stanowisko przedstawione powyżej nie znalazło swoje akceptacji w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów, Wnioskodawca uważa, że zastosowanie będzie miał art. 43 ust 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów usług, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosi wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca stwierdza, iż nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 43 ust 1 pkt 10a) pkt b) ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego zastosowanie będzie mieć art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż budynki, budowle oraz ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez Zainteresowanego do czynności opodatkowanych co najmniej przez 5 lat.

Wnosząc nieruchomość do prowadzonego przedsiębiorstwa Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT, gdyż nieruchomości wnoszone były na podstawie aktu notarialnego.

Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawca wskazuje na interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 sierpnia 2010 r. nr ILPP1/443-524/10-2/HW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 lipca 2010 r. nr ITPP2/443-352/10/AP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2010 r. nr IPPPI-443-559/10-4/MP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 kwietnia 2010 r. nr IBPP1/443-340/10/AW.

Interpretacje te stanowią, iż przekazanie w formie darowizny nieruchomości przy nabyciu której nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, nie jest opodatkowane.

Wyżej przytoczone argumenty pozwalają twierdzić, iż przedstawione stanowisko do zastosowania stawki VAT zwolnionej, w przypadku darowania nieruchomości jest słuszne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jak wynika z cyt. wyżej przepisów podstawowe czynności, które podlegają opodatkowaniu - tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług - muszą mieć charakter odpłatny. Odpłatność oznacza w tym przypadku wykonanie ich za wynagrodzeniem.

W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Należy jednak podkreślić, że nie każda płatność, jaką otrzymuje dostawca czy też świadczeniodawca, może być uznana za płatność (wynagrodzenie) za usługę. w konsekwencji niektóre kwoty otrzymywane przez wykonującego usługę czy też dostarczającego towary nie będą wynagrodzeniem, zapłatą za usługę. Stąd też niektóre świadczenia, mimo że łączy się z nimi transfer środków pieniężnych czy też innych korzyści materialnych, nie będą uznane za odpłatne.

Kwestia odpłatności zajmuje znaczące miejsce w orzecznictwie ETS. Opierając się na jego dorobku, można wysnuć pewne wnioski o charakterze generalnym dotyczące znamienia odpłatności dostawy towarów oraz świadczenia usług.

Przede wszystkim wskazać należy, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem (dostawą towarów czy też usługą) powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Kwoty przekazane przez świadczeniobiorcę jedynie przy okazji dostawy towarów czy też świadczenia usług, które nie są należne za świadczenie i w związku z jego wykonaniem nie są zapłatą, nie mogą przesądzać o odpłatności danej umowy.

Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniami na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie. Wskazać jednak trzeba, że zapłata musi mieć konkretny wymiar. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Nie są bowiem zapłatą nieznane bliżej i jedynie potencjalne korzyści, które mogą powstać w związku ze świadczeniem (w zamian za nie).

Z powyższych przepisów wynika więc, iż aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa
• przedmiotem darowizny jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wskazana darowizna środka trwałego (budynku i budowli) z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, będzie mieściła się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Nieodpłatne przekazanie bowiem nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ponadto z tytułu ponoszonych nakładów (na ogrodzenie oraz plac utwardzony) Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, co oznacza, że zostały spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów.

Zatem, darowizna nieruchomości, będzie w tym przypadku stanowiła dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, i w związku z tym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nabył wraz z małżonką nieruchomość składającą się z dwóch działek gruntu. Początkowo obie działki były zabudowane budynkami. Następnie jedną z budowli wyburzono. w roku 1988 Zainteresowany wniósł nieruchomość do swojej działalności gospodarczej, jednakże w związku z tym nie odliczył podatku. Nieruchomość została ulepszona ogrodzeniem będącym trwale z gruntem związanym oraz placem manewrowym. Od zakupionych materiałów przeznaczonych na ulepszenie środka trwałego - nieruchomości – Wnioskodawca odliczył podatek. Podjęte ulepszenie przekroczyło 30% wartości początkowej nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość została oddana do użytku w stanie ulepszonym w dniu 31 października 2004 r. Jak wskazał Wnioskodawca, w okresie od 24 lutego 2006 r. do 31 marca 2010 r. część budynku oraz placu utwardzonego była użyczana na podstawie umowy użyczenia córce Zainteresowanego. Ponadto, część nieruchomości budynkowej oraz plac była w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 marca 2009 r. wynajmowana, na podstawie umowy najmu. w końcu od dnia 1 kwietnia 2010 r. cała nieruchomość budynkowa, nieruchomość gruntowa i budowle została wydzierżawiona córce Wnioskodawcy celem prowadzenia działalności gospodarczej. Budynki, budowle były wykorzystywane przez Zainteresowanego do czynności opodatkowanych co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 3 pkt 2, pkt 2a, pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez:

1. budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
2. budynek mieszkalny jednorodzinny należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;
3. budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z ww. przepisu wynika, iż konstrukcje takie jak: połączone z gruntem w sposób trwały ogrodzenie oraz utwardzony plac manewrowy stanowią w świetle zapisów prawa budowlanego budowle.

W myśl natomiast art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stosownie do treści art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast jak wynika z art. 693 § 1 ww. k.c., przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższych przepisów, zarówno najem jak i dzierżawa są umowami dwustronnie zobowiązującymi i wzajemnymi; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu lub dzierżawy osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego podnajmu.

Podstawowa stawka podatku – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jak wynika z art. 146a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. u. Nr 238, poz. 1578 ze zm.), oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż dostawa mająca postać darowizny nieruchomości składającej się z działek gruntu zabudowanych budynkiem oraz budowlami, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, przez co spełnione zostaną przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ponadto, darowizna budynku oraz budowli (ogrodzenie i plac) korzystać może ze zwolnienia od podatku także na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Uprawnienie to wynika ze względu na fakt odliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem nieruchomości oraz użytkowania nieruchomości w stanie ulepszonym przez okres dłuższy niż 5 lat. w tej sytuacji – na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy – zwolniony od podatku od towarów i usług będzie także grunt, na którym znajduje się budynek oraz budowle.

Reasumując, darowizna nieruchomości z posadowionymi na niej budynkiem i budowlami w postaci ogrodzenia i placu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w części objętej umową najmu zawartą na okres od 1 stycznia 2008 r. do 31 marca 2009 r. Natomiast pozostała część nieruchomości budynku skorzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.