INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2011 r. (data wpływu 2 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przyczepy– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przyczepy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. W związku z tym dokonała zakupu przyczepy z Unii Europejskiej. Zakup ten był wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. W celu zarejestrowania przyczepy Spółka złożyła VAT-23 i opłaciła podatek od towarów i usług w terminie 14 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług od wewnątrzwspólnotowego nabycia przyczep, które nie posiadają własnego napędu, w terminie 14 dni od nabycia do Urzędu Skarbowego, do którego należy składać VAT-23...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu. W ocenie Spółki, art. 103 ust. 3 i 4 ustawy, dotyczący zapłaty podatku, dokonuje podziału środków transportu na nowe oraz inne. Przy czym za inne środki transportu należy utożsamiać nowe środki transportu. Zgodnie z art. 2 pkt 50 i 52 ustawy Prawo o ruchu drogowym pod pojęciem przyczepy rozumie się pojazd bez silnika. Spółka zaznaczyła, że w związku z tym do przyczepy nie ma zastosowania art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przyczepy nie mają własnego silnika. W Jej ocenie, nabycie przyczepy na potrzeby własne powoduje, że nabywca nie jest zobowiązanym do zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu środków transportu na podstawie art. 103 ust. 4 ustawy. Spółka zobowiązana jest do rozliczenia przeprowadzonych transakcji nabycia przyczep jako wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Na powyższe nie ma wpływu również regulacja zawarta w rozporządzeniu Rady Europy nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L nr 288, poz. 1). Przepis art. 10 ww. rozporządzenia traktuje przyczepy, naczepy i wagony kolejowe jako środki transportu jedynie na potrzeby stosowania przepisu dotyczącego ustalenia miejsca świadczenia usług najmu, dzierżawy lub podobnych, których przedmiotem są rzeczy ruchome.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do treści ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   
   
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      
      
   1. z zastrzeżeniem art. 10;
      
      
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.Przepis ust. 1 – zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu – stosuje się również w przypadku, gdy:
   
   
   1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
   2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2
      
      
   1. jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Stosownie do treści art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy, przez nowe środki transportu rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy (…).

W myśl art. 2 pkt 50 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), pod pojęciem przyczepy rozumie się pojazd bez silnika, przystosowany do łączenia go z innym pojazdem.

Natomiast w pkt 52 powyższego artykułu, ustawodawca wskazał, że pod pojęciem naczepy należy rozumieć przyczepę, której część spoczywa na pojeździe silnikowym i obciąża ten pojazd.

W świetle art. 103 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu, przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Na podstawie art. 103 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani do przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Z analizy regulacji zawartych w art. 103 ustawy wynika, że jeżeli podatnik podatku od towarów i usług (rozliczający ten podatek na zasadach ogólnych), nabywa z innego państwa Unii Europejskiej środek transportu, który będzie zamierzał zarejestrować na terytorium Polski lub jeżeli ten środek transportu nie podlega rejestracji, ale będzie użytkowany na terytorium Polski – jest zobowiązany wpłacić należny podatek od towarów i usług we właściwym urzędzie skarbowym w ciągu 14 dni licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Przepisy art. 103 ust. 3 i 4 ustawy, dotyczące zapłaty podatku, dokonują podziału środków transportu na nowe środki transportu oraz inne środki transportu, przy czym za inne środki transportu należy uznać pojazdy tożsame z nowymi środkami transportu. W przypadku pojazdów lądowych są to pojazdy napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, które nie spełniają warunku niezbędnego do uznania za nowy środek transportu w postaci określonego przebiegu lub okresu który upłynął od dopuszczenia takiego środka do użytku.

W tym miejscu stwierdzić należy, iż przyczepy w rozumieniu Prawa o ruchu drogowym nie stanowią środków transportów, o których mowa w art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie posiadają własnego napędu, co jest warunkiem niezbędnym dla możliwości uznania danego pojazdu za środek transportu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dokonując na swoje potrzeby wewnątrzwspólnotowych nabyć przyczep Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty podatku, o którym mowa w art. 103 ust. 4 ustawy, natomiast jest zobowiązana do rozliczenia ww. transakcji jako wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.