INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2010 r. (data wpływu 13 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów z działalności gospodarczej otrzymanego odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów z działalności gospodarczej otrzymanego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 lipca 2001 roku prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług transportowych - PKD 4941Z. Usługi te świadczone są głównie na rzecz sp. z o.o.. W marcu 2010 roku doszło z winy Pańskiego kierowcy (bez udziału osób trzecich) do uszkodzenia przewożonych towarów. Szkodę oszacowano na kwotę 2.409 zł 34 gr. Wyżej wymienioną kwotą został Pan obciążony na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez sp. z o.o.. Kwoty tej nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodów. W związku z faktem, iż posiada Pan ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej przewoźników w ruchu krajowym wykupione w towarzystwie ubezpieczeniowym na okres od 1 października 2009 r. do 30 września 2010 r., w dniu 21 września 2010 r. otrzymał Pan z tego tytułu odszkodowanie w wysokości 1.827 zł 87 gr. Kwota odszkodowania została ustalona na podstawie noty obciążeniowej w wysokości 2.409 zł 34 gr, pomniejszonej o franszyzę redukcyjną wysokości 150 EURO w przeliczeniu na PLN według kursów średnich walut obcych NBP z dnia powstania szkody.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ma Pan prawo nie zaliczyć otrzymanego odszkodowania do przychodów z działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane odszkodowanie w kwocie 1827 zł 87 gr nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 23 ust 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. W związku z faktem, iż usługa transportowa została wykonana wadliwie (nastąpiło uszkodzenie przewożonych towarów) zapłacona przez Pana kwota stanowiąca odszkodowanie za działanie stanowiące nienależyte wykonanie usługi zgodnie art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy, nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego, uważa Pan, że otrzymane odszkodowanie OC przewoźnika nie stanowi przychodu z tytułu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie włącza ich z tej kategorii.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Ustawodawca w przepisie art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy wyłączył z przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, kwoty zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Wyłączenie zawarte w tym przepisie dotyczy uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą kwot będących zwrotem takich wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów

Wskazać w tym miejscu należy, że niezaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów winno jednakże wynikać bądź z ustawowego wyłączenia tego wydatku z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 cyt. ustawy, bądź z braku związku poniesionego wydatku z przychodem (art. 22 ust. 1 tej ustawy).

Nie może ono zatem być wynikiem dobrowolnego działania podmiotu, nie znajdującego oparcia w obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż jako osoba fizyczna, prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych. Podczas świadczenia usługi doszło do wypadku drogowego, w wyniku którego uległ zniszczeniu przewożony towar. Kwotą na jaką oszacowano szkodę wyrządzoną w trakcie wykonywania usługi, została obciążona Pana firma. Wskazał Pan, iż posiada ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej przewoźnika w ruchu krajowym. Od ubezpieczyciela otrzymał Pan odszkodowanie z tego tytułu. Ponadto oświadczył Pan, iż usługa wykonana została wadliwe, wobec czego poniesiony przez Pana wydatek - jako objęty dyspozycją art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż kwota odszkodowania wypłacona Panu na pokrycie wydatków poniesionych w związku z nienależytym wykonaniem usługi, które zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie stanowi Pana przychodu podatkowego na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy. Przychodem byłaby ewentualna nadwyżka otrzymanego świadczenia pieniężnego od ubezpieczyciela nad poniesionymi kosztami dotyczącymi wyrządzonych szkód w towarach powstałych podczas wykonywania usługi transportowej.

Podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu interpretacji organ oparł się na złożonym przez Pana oświadczeniu, że wydatki nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu. Kwestia ta - zgodnie z zakresem wniosku nie była przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.