INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24.01.2011 r. (data wpływu 28.01.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego, utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.01.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego, utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

1. Stan faktyczny – lata 2008-2010.
   
   

Wnioskodawca jest osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski (nieograniczony obowiązek podatkowy). W latach 2008, 2009 i 2010 otrzymywał od byłego pracodawcy wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii. Wypłaty następowały w trybie miesięcznym. Wypłacający środki podmiot nie pobierał w Wielkiej Brytanii podatku od dokonywanych wypłat. Wypłaty dokonywane są bez pośrednictwa banku w Polsce.

Na podstawie przepisów art. 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z dnia 29 grudnia 2006 r.) Wnioskodawca jest osobą mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Stosownie do art. 17 ust. 1 powołanej Konwencji, wypłacane emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania, tj. w Polsce. W ww. okresach Wnioskodawca dokonywał, zgodnie z przepisami art. 44 ust. 1a pkt 2 oraz ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), wpłaty miesięcznych zaliczek podatku.

Dochody z tytułu świadczeń emerytalnych z brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego wykazane zostały przez Wnioskodawcę w zeznaniach za rok 2008 oraz 2009 i opodatkowane na zasadach ogólnych. Zeznanie za rok 2010 nie zostało natomiast dotychczas złożone.

2. Zdarzenia przyszłe – rok 2011 i kolejne.
   
   

W roku 2011 oraz latach kolejnych Wnioskodawca będzie otrzymywał kolejne wypłaty środków z przedmiotowego brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego. Tryb wypłaty środków pozostanie niezmieniony, tj. dokonywane one będą nadal raz w miesiącu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymywane w latach 2008-2010 wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii stanowią dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu sprzed 01 stycznia 2011 r., a zatem, tym samym, wpłacony przez Wnioskodawcę podatek z tytułu tego dochodu wykazanego w zeznaniach za rok 2008 oraz 2009, a także zaliczki wpłacone z tego tytułu w roku 2010 stanowią nadpłatę w rozumieniu przepisów art. 72 ustawy Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)...
2. Czy otrzymane w roku 2011 wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii stanowić będą dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 oraz art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu po 31 grudnia 2010 r....
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W odniesieniu do dochodu uzyskanego w postaci wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii, stanowią dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu sprzed 01 stycznia 2011 r. Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu sprzed 01 stycznia 2011 r., wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika. Powołany przepis nie zawiera jakichkolwiek dodatkowych warunków niezbędnych do spełnienia przez pracowniczy program emerytalny bądź otrzymującego świadczenie w celu skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania.

Podobny pogląd przedstawiony został przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2010 r. (sygn. IPPB4/415-247/10-3/SP), w której stwierdził on, iż: „W przypadku analizowanego przepisu, tj. art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy, ustawodawca w ogóle nie wymaga, aby przedmiotem zwolnienia była wypłata środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, tylko zgodnie z ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207 ze zm.). Art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówiąc o środkach zgromadzonych w „pracowniczym programie emerytalnym” w żaden sposób nie zawęża tego określenia tylko do pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu ustawy o pracowniczych programach emerytalnych.

Dla skorzystania z powyższego zwolnienia konieczne jest aby przedmiotowy program emerytalny funkcjonował albo w oparciu o przepisy tej ustawy, albo przepisy funkcjonujące w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, a regulujące pracownicze programy emerytalne. Gwarancją, że takie przepisy oddają intencje polskiego ustawodawcy zwalniającego z dochodów wypłaty z pracowniczego programu emerytalnego, są przepisy Dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego Rady z dnia 03 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. Urz. UE L 235 z dnia 23 września 2003 r.), a także wynikający z art. 49 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską zakaz dyskryminacyjnego traktowania programów emerytalnych prowadzonych w innych państwach członkowskich Unii. W odniesieniu do programów prowadzonych w państwach spoza Unii (np. Szwajcaria) takiej gwarancji nie ma, nie ma też wymogu, aby ewentualne analogiczne rozwiązania prawne funkcjonujące w tych państwach traktować analogicznie (niedyskryminująco), jak funkcjonujące na gruncie acquis communautaire.

Zatem, zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy powołanej wcześniej ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom.”

Prezentowany pogląd podzielany jest również w orzecznictwie sądów administracyjnych. I tak w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2010 r.: „W ocenie Sądu zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. ) dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207 z późn. zm.) jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom.”

Tożsamy pogląd zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 lutego 2008 r. (sygn. III SA/Wa 1961/07), a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 27 października 2009 r. (sygn. I SA/Po 762/09) dodatkowo stwierdzając m.in. że pojęcie pracowniczego programu emerytalnego ma swoje normatywne umocowanie w prawie wspólnotowym. Pojęcie to obejmuje także pracownicze programy emerytalne prowadzone w innych Państwach Członkowskich Unii Europejskiej na podstawie przepisów tych Państw.”

Mając na uwadze powyższe, wpłacony przez Wnioskodawcę podatek z tytułu tego dochodu wykazanego w zeznaniach za rok 2008 oraz 2009, a także zaliczki wpłacone z tego tytułu w roku 2010 stanowią nadpłatę w rozumieniu przepisów art. 72 ustawy Ordynacja podatkowa.

Ad. 2.

W odniesieniu do dochodu uzyskanego w postaci przyszłej wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii, zdaniem Wnioskodawcy stanowią one dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu po 31 grudnia 2010 r.

Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu sprzed 01 stycznia 2011 r., wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33, na podstawie którego przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a wyżej powołanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca w latach 2008, 2009 i 2010 otrzymywał od byłego pracodawcy wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii. Wypłaty następowały w trybie miesięcznym. Wypłacający środki podmiot nie pobierał w Wielkiej Brytanii podatku od dokonywanych wypłat. Wypłaty dokonywane są bez pośrednictwa banku w Polsce.

Stosownie do art. 17 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 – emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Art. 18 ust. 2 Konwencji stanowi zaś, że:

1. Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie
2. Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.
   
   

Zauważyć trzeba, że art. 18 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego je państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, iż wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej czy samorządowej). W znaczeniu potocznym tego terminu - bowiem przepisy podatkowe nie definiują pojęcia "funkcji publicznych" – funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny).

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2010 r., wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika.

Wyżej cytowany przepis, mówiący o środkach zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, nie zawęża tego określenia tylko do pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207 ze zm.)

Ustawa o pracowniczych programach emerytalnych dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia między innymi dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz. Urz. UE L 235 z 23 września 2003 r.). Takie odniesienie zawarto w tytule tej ustawy, realizując dyspozycję art. 22 ust. 1 zdanie drugie ww. dyrektywy. Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 1, każde z państw członkowskich zapewnić ma w odpowiedni sposób jednolite stosowanie tej dyrektywy.

W myśl art. 9 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116 poz. 1207 ze zm.) określenie "program emerytalny" może być używane wyłącznie do określenia programów uregulowanych w tej ustawie. Przepis ten w istocie ma na celu zapobieganie wprowadzaniu w błąd potencjalnych klientów przez nieuprawnione sugerowanie im poprzez użycie zastrzeżonego określenia, że dany "program" spełnia kryteria przewidziane dla programów emerytalnych, mimo iż takim nie jest. Służy on zatem ochronie adresatów (odbiorców) poszczególnych programów, dając im informację, że jeśli program jest programem emerytalnym, to tym samym działa on według zasad przewidzianych w ustawie o pracowniczych programach emerytalnych. Zauważyć jednak należy, iż art. 9 cytowanej ustawy nie stanowi jednak definicji programów emerytalnych na użytek ustawy podatkowej.

Mając na uwadze powyższe ustawowe uregulowania, zasadnym jest stwierdzenie, że przedmiotowe zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) dotyczy wypłat środków zgromadzonych zarówno w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, jak i w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż otrzymywane w latach 2008-2010 wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii stanowią dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu sprzed 01 stycznia 2011 r. Zatem podatek z tytułu tego dochodu wykazanego w zeznaniach za rok 2008 oraz 2009, a także zaliczki wpłacone z tego tytułu w roku 2010 stanowią nadpłatę.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca zapłacił podatek i zaliczki na podatek od dochodu zwolnionego, w związku z czym powstała nadpłata.

Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Jak wynika z art. 75 § 1 ww. ustawy, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Zgodnie z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, uprawnienie określone w § 1 przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej.

Z treści art. 75 § 3 cyt. ustawy wynika między innymi, iż w przypadku, o którym mowa w § 2 pkt 1 lit. a), podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Jednak jak wynika z art. 76c ustawy Ordynacja podatkowa, nadpłatę wynikającą z zaliczek na podatek zwraca się po zakończeniu okresu, za który rozlicza się podatek. Jeżeli jednak nadpłata wynika z decyzji stwierdzającej nadpłatę, wydanej w związku z art. 75 § 1, zwrot nadpłaty następuje w terminie 30 dni do dnia wydania tej decyzji.

Wyjaśnić należy, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim sporządzeniu deklaracji i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w roku 2011 oraz latach kolejnych będzie otrzymywał kolejne wypłaty środków z przedmiotowego brytyjskiego pracowniczego programu emerytalnego. Tryb wypłaty środków pozostanie niezmieniony, tj. dokonywane one będą nadal raz w miesiącu.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2011 r., wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika – z zastrzeżeniem ust. 33.

Jak wynika z ust. 33 ww. przepisu, przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż otrzymane przez Wnioskodawcę w roku 2011 wypłaty środków tytułem świadczeń emerytalnych z pracowniczego programu emerytalnego prowadzonego, utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych w Wielkiej Brytanii stanowić będą dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) oraz art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu po 31 grudnia 2010 r.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe różni się od stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądu oraz interpretacji indywidualnej, należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia stanu faktycznego, a w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.